ایران در آستانهء
انقلاب سوم
مهران اميراحمدی
تمام
شرایط و مواد شکل دهندهء
یک انقلاب کبیر، دموکراتیک و انسان محور هم اکنون در بستر جامعه
ایران موجود می باشد.
مهمترین مواد تشکیل دهندهء
یک
چنين
انقلابی
عبارتند از:
نارضایتی عمومی- نابرابری اجتماعی و اقتصادی- تبعیض- شکل گیری
گفتمان جایگزین- گرایش به آزادی در سطح افکار عمومی- هرج و مرج
سیاسی و اجتماعی- انزوای ایدئولوژیک و سیاسی در سطح جهانی... و
رهبری. اگر دقت کرده باشید تمام شرایط نام برده برای شکل گیری یک
انقلاب در بطن جامعه ایران وجود دارد به جز یک
«مجموعهء
رهبری منسجم».
روزگار عبرت!
رفسنجانی
و خامنه ای می توانند تا دل
شان می خواهد جدل و مناقشه کنند و باکی هم نداشته باشند که چه بر
سر مردم درمانده و پریشانی می آید که باید چوب ندانم کاری و جزم
اندیشی های آنان را بخورند. اما، چه "روزگار گفتگو"
باشد و چه "روزگار موشک" – یا هر
دو-، در یک چیز تردید نمی توان کرد و آن این است که،
به شهادت سیلی ها و تودهنی هایی که مردم ایران در
هر فرصت و مناسبت به سید علی خامنه ای زده اند،
و با درس گیری از سرنوشت خودکامگانی چون صدام حسین، معمر قذافی و
بشار اسد، روزگار بیش از آن که روزگار "گفتمان" یا "موشک" باشد،
روزگار عبرت است!
نقد
پذیری کلید
اتحاد اپوزیسیون و پایان دعوای بیهوده
است
باران بهاری
یکی از آشکارترین تفاوت
های ایرانیان و کلیه کشورهای خاورمیانه با
کشورهای اروپایی فرهنگ نقد
پذیری است. در اروپا کسی از نقد و حتی تخریب نمی
ترسد. حتی می توان زشت ترین کاریکاتور را برای پاپ و یک رئیس جمهور
کشید و
کسی هم بخاطر این نقد و مسخره کردن به زندان نمی افتد. زمانی
که از یک مقام
بلندپایه نقدی انجام بگیرد، یک پاسخ مستدل به آن نقد “پایان”
ماجراست. نه
کسی تهدید می شود و نه فحاشی و هرج و مرجی ایجاد می شود. تنها هرج
و مرج
انجام گرفته در کشورهای اروپایی از طرف مهاجران خاورمیانه ای است!..
چرا گرامیان طرفدار مصدق و بختیار و شاه پس
از
شصت
سال هنوز با هم دعوا دارند؟ آیا مقصر شاه است؟ یا مصدق؟ یا بختیار؟…
نه دوستان! این ما هستیم که مقصریم.
دربارهء سکولاريسم
محسن بهزاد کريمی
در برنامه ای از تلويزيون ميهن
نوروز و هويت ما
اسماعيل نوری علا
در برنامه «ياران» به مديريت عليرضا ميبدی
فاش
گوئی های الحاج محمدعلی سرخسی تبعيدی
(طنزخوانی های پرويز صياد)
در پنج پرده
برنامهء نوروزی «با دوستان»
شکوه ميرزادگی - حسن داعی
بمديريت پرويز کاردان
دربارهء يک تشکل جديد سکولار
توضيح جنبش سکولار دموکراسی ايران
اخيراً مطلع شديم که برخی از اعضاء «شورای ملی ايران» دست به تأسيس
حزبی به نام «حزب سکولار ايران» زده و استقرار سکولاريسم در ايران
را وجههء همت خود قرار داده اند. جنبش سکولار دموکراسی ايران که در
ده سال گذشته در بر گيرندهء هرگونه کوشش سياسی و اجتماعی ناظر بر
گسترش سکولاريسم و دموکراسی بوده است همواره از هرگونه تلاش در
راستای تشکيل سارمان های مختلف سکولار دموکرات استقبال کرده و می
کند و اميدوار است که اقدامات و فعاليت های اين حزب نيز، که اغلب
گردانندگان اش را هنوز به درستی شناخته نيستند، براستی در راستای
تقويت موازين سکولار دموکراسی در ايران و انحلال قطعی حکومت
فاشيستی - مذهبی کنونی عمل کنند.
مرگ چپ اسلامی در ایران:
چگونه انتخابات به اصلاحگرایان صدمه زد؟
ر. تکیه و ر. م.
جرکت
ترجمهء
امیر حسین آمویی
شگفت این که سقوط جنبش اصلاحات میتواند مرادف شوم هزیمت جمهوری
اسلامی باشد. همچنان که اسلامگرایانِ
شدیداً متأثر از مارکسیسم و جامعه شناسی چپگرا به سوی مخالفت تحمل
پذیر روان شدهاند، رژیم مذهبی نیز به کرات به زیان خویش تقسیم
گشته است. تا زمانی که اصلاح طلبانی فعال و چپگرا در پس زمینه
لنگان حرکتی داشتند، در دل
های مردم هم این امید بود که رژیم بتواند از طریق فرایندهای قانونی
خود گامهایی به سوی لیبرالیزم [و آزادی] بر
دارد. روزگاری انتخابات مسأله ی مطرحی بود. زمانی مردان شجاعی عزم
جزم کرده بودند تغییری ایجاد کنند و قدرت را بر دوش بگیرند. اما
اکنون آن اصلاح طلبان تبدیل به حیوانات دست آموزی شده اند که پس
مانده ی اقتدارگرایان را سق میزنند.
آیا ترور باعث ایجاد وحدت سیاسی در بلژیک خواهد شد؟
افشین عِلیان
مدتی پیش،
تنی چند از روسای پلیس هلند به من گفتند که در بخش هلندی
زبان بلژیک، ادارات
شان بیشتر مایل به
همکاری با ادارات کشور هلند هستند تا همکاران
شان در بخش فرانسه
زبان بلژیک. این موضوع در مورد رد و بدل کردن اطلاعات نیز صادق
است. این واقعیت را در همه جای بلژیک میتوان دید. پیش
بینی اینکه سوء قصد
های اخیر وحدت سیاسی بلژیک را در دستور کار قرار دهد و آن را محکم
کند آسان نیست.
تشدید اقدامات تحریک آمیز و جنگ طلبانهء
حکومت اسلامی
و سیاست سکولار دمکراتیک
اقبال اقبالی
ما
بعنوان سربازان آزادی، استقلال (نفی سلطهء
آئینی) و سکولار دمکراسی ایران،
نمی توانیم از مبانی انسانمدارانه
و
جهانشمول سیاسی، فرهنگی و اخلاقی خود چشم
پوشی
نموده
و در میدان حکومت اسلامی بازی کنیم. می دانیم که هرگونه حمایت
از حکومت اسلامی، مترادف با برسمیت شناختن بردگی ایران و ایرانیان و نیز
تقویت سلطهء
اسلامگرایان است. بنابراین ضرورت دارد که با صدای بلند اعلام
کنیم
که
اگر دشمنان خانگی ("بیگانگان ایرانی نما") جنگی را آغاز کنند، ما
موظف هستیم نخست دشمنی
را
که خانه
مان
را اشغال کرده خلع سلاح کنیم.
سکوت در مقابل کشتار دسته جمعی مردم بلوچ جنایت است
گلمراد مرادی،
علی صالح زاده،
ضیا
صدرالاشرافی،
رضا حسین بر
اخیراً
متوجه شدیم که جمهوری اسلامی در
ایران محالفان خود را
بطور دست جمعی نابود می کند. از جمله همهء مردان پنج دهکده در بلوچستان که
سر
مخالفت با دولت را داشته اند و خواست
های آنها، حقوق برابر بوده است نه
چیز دیگر، به جوخه های اعدام سپرده شده اند.
سکوت در مقابل چنین جنایتی، جنایت علیه بشریت است. به
همین دلیل ما تصمیم گرفتیم که فریاد بکشیم. و از آنجا که جنایت
های رژیم در بلوچستان با سکوت بسیاری از رسانه ها و
سکوت در مقابل جنایت، جنایت علیه
بشریت است.