و پيوند به يک ويدئو

مخالفان دولت حاجی دکتر حسن روحانی تا همین چند روز قبل، که هنوز ممد جوات با دست پر از پاریس بر نگشته بود، انتقاد می کردند که دولت در برابر دور انداختن برنامه هسته ای و غرور ملی ایرانیان چیزی به دست نیاورده اند. اما اکنون، با عرضهء آزاد بطری های آب معدنی سبک فرانسوی در فروشگاه های مواد غذایی تهران و شهرستان ها، معلوم شده است که مسئولان دولت تدبیر و امید، آنطورها هم که مخالفان می گویند بی عقل و بی عرضه نیستند و در برابر بر باد دادن "آب سنگین" اراک، از فرانسه "آب سبکِ" معدنی گرفته اند!

جشن ملی تیرگان

بنياد ميراث پاساگاد

تیرگان یکی از جشن‌های بزرگ ایرانی است که هزاران سال از عمرش می گذرد. این جشن که در روز 13 تیرماه (4 جولای) برگزار می شود، در گذشته های دور، گرامیداشت تیشتر (ستاره ی باران) بود. تیرگان همچنین در استوره های ایرانی روزی است که آرش کمانگیر، قهرمان ملی ایرانیان، برای پایان دادن به جنگی چندین ساله که برای تعیین مرز ایران و توران بود، قبول می کند تا تیری را از فراز قله  البرز پرتاب کند و هر کجا که تیر او فرود آمد همانجا مرز ایران و توران باشد. آرش همه ی توان و نیرویش را برای این کمان کشی به کار گرفت و جانش را چون هدیه ای برای صلح و آرامش به مردمان سرزمین اش بخشید. زیبایی این استوره در این است که تیرو کمان آرش را «سپندارمذ» ایزد بانوی ایرانی به او می دهد. در فرهنگ ایران باستان، سپندارمذ، نگهبان سرسبزی و باروری زمین است. در این استوره عشق به صلح و حفظ زمین کاملا در فرهنگ ایرانی نمودار می شود. و چنین است که مردمان ايران، قرن هاست هر سال در سالگرد جان باختن آرش، به جای گریه و شیون به جش و پایکوبی می پردازند و بنا بر سنتی ایرانی، بر چهره و تن یکدیگر آب می پاشند تا غبار رنج و اندوه را، که فرستاده ی اهریمن است، از جان یکدیگر بشویند.

معجزهء تو

شکوه میرزادگی

امروز سالروز استقلال آمريکا است. صدای ترقه يک آن متوقف نمی شود و آسمان شهر از رنگين کمان های آتش بازی انباشته است... به آنها نگاه می کنم که با لباس های رنگی و راحت تابستانی و دست و پا و صورت هايي نقاشی شده می گذرند؛ زنی پرچم سرزمين اش را بر بازوان عزيانش نقاشی کرده، زن ديگری دست در دست مردی و هر دو با گونه هايي که کبوترها از آن پرواز می کنند، و زنی ديگر که بر پيشانی اش نقش قلبی را کشيده است و به نظرم می آيد که دارد آواز می خواند. شبيه تو است. برويش لبخند می زنم و او برايم دست تکان می دهد. چقدر سبکبال و راحت است. چرا نباشد؟ کسی که برای تقابل با او فرمان نداده است. کسی از او نمی ترسد! اصلاً کسی با او کاری ندارد؛ نه رييس جمهور، نه پاب و نه اسقف اعظم، نه روزنامه ها و نه پليس. اينها راحت و آسوده می آيند و می روند. در کوچه و خيابان دست در دست محبوب شان دارند و نگران نيستند که شلاق بخورند، عروس می شوند بی آن که لباسی چون کفن تن شان کنند، مادر می شوند بدون آن که بترسند کسی بچه شان را بگيرد، شوهر می کنند بدون آن که دومی شوند، عاشق می شوند بی آن که کسی سنگسارشان کند و...>>>

طرح «توسعهء سواحل مکران» یا «نابودی بلوچستان»؟

عبدالستار دوشوکی

اگرچه تعداد انگشت شماری از بلوچ های مورد اعتماد حکومت در جنوب بلوچستان که همکاری تنگاتنگی با نهادهای محلی امنیتی و اقتصادی نظام دارند، و در برخی از جلسات اجرایی طرح توسعه سواحل مکران  شرکت داشته و از اهداف واقعی این طرح مطلع گشته اند، آنها نيز انگشت به دهان و وحشت زده شده اند اما امکان افشاگری و جرات اعتراض ندارند. آنها به این نتیجه رسیده اند که اهداف دراز مدت این طرح منهزم نمودن مردم بومی، بلوچ زدایی و اضمحلال بلوچستان در ابعاد مختلف آن است. برای دستیابی به این اهداف ضد بلوچ و نکبت بار، پنج پروژهء موازی و همکردارگری هوشمند در راستای مکمل سازی و نیرو بخشی به یکدیگر در حیطهء عمل تعقیب می شوند...

سازمان مجاهدین قدرت طلب مذهبی است نه سکولار

بخشی از گفتگو با شمی صلواتی

گفتگوگر: سعید صالحی نیا

برای رهبران این فرقه «قدرت»، هر چند هم که اندک باشد، قدرت است، و لذا آنها چشم به حکومت های ارتجاعی چون عرستان سعودی، و از همه مهمتر امریکا، دوخته اند. مجاهدین خود را در برابر مردم مسئول نمی بینند بلکه تحقق رویاها شان را از حکومت امریکا طلب می کنند. اینها به مبارزات مردم و اعتراضات مردم اهمیت نمی دهند چرا که نه توان سازماندهی اش را دارند و نه پایگاهی در میان مردم. به همین دلیل ساده نوکر بی چون و چرای حکومت های ارتجاعی اند. تا دیروز در رکاب صدام حسین به هر تحقیری تن می دادند و امروز برای ماندن در رکاب امریکا از هیچ کارحقیری رویگردان نیستند.

روياهاى ممنوع مجاهد!

زنده ياد منصور حکمت

رهبرى مجاهدين بطرز غريبى مفتون قدرت دولتى و تشريفات و مراسم و ملحقات آن است. هر حزب سياسى جدى طبيعتا براى قدرت سياسى تلاش ميکند، ابزارى که امکان ميدهد برنامه و اهدافش را به اجرا در بياورد. اما علاقه مجاهدين به قدرت دولتى از اين جنس نيست. زمينى نيست. سياسى نيست. يک شيفتگى نيمه مذهبى نيمه کودکانه است... درست مانند کودکانى که عروسک هايشان را گرد مي چينند و روياهاشان را بازى مي کنند، اينها هم غالبا مشغول “دولت بازى” هستند... اما اگر اين صرفاً يک بازى بود، اگر صرفا کودکانه بود، شايد همه به تماشا مى نشستيم و با جست و خيز بازيگران و شيرين کارى هايشان سرگرم مي شديم. اما اين عرصهء سياست و جنگ قدرت است که در جهان امروز معانى فوق العاده دهشتناکى پيدا کرده است. مساله جدى است، حتى اگر مجاهد خود جدى نباشد. عواقب زمينى براى انسان هاى واقعى دارد، حتى اگر مجاهد خود در عالم روياهايش سير کند.

قاتلان امید دوباره به راه افتاده اند

سام قندچی

اگرچه رویداد دانشجویان خط امام، در آغاز، "آتش به اختیار" بود، ولیکن اکثر  اقدامات «قاتلان امید» در همهء سی و هشت سال گذشته با برنامهء تدوين شده در بالا صورت گرفته است. در انتخابات اخیر ریاست جمهوری نيز، با توجه به اينکه مردم ایران از تحریم انتخابات حمایت نکردند و بار دیگر با این امید به پای صندوق های رأی رفتند که از طریق جنبش مدنی به خواسته های خود دست پیدا کنند، می توان گفت که بار ديگر جنبش مردم برای کسب مطالبات خود، که در رأس آن جدایی مذهب و دولت قرار دارد، بالا گرفته است و این امر برای «قاتلان امید» ناخوشایند است.

تعمیق بحران در حاکمیت اسلامی

ناصر کاخساز

شرکت مردم در انتخابات اخیر در حال خیز برداشتن به جنبشی خود بخودی است؛ جنبشی که نفرت مردم از دین حاکم از سوئی و فساد و بی لیاقتی و شرارت های باند حاکم از سوی دیگر فراهم می آورد. متأسفانه اپوزیسیون سالمی که امکان به حرکت در آوردن و هدایت غیر ایدئولوژیک و مسالمت جویانه و فرادینی (به لحاز مضمون اجتماعی) را داشته باشد غایب است... وظیفهء اپوزیسیون سکولار این است که با تحلیل عینی و ابژکتیو، و بدون ایدآلیزه کردن هیچ شخصیتی، در شناخت درست تضادها بسود ایران کوشا باشد. خامنه ای توان رهبری بر فراز بحران کنونی را ندارد. چون نمی تواند برفراز بحران بایستد. او عمده ترین و اصلی ترین جزء مکمل بحران تعمیق یابنده کنونی است.