پيمان نامهء عصر نو

نهاد هماهنگی جنبش

بمناسبت اول مهر و گشايش مدارس  ـ برگرفته از ايران واير

یک گام به پیش، دو گام به پس

حمید آقایی

با انتخاب نام "حزب اتحاد ملت ایران اسلامی"، که می خواهد همه مردم ایران را، از سنی، بهایی، یهودی، آسوری و بی دین زیر پرچم اسلام متحد کند، نتیجه ای جز این نمی توان گرفت که بنیانگذاران آن حتی نسبت به احزاب اصلاح طلب پیشین خود، ضمن پا پیش گذاشتن برای ایجاد یک حزب جدید، با انتخاب این نام و تعیین تکلیف برای همهء مردم ایران که باید زیر پرچم اسلام متحد شوند، چند گامی نیز به عقب نشسته اند...

بحران بیکاری در ایران به روایت آمار

امید طاهری

بی‌توجهی به صنایع پایه و زیرساخت‌های ناکافی و فرسوده، شکاف بزرگی را در میان سطح کارایی و بازدهی صنایع با فن آوری روز ایجاد کرده و این امر در صورت مدرنیزه شدن نیز با کمبود نیروی متخصص و یا نبود مهارت‌های تجربی در کار روبروست. با مروری بر این آمار باید گفت که ایران، با رونمائی پوشالی و کارتونی از صنعت و مدرنیته، با سرعت فزاینده‌ای در جهت عکس می‌تازد و در چند سال آینده، پیامدهای یک ارتش بيست میلیونی از بیکاران را باید به انتظار نشست.

انتشار فهرست جدید بدهکاران دانه درشت نفتی ایران

برگرفته از سايت مليون

به گزارش خبرنگار مهر، با وجود قوت گرفتن احتمال لغو تحریم‌های نفتی ایران اما بانک مرکزی و وزارت نفت تاکنون آمار دقیق و رسمی از حجم مطالبات نفتی ایران از پالایشگاه‌های مختلف جهان ارائه نمی کنند. با این وجود، بررسی اظهارنظرهای برخی مسئولان دولتی از افزایش حجم بدهی‌های نفتی ایران به بیش از هفده میلیارد دلار حکایت دارد.

از قاجاریه تا حکومت اسلامی

شکوه ميرزادگی

بيست و يکم سپتامبر روز بستن پیمان نامه ی «آخال» است. بر اساس این پیمان نامه خط مرزی ایران به نفع روس ها تغییر پیدا کرد. این پیمان نامه که به پشتیبانی انگلیس بود، به روس ها این اختیار را داد که کوه‌های بلند مرتفع ایران را که نزدیک به مرز بود به کشور خودشان اضافه کنند، سرچشمه رودخانه های آن منطقه را نیز جزو خاک خودشان ثبت کنند تا هر وقت اراده کنند آب را به روی خراسان ببندند، و در عین حال دولت ایران تعهد کرد که اجازه ندهد در امتداد رودهایی که وارد خاک روسیه می شود روستای جدیدی ساخته شود و یا اراضی کشاورزی در آن منطقه گسترش پیدا کند تا آب های ایران نیز به سوی آن کشور جاری باشد. «آخال» سومین عهدنامه شرم آوری است که در زمان قاجاریه، به زیان منافع ملی ایرانیان بسته شد. قبل از آن معاهده گلستان (در سال 1813) و قرارداد ترکمانچای (1828) قفقاز، ارمنستان، ایالات شرقی گرجستان، ایروان و نخجوان، بخارا، سمرقند، خوارزم و .. را از ایران جدا و به خاک روسیه اضافه کرده بودند. و اکنون نیز در دوران حکومت اسلامی مسلط برسرزمین مان گذشته از این که بخش هایی از کاسپین به روس ها بخشیده شده، ثروت های ملی، رفاه و آرامش و حقوق بشری مردمان ایران نیز زیر دست و پای هر کشوری است که با این حکومت سازش کند و کاری به کار زندان ها، اعدام ها و چپاول هایش نداشته باشد. واقعاً چه شباهت حیرت انگیزی است بین دوران قاجار و دوران حکومت اسلامی. این دو حکومت هم از نظر قوانین با هم نزدیک هستند و هم از نظر تعصبات قرون وسطایی، هم از نظر نگاه به زن و هم از نظر بی علاقه بودن به مردمان ایران. هر دوی این حکومت ها تنها رابطه شان با سرزمینی به نام ایران، چپاول کردن آن است و بس.>>>

* آیت الله نمازی، امام جمعه کاشان گفت: رهبر معظم انقلاب به مسؤولان وزارت خارجه اعلام کرده اند بعد از بسته شدن مسأله برجام، وزیر امور خارجه ایران مجاز نیست تلفنی با وزیر امورخارجه آمریکا مکالمه کند، لذا تاکنون چندین بار کری تلفن زده است که با وزیر امور خارجه ایران صحبت کند، اما ظریف قبول نکرده و اعلام کرده است مجاز نیستم؛ کری گفته حال که شما مجاز نیستید نماینده ای تعییین کنید تا من با او صحبت کنم و به او گفته شده که این را هم مجاز نیست.!/ انتخاب

* فدوی در این ارتباط بارها، حدود اختیارات ریاست محترم جمهور و البته زیر مجموعهء ایشان، و از آن میان وزیر خارجه را اعلام و ابلاغ کرده و بی سببی نبوده و نیست که از همان آغاز، همواره از ریاست محترم جمهوری، با عنوان شکوهمند «رئیس محترم آبدارخانهء بیت» یاد کرده است.

افتخار مديريت؟ (فايل پی.دی.اف)

امير فيض

نامه سرگشاده به اعضای کنگرهء آمريکا

دکتر محمود مرادخانی، خواهرزادهء علی خامنه‌ای

نتيجهء نهايی پروسهء تصويب برجام هر چه باشد، از شما عاليجنابان درخواست دارم که به اين نکته توجه کنيد که مخاطبين شايسته در جامعهء ايرانی آنهايی هستند که با باور‌های سکولار دموکراسی تماميت نظام ولايت فقيهی را به زير سئوال می‌برند و در توهم اصلاح آن نيستند... [موافقان برجام]، در برابر استدلالات موجه مخالفين تسامح با اين رژيم، بهانه برتر بودن «ديالوگ» را بکار می‌برند. بديهی است که همواره ديالوگ برتر است و هيچ انسان دوست و مدافع حقوق بشری نيز به زبان جنگ سخن نمی‌ گويد. اما پرسش مشخص ما اين است که : ديالوگ با چه کسی و يا با چه رژيمی؟

تجسم اصلاح طلبانهء يک ايرانِ سکولار!

اسماعيل نوری علا

کتاب در دست انتشار «ايران سکولار؛ سال 1429» نشان می دهد که اصلاح طلبان از هم اکنون پذيرفته اند که آيندهء حکومت در ايران (چه در 1395 و چه در 1429) شکلی از سکولار دموکراسی خواهد بود و، در نتيجه، از هم اکنون به فکر تجسم آن فردا و پاسخ دادن به اين پرسش افتاده اند که: «اگر نظام حکومتی جمهوری اسلامی در ایران به پایان برسد، چه می شود؟» در اين کتاب آرزوی اصلاح طلبان آن است که اين «تغيير گريز ناپذير» را خودشان مديريت کنند و به اين دليل همزمانی «انتخاب يک رئيس جمهور تغيير طلب» و «مرگ ناگهانی ولی فقيه» و دامن زدن به «تظاهرات مسالمت آميز مردم» را بهترين فرمول برای از دست نرفتن کنترل اوضاع می دانند. ◄  

 فايل صوتی ◄      تصويری     |   ◄ فايل پی.دی.اف ◄