باور به سکولاردموکراسی يعنی حکومت اسلامی اصلاح پذیر وحتی دگرگونی پذير نیست وباید آن را از بیخ وبن برانداخت تنها راه «نجات ایران» تقویت درک ما از مفهوم «کشور - ملت» است و آنچه که «ملی» (متعلق به ملت) است! برشی از سخن خامنه ای: «حوزه هاى علميه نمى توانند سكولار باشند. اينكه ما به مسائل نظام كار نداريم، به مسائل حكومت كار نداريم، اين سكولاريسم است»(+). تاريخ اعلام موجوديت «جنبش»: 14 امرداد 1392 |
||||||
|
آنانی را که نمی توانند متون فارسی را بخوانند با اين سايت آشنا کنيد.
سایت پرونده های سمعی و بصری سیاسی
|
|||||
|
||||||
|
||||||
حجاب اجباری، ابزار اقتدار بر زنان و جامعه به مناسبت روز «حجاب و عفاف» جمهوری اسلامی
* ایندیپندنت: با وجود اینکه دولت وعده داده بود پس از «جراحی اقتصادی» مانع افزایش بیرویه قیمت کالاهای اساسی میشود، روند فزاینده گرانتر شدن کالاها همچنان ادامه دارد. * فدوی: مراتب در اوقات شرعی، و در حالی که مشغول مالش قهرمانانه بودند، به سمع و نظر ریاست محترم آبدارخانه جدید بیت (رئیس جمهور- م)، حجت الاعدام رئیسی رسید؛ گفتند که در باب اقتصاد، میزان، همچنان رأی حضرت امام(ل) است که فرمود "اقتصاد مال خره" و بر این پایه، مرادشان از «جراحی اقتصادی»، حداکثر "ختنه" بوده است!◄
گفتگوگر: انجمن جامعه شناسی ایران عرفی شدن امر قدسی و غیرکارکردی شدن دین به عنوان مهمترین نهاد حافظ سنت و ارزشهای اخلاقی که از طریق ورود دین با تمام ظرفیت به سیاست، به عنوان مقدمهای برای سکولار شدن جامعه، رخ داده است. تا کنون سیاست سکولار کردن جامعه در دو دولت پهلوی اول و دوم از بالا انجام میشد که به علت نداشتن زمینه در بطن جامعه با واکنش منفی مواجه شد و حتی مسیر معکوس را در جامعه شاهد بودیم. اکنون سیاست دینی شدن، آن هم با تعبیری محدود از دین که بر خلاف مقتضیات توسعه است، از بالا تأکید میشود، ولی در پایین موجب مقاومت شده است.◄
لائیسیتهای که جویای سازگاری با دموکراسی است دین برای انسان است و پذیرفتن و نپذیرفتن آن با انسان است. پس شروع آن از بنیاد دینی نیست از انسان است. بنابراین، انسان باید از بندگی ارباب دین و سیاست و اقتصاد و فرهنگ و بنیادهای اجتماعی رها گردد. این بنیادها نیستند که حق دارند انسان ها را این سان یا آن سان تعلیم و تربیت کنند، بلکه این انسان ها هستند که باید بتوانند بنیادها را وسیله رسیدن به هدفی کنند که خود بر میگزینند. هر کس و هر گروه باید بتواند بر وفق باور دینی یا غیردینی خویش داوری شود. بهشرط آنکه اصول راهنمای قضاوت رعایت شوند.◄
آنچه امروز شاهد آن هستیم، تحول جهان از دوران تک قطبی پس از جنگ سرد به دوران چند قطبی، یعنی پایان «پایان تاریخ». با ظهور چین، دومین قدرت بزرگ اقتصادی جهان، و روسیه، اولین قدرت هسته ای جهان، این تحول در حال شکل گیری است. آینده را نمی توان پیش بینی کرد، اما فاجعه اوکراین و رویارویی روسیه و ناتو نشان دهنده تغییر توازن قوا بین ایالات متحده و ناتو از یک سو، و روسیه و چین، از سوی دیگر، است. این فاجعه نشان دهنده ناتوانی ساختارهای بین المللی موجود است که پس از پایان جنگ جهانی دوم توسط قدرت های پیروز شکل گرفت.◄
حالم به هم میخورد از این امیر عبدالهیان برای من به عنوان یک ایرانی غیرقابل تحمل است که این حرف را از زبان فردی بشنوم که خواسته و ناخواسته وزیر امور خارجه کشورم است: “اگر قرار است همه طرف ها به برجام برگردند پس باید به گونه ای عمل شود که روسیه هم منافع خودش را ببرد.” واقعا حال من به عنوان یک ایرانی به هم می خورد از شنیدن چنین حرفی. یکی نیست از این آقا بپرسد تو حافظ منافع ایرانی یا روسیه؟◄ |
توجه داشتن صرف به انواع آینده نگری و جوهر آینده نگری را ندیدن می تواند باعث شود نگرش های غلط جنبش مارکسیستی دوباره با ظاهری فریبنده، با عنوان "آینده نگر" از نو این راه رفته تبلیغ شود و انرژی نسلی دیگر در کوره راهی بی حاصل به هدر رود. مسأله آینده نگری کاذب، به چپ هم محدود نیست. مورد مشابه آنهائی هستند که فرامدرنیسم خود را با عناوین "آینده نگر" مزین می کنند تا که به واپسگرایان اسلامگرا مدد رسانند.◄
اندیشهء سیاسی در ایران معاصر دائرمدار دو ایدۀ «اقتدارگرایی» و «دموکراسی» می گردد. ساخت سیاسی اقتدارگرا و دموکراتیک دو «گونۀ آرمانی» عمده ای هستند که کلیۀ صورت های مطلوب اندیشه سیاسی ایران معاصر را در بر می گیرند. مدافعان این دو سنخ اندیشه مدام در پی آن اند تا سویه های اندیشه ای و نظری جریان مقابل را نقد و نفی کنند.◄
مشروطه، دموکراسی خواهی و پهلویسم
(دمکراسی، ملت متکثر و شکل حکومت)
تطور تاریخی مفهوم سکولاریسم و سکولار کردن
هدف اصلی اپوزيسيون در خارج
چه بايد باشد؟ پيش از سقوط رژيم های طالبان و صدام، اپوزيسيون افغانستان و عراق برای ده ها سال در غرب تمام تلاش خود را به کار بردند تا به افکار عمومی بين المللی نشان دهند که مردم آن کشورها خواهان بقای رژيم های طالبان و صدام در کشورهای متبوع خود نيستند. اما تا آنجا که به آلترناتيو مورد نظرشان مربوط می شد کمتر آن را با افکار عمومی بين المللی در ميان می گذاشتند. اپوزيسيون افغان در پايان کار، در کنفرانس برلين، آن هم پشت درهای بسته، با دولت های غربی و نه با افکار عمومی، نظرات خود را در مورد آلترناتيو در ميان گذشت، و آن دولت ها هم برداشت خود را به افکار عمومی در کشورهای خود منتقل کردند.◄
آیا خطر تبدیل شدن ایران به مستعمرهء چین وجود دارد؟
|