تاريخ انتشار اين شماره:

دوشنبه 30 بهمن ماه

و سه شنبه 1

اسفند ماه 1396

21 و 22  فوريهء 2018

جستجو در سايت جنبش

آرشيو صفحات اول سايت

پيوند به سايت های ديگر

تأسيس: 14 امرداد 1392

سردبير: اسماعيل نوری علا

 Fax: 509-352-9630

  iraniansdm.n@gmail.com

پيمان نامهء عصر نو

مقالاتی دربارهء مفاهيم اصلی

ويدئوهای آموزشی

توجه: در اين لينک

شمارهء سوم نشريهء

اينترنتی «گيتی مداری»

در دسترس شما است

دعوت به مطالعه و امضای

بیانیهء «جدایی کامل حکومت

و مذهب در ایران»

سایت تدارک پلاتفرمی

برای حزبی آینده نگر

 

1. ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی کسی را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم.

2. و از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قابل اصلاح و حتی قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن جز خواست انحلال مطالبه ای نداريم؛

3. و به همين دليل می توان انتظار داشت که  نام هيچ يک از هواداران جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده نشود.

4. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل کشور از غاصبان حکومت مسلط بر سرزمين مان حمايت می کنيم.

5. آنچه در اين سايت «اختصاصی و غير خبری» منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاهی سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که  در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

6. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين انتخاب تيتر مناسبی برای آنها  با سردبير است.

7. به احترام «جمهوريت»، در اين پايگاه، هر کجا سخن از حکومت مسلط  بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم»  تبديل می شود.

8. و از آنجا که بين ايران و ملت ايران  از يکسو، و حکومت اسلامی مسلط بر کشورمان، از سوی ديگر، تفاوت و جدائی قائليم، در هر متن که واژهء ايران بکار رفته اما منظور رژيم اسلامی باشد، ما بجای ايران عبارت «رژيم ايران» يا «رژيم مسلط بر ايران» را بکار می بريم.

http://isdmovement.com/Mehestan.htm

دیکتاتور پیشین کرهء شمالی:

من كنت مولاه، فهذا «سیدعلی» مولاه!

حمیدرضا رحیمی

فدوی که اخیراً مبالغی آجیل مشکل گشا بلعیده است، با ملاحظهء خبری، نخست پنداشت که سرانجام بخت اش باز شده و مقرّر است که  این تتمهء عمر را در رفاه بگذراند. باری قضیه راجع بود به انتخاب همسر برای همشیرهء گرامی مقام معظم رهبری کرهء شمالی، که شرابط سختی هم نداشت و فدوی منتظرالظهور، شدیداً واجد شرایط بود؛ و نیز از آنجا که ما، به استناد سند مصور و منگوله دار بالا، با کرهء شمالی خویشاوندی سببی داریم، فلذا چیزی نمانده بود که فدوی چفیه و عمامه کند (شال و کلاه سابق- م) و همانند زائران کربوبلای معلی (ع- س- ص- عج) و امام رضا(ع)، پیاده خودش را به کرهء شمالی برساند که، بدلائلی که به آنها خواهد پرداخت، از این فقره صرفنظر کرد.

شورش فقرا رژیم ایران را تکان داده است

آزاده کیان

مقامات ایران موفق شده اند تظاهراتی اجتماعی را که در دیماه کشور را تکان داد مهار کنند. با این حال، این شورش ها تاکیدی بر شکننده بودن قدرت بود و جنبش نافرمانی مدنی زنانی که در ملاء عام روسری از سر بر می دارند و به حجاب اجباری اعتراض می کنند نیز بر این امر تصریح دارد... شورش های خودجوشی که در آنها شماری از زنان جوان نیز مشارکت داشتند، بیانگر خواست تغییر در طبقات فرودست و بدنهء پایین طبقهء متوسط، هم در عرصهء اقتصادی و هم در زمینهء اجتماعی و سیاسی است. مردمی که ضربه های مهمیز بیکاری، بی ثباتی و و بینوایی را بر پیکر خود حس می کنند و چشم اندازی هم برای آینده ندارند، دستخوش احساس بی عدالتی ناشی از فساد و غارت ثروت ملی توسط اقلیت حاکم هستند.

«آزادی» در ایران از «انقلاب» می‌گذرد

رضا پرچی‌زاده

رژیمِ ولایتِ فقیه در حالِ سقوط است. در این میان، بازیگرانِ همیشه‌ در صحنه – شاملِ آنهایی که در بدنه‌ی رژیم هستند و آنهایی که تصور می‌کنند از وجودِ این رژیم به هر ترتیب سودی عایدشان می‌شود – مدتی است دو مرتبه بلندگوهای بد صدای‌ شان را بیرون کشیده‌اند و پلاکاردهای پوسیده‌شان را از توی پستو درآورده‌ و هوا کرده‌اند تا باز ملتِ ایران را به پای صندوق‌های «انتخاب» بینِ «بد و بدتر» بکشانند. با نظر به این سیاه‌کاری‌ها، این مقاله را می‌نویسم تا نشان بدهم چرا راهِ «آزادی» در ایران تنها و تنها از مسیرِ «انقلاب» می‌گذرد.

من که کنندهء‌ این کارها نیستم!

علی خامنه‌ای

پس از آنکه در دیدار «اعضای ستاد برگزاری کنگره‌ ملی شهدای استان سیستان و بلوچستان» با علی خامنه‌ای، دانیال محبی، استاندار این استان، از سه مشکل اصلی سیستان و بلوچستان صحبت کرد: چند مشکل اصلی این استان را در دیدار با رهبر جمهوری اسلامی مطرح کرد. علی خامنه‌ای در پاسخ به این سخنان گفت: «من که کننده‌ این کارها نیستم، کننده‌ء این کارها مسئولین دولتی‌اند؛ چه خط ‌آهن‌، چه آب ‌‌شیرین‌کن‌، چه خیلی چیزهای دیگر؛ بروید دنبال کنید، بروید در دولت از مسئولین بالادستِ خودتان به‌طور جدّی بخواهید که دنبال کنند؛ آنها هم راه‌ هایش را بلدند؛ اگر راهی واقعاً داشته باشد - که دارد- راهش را بلدند.» قبلاً، حسین‌علی شهریاری، نمایندهء زاهدان در مجلس شورای اسلامی، گفته بود که «انشاءالله تا زمان ظهور امام زمان پروژه ها تمام می‌شود.» بر پایهء آمارهای رسمی نهادهای دولتی استان سیستان و بلوچستان به لحاظ شاخص‌های اقتصادی و اجتماعی «توسعه‌نیافته‌ترین» استان ایران به شمار می‌رود. رهبر حکومت اسلامی هم در دیدار روز سه‌شنبه خود از «جفا» به مردم این استان «چه زمان قاجاریه، چه زمان پهلوی!» سخن گفت

«دموکراسی شورایی» در مقابل «دموکراسی پارلمانی»

سعید رهنما

موضوع رابطه میان دموکراسی و سوسیالیسم یکی از محوری‌ترین و پیچیده‌ترین مباحث نظری و از معضلات کل گرایش‌های چپ، خواه در ایران و خواه در سایر نقاط جهان، است. طرح این موضوع در پاره‌ای جدل‌های فکری و نظری اخیر برخی ایرانیان خارج از کشور، توضیح پاره‌ای سوء ‌برداشت ها را ضروری می‌سازد. به نظر می‌رسد که دعوا بر سر «نوع» دموکراسی است که در نوشته‌ها به دو نوعِ پارلمانی/ نمایندگی (لیبرالی/ بورژوایی) و دیگری شورايی/ مستقیم (کارگری / مردمی/ سوسیالیستی) تقسیم شده است.

سخنی با بهزاد نبوی

(در حاشیه گفتگوی بهزاد نبوی با «وقایع اتفاقیه»)

پرویز دستمالچی

نبوی همین حکومت اسلامی واقعاً موجود، یعنی نظامی را می خواهد که به شهادت تاریخ یکی از بدترین انواع حکومت های تبعیض- و تام گرا است... در دادگاه نورنبرگ که محل محاکمه برخی از مقامات و مسئولان ارشد نازیها بود، آنها تقریبا همگی مدعی بودند که اتهامات شان بی مورد است، زیرا عمل آنها در چهارچوب قوانین و اجرای حقوق وافعا موجود در زمان حاکمیت نازیسم بوده است و خارج از آن عملی انجام نداده، یعنی مامور و معذور بوده اند. پاسخ رئیس دادگاه به آنها چنین بود: «درست است که شما در حدود قوانین جاری عمل کرده اید، اما باید توجه داشته باشید که شما در چهارچوب یک سیستم جنایتکار مسئولیت امور را بر عهده داشته و بر اساس قوانین یک حکومت جنایتکار قانونمدار بوده اید».

حاج آقا والنتاین!

خوشبختانه روحانیت مبارز و ضد استکباری و ضد فرهنگ منحط غربی و مخالف مدرنیته و مخالف علوم انسانی غرب و مجموعه ای از مخالفت ها که از زمین تا کهکشان ها را در بر می گیرد «آپ تو دیت» و به روز شده و در همه صحنه ها پا به پای رعیت حضور دارد! در مجلس با موگرینی (ضعیفه ایتالیایی) و در زلزله کرمانشاه با خرابه های ناشی از زلزله "سلفی" می گیرد و در ایام کریسمس به کلیسا می رود و با روحانیون ارمنی مصافحه می کند و در والنتاین هم با عشاق همگام و همراه می شود!

فايل تصويری         فايل صوتی

مراسم معرفی طرحِ مهستان در مورد

 از کار انداختن ماشين بازتوليد استبداد

در «نشست عمومی» اعضاء مهستان
در 18 فوریه 2018

پيوند به متن بيانيه 15 نفره در مورد رفراندوم

حسن شريعتمداری - اسماعيل نوری علا

در گفتگوی راديو - تلويزيونی با مهران عباسيان

حسن شريعتمداری - حسن اعتمادی -محمد نوری زاد

در برنامه تفسير خبر بمديريت جمشيد چالنگی

اسماعيل نوری علا و رضا گوهر زاد

در برنامه «چالش» از تلويزيون انديشه

منوچهر يزديان - سياوش دانشور

در راديو- تلويزيون پيام

دخیل بستن به امامزادهء رفراندوم!

شهباز نخعی

پیش شرط برداشتن گام در مسیر آزادی و رهایی مردم ایران، سرنگونی این حکومت جابر، تبهکار و ایران بر باد ده است و اگر کار، از گام نخست، در این مسیر نباشد خواه ناخواه به بیراهه کشیده می شود. از حکومتی که شش سال است از ورود دو گزارشگر ویژهء حقوق بشر سازمان ملل به کشور ممانعت کرده، چگونه می توان انتظار داشت که به ناظران همان سازمان اجازه دهد که برای «تعیین سرنوشت خودش»به ایران بروند و بر روند برگزاری رفراندوم نظارت کنند؟! بنابراین، تا زمانی که حکومت آخوندی، به همت یکپارچه مردم ایران سرنگون نشده باشد، دخیل بستن به امامزاده رفراندوم یا فریبکاری است، یا خود فریبی و یا هردو!

بار ديگر «رفراندوم» و مقولهء «افعال بی فاعل»

اسماعيل نوری علا

به نظر می رسد که يکی از هنرهای «سياست مداران» و «سياست بازان» ما بيان مطلبی شده است که برای افعال مندرج در آن فاعلی وجود ندارد؛ بخصوص وقتی که پای ارائهء پيشنهادی در ميان باشد. اينکه اينگونه اظهار نظر کردن ها و پيشنهادات، بخاطر روشن نبودن «فاعل» و «انجام دهندهء فعل» هرگز به عمل در نمی آيند را نه تنها از لحاظ آن منطق بديهی که در اين «فقدان فاعل» موجود است بلکه حتی از نظر عملی نيز در طی لااقل چهل سال گذشته تجريه کرده ايم. در نتيجه، می توان از خود پرسيد که اگر، منطقاً و عملاً، اين سخنان به نتيجه ای نمی رسند چگونه است که اهل سياست، که قطعاً دارای عقل و شعوری بالاتر از حد متوسط هستند، چرا به اين کار ادامه می دهند و همچنان به صادر کردن افعال بی فاعل مشغولند؟

جنبش اعتراضی مردم و هویت‌های سیاسی زود هنگام!

حمید آقایی

این امر بسیار طبیعی و منطقی است که یک حزب و گروه سیاسی، ایدئولوژی و اهداف مشخصی داشته باشد و تحقق آن‌ها را پیگیری نماید، اما اگر این پیگیری‌ها بدون توجه به فاز و مرحله‌ای که هویت سیاسی یک ملت در آن قرار دارد، بویژه زمانی که ملت به هر دلیل نتوانسته است به یک باور عمومی جدید دست یابد و بر مبنای آن هویت سیاسی خود را تعریف کند، می‌تواند بجای وحدت بر تفرقه و جدایی‌ها دامن بزند و بدنبال خود فرایندی را که آن ملت در حال عبور از آن است به تاخیر بیندازد. زمانی که یک گروه سیاسی فقط به این اعتبار که برخی از مردم ایران در اعتراضات اخیرشان شعارهایی که هماهنگ با اهداف آن گروه بودند سر دادند، بخواهد بر این تصور دامن زند که مردم ایران در این اعتراضات خواستار جانشینی یک مدل خاص به‌جای نظام اسلامی شده‌اند، خواسته و نا‌خواسته این جنبش را در حد اهداف گروهی خود تقلیل می‌دهد.

سکولاريسم هندی و سکولاريسم فرانسوی

(دو مفهوم از سکولاریزم)

رامین جهانبگلو

برای ما زمان آن رسیده که به بازاندیشی کل رویکرد خود به پرسش سکولاریزم بپردازیم.  فرهنگ های واژگان انگلیسی سکولاريسم را “نداشتن هیچ دل مشغولی به امور دینی یا روحانی” معنا می کنند. ولی همچنین، آن را “سیستمی که خواهان تفسیر و ساماندهی زندگی یا اصول، تنها در چارچوب این جهان” است، می دانند. از این رو، واژۀ سکولاریزم در فضای سیاسی اشاره ای است به «آزادی برخورد حکومت با امور دنیایی»، بی آن که از سوی هیچ مقام دینی در آن ها دخالتی بشود.

ااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا