پيوند به پايگاه رسمی کنگره

اعلاميهء جهانی حقوق بشر

و پيوند به يک ويدئو

به قلم حميد شوکت

علاج واقعه

حمیدرضا رحیمی

فدوی در مرور خبرهای روز، به خبر بسیار تأسف برانگیز زیر نیز برخورد که او را شدیداً متأثر کرد. احوط آن است که شما هم در غم او شریک شوید: «بی بی سی: شمار کشته‌شدگان زلزله نپال از سه هزار نفر فراتر رفت». اما فدوی با دريافت اين خبر، از سوئی عزادار است و، از سوی دیگر، شدیداً خشمگین؛ و یواشکی با خود می گوید: «تا دنده شان نرم شود؛ چقدر فدوی سینه اش را به تنور چسباند و، بنقل از بزرگان خود، از اهالی نپال خواست که توبه کنند، و یا دست کم علاج واقعه را پیش از وقوع کرده و بمنظور جلوگیری از وقوع بلایای طبیعی با حوزه علمیهء ما تفاهم نامه امضا کنند که البته زیر بار نرفتند؛ فلذا، خود کرده را تدبیر نیست!»

نامه ای به صدای امريکا!

فرستنده: سعيد از حومهء تهران

چرا انحلال حکومت اسلامی حق ما ست؟

م. رضائی

اگر حکومت بر مردم با استناد به آن "آری" سی و شش سال پیش صورت می گیرد - که این چنین نیز هست - می بایست "نه"ی امروز مردم نیز مورد توجه قرار گیرد. کسانی که دیروز حق داشتند به حکومت اسلامی "آری" بگویند امروز نیز می باید این حق را داشته باشند که به آن "نه" بگویند و اگر این حق از آنان سلب شود دیگر آن همه پرسی سی و شش سال پيش هم در نفس خویش مردود است. بنابراین، محکومیت یک مخالف با "اتهام"ی چون  "فعالیت در راستای سرنگونی / انحلال نظام "در تضاد بنیادین با همه پرسی دیروز همین نظام قرار دارد. در حقیقت فعالیت علیه حکومت اسلامی یک "حق" است و نه یک "اتهام".

اختلاف نظر در مسکو بر سر ایران

بیژن فرهودی

چرا علما از قانون می ترسند؟

مهدی جامی

قانون يا اسلام در اوايل انقلاب مطرح شد يا زنده شد. عنوان بحث اين بود که چه کسی قانونگذار است؟ در آن بحث صورت بندی سادهء مساله اين بود که قانون همانا قانون خداوند است و بشر حق ندارد برای خود قانونی بگذارد. و طبعاً با اين صورت بندی ختم ماجرا اينطور بود که بله قانون از آن خدا ست و حکم خدا بايد جاری باشد و اسلام همان قانون است. اما مساله به اين سادگی نبود. وقتی علما دارای تجربهء زمامداری شدند خودشان متوجه شدند که بسيار چيزها هست که در حکم خدا نيست و در اسلام نيامده و بايد آدميزاد برای خودش تصميم بگيرد.

واکاوی سه کمپین

محسن بهزاد کریمی

چطور ممکن است که رژيم خود به ساختن کمپین‌هاى اجتماعی، کارگری، صنفی و… اقدام نماید؟ پاسخ ساده‌ است: مراکز و ارگان‌های اطلاعاتى رژیم تنها از ساختار پدافندی برخوردار نیستند، بلکه در این گونه مراکز برنامه ‌های آفندى بسیاری به طور مستمر در جهت انحراف و عقیم کردن و پیشگیری از شکل گرفتن احتمالی تحرکات سیاسی و اجتماعی مشغول به کار هستند. پیش از آنکه کسی به فکر نافرمانی‌های مدنی بیفتد و راه‌کار مبارزه بدون خشونت را از نو و به‌روز ارائه دهد، رژیم و دستگاه اطلاعاتی و عملیاتی‌اش این راه‌کارها را یافته و با مشکلاتی که ممکن است این راه‌کارها برایش ایجاد کنند، آشنا شده است. از همین رو نیز در پی چاره بر آمد و با مهره‌های خود وارد صحنه می شود.