به
برگزار کنند گان گرامی کنگرهء
سوم
بهنام چنگائی
آشکارا بگوئید. اگر شما به ضرورت همبستگی و همراهی با اراده ی
مردمی و پائینی ها و کارگران علیه خودسری فردی و گروهی امیدوارید و
می خواهید پاسخی درخور و ژرف به سیاستگذاری خودمدیریتی فردای آزاد
و آباد بدهید و به تبع آن بتوانید چاره ای مشترک برای گردهمائی ها،
سمتگیری ها و اراده ی دگرگونسازی اجتماعی توده ای علیه خودکامگی
شاهی و ولائی دست یازید و اعتماد اجتماعی را به خود تشویق کنید و
در درون آن مبارزه ی مسالمت آمیز توده ای وظایف خویش را بیابید؟!
این جویش و بینش شما با همه ی ناسازگاری های نظری که در چهارچوب
سکولار دمکراسی دارد، آن
هم
در جامعه چند
دست ما به راستی هم عالی و هم ناهمخوان است.
در
راه «کنگرهء
سکولار دمکرات های ایران»
اقبال اقبالی
من بر
این باور هستم که جنبش سکولار دمکراسی کنونی از چنان پتانسیلی
برخوردار
است که می تواند به نماد "جنبش اتحاد در عمل، رسمیت اختلاف در نظر"
فراروید. ما کوله باری از تجارب مبارزات
آزادیخواهانه
در دو نظام استبدادی
داریم و بر
آن تجارب، آموزه های سه دهه زندگی در اروپا، امریکا و .. افزوده
شده است.
تانسیل
عظیمی برای ساختن ایران پس از حکومت اسلامی، در ایران و خارج از
کشور وجود
دارد که با برچیدن حکومت اسلامی، این نیرو آزاد می شود و دنیائی از
تازه
ترین تجارب جهانی به ایران سرازیر خواهد شد.
پی
آمدهای شکست حزب عدالت و توسعهء ترکیه
در
منطقه
هوشنگ کردستانی
تجربهء انتخابات
ترکیه نشان داد چنانچه مردم کشورها برای تحقق آرمانهای آزادی،
استقلال و عدالت اجتماعی با هم تفاهم و توافق داشته باشند
میتوانند به خودکامگی پایان دهند و برنامهء طراحی شده از سوی
قدرتمندان جهانی را ناکام سازند. و این تجربهای شد آموزنده برای
آزادیخواهان ملی گرای ایران برای رهایی از وضعیت دردناک و غم انگیز
کنونی و پایان بخشیدن به نظام استبداد مذهبی و رسیدن به مردم
سالاری در سایه همبستگی و یگانگی ملی. و چنین خواهد شد.
شکست
فاجعه بار ج.ا. !
شهباز نخعی
آیا این حجم عظیم از حاتم بخشی به عنوان کمک
به سوريه از کیسهء
مردم بی نوایی که تا خرخره در گرداب فقر، تورم، بیکاری و ازهم
پاشیدگی شیرازهء
اجتماعی فرو
رفته اند، تاکنون دستاوردی نیز داشته است؟ شوربختانه پاسخ بخشی از
این پرسش مثبت است...
اما، در
مورد بخش دیگر پرسش، پاسخ
اش
منفی است،
زیرا حکومت آخوندی نتوانسته در
قبال ده
ها
میلیارد دلاری که در چاه ویل حمایت از نظام استبدادی و جنایتکار
بشار اسد ریخته، کمترین دستاوردی در زمینهء
تقویت و تثبیت آن داشته باشد.
دموکراسی و شکل نظام
نوشتهء عضو «اتحاد برای
استقرار آزادی و دموکراسی در ايران»
مشکل ما در مرحله اول سلطنت يا جمهوری نيست بلکه دموکراسی و حاکميت
ملی
است. فقدان دموکراسی است که ناکامی و بزرگترين خطرات را متوجه ملت
نموده
است. بنابراين شکل نظام آينده بايد بر اين اساس تعيين شود که کدام
شکل با دموکراسی و حاکميت مردم سازگاری و همسوئی بيشتری دارد.
اين که جريان های سياسی
«خواست
ِ
اوليه»ی
خود را چه اعلام می دارند (دموکراسي،
جمهوری خواهی يا سلطنت طلبي) حائز اهميت است زيرا در طی تحولات
اجتماعی از ميان خواست های گوناگون يک جنبش اجتماعی معمولا سر
انجام تنها يک خواست باقی ميماند و بقيه به تدريج در مقابل آن فرعی می
شوند.
ربط غيرمستقيم «مديريت نامتمرکز»
با «حل مسائل اقوام»
اسماعيل نوری علا
اگر کسی «پيمان نامهء عصر نو» را به دقت خوانده باشد می بيند که در
آن هدف اصلی «جلوگيری از بازتوليد استبداد» و «استقرار دموکراسی»
است و استراتژی انتخاب شده برای رسيدن به اين هدف نيز آفرينش گاز
انبری است که از «سکولاريسم» و «عدم تمرکز در مديريت کشور» بوجود
می آيد و حل مسائل قوميتی ـ فرهنگی (همچون آموزش زبان مادری و...)
در بندهای ديگر و بعنوان «مسائل ثانوی» مورد بحث قرار گرفته اند.
همچنين در دو کنگره ای که تاکنون با نام «کنگرهء سالانهء سکولار
دموکرات های ايران» برگزار شده کوشش برای حل مسئله مديريت نامتمرکز
بوده است که مسئلهء اقوام را نيز در کنار خود مطرح می سازد؛ و در
اين نوع طرح مسئله نيز تأکيد بر خودگردانی استانی بوده است و نه
بر، مثلاً، فدراليسم قوميتی.
◄
فايل
صوتی
◄
فايل
تصويری
◄
فايل پی.دی.اف
◄
در
آرزوی خاورمیانهای خالی از جنگ
محمد ارسی
خاورمیانه دارد میمیرد. خاورمیانه،
غرق در خون مردم مظلوم خود،
در حالِ جان کندن است. این منطقه در هیچ دورهای چنین در چاه ستیزه
جویی و جنگ و خشونت و تباهی فرو نرفته بوده که امروزه فرو رفته
است. تروریزم و هرج و مرج جنگهای نیابتی و سیاسی– عقیدتی،
یعنی عوامل اصلی فرساینده و نابود کنندهی تمدنها و ادیان و
دولتها،
هستیِ شرقیِ بلازده را به باد فنا داده و اگر راهی برای پایان
دادن به این جنگهای جهانسوز گشوده نشود، میتواند جهانی را
بسوزاند و خاکستر کند.