در اين پايگاه،

به احترام «جمهوريت»،

هر کجا سخن از حکومت

 مسلط  بر ايران پيش آيد،

 واژهء «جمهوری» به

 «حکومت» تبديل می شود.

اساسنامه

هيئت دبيران

  شورای مشاوران جنبش

برگ تقاضای عضويت

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

باشگاه لوس آنجلس

باشگاه هلسينکی

کنگره سکولار دموکراتهای ايران

در فروردين ماه 1392 چند تن از معتقدان سکولار دموکراسی بر آن شدند تا، در 14 مرداد آن سال، که صد و هفتمين سالگرد انقلاب مشروطه ايران بود، با کمک مالی عده ای از هواداران، امکان گرد همائی ساليانهء گسترده ای را با نام «کنگرهء سکولار دموکرات ايران» فراهم آورند. بدين منظور سندی به نام«پيمان نامهء عصر نو» تهيه و بوسيلهء بيش از 150 تن از فعالان سياسی به امضاء رسيد و بر بنياد آن نسبت به به تشکيل کنگره های ساليانهء سکولار دموکرات های ايران اقدام شد.

کشف علمی – عبادی

حمیدرضا رحیمی

کسی از ما تأييد صلاحيت نمی شود!

گفتگوی سايت «تسنيم» با سعيد حجاريان

اعتقاد دارم خیلی سر به سر شورای نگهبان و آقای جنتی نگذاریم. آنهایی که می‌دانیم رد هستند، کاندیدا نشوند. انگشت‌کردن در چشم شورای نگهبان خوب نیست. معلوم است عده‌ای نباید داوطلب شوند. حالا این مجلس چنان آش دهان ‌سوزی هم نیست... اصلاح‌طلبان قوای خود را برای ریاست‌جمهوری بگذارند. دربارهء انتخابات خبرگان هم معتقدم باید رأی بالا باشد، یعنی تأیید صلاحیت‌ها جوری باشد که رقابت وجود داشته باشد و مردم زیادی در این انتخابات شرکت کنند. نباید میزان شرکت‌کنندگان خبرگان از بقیه انتخابات‌ها کمتر باشد. پایگاه رأی این نهاد باید بالا باشد. من می‌ترسم آقای جنتی خیلی‌ها را رد کند. آرا پایین بیاید و رقابت نباشد و مشارکت پایین بیاید.

حقوق بشر، کابوس حاکمان در ایران

مهرانگیز کار

برجام و تایید آن در شورای عالی امنیت ملی و تصویب نمایشی آن در مجلس شورای اسلامی، حاکمان ایرانی را در کابوس اين ترس فرو برده که مبادا پس از برجام باری دیگر زیر فشار غرب ناگزیر از بهبود وضعیت حقوق بشر شوند. این دغدغهء خاطر جدی است. رهبر ایران در روزهای اخیر، به هر بهانه، از کابوس خود پرده بر گرفته است. دیگرمقامات، کابوس را هر یک به زبانی بیان می کنند. وضع چنان شده که به نظر می رسد، پاشنهء آشیل نظام سیاسی، ورود جدی قدرت های جهان به موضوع نقض گسترده حقوق بشر در ایران است.

چهل سال آوارگی در بیابان «وحدت» اسلام

محسن ذاکری

يک رویهء پیام سکوت جهان اسلام در مورد «حادثهء منا» می تواند خطاب به آقای خامنه ای و ایران باشد با این محتوا که تمایل سیاسی ایران برای تقلیل جایگاه عربستان سعودی در بین «جهان اسلام» واقعی و شدنی نبوده و اين «جهان» گوشش به شعار ها و فریادهای تنها کشور مدعی «تشیع» در جهان، هيچ بدهکار نیست و وقعی بدان نمی نهد... مقولهء «سکوتِ» جهان اسلام در برابر سیاست های بحران زا و مشوش ایران اما تازه نیست. هر چند این سکوت را می توان نسبی و بر حسب اقتضای شرایط ديد؛ زیرا جهان اسلام نیز در مجموعِ دهه های گذشته هرگز یک بار هم «لبیکی» به فریادها و شعارها و تبلیغات ایران نگفته است و، بر عکس، مدام با احضار سفرا و نمایندگان از هر دو طرف وخامت روابط و شکست دیپلماسی ولايت فقيه را نشان می دهد. امسال اما سالی ویژه برای حکومت اسلامی ایران است...

از اوضاع سوریه تا اوضاع ایران و فریب های اصلاح طلبان

گفتگو با حسن اعتمادی

تلنگر مردمی!

شهباز نخعی

وقاحت گستاخانه در متن نامهء سیدعلی خامنه ای به حسن روحانی دربارهء «برجام» را نمی توان نادیده گرفت. گستاخانه از این نظر که درک و شعور دیگران را به هیچ می انگارد و در خود بزرگ بینی نیز افراطی بیمارگونه دارد. کوتاه سخن، جای جای نامهء مقام معظم رهبری به رییس جمهوری نشانگر سقوط شتابندهء حکومتی است که در اثر خودکرده های بی تدبیرش در گرداب ورشکستگیِ به تقصیر دست و پا می زند و برای آن که شرّش از سر کشور کم شود و خطر ازدست رفتن یکپارچگی و تمامیت آن را رفع کند، تنها نیازمند یک خیزش همدلانه و تلنگر مردمی است!

نگاهی بر نتايج محتمل اجرای برجام

رضا تقی زاده

برای رسیدن به نتایج میان مدت و دراز مدت برجام، می‌باید حاکمیت سیاسی ایران از دوگانگی کنونی فاصله گرفته و رفتارهای چالش ‌برانگیز آن در داخل و خارج، با رفتارهای قانونمند یک نظام سیاسی متعارفی جایگزین شود. اگر بازار داخلی ایران در کوتاه ‌مدت به اجرای برجام واکنش مثبت نشان نمی‌دهد، علت آن ادامهء وضع موجود و کشمکش‌های داخلی مابین شاخه‌های درون حاکمیت است که سرمایه دار داخلی را، بجای سرمایه‌ گذاری مولد، به سوی اقتصاد دلالی سوق داده و شوق و ذوق شریک تجاری خارجی ایران را تنها به فروش کالا و به جیب زدن سود کوتاه مدت قانع ساخته است.

ولایت فقیه و نقض بنیادی حق حاکمیت ملت

بخش دوم: خطر در کجا است؟
 پرویز دستمالچی

با توجه حقایق و واقعیت های تاریخ سد سال اخیر منطقه، آفریقا و سایر کشورها، باید برای ایران درس های لازم را آموخت. علاوه بر خاور نزدیک و آسیای میانه، تقریباً تمام کشورهای قاره آفریقا در گیر همین دگرگونی ها و زوال حکومت ها هستند. دلیل عمده آن وجود واحدهای"ملی" است که برآمده از ملت نیستند و حکومت گران هنوز تصوراتی ارباب- رعیتی (یا امت-امامتی) از ملت دارند و می پندارند ملل باید در خدمت حکومت ها باشند و نه برعکس. در این کشورها، یا اکثریت می خواهد بدون در نظر گرفتن حقوق تضمین شده اقلیت ها حکومت کند، یا اقلیت بر اکثریت حکومت می کند، البته هر دو با به کارگیری زور و سرکوب.

حکایت غول و بطری و چند پرسش

شاهین خسروی

به عنوان یک ایرانی بیمناک از آینده به این می‌اندیشم که در پسِ این آرامش ظاهری که بر کشور من حکمفرماست آیا توفانی فروپاشنده در کارِ شدن نیست؟ آیا این آرامش در عین حضور در میدان توفانی خاورمیانه غیرعادی نیست؟ آیا باید این وضع را به حساب نجابت و خوی آرام و صلح جوی ِ ایرانی‌مان بگذاریم که لعابی از زیرکی و هشیاری ملی بر آن زده شده است؟ یا اینکه از نفس افتاده‌ایم و زیر بار سنگین تورم، بیکاری، بیماری، خشکسالی، دروغ و ترس و ریا... کمر خم کرده‌ایم و زبان در کام کشیده‌ایم؟!

تراژدی بی‌پایان بیکاری در ایران

بهرنگ زندی

علی ربیعی، وزیر کار و رفاه اجتماعی در جلسهء شورای اداری استان گیلان گفت: «هر پنج دقیقه یک نفر به جمعیت بیکار کشور افزوده می‌شود». اگر این گفته‌های وزیر کار را مبنا قرار دهیم، هر ساعت سيصد نفر، هر روز هفت هزار و دويست نفر، هر ماه دويست و شانزده هزار نفر و هر سال دو میلیون و پانصد و نود و دو هزار نفر در ایران بیکار می‌شوند. حتی اگر سرعت بالا رفتن نرخ بیکاری در ایران به اندازه‌ای نباشد که آقای وزیر گفته است، اما عادل آذر، رییس مرکز ملی آمار ایران، سال گذشته در مورد نقطهء بحرانی نرخ بیکاری در ایران هشدار داده بود.

تروریسم اسلامی، غرب و جامعه ای مضطرب

جلال ایجادی

تروریسم اسلامی از نظر جامعه شناسی از همه لایه های اجتماعی تغذیه می کند. قاچاقچی و دزد، بیکار و شاغل، دانشجو و فعالان اجتماعی، مزدور و زندانی، مهندس و تکنیسین، افراد حاشیه ای و معتاد، غربی تبارهای سرگشته و مایوس، پسر و دختر جوان و میانسال، از جمله کسانی اند که در ترورها و سازماندهی آن و پخش ایدئولوژی آن فعال بوده اند. تمایل به اقدامهای تروریستی یا حمایت از آن، در نزد عناصر همه اقشار اجتماعی وجود دارد و گرایشی فراطبقاتی بشمار می آید... تروریسم اسلامی با تئوری جنگ علیه تمدن غربی و مدرنیته، انرژی ایدئولوژیکی و قدرت تحرک خود را پیدا می کند. طرح، تخریب تمدن است. ایجاد بلبشو و بهم ریختگی جوامع غربی از طریق کشتار افراد غیر نظامی و نظامی و حمله به موسسات دولتی و به مراکز دینی مسیحی و یهودی و مختل کردن جامعه، از جمله تاکتیک های رعب و وحشت در دل شهروندان است. غرب همیشه در این ایدئولوژی محکوم است و کینه و خشونت تنها «انتخاب طبیعی» بشمار می آید.