ه

در اين پايگاه،

به احترام «جمهوريت»،

هر کجا سخن از حکومت

 مسلط  بر ايران پيش آيد،

 واژهء «جمهوری» به

 «حکومت» تبديل می شود.

نهاد هماهنگی

اساسنامه

بيانيهء تحليلی

هيئت دبيران

دفتر سياسی

برگ تقاضای عضويت

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

باشگاه لوس آنجلس

باشگاه هلسينکی

کنگره سکولار دموکراتهای ايران

در فروردين ماه 1392 چند تن از معتقدان سکولار دموکراسی بر آن شدند تا، در 14 مرداد آن سال، که صد و هفتمين سالگرد انقلاب مشروطه ايران بود، با کمک مالی عده ای از هواداران، امکان گرد همائی ساليانهء گسترده ای را با نام «کنگرهء سکولار دموکرات ايران» فراهم آورند. بدين منظور سندی به نام«پيمان نامهء عصر نو» تهيه و بوسيلهء بيش از 150 تن از فعالان سياسی به امضاء رسيد و بر بنياد آن نسبت به به تشکيل کنگره های ساليانهء سکولار دموکرات های ايران اقدام شد.

شما چند نفر چه می خواهيد؟

محمد نوری زاد

پرسشِ یک : شما چند نفر آدم تکراری، که مدام از اینجا به آنجا می روید و در یکی دو جا متحصن می شوید و بیانیه صادر می کنید، حرف حساب تان چیست؟ چه می گویید و چه می خواهید؟

پرسشِ دو: شما چند نفر آیا کاری از پیش می برید در مواجهه با این هیولای اسلامیِ حاکم بر ایران؟

پرسش سه: شما چند نفر خدا وکیلی سر سپرده ی نظام نیستید؟ وقتی نظام میرحسین و زنش را زندانی می کند و کروبی را هم با این سن و سال در حصر نگهمیدارد، چرا نتواند صدای شما را خفه کند؟

پاسخ: قرار نیست با اعتراض و جمع شدنِ ما چند نفر در یکجا، نظام اسلامی فرو بریزد و نظامی دیگر سرِ کار بیاید. این دگرگونی نه شدنی است و نه با اعتراض ما چند نفر معقول به نظر می رسد. شاید یکی از دستاوردهای بزرگِ حرکت های اعتراضی ما این باشد که: در دلِ این نظام دزد و اعدام کن و آدم کش و قمه کِش و فحاش و پای بر قانون، ما چند نفر اعتراض کردیم و شد! که این دستاورد، دستاورد کمی نیست. تَرَک انداختن بر پوسته ی ترس مردمان، کار سترگی است. عمده ی زحمتی که ما چند نفر متحمل می شویم، برای همین نترسیدن های مردم است. مردمانِ ترسیده، از اعتماد بنفس تهی اند. ما چند نفر حتی اگر بتوانیم این اعتماد بنفس رمیده را برای مردمان ترسیده ” یاد آوری” کنیم، کاری کرده ایم کارستان. چرا که حاکمیتِ آخوندی، تمام هیاهویش بر این است که هم مردم بترسند و هم هر طور شده بپذیرند که عاقبت بخیری و خدا و رستگاری و امنیت و آسایش را در زیر عمامه ی آقایان باید جست نه در جاهای دیگر. ما چند نفر بقدر وُسع مان تلاش داریم این معادله ی ناجوانمردانه را بهم بزنیم.

پاسخ: ما چند نفر هم خواسته های فردی داریم هم جمعی. یعنی هم در پیِ خواسته های خودمانیم، و هم خواسته هایی که بخش وسیعی از مردم در پی اش هستند و به هر دلیل بر زبان نمی آورند. مثلاٌ خواسته های فردی من و دکتر ملکی رفع ممنوع الخروجی مان است و پس گرفتن اموال شخصی مان. یا بانو نسرین ستوده در پی پس گرفتن حق وکالت خودش است. یا بانو گوهر عشقی و بانو کریم بیگی و دیگر مادران شهدا می خواهد بدانند چرا این نظام اسلامی خون فرزندانشان را ریخته و چرا در قبالِ این خونهای ریخته شده پاسخگو نیست؟ یا پدر و مادر سعید زینالی در پی ردّی از پسرشان هستند که شانزده سال پیش برادران سپاه از درِ خانه برده اندش و تا کنون خبری از وی به پدر و مادرش نداده اند.

حمیدرضا رحیمی

* آیت‌الله مصباح یزدی: عشق به رهبری عشق به خدا، عشق به اولیا، عشق به قرآن و امام زمان و عشق به همه مقدسات است؛ چرا که ایشان نمادی از همهء مقدساتی هستند که ارزش عشق ورزیدن دارند... ویژگی‌های امام خامنه‌ای چنان است كه یافتن مشابهی برای ایشان عملاً در حدّ محال و ناممكن است... ما باید این نعمت عظیم الهی را به یاد مردم بیاوریم که بدانند چقدر باید شکر این نعمت را بجا بیاورند، و یکی از فوایدش این است که آدم وقتی به عظمت یک چنین نعمتی پی ‌می ‌برد تحمل کمبودها و کاستی ‌ها که از لوازم طبیعی حوادث این جهانی است برایش خیلی آسان می‌شود.

اردوغان؛ دیکتاتور کوچک، زیر سایه سکولارها

مهران امیراحمدی

رویکرد اخیر نیروهای سکولار ترکیه در تقابل با اردوغان می تواند یک درس تاریخی برای نیروهای سکولار- دموکرات ایرانی با گرایشات متنوع باشد تا حداقل در یک نقطه، با هم به اشتراک برسند و آن چیزی نیست جز نه گفتن به حکومت اسلام پناهان ایرانی . امروز در ترکیه، سکولارها اعم از سوسیالیست ها، ملی گراها و حتی مذهبی های عرفی همچون "فتح الله گولن" همصدا شدند تا یک نه بزرگ به اردوغان بگویند تا حزب مطبوعش نتواند به اکثریت نسبی در انتخابات برسد و در پی آن مقدمات تغییر قانون اساسی  از وضعیت پارلمانی به ریاستی را فراهم آورد.

بحران خاورمیانه، ایران و کردها

علی اصغر سلیمی

متن سخنرانی در پارلمان اروپا

جامعهء کردهای ایران، روی هم رفته، در مقایسه با کردهای ترکیه و عراق، به دلایل گوناگون، از امکانات و کوشش های هم سطح با آنان برخوردار نبوده است. کردهای ایران در حوادث سال هشتاد و هشت خورشیدی، برابر با دو هزار و نه، نیز به شعارهای جنبش سبز روی خوش نشان ندادند. این امر از سویی به روندهای سی و پتج سالهء اخیر تسلط رژیم ولایت فقیه و سرکوب شدید و پر دامنهء کردها و، از سوی دیگر، به عوامل دیگری از قبیل ماهیت و ساختار و برنامهء جنبش اصلاحات و سبز در ایران مربوط می شود؛ امری که موجب گسترش عدم اعتماد و هم آوا نشدن مردم کرد با این جنبش گردیده است. فاصلهء مرکز و پیرامون در ایران، سطح شعارها و سقف برنامه‌های جنبش سبز و اصلاحات، و عدم هماهنگی و هم آوایی اعتراضات مدنی در تهران و شهرهای بزرگ با مناطق قومی، منجمله کردستان، از مجموعهء عواملی هستند که جنبش ها و اعتراض های مدنی اقوام ایرانی را به حاشیه کشانده اند.

خطر رویاروئی سیاسی در ترکیه
الیزابت اوزدالگا

ترجمه بابک مهرانی

با توجه به وقایع چند دههء گذشته در خاورمیانه و افزایش بی ثباتی ها، و ارتباط نمازهای جمعه با تظاهرات، بمب گذاری ها و دیگر فعالیت های خشونت آمیز، اغلب نمازهای جمعه در معرض توجه قرار داشته اند. ولی، در ترکیه تظاهرات وسیع در ارتباط با نماز جمعه نادر بوده است. اما، اگر به سال های قبل از انحلال امپراتوری عثمانی نظاره کنیم. چنین نمونه هائی را در آن زمان می تواند مشاهده نمود... سکولاریسم، از بدو تاسیس ترکیه، امامان نماز جمعه را از دامن زدن به بحث های سیاسی در تریبون نماز جمعه منع کرده بود. ولی از دههء شصت میلادی به بعد، این استقلال، بتدریج تضعیف گردید و احزاب از آن، برای فعالیت های خود استفاده نمودند. بطوری که امروز خطر رویاروئی سیاسی بسیار بالا ست.

دشواری گذار از استبداد به دمکراسی: نمونهء ترکیه

فيروز قرشی

چندين نسل از فرهيختگان ترکيه همچون همتايان ايرانی خود با رويای شکوفايی دمکراسی در سر زمين اشان تلاش کرده اند. آنان بر مسايل يکسانی غور و تامل کردند و از محنت های مشابهی گذر کردند. روشنفکر ترک چون روشنفکر ايرانی روزها و شب های بسياری را با انديشيدن به اين مساله سپری کرده است که: ريشه نگون بختی و عقب ماندگی جامعه ما در کجاست؟ چرا تلاش بهترين های چندين نسل برای مدرنيزاسيون جامعهء ما ثمر نداد؟ ريشه ناکامی و اشتباه هلاکت بار ما چه بود؟ چرا و در کجا شکست خورديم؟ فرهيختگان ترک و همتای ايرانی آن دلمشغولی های مشابهی دارند...

چرا در کنگرهء سکولار دموکرات ها شرکت می کنم

فرهنگ قاسمی

در گفتگو با سعيد بهبهانی

کنگرهء سکولار دموکرات ها

و غياب نوانديشان مذهبی

اسماعيل نوری علا

بگذاريد در اينجا نام هم ببرم: براستی چه اشکالی داشت اگر آقايانی همچون يوسفی اشکوری، عبدالعلی بازگان، تقی رحمانی، عبدالکريم سروش، علی افشاری، اکبر گنجی، و ده ها مسلمان مدعی وصول به حکمت زيان مندی حکومت های مذهبی ـ ايدئولوژيک نيز در کنگرهء سکولار دموکرات های ايران، یا کنگره ها و کنفرانس های مشابه آن، حضور می يافتند و، به خاطر نجات ایران و میلیون ها انسان ايرانی از زیر سلطهء حکومت اسلامی، دربارهء مسایل کشورمان و لزوم جدایی مذهب از حکومت سخن می گفتند و تحلیل ارائه می دادند؟ ◄

فايل صوتی  ◄       فايل تصويری      ◄ فايل پی.دی.اف ◄

دو کلمه با جوانان:

«الله اکبر» یا «شیر و خورشید»؟

محسن ذاکری

همانگونه که ملایان از ارزش های خود دست بر نمی دارند و حتی به ناروا، دروغ و حیله برای حفظ آن دست می یازند (که این برازندهء انسان آزاده نیست). ما نیز، باید به ارزش هایمان باور و «ایمان» داشته باشیم تا «روزی» بر اساس آنها نظام جدید خود را پی ریزی نماییم. ما نیز باید با تمام سختی ها و ملالت ها و سرعت کند پیشرفت، کنار آییم و امید داشته باشیم که شرایط جهان و ایران نیز به سوی اتخاذ سیاست های انسان مدارانه و مدرن پیش می رود و دست از «مبارزه» بر نداریم.