جمعه 13 تا يک شنبه 15 اسفند 1395 ـ  3 تا 5 مارس 2017

پيمان نامهء عصر نو

شمارهء اول نشريهء «گيتی مداری»، فصلنامهء حزب سکولار دموکرات ايرانيان،  منتشر شد >>>

پيوند به سايت ها و وبلاگ های ديگر سکولار دموکرات>>>                       دعوت به مطالعه و امضای بیانیهء «جدایی کامل حکومت و مذهب در ایران»>>>

تأسيس: 14 امرداد 1392

جستجو در سايت

تماس با سردبير

آرشيو صفحات اول سايت

آرشيو کلی مقالات  

آرشيو بر حسب نام نويسندگان

بيانيه های سازمان های ديگر

فهرست مقالاتی درباره مفاهيم

ويدئوهای آموزشی

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

سردبير: اسماعيل نوری علا  

1. ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی هيچکس را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم.

2. همچنين، از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قابل اصلاح و حتی قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن مطالبه ای هم نداريم؛

3. و به همين دليل می توان انتظار داشت که  نام هيچ يک از هواداران جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده نشود.

4. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل از غاصبان حکومت مسلط بر کشورمان حمايت می کنيم.

5. آنچه دراين سايت اختصاصی و غير خبری منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاه سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که در صدر اين صفحه آمده و نيز در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

6. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين انتخاب تيتر مناسبی برای آنها  با سردبير است.

7. به احترام «جمهوريت»، در اين پايگاه، هر کجا سخن از حکومت مسلط  بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم»  تبديل می شود.

اعلاميهء جهانی حقوق بشر

و پيوند به يک ويدئو

مردی که نباید شناخت!‏

فاضل غیبی

اگر  امروزه ده ها میلیون ایرانی هر ساله به زیارت قبور می روند و  انبوهی از تحصیل‌ کردگان ما در جمکران با امام غایب راز و نیاز می کنند، از یکسو نتیجۀ تبلیغات ملایان و، از سوی دیگر، ثمرۀ رشد "بی‌خردی جمعی" در سایۀ "احترام به عقاید عامه" است که چپ ها در نیم قرن گذشته رواج داده اند؛ همان چپ هایی که دیروز آخوند را از کنج حوزه ها بر دوش اقشار عقب ماندۀ ایرانی سوار کردند، امروزه نیز در سایۀ آزادی کشورهای پیشرفته، انقلاب اسلامی را توجیه می‌کنند و، با نادیده گرفتن و وارونه نشان دادن کوشش‌های روشنگرانه در سدۀ پیشین، به خود اجازه می دهند به ملت ایران توهین کنند و ذاتاً مذهب زده اش بخوانند!

دولت ترامپ، محصول سیاست‌های دمکرات‌ها و چپ‌ها

مجید محمدی

هدف این نوشته دفاع از شخص ترامپ و منش و نحوه‌ء گفتار او نیست. بسیاری از رفتارهای وی در دوران انتخابات، بالاخص در برابر زنان، قابل دفاع نیست. نویسنده به برخوردهای ترامپ در حوزهء تضاد منافع، برخورد با رسانه‌ها، نظریه توطئه، اغراق گویی، کیش شخصیت و موضوع رهبری، و آمار سازی نگاه انتقادی دارد، اما نسبت ‌هایی مثل نژاد پرست و ضد اسلامی به ترامپ و همکاران وی نسبت ‌هائی بی پایه و اساس است. گروه ‌های چپ هر کسی را که با سیاست‌های آنها مخالف باشد با این برچسب‌ها می نوازند.

يازده میلیون ایرانی زیر خط فقر هستند

پرویز فتاح،‌ رئیس کمیته امداد ایران

پرویز فتاح،‌ رئیس «کمیتهء امداد ایران»، که مسئوليت رسيدگی به زندگی بی کاران و فقيران (مدد جويان) بر عهده دارد، شنبه ‌شب، هفتم اسفند،‌ در برنامه‌ای تلویزیونی تأکید کرد که اگرچه نمی‌توان به طور مشخص اعلام کرد چه تعداد از افراد زیر خط فقر هستند، اما اگر حداقل حقوق امسال را که در سال جاری هشتثد و دوازده هزار تومان تعیین شده است در نظر بگیریم، می‌توان گفت بر اساس آن يازده میلیون تن از جمعیت کشور زیر خط فقر هستند. این در حالی است که تشکل های کارگری آن را کافی نمی دانند و می گویند که این دستمزد،‌ فقط هزینهء هشت روز خانواده های کارگری را تأمین می کند.

ایرانی‌ها نه خواستار تغییر رژیم، که خواهان تغییر قوانین‌اند!

تقی رحمانی

تقی رحمانی، روزنامه‌نگار، زندانی سابق، فعال سیاسی، همسر نرگس محمدی (فعال حقوق بشر در بند در زندان اوین) که خود سال‌های زیادی را در زندان سپری کرده است، تنها ایرانی حاضر در «نشست سالانهء حقوق بشر و دموکراسی سازمان ملل» در شهر ژنو سوئیس بود. او، ضمن ابزار امیدواری نسبت به آیندهء ایران، از عدم استقلال قوهء قضاییه گفت و به وجود شکنجه در زندان‌های ایران شهادت داد. رحمانی، همچنین در حاشیه اين نشست در  مصاحبه با «تریبون ژنو» گفت که «ایرانی‌ها نه خواستار تغییر رژیم که خواهان تغییر قوانین‌اند.» (منبع: راديو زمانه) براستی، به نظر شما، با اين اظهار نظرهای اصلاح طلبانه چه بايد کرد؟

پشیمانی ترامپ از انجام اقدامات خلاف میل اصغر فرهادی!

همانطور که می دانيد، آقای اصغر فرهادی (خالی بند شهير، دريافت کنندهء اجالتاً دو جايزهء اسکار از طرف دوستان آقای اوباما و دشمنان آقای ترامپ، و معروف به «خوش شانس ترين سياسی کار معاصر») پس از آنکه متوجه شد که، بر اساس دستورالعمل جديد، تا انجام تغييراتی در روش مهاجر و بازديد کننده پذيری، متقاضيان ورود به امريکا از هفت کشور، از جمله ايرانِ تحت سلطهء آخوندهای ترويست، را به آمریکا راه نمی دهند، برای خودشيرينی نزد اولياء اسلامی و دلبری از اهالی «هاليوود»، اعلام کرد که در اعتراض نسبت به تصمیم رئیس جمهور آمریکا، برای شرکت در مراسم اسکار به این کشور نخواهد رفت. اما، در عين حال، چون قرار بود يک جورهائی بود «جايزهء معهود» را دريافت کند، به دو نفر از شخصيت های «فضائی» هموطن خود مأموريت داد که در مراسم اسکار شرکت کرده و جايزهء «معهود» را، که باعث کوری چشم ترامپ خواهد شد، تحويل بگيرند.

هراس خبری!

حمیدرضا رحیمی

اول به خبری که، بنقل از برادر بی.بی.سی، در پی می آید نگاه کنید، بلکه برای فدوی، که شدیداً خوف برش داشته، فکری بکنید:

* احمد منتظری، فرزند آیت‌الله حسینعلی منتظری، به دلیل انتشار یک فایل صوتی از پدرش، به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، انتشار اسناد سری و تبلیغ علیه نظام به بيست و يک سال حبس تعزیری و خلع لباس محکوم شده است./ بی.بی.سی

و اما آنچه موجب ناراحتی و نگرانی فدوی در خبر بالا شده، با پوزش، خلع لباس و حتا حبس حجت الاسلام احمد منتظری نیست، بلکه این هراس عظیم بدان سبب بر او مستولی شده که دریافته است حضرات بنا دارند بيست و يک سال دیگر هم بمانند!

پيوند به مطالب مربوط به جايزه اسکار در اين سايت>>>

آرزوی نابودی حکومت اسلامی چه عيبی دارد؟

نامه ای سرگشاده از حسن اعتمادی

روز گذشته خبرگزاری پارس، وابسته به سپاه پاسداران حکومت اسلامی مسلط بر کشورمان، يک ويدئوی 7 دقيقه ای را بر روی سايت خود، و نيز بر روی يوتيوب، منتشر کرد که ظاهراً گفتگوی اين خبرگزاری با من است؛ اما نوشتن نامهء سرگشادهء کنونی لزوماً دربارهء من نيست، بلکه توضيحی است در مورد وجود سازمان بدکاره ای از سربازان به اصطلاح گمنام امام زمان که، اختاپوس وار، با روش هائی بی شرمانه، در سراسر دنيا بکار ايجاد اطلاعات دروغ و شايعه های بی اساس می پردازد و برای بدنام کردن اشخاص و مؤسساتی براه افتاده است که عميقاً از حکومت اسلامی مسلط بر کشورمان منزجرند و، بهر وسيله ای که شده و با همهء امکانات کمی که در اختيار دارند، برای سرنگونی اين حکومت می کوشند.

توضيح

اسماعيل نوری علا

در عالم انديشه دو صورت از سکولاريسم وجود دارد که عملاً در تضاد با هم قرار می گيرند. يکی «سکولاريسم سياسی - حقوقی» است که می گويد مذهب (شريعت - توضيح المسائل - احکام اجتماعی مذهبی و نهادهای مسجد و کليسا و حوزه) بايد از حوزهء جکومت و قانون گزاری جدا باشد اما، در عين حال، حکومت بايد آزادی همهء عقايد مذهبی و غير مدهبی را تضمين کند. ديگری «سکولاريسم فلسفی» است که سکولاريسم را به معنی انکار خدا و عالم غيب می گيرد و سکولاريسم را در جنگ با ايمان و دين و نهادهای اجتماعی - مذهبی می بيند و عاقبت الامر، اگر بقدرت برسد، منکر آزادی بيان انديشه و تبليغ عقيدهء آنان می شود. جنبش سکولار دموکراسی بر اساس باور به مناسبات ناشی از «سکولاريسم سياسی - حقوقی» ايجاد شده و اصول سکولاريسم فلسفی را در جوامع بشری فاقد قابليت اجرا و مخالف اعلاميهء جهانی حقوق بشر می داند. انتشار دو مطلب زير فقط برای ارائهء نمونه هائی از در همريختن مفاهيم متعلق به بحث انواع سکولاريسم است. (سردبير نشريهء جنبش سکولار دموکراسی)

افول دین‌داری، درخشش سکولاریسم

فیل زاکرمن

فیل زاکرمن، استاد جامعه ‌شناسی و مطالعات سکولار در کالج «پیتزر» در کالیفرنیا، با ارایهء آمار ثابت می‌کند که در تاریخ جهان اولین بار است که تعداد جوامعی که سکولار می‌ شوند، از تعداد جوامعی که دین ‌دار می‌شوند، پیشی می‌گیرد. موج فزایندهء مطالعات اخیر، که به پایش وضعیت کشورهای سراسر جهان می‌پردازند، همگی به این نتیجه می‌رسند که دین‌داری در حال افول و خاموشی است. تمام جهان، از اسکاندیناوی تا آمریکای جنوبی، و از ونکوور تا سئول، موج بی‌سابقه‌ای از سکولاریزم را تجربه می‌کند. در واقع، آن گونه که گزارش اخیر نشنال جئوگرافیک تأیید می‌کند، جدیدترین دین جهان، «بی‌دینی» است.

ممکنات برقراری حکومت سکولار در جوامع اسلامی

مهران براتی

اگر در اروپا  مردم، در پی تجربهء جنگ های خانمان برانداز مذهبی، به اخلاقیات سکولار برای تامین صلح اجتماعی رسیدند، در جوامع اسلامی - از افغانستان و جزیره العرب و عراق و سوریه گرفته تا آفریقا و اندونزی - جنگ های مذهبی داخلی، و میان کشوری، “تازه” آغاز شده اند و پایان شان هم نامعلوم است. لذا شاید بتوان، برای این بخش از جهان، پرسش از جایگاه دین و نهادهای دینی در جامعهء سکولار را تنها در پایان این جنگ ها، بصورتی نیک تر، پاسخ گفت.

جايزهء اسکار و آيندهء ايران و منطقه

شاهين فاطمی - اسماعيل نوری علا

در برنامه ياران بمديريت عليرضا ميبدی

11 اسفند 1395 - اول ماه مارس 2015

سعی کنيد مشکل شما پرچم نباشد!

کاروان مصطفوی

انسان دمکرات و دموکراسی خواه و آزاد اندیش قبل از هرچیزی باید خود را از قید و بند افکار بسته خویش رها سازد و واقعیت های جامعه اش را با جان و دل احساس کند و با درس گرفتن از تجربیات گذشتگان توان و تلاش خود را در جهت بنیان نهادن آینده ای نوین و بهتر بکار گیرد. انسان دمکرات باید دارنده شاخصه های یک انسان دمکرات باشد. متأسفانه، نه آقای حسن اعتمادی، و نه شما، و نه همفکران شما، هیچ وقت نتوانسته اید که پیامی را که در گفتار و کردار و رفتار مرحوم ایو کریمی بود درک و احساس کنید؛ و هنوز بر طبل اشتباهات نیاکان و گذشتگان خود - منتها در لباس و رنگ و شکل و شمایلی دیگر  - می کوبید و دنباله روی همان رفتارها و پندارهای غلط گذشتگان، پدران و نیاکان خود هستید.

گزارشی از مراسم خاکسپاری عبدالرضا کريمی (ابو)

حسن اعتمادی، دبير کل حزب سکولار دموکرات ايرانيان

جمعه ششم اسفند 1395 (24 فوريه 2017) توفيق آن را داشتم که به نمايندگی از سه نهاد سياسی - جنبش سکولار دموکراسی ايران، کميتهء برگزاری کنگره های سالانهء سکولار دموکرات های ايران، و حزب سکولار دموکرات ايرانيان - در مراسم خاکسپاری يک سکولار دموکرات ايرانیِ ميهن دوست، در حومهء شهر «بادن بادن» آلمان، شرکت کرده و از جانب آن سه نهاد دسته گلی را بروی تابوت دوست مان، که دهان گشودهء خاک آلمان می بلعيدش، بگذارم. اما، از روز درگذشت ابو تا جمعهء ششم اسفند، حرف و سخن در مورد چکونگی مراسم خاکسپاری او بسيار بود.

دو راهی کردستان

از: همن سیدی

با مقدمه ای از زنده ياد داریوش همایون

از مقدمهء همايون: من از اوایل دهه نود، پانزده سالی در تلاش برای گفت و شنودی با معنی با نمایندگان سازمان‌های قومی بوده‌ام. بار نخست در هامبورگ بود و بار آخر در پاریس، و در میانه بسا شهر‌ها در نیمکره شمالی. هر فرصتی دست می‌داد پا به راه می‌شدم. با تقریبا همه آنها گفتگو‌های مفصل داشتم. بسیار در مسائل گروه‌های قومی ایران به ویژه کردان نوشتم و سرانجام به سبب نداشتن طرف گفتگو دست برداشتم. زیرا اگر واکنش‌ها سکوت و تکرار نبود (گوئی در گفتگوی کرانیم) خشم و خروش دشمنانه بود، و ترور شخصیت با حربه‌های زنگ‌زده در دست‌های ناتوان... اکنون برای نخستین بار صدائی از میان همهمهء آشنای گفتمان «ملت ‌سازان» می‌شنوم... آقای همن سیدی، یک روشنفکر کرد ایران، در نوشتهء کوتاهی مرا به از سر گرفتن تلاش بیهودهء پانزده ساله امیدوار کرده‌اند.

 

© 2017 ـ Iranian Secular Democracy Movement - iraniansdm@gmail.com - Fax: 509-352-9630

00000000000000000000000000