جستجو در اين سايت

آرشيو صفحات اول سايت

آرشيو کلی مقالات  

آرشيو بر حسب نام نويسندگان

آرشيو بيانيه های سازمان ها

مقالاتی دربارهء مفاهيم اصلی

ويدئوهای آموزشی

سردبير: اسماعيل نوری علا

 Fax: 509-352-9630

ای ميل

  iraniansdm@gmail.com

توجه: در اين لينک

شمارهء سوم نشريهء

اينترنتی «گيتی مداری»

در دسترس شما است◄

دعوت به مطالعه و امضای

بیانیهء «جدایی کامل حکومت

و مذهب در ایران»

سایت تدارک پلاتفرمی

برای حزبی آینده نگر

 

1. ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی کسی را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم.

 

2. و از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قابل اصلاح و حتی قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن جز خواست انحلال مطالبه ای نداريم؛

 

3. و به همين دليل می توان انتظار داشت که  نام هيچ يک از هواداران جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده نشود.

 

4. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل کشور از غاصبان حکومت مسلط بر سرزمين مان حمايت می کنيم.

 

5. آنچه در اين سايت «اختصاصی و غير خبری» منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاهی سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که  در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

 

6. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين انتخاب تيتر مناسبی برای آنها  با سردبير است.

 

7. به احترام «جمهوريت»، در اين پايگاه، هر کجا سخن از حکومت مسلط  بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم»  تبديل می شود.

 

8. و از آنجا که بين ايران و ملت ايران  از يکسو، و حکومت اسلامی مسلط بر کشورمان، از سوی ديگر، تفاوت و جدائی قائليم، در هر متن که واژهء ايران بکار رفته اما منظور رژيم اسلامی باشد، ما بجای ايران عبارت «رژيم ايران» يا «رژيم مسلط بر ايران» را بکار می بريم.

تأسيس: 14 امرداد 1392

تاريخ انتشار اين شماره:  دوشنبه 6 و سه شنبه 7 آذر ماه 1396 - 27 و 28 نوامبر 2017

پيوند به سايت ها و وبلاگ های  سکولار دموکرات

   

از مجموعهء «کلمات حمار» (ضد کلمات قصار!)

حمیدرضا رحیمی

* عباس (ع) علی(ع) کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان: تبدیل‌ شدن رفاه به مسئلهء اول کشور، انحراف در اولویت ‌های انقلاب اسلامی است، چرا ‌که رفاه اقتصادی هدف انقلاب نیست بلکه ابزار انقلاب است./ انتخاب

* مصباح یزدی: زنان ایران برای عزتی که در حکومت اسلامی یافتند شکرگزاری کنند./ محبت نیوز

* حجت الاسلام محمد(ص)ی گلپایگانی، رئیس دفتر مقام معظم رهبری: جاده یک طرفه به سمت غرب باید برگشت پیدا کند و ان‌شاءالله روزی می‌رسد که همه در دنیا به جای انگلیسی، فارسی یاد بگیرند.

سخنی با آقای علی جوادی

مجید شمس

جناب جوادی، حزب سکولار دموکرات ایرانیان، حامی آن اقتصاد سرمایه داری که خون مردم را می مکد و کارگران خاموش را استثمار می کند و روابط ضد انسانی را تسری بخشیده نیست. شما، هنوز دمی از تأسيس اين حزب نگذشته، هر گونه ستم و ظلمی که بر مردم وارد آمده است را به گردن این حزب بعنوان طیفی از حامیان اقتصاد بازار آزاد انداخته و تمام ظلم و ستم های گذشته و آینده را به این حزب نسبت می دهید. آخر این چه منطقی است که با وارد کردن یک حزب در فرمول های غیر منطقی مارکسیستی تان، بدون اینکه هنوز این حزب نوپا عملکردی داشته باشد، به آن نسبت می دهید؟

سکولاریسم و رفع خشونت علیه زنان

یادداشتی به مناسبت روز جهانی رفع خشونت علیه زنان

شکوه میرزادگی

در پی تصويب و انتشار وسيع اعلامیه ی جهانی حقوق بشر در سال 1948 و تأکیدی که در آن بر برابری حقوق زن و مرد شده بود، مساله ی مبارزه با فاجعه ای بشری، یعنی «خشونت علیه زنان»، بصورتی وسيع مطرح شد. از آن پس، آمارهای مربوط به این نوع خشونت، یکی پس از دیگری، منتشر شده و تلاش های سازمان های حقوق بشر و گروه های زنان، و حتی مردان باورمند به مبارزه با اين خشونت، سبب شد که سازمان ملل توجه ويژه ای نسبت به این امر داشته باشد. اين سازمان، در دهه ی آخر قرن بیست و یکم، علاوه بر تصويب «کنوانسیون پیشگیری از جنایت و گام های عدالت برای حذف خشونت علیه زنان»، و «کنوانسیون رفع کلیه ی اشکال تبعیض علیه زنان»، در سال 1991، روز 25 نوامبر  را به عنوان «روز جهانی حذف خشونت علیه زنان» اعلام و  دو سال بعد نيز در اين مورد قطعنامه ای منتشر کرد.

زلزلهء کرمانشاه: فراموشی و پریشانی «ما»

یاسین آل ‌نعمه

یک هفته از زلزلهء کرمانشاه گذشته است. هنوز مشخص نیست چند تن جان خود را از دست داده‌اند، مشخص نیست چند روستا، چندین خانه و چندصد نفر در زیر آورها مدفون شده‌اند. همچنان بحث است بر سر اینکه چه کسی برای رساندن کمک‌های مردمی «قابل اعتمادتر» است. ورزشکاران، بازیگران سینما و تلویزیون، کنشگران و سیاسیون هر یک راه افتاده‌اند و رفته‌اند به کرمانشاه تا کمک‌های «مردمی» را برسانند به دست آسیب دیدگان... همه هستند و باز گویی هیچکس نیست...

قوی ترین زلزلهء تاریخ ایران

ارسالیِ محمد علی گلی

آيا ميدانيد قويترين زلزله اى كه تا به حال در ايران آمده كدام زلزله و در چه سالى بوده؟ بله درست تشخيص داديد. قويترين زلزله در 22 بهمن سال57 آمد. شدت زلزله به قدرى زياد بود كه هيچ پايگاه زلزله نگار . نتوانست آنرا ثبت كند. در اين زلزله مخوف تمام زير ساخت هاى مملكت با خاك يكسان شد. تمام رود خانه ها خشك شدند و آب اكثر درياچه ها خيلى سريع بخار شد. به طوري كه درياچه اروميه با يك ميليون سال قدمت،ظرف سى سال خشك شد. زاينده رود،رود هيرمند،درياچه بختگان،درياچه هامون، درياچه نيريز، درياچه مهارلو، درياچه پريشان و خيلى ديگر از تالاب ها و درياچه ها و رودها سوختند و خشک شدند. در اثر اين زلزله زير ساخت هاى معنوى مثل عاطفه، انسانيت، نوعدوستى، وطن پرستى، شرافت و... در خطر افتادند. به طوري كه بسیارانی با خود و به هم بيگانه شدند. حيوانات هم از اين زلزله جان سالم به در نبردند؛ مثلا يوز پلنگ ايرانى كه سه ميليون سال زاد و ولد كرده بود به ناگاه از بين رفت،  پرندگان استثنایی از ایران گریختند، و شیر ایران دست و پایش شکست. جنگل ها هم در اثر اين زلزله رو به نابودى گذاشتند. اكو سيستم بهم ريخت و بخارات مسموم تحجر تمام فضاى مملكت را پر كرد. زمان زلزله های شدید معمولا چند ثانیه است و با چند ساعت یا چند روز پس لرزه های خفیف. اما زلزله سال 57 ایران با پس لرزه های شدید اش هنوز و همچنان پس از چهل سال ادامه دارد.

(منبع: سايت بنياد ميراث پاسارگاد)

گزارشی از حواشی زلزلهء کرمانشاه

پس از وقوع زلزله و روشن شدن وسعت تکان دهندهءء ویرانی ها، دولت مش حسن روحانی که چند روز قبل از زلزله یک صد میلیارد تومان به دو باشگاه فوتبال معروف تهران کمک بلاعوض کرده و سیصد و سی میلیون دلار هم به کشور دوست و برادر پاکستان داده بود و دیگر آه در بساط نداشت(!) از امت همیشه در صحنه (مالباختگان موسسات مالی و اعتباری تحت نظارت بانک مرکزی!) و خانواده های تحت پوشش کمیته امام و کارگرانی که شش ماه تا یک سال است حقوق نگرفته اند خواست تا به یاری زلزله زدگان بشتابند! در این میان اتفاقات جالبی هم روی داد که از آن جمله می توان به ژانگولر بازی بعضی چهره های الکی معروف و سلبریتی های در پیتی جمهوری اسلامی اشاره کرد!

حکومت اسلامی: نقطه‌ء پایانی بر «فلسفه‌ء تاریخِ» شیعه

رضا پرچی‌زاده

ادعایم این است که منتظری، که خود فقیهِ «اَعلَمِ» شیعه و از نظریه ‌پردازانِ بزرگِ حکومتِ اسلامی و «ولایتِ فقیه» و قائم‌ مقامِ رهبری بود، هنگامی که متوجه شد «حکومت اسلامی» چه بر سرِ «فلسفه‌ء تاریخِ» شیعه آورده، یواش یواش از رژیم فاصله گرفت و به انتقاد از آن پرداخت، و در نهایت، پس از تحملِ مشقاتِ بسیار، در «حصر» از دنیا رفت. آنچه منتظری، از منظرِ یک روحانیِ شیعه که دل در گروی دین داشت، متوجه شده بود امروز برای ما، به عنوانِ مخالفانِ حکومتِ دینی و هوادارانِ لائیسیته و سکولاریسم، اهمیت دارد.

داستان تبديل شدن منازعهء‌ شیعه و سنی

به کانون ژئوپلیتیکی خاورمیانه

آنتونی سمرانی

پنجاه سال پیش ایران یکی از متحدان اصلیِ واشنگتن در منطقه بود. عربستان سعودی، مصرِ جمال عبدالناصر را دشمن شماره‌ یک خود می‌دانست، و جنگی نیابتی را در یمن علیه آن کشور به راه انداخته بود. کشورهای عرب همگی اسرائیل را دشمن بی ‌چون‌وچرای خویش می‌دانستند و در عین‌حال برای استفاده‌ بهینه از این اهرم، جنگی را برای گسترش نفوذ خود در منطقه به راه انداختند... نیم قرن بعد، «منازعه‌ اعراب و اسرائیل» به دلیل وقوع بهار عربی و جنگ‌های متعاقب آن، و به‌خصوص به‌خاطر بالا گرفتنِ رقابت سیاسی بین دو مدعی اصلیِ هژمونیِ منطقه‌ای، یعنی ایران و عربستان، به حاشیه رفته است. تقارن این رویدادها در تشدید دوقطبی‌ تعلقات فرقه‌ای نقش عمده‌ای داشته است، تا حدی که امروز منازعه‌ شیعه و سنی به کانون ژئوپلیتیکیِ جدید خاورمیانه و خاورنزدیک بدل شده است.

ضرورت های تشکيل مهستان (1)

گفتگو با اسماعيل نوری علا

در برنامه نگاه بمديريت عليرضا ميبدی
فايل تصويری         فايل صوتی         برای دانلود

بحران سوریه و نقش روسیه و حکومت اسلامی

گفتگو با حسن اعتمادی

رئيس شورای مرکزی حزب سکولار دموکرات ايرانيان

در تلویزیون «کلمه»

قشر جديد اصلاح طلبان و ساختار قدرت*

مریم وحیدیان - در نشريهء داخلی «اعتماد»

اگرچه بیست سال است که «جریان اصلاحات» با رخت و هویت یک جریان سیاسیِ شناسنامه‌ دار در نظام اسلامی به کنشگری پرداخته است اما عمر کنشگری ساکنان این جریان بیش از این مدت و به قدمت فراز و فرودهایی است که در قالب آن این هویت تعریف شده است. همین عمر کوتاه ‌مدت هم کافی بود تا این جریان سیاسی با حرکت گسل‌های سیاسی صعود و نزول‌هایی را تجربه کند. تجربهء انتخابات 88 و 92، و ائتلاف سیاسی با معتدلین، و دو انتخابات اخیر، همگی نمودهایی از گره‌گاه ‌هایی است که «آرایش داخلیِ» این جریان و «نسبت اش با حاکمیت» را در معرض تحول ‌های گسترده قرار داد. واکنش اصلاح‌طلبان در مقابل این تحولات پیش آمده و در جغرافیای آرایش سیاسی جدید شکل گرفته در کشور چیست؟

* توضيح سردبير نشريهء «جنبش»: تيتر اصلی اين مقاله «کارويژهء اصلاح طلبان درون و برون ساختار قدرت» است که، به نظر ما، رسانای آنچه در مقاله مطرح شده نيست. محتوای اين مقاله از انفعال قديمی ها و بی اعتنائی جديدی ها به آنها حکايت می کند و در مجموع پريشانی حاکم بر اردوگاه اصلاح طلبی را آشکار ساخته و، مهمتر از آن، نشان می دهد که جريان اصلاحات در دوری از قدرت می پژمرد، چرا که اصلاح طلبی به معنی تعمير برای حفظ حکومت است و با مفهوم «رفورم» تفاوت اساسی دارد.

اصلاح ‌طلبی و آقازادگی

جویا آروین

اصلاح‌طلبان در ایران بس بیش از آنکه نماینده‌ی تغییرات بنیادی به شیوه‌ی مسالمت‌آمیز باشند بخشی از نظام موجودند و، به سهم خود، در همه‌ی فسادها و تباهی‌های این نظام دست دارند. پدیده‌ی «آقازاده‌های اصلاح‌طلب» هم بخشی از همدستیِ اصلاح ‌طلبان در فساد نظام است. از این رو برای کسانی که به‌راستی به دنبال تغییرات بنیادی (در جهت رفع تبعیض، مشارکت مردمی، آزادیِ‌ بیان، شفافیت و …) هستند پشتیبانی از اصلاح‌ طلبان فقط با آگاهی از این واقعیت و صرفاً به‌هدف شکستنِ هسته‌ی قدرت معنادار است. در نتیجه لازم است دوگانه‌ی اصلاح‌طلبی - اصول‌گرایی را کنار بگذاریم و به‌جای آنکه بپرسیم چه کسی اصلاح طلب است و چه کسی اصول‌گرا ست، بپرسیم چه کسی به‌راستی (هم در نظر و هم در عمل) با سامانه‌ی تبعیض و فساد مخالف است.

دربارهء رفتار غيرحرفه ای و مشکوک صدای امريکا

اعلاميهء جنبش سکولار دموکراسی ايران

از نظر ما «کنفرانس شورای دموکراسی خواهان»، که پس از کنگرهء ما و با امتناع ما از حضور در آن، در همان شهر کلن برگزار شده و اکنون صدای امريکا می کوشد آن را با کنگره ما يکی کند، در بسياری موارد دقيقاً دارای مواضعی ضد عقايد ما بوده است. به اعتقاد ما، برگزار کنندگان اصلی اين کنفرانس، که خود را نمايندگان تشکيلات آقای طبرزدی (که در قيد حکومت اسلامی بسر می برد) می دانند و، به تأسی از سياست مبهمی که آقای طبرزدی در مورد «فدراليسم» اتخاذ کرده، در واقع و عملاٌ، چرخ پنجم نهادهای تجزيه طلبی همچون «کنگرهء مليت های ايران فدرال» و اضعاف ظاهراً «دموکراسی خواه» اما کارگزار بيگانگان شده و نشست اخير را نيز کلاً در اختيار کسانی نهاده اند که اغلب جز به تجزيه و تکه تکه کردن ايران نمی انديشند.

آقای اکبر گنجی، از روسیه چه خبر؟
 سام قندچی

آقای گنجی! غصهء ما را نخورید. اینجا نوام چامسکی ها، برعکس شما، سال هاست که دولت خود را نقد کرده اند - نه آنکه، نظیر شما، برای یک دوره در دستگاه حکومت اسلامی کشور خود خدمت کنند و بعد هم وقتی به اپوزیسیون پیوستند، به خارج بیایند و اپوزیسیون را، تحت عنوان پیشگیری از جنگ، گمراه کنند و به اسراییل و عربستان و آمریکا و همهء دولت های خارجی حمله کنند غیر از روسیه ای که همهء این سال ها حامی اصلی جمهوری اسلامی بوده است!

000000000000000000000000