|
تاريخ اعلام موجوديت «جنبش»: 14 امرداد 1392
تاريخ انتشار اين شماره: دوشنبه 15 تا پنجشنبه 18 ارديبهشت 1399 - 4 تا 7 ماه مه 2020 |
|||||
|
شرح اش با شما!
اصلاح طلب واقعی نمی تواند روند اصلاحات را با خودش شروع کند؛ در اين وضعیت مثل این می شود که تمساحی تصمیم بگیرد خودش خودش را اصلاح کند، یا دزدان دکل نفتی و اختلاس گران میلیارد دلاری تصمیم به اصلاحات خودشان بگیرند و دیگر دزدی نکند، و یا تروریست های سپاه قدس خودشان با رضایت خودشان تصمیم بگیرند از ترور و دخالت در مناطق دیگر جهان و خاورمیانه دست بردارند!◄
دربارهء مجموعهء «روایتی از ادبیات فارسی در تبعید» کار تحقیقی مليحهء تيره گل در 14 جلد مجموعهء چهارده جلدی روایتی از ادبیات فارسی در تبعید به قلم ملیحه تیره‌گل به تازگی توسط نشر آفتاب منتشر شده است. این اثر در تاریخ ادبیات ایران پژوهشی سترگ و بنیادین است که نویسنده کوشیده در هر جلد، با رویکردی جامعه‌شناختی و طبق روش تحقیقی منضبط زوایای مختلف تاریخ ادبیات تبعید در ایران را تدوین و برخی آثار را نیز در بوته نقد قرار دهد. تیره‌گل در این مجموعه به موضوعات مختلفی که هر کدام در نسبت و پیوندی عمیق با یکدیگر قرار دارند می‌پردازد. ◄
* فدوی: خوانندگان محترم ضد انقلاب لطفاً اگر زحمت نیست بیاد بیاورند که دستار بندان غیر ایرانی به چند زبان زندهء و مردهء جهان اعلام فرموده اند که هیچ علاقه و نسبتی با سرزمین ایران، و البته مفاخر تاریخی آن، که رشک جهانند، ندارند. و نیز رأی و نظر مردم هم هیچ وجاهت شرعی ندارد و اگر گاه از آن نامی می برند برای جوری جنس است. خب، بر این پایه، مشاور خاج پرست وزارت خارجه شیطان بزرگ، پُر بیراه نگفته است، نه؟◄
حجاب و اجباری شدن آن در اسلام و حکومت اسلامی
آیا آمریکا در حال افول است؟ و اگر هست چرا؟ چپ‌ها، و اسلام گرایانِ متحد آنها، در هر موضوع و مشکلی نخست ایالات متحده را سرزنش می‌کنند... چپ‌ها و اسلامگرایان تنوع‌گرایی اعمال شده از بالا (با مهندسی جمعیتی و گزینش و تصفیه) را بجای شایسته‌گرایی می‌نشانند... اگر افولی در آمریکا در جریان باشد (که هنوز در حد حدس و گمان است) چپ مسبب اصلی این افول است... چپ همهء آنچه را که مایه قدرت و پیشرفت ایالات متحده بوده به عوامل مخرب تبدیل کرده و این افول ادعایی را به مبانی تقویت کننده‌ی تمدن غربی نسبت می‌دهد. ◄
چرخش از «اسلام سیاسی» به «پسا اسلام گرایی سیاسی» تحلیل فکری و سیاسی در رهیافت تجربه‌ء «اسلام سیاسی» حکایت از آن دارد که این تجربه تحولات عمیقی را، چه در سطح ابزارهای سیاسی و چه دیدگاه نظری، پشت سر گذاشته است. در نتیجه؛ هیچ پژوهشگر منصفی تجربه‌ء جماعت اسلامی در هندوستان را با تجربه‌ء حزب عدالت و توسعه در ترکیه، یا با جمعیت نهضت علماء در اندونزی، یکی نمی‌داند؛ زیرا اگر تجربه‌ء نخست وابسته به مرحله‌ء تأسیس و آنچه که موسوم به «اسلام سیاسی سنتی» است باشد، تجربه‌‌های ترکیه و اندونزی از مرحله‌ی تحول ـ اعم از انتقال و فراروی و پیشرفت ـ حکايت می کنند.◄
احساس جمعی از وجود فساد به عنوان کاتالیزور تبدیل مطالبه به شورش علیه حکومت عمل می کند. آتش افروز بودن احساسات ابراز شده مردم در تظاهرات سال های اخیر، به علت همین احساس سرشار بودن حکومت از فساد و ناراستی و شفاف نبودن است. مانند همیشه باید به سران حکومت هشدار داد در موقعیت نامناسب و خطرخیزی قرار دارند و کشور را نیز همراه خود آسیب پذیر کرده اند.◄ |
چرا «دموکراتها» می‌‌خواهند رژیم مذهبی را نجات دهند؟ دیدگاه حزب دموکرات آمریکا در مورد رژیم ستمگر جمهوری اسلامی ساده انگارانه و شرم‌آور است. مردم ایران شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر می‌دهند و دموکراتها نادیده می‌‌گیرند. در ایران رژیم برخلاف خواست مردم در قدرت مانده است... دموکرات‌های ساده‌لوح از این واقعیت مستند نیز غافل‌اند که وقتی پول‌های کمک رسانی به ایران سرازیر شوند، بجای رسیدن به مردم و رفع مشکلات آنان، ناپدید می‌شوند... اکنون نیز به دنبال پول بیشتر می‌‌گردد و به نظر می‌‌رسد که دموکراتها مایل‌اند خواسته‌‌های آنها را برآورده کنند.◄
دربارۀ انگیزه و راهکار جنبش چپ
روشنفکران سکولار و انقلاب بهمن «منورالفکران» عصر مشروطه سنت و خرفات مذهبی را مورد انتقاد قرار می‌دادند و می‌کوشیدند جامعه خود را متوجه پیشرفت‌های غرب سازند، و یا برخی از آنان با رویکردی اصلاح‌طلبانه در مدرن‌سازی آمرانه رضا شاه شرکت نمودند، حال آنکه بسیاری از روشنفکران دهه چهل و پنجاه، با ستایش از سنت، گفتمان «بازگشت به خویش» و زشت‌شمردن تمدن غربی، در انقلاب بهمن با اتحاد با نیروهای مذهبی رویکرد براندازی پیشه کردند. این نوشته می‌کوشد با در نظر گرفتن «زمینهء تاریخی»، از شهریور بیست تا دههء پنجاه، دلایل این «چرخش» را واکاوی کند. ◄
توضيح نوری علا: اخيراً آقای پروفسور اللهيار کنگرلو به «جنبش ملیِ» موسوم به «ما هستيم» پيوسته و اعلام داشته اند که قصد دارند که در خارج کشور يک «دولت در تبعيد» بر پا کرده و به براندازی حکومت اسلامی مسلط بر ايران بپردازند. من در یک گفتگوی تلویزيونی با آقای فرامرز فروزنده توضيح دادم که در ميان اسم هائی که دولت های ادعائی تشکيل شده در خارج کشور را نمی توان براحتی «دولت در تبعيد» خواند و مخالفت شاهزاده رضا پهلوی با اين کاربرد درست است. اين سخن به برخی از دوستان ما، که با تشکل مورد نظر پروفسور کنگرلو سر و کاری دارند، گران تمام شده و به لطائف الحيل مرا مورد لطف قرار داده اند. برجسته ترين اين الطاف را دوست گرامی آقای عبدالستار دوشوکی، مدير «مرکز مطالعات بلوچستان» مرحمت کرده اند. به نامه ايشان و پاسخ من توجه فرمائيد.◄
از دولت در تبعيد تا آلترناتيو وسپس دولت موقت
از امتیازهای انحصاری به حقوقی فراگیر شهروند کیست و حقوق شهروندی چیست؟ شهروندی و برخورداری از حقوق شهروندی برای بخشی از مردم جهان واقعیتی طبیعی و روزمره است، زیرا شهروند به دنیا می‌آیند، شهروند زندگی می‌کنند، و موقعیت شهروندی به بخشی از هویت و سرنوشت شان تعلق دارد، در حالی‌که بخشی از مردم جهان به عنوان شهروند به‌رسمیت شناخته نمی‌شوند و به پیرو آن، از هیچگونه حقوق شهروندی در هیچ کشوری بهره‌‌مند نیستند.◄
در «خوانش فدائیان اسلام از حکومت» زیست می‌کنیم تصوری که الان از دین وجود دارد نه تصور روشنفکران دهه پنجاه است و نه تصور اعتدال سنتی قرون قبلی ما که در زمان خودش حرفی برای گفتن داشت. آنچه وجود دارد، مجموعهء درهم پیچیده‌ای است که هسته و شاکلهء اصلی آن برخاسته از کتاب «ولایت فقیه» که اندکی دکور و تزیین شده... این چالشی است که جمهوری اسلامی در پیش گرفته. وضعیت فعلی ما از میان چند امکانی که در خصوص پاسخگویی دین به مسائل سیاسی اجتماعی وجود داشت، بازگشت به وضعیتی است که فداییان اسلام می‌گفتند.◄
هم می تواند نقش چرنوبیل را بازی کند؟ وضعیت ایران در شرایط اضطراری کنونی و عملکرد حکومت اسلامی برخی از تحلیل گران اجتماعی را بر آن داشته تا شیوع کرونا در ایران امروز را احتمال آغازی برای فروپاشی حکومت اسلامی بدانند. این برداشت با توجه به شباهتی که عملکرد شوروی با فاجعه چرنوبیل داشت (البته در مقایسی متفاوت) می تواند قابل تعمق باشد. برخی از جامعه شناسان و سیاستمداران در همان زمان چرنوبیل آن را یکی از دلایل مهم فروپاشی شوروی می دانستند.◄
رده‌بندی آزادی رسانه‌ها در آغاز دهه‌ای سرنوشت‌ساز رده‌بندی جهانی آزادی رسانه‌ها که در مدت یک سال وضعیت روزنامه‌نگاری را در صد و هشتاد کشور جهان بررسی می‌کند، نشان می‌دهد که به دلیل بحران‌هائی که در سراسر جهان با آنها رودررو است، ده سال آینده، بدون شک، «دهه‌ای سرنوشت‌ساز» برای آزادی رسانه‌ها است.◄ |
|||||
