تاريخ اعلام موجوديت «جنبش»: 14 امرداد 1392 - تاريخ انتشار اين شماره: دوشنبه 22 تا چهارشنبه 24 آذر 1400 - 13 تا 15 دسامبر 2021 باور به سکولاردموکراسی يعنی حکومت اسلامی اصلاح پذیر وحتی دگرگونی پذير نیست وباید آن را از بیخ وبن برانداخت تنها راه «نجات ایران» تقویت درک ما است از مفهوم «کشور - ملت» و آنچه که «ملی» (متعلق به ملت) است! دردناک تر از فرار مغزها به قدرت رسیدن بی مغزها است! |
||||
◊
اين
نشريه
دوشنبه ها و
پنجشنبه ها
به
روز می شود
◊
سردبير:
اسماعيل نوری
علا
◄ ◊ Fax: 509-352-9630 ◊ iraniansdm.n@gmail.com |
فرزندان خود را که نمی توانند متون فارسی را بخوانند با اين سايت آشنا کنيد. |
|||
|
|
|||
نمونهء بارز ضعف و بیم حکومت از زنان سوء قصد به گوهر عشقی است، زنی با جثهای نحیف که از خانهء کوچک ته یک کوچه بن بست، توانست پایههای بیت رهبری را به لرزه درآورد... احمد وحیدی، وزیر کشور دولت ابراهیم رئیسی، در نشست «مدیران کل امور زنان و خانواده» می گوید: «اگر انقلاب بخواهد ضربه ببیند از ناحیه زنان است». این سخن بیم دائم و دلیل چهار دهه زن ستیزی حاکمان رژیم اسلامی را آشکارا میکند و چکیدهء منویاتِ ذهنی آنهاست... .◄
دربارهء حجاب «اسلامیِ» این آقایان این پوشش های طالبانی، نه یک تفاوت عرفی و فرهنگی، که نشانه و علامت ارتجاع و تاریک اندیشی، واپسگرایی و جمود، بدویت و انحطاط عرفی و فرهنگی و عرف و فرهنگ بدوی و منحط است. نه صرفاً پوششی در کنار پوششهای دیگر،که یک سبک زندگی زیانآور است. فرهنگها هرچه مدنیتر و معقولتر و هرچه بازتر و آزادتر شدهاند،از چنین پوششهایی هم بیشتر فاصله گرفتهاند. و بیرون آمدن از پوششها، هیچ وقت به معنای برهنگی هم نبوده است.◄
جناب نوری علا، امور امثال زیدآبادی بدون دغل و جعل، حتی سانسور سخنان مرشدان خودشان نمی گذرد. پاسخ نوشته اش مفصل است، در صفحهء فیس بوک خودم مستند می نویسم. ولی اینجا مختصرأ می گویم: اول اینکه اصل این جمله از مدرس نیست. میرزا علی اکبر شیخ الاسلام، نمایندهء دورهء چهارم مجلس شورای ملی از اصفهان، طی سخنانی در جلسهء ۱۸ خرداد ۱۳۰۱ مجلس، چنین جمله ای را بیان کرده بود. دوم اینکه آقای زیدآبادی گفتهء مدرس را تقطیع کرده است. درست یکسال بعد و در همان مجلس، مدرس پس از شاخ و شانه کشیدن های متداول آخوندهای قاجار، گفت: «اگریک کسی از سرحد ایران، بدون اجازهء دولت، پایش را بگذارد در ایران و ما قدرت داشته باشیم او را با تیر می زنیم. هیچ نمی بینیم که کلاه پوستی سرش است یا عمامه یا شاپو. بعد که گلوله خورد، دست می کنیم ببینیم ختنه شده یا نه. اگر ختنه شده است بر او نماز می کنیم و او را دفن می نمائیم. والا هیچ. هیچ فرقی نمی کند. دیانت ما عین سیاست ما است، سیاست ما عین دیانت ما است». اصول اخلاقی ادعائی آقای زیدآبادی و تبلور آن در دیانت هم، همین اولویت های مربوط به پائین تنه است لابد. (پرویز رئوفی)
آیا مدرس موافق ادغام دین و دولت بود؟ عموم ایرانیان مرحوم مدرس را با یک جمله میشناسند: «سیاست ما عین دیانت ماست، دیانت ما عین سیاست ماست»، بدون آنکه زمینه و شرایط بیان این جمله در نظر گرفته شود. دستگاههای تبلیغات رسمی در حکومت اسلامی کلام مدرس را به دفاع او از «ادغام دین و دولت» و یا به تعبیری «ضرورت تبدیل ماشین دولت به اجرای احکام شریعت» تأویل میکنند، حال آنکه این ادعا در نظام فکری مدرس نمیگنجد.◄ * به گزارش رسانه های مُعاند (دژمن- م)، چهل دزد "وین" (چهل دزد بغداد سابق- م)، بمنظور کوبیدن مشت های پیاپی و البته محکم به فک استکبار جهانی و صهیونیزم بین الملل، لعنة الله علیهم اجمعین، دسته جمعی به هتل چندین ستاره ای در عتبات عالیات وین(ع- س - ص- عج) پناهنده شده و حاضر به * امیرعبداللهیان گفت: «ما برای اینکه جدیت خود را در مذاکره نشان دهیم، حتی در حالی که همه هیئت ها به پایتختهایشان بازگشتند، دستورالعمل ما این بود که رئیس تیم مذاکره کننده به همراه یک یا دو نفر برای مذاکره برگردند اما تیم کارشناسان ارشد ما در وین حضور داشته باشند!»◄
جوان سازی جمعیت، معامله با جسم زن مصوبه “جوانی جمعیت” مجلس به تایید شورای نگهبان رسید و قانوناً تصویب شد. هدف این قانون، افزایش و جوان سازی جمعیت ایران است. تلاش حکومت برای “نجات جامعه” و عبور از بحران سالمند شدن، با تصویب قوانین قرون وسطایی بر ویرانه های جامعه ی فقرزده پایه ریزی شده و بر روی خانواده های کارگری و طبقه ی پایین جامعه سرمایه گذاری شده است. در این قانون، تنها چیزی که اهمیتی ندارد “زن” است. خواست و اراده و آمادگی روانی و احساسی “زن” است که به هیچ انگاشته شده است.◄ چرا شب اینگونه خونین است؟ // مردگان ِ تیر باران شده کجا خفته اند؟ // باران ِ سُرخ ِ ریه های شهر / لخته لخته می شود بر سنگفرش ها. // ما در سکوتی عمیق / سق زنان ِ تکه نانی پوسیده ایم و ُ / در قفسی پُر از تراکم ِ خفگی / با زور و چرکابه ای از شرم و اسهال / تنفس می کنیم.◄ |
سخنی با آقای رئیسی، نمایندهء حاکمیت عضو انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف جناب آقای رییسی ما اکنون با شما نه به عنوان رییس جمهوری برآمده از آرای مردم و در بستر انتخاباتی ازاد، بلکه به عنوان نمایندهی حاکمیت سخن میگوییم. حاکمیتی که علیرغم آرمان های انقلابی آزادی و عدالت در طول چهل سال گذشته نه تنها مسیری رو به رشد برای مردم ایجاد نکرده، نه تنها ایران و جامعه ایرانی بلکه حتی خود را در انواع بحرانها و ابربحرانهای مختلف غرق کرده و جز در برهههای کوتاهی در طول این دوران رنگ ثبات و آرامش را ندیده است.◄
صدا و سیما یک رسانهء غیر ملی است عضو شورای مرکزی جنبش عدالتخواه دانشجویی صدا و سیما به عنوان یک رسانهی غیر ملی، آینهی تمام عیار شکافی عمیق و گسترده، میانِ اقلیتی صاحب قدرت، ثروت و رسانه، در مقابل مستضعفین توسری خوری ست که در آن، اقلیت برای روایتهایشان از رسانه استفاده میکنند. این رسانهء جدا شده از مردم، برای ترمیم بدنهء اجتماعیِ از دست رفتهء خویش، باید بر ریل جمهوریت قرار بگیرد. جمهوریتی که از جنس مردم باشد؛ چرا که تنها شباهت جمهوریتِ مدنظر ما و مسئولین، شباهتی لفظیست.◄
آمار قتل های ناموسی در ایران بالا می رود، چرا؟ قتل های ناموسی، یا زن کشی، یکی از بارزترین نوع خشونت علیه زنان و یکی از مهم ترین موارد نقض حقوق بشر است و می بینیم که در ایران روز به روز بر دامنهء آن افزوده می شود... حق زندگی یکی از بدیهی ترین حقوق انسانی بشمار می آید. با قتل های ناموسی این بدیهی ترین حق از زنان گرفته می شود. نگاهی گذرا به عوامل قتل های ناموسی در ایران دارم تا دریابیم که چرا این چنین آمار قتل های ناموسی/ زن کشی بالا رفته و می رود!◄
«نسلکشی»؛ پدیده ای که سوخت میخواهد در سپتامبر سال ۲۰۱۷ مجمع عمومی سازمان ملل در یک تصمیم مشترک، روز ۹ دسامبر را به عنوان «روز بینالمللی گرامیداشت و کرامت قربانیان جنایت نسلکشی و پیشگیری از این جنایت» نامگذاری کرد. ساین رادیو زمانه، به بهانهء این روز، با فرنگیس بیات، نویسنده و پژوهشگر سیاسی که به تازگی کتاب «مشاطهگری تاریخ با مهندسی نفرت در آکادمی» را در آمریکا به چاپ رسانده، گفتوگو کرده است.◄
باز هم عالیجناب با عبای شکلاتی؟ چرا باز هم عالیجناب با عبای شکلاتی به میدان آمده؟ چرا ورود این عصای زیر بغل لازم شده؟ زمین زیر پای حکومت سست شده و حقانیت اش حتی برای نزدیکان و حامیان اش شدیدأ زیر سئوال رفته. و لذا حراف بزرگ، فیلسوف شهیر، و مبدع گفتگوی تمدن ها را به میدان فراخوانده اند. محمد خاتمی، طی سخنانی که در هفتمین کنگرهء «حزب اتحاد ملت ایران اسلامی» ایراد کرده، پس از بمیان کشیدن پای خدا و علی و قسط اسلامی و حرافی هایی دربارهء حساسیت وضعیت و لزوم گفتگو (البته بین گروه های خودی که ربطی به ملت ندارد)، مرتکب دو فریبکاری زیرکانه شده است...◄
نقدی بر ایدهء «اصلاحات ساختاری» شاید تنها پاسخ درخور به اظهاراتی که به اسم «تحلیلهای واقعبینانه از وضعیت قوای سیاسی» روانه میکنند آن باشد که دعوت کنیم تشریف بیاورید، به اتفاق یک قدمی در خیابانهای شهر بزنیم؛ ایده توسل مجدد به فقهای معمم را برای نجات ملت کف خیابان مطرح کنید و نتیجه را ملموس و عینی دریافت کنید... شما را به هرآنچه مقدس میدانید بس کنید؛ ملتی را به چنین خفتی کشاندید، دیگر از خیر نمک پاشیدن به زخمهایش دست بردارید. بلیّهی شوم این حکومت جهل و جنایت و ارتجاع را که بر ما حاکم کردید، اگر قصد و ارادهای برای هیهات و تبری ندارید و اگر کمکی برای جبران مافات از دستتان بر نمیآید، دست کم غوز بالاغوز نشوید و اجازه بدهید نسلهای جدید خودشان برای بازسازی این ویرانهسرایی که به میراث گذاشتهاید فکری کنند.◄
چرا ایرانیها نمیتوانند باهم یک سیستم بنا کنند؟ به نظر میرسد مهمترین موضوع در برابر ما ایرانیها این است که: چگونه یک سیستم (و بخصوص یک سیستم اقتصادی) بسازیم؟ در باطن این سوال، سوال مهمتری در انتظار ماست: چگونه بینالمللی بشویم تا معقول، قاعدهمند، رقابتی و دانش محور عمل کنیم؟ در چنین شرایطی جامعه بشدت رشد میکند و برای دولت و حکومت سرمایهای سیاسی و اقتصادی میشود. تخصصیشدن و بینالمللی شدن دو مزیتِ تعیین کننده نیز به همراه دارند: یک بار برای همیشه نفوذ خارجی در ایران با بارور سازی جامعه و اقتصاد آن، به تدریج به تعطیلی کشانده میشود و دوم، همانند کرۀ جنوبی، افراد به کشور تعلقِ عمیق پیدا میکنند.◄
اصفهان، نصف جهان، و چالش اکولوژیکی آب کشاورزان و شهروندان اصفهان برای آب و زندگی در آبان ماه 1400 خورشیدی به اعتراض گسترده دست زدند. آنها خواهان بازگشت آب به زاینده رود شدند ولی رژيم اسلامی یکبار دیگر به خشونت دست زد و زاینده رود بی آب را خونین کرد. مبارزهء زیست محیطی به فصل بزرگی در مبارزهء عمومی ایرانیان تبدیل شده است. مبارزه برای نجات دریاچهء ارومیه، مبارزه برای آب در خوزستان، و امروز مبارزه برای بازگرداندن آب به زاینده رود، نشان دهندهأ یک تحول بزرگ در مضمون خواست ها و مبارزه دمکراتیک در ایران است. چالش اکولوژیکی و دشمنان محیط زیست در ایران، یک مسئله اساسی است.◄ |