"دستاورد" های مورد اشارهء شیخ حسن، انسان را به یاد ملانصرالدین می اندازد که تخم مرغ را دانه ای پنج ریال می خرید، رنگ می کرد، می پخت و دانه ای يک ریال می فروخت!  واقعاٌ که فروش حدود يازده تن اورانیوم غنی شده (معادل بیش از نود و هفت درصد کل اورانیوم ذخیره شده) که ده ها میلیارد دلار از کیسهء مردم بینوا صرف آن شده بود، به بهایی حدود بيست میلیون دلار – آن هم نه پول نقد بلکه در ازای دریافت کیک زرد، تا این معامله همچنان تداوم داشته باشد – را تنها روباه مکاری چون شیخ حسن روحانی می تواند "دستاورد" بنامد و آن را به "ملت صبور ایران" شادباش بگوید: «برجام به فرجام رسید... این سربلندی بر شما مبارک باد»!  

«مبارزهء کارگشا» و رد «تئوری اصلاح در نسخهء مغلوط دولت»

علی افشاری

راهبرد «اصلاحات ساختار شکن» با «نسخهء مغلوط دولت» مشکل دارد و می خواهد با گذاشتن آن بر طاق نسیان و روی گردانی از ضایع شدن تلاش ها در مدار بسته، بشارت دهندهء آینده ای روشن برای ملت و کشور ایران باشد. بدیهی است که این رهیافت فقط بر رد ساخت نظام سیاسی موجود تکیه ندارد؛ بلکه مسئولانه سویهء ایجابی هم دارد تا نهادهای کارا را برای بهبود زندگی مردم و قوام ملک جایگزین سازد. از این رو، در پی «رادیکالیسم کور» و «صرفاً نه گفتن به ساختار دولتیِ موجود» نیست، بلکه پارادایم «بدیل» بر اساس جدید ترین یافته های بشری و تجارب موفق جهانی را ارئه می کند و می کوشد تا مردم را از حصار نهاد های اسارت آفرین قدرت موجود رها سازد. این مسیر زمان بر است اما نیازمند مهندسی گام به گام، صبر آگاهانه، ایستادگی، پرداخت هزینه به هنگام ضرورت و پی افکندن گفتمان و تئوری کارگشا است.

اجرای «برجام» به تنهایی کافی نیست

رضا تقی زاده

مفهوم لغو تحریم‌ها تنها گشودن زنجیر از پا و باز کردن در‌ها است و به تنهایی مشکلات کنونی ایران را حل نخواهد کرد، مگر آنکه ارادهء کافی برای راه رفتن و بعد دویدن در سمت و سوی مقاصد درست، شکل گرفته باشد... در صورت بی‌اعتنا ماندن نسبت به ضرورت‌ها و خودداری حاکمیت مذهبی ایران از بازسازی درونی و بیرونی، «برجام» شعله‌ای است که گرما بخش نمی‌شود و با گذشت زمان و عبور سریع از دوران تاثیر گذاری روانی آن، در‌ها بار دیگر بر پاشنه رکود و بی‌ثباتی خواهند گشت.

توطئه جدید آمریکا علیه مقامات حکومت اسلامی

و هجوم فعالان اقتصادی خارجی به کشور

در روزهای گذشته جهانيان شاهد دو اتفاق مهم سياسی در کشور تحت تسلط حکومت اسلامی ايران بودند که مطلب اين هفته به توضيح چند و چون آنها می پردازد. نخست مسئلهء رد صلاحيت ها است و دوم مسئلهء قطع روابط ديپلماتيک. برای شرکت در انتخابات سال جاری مجلس شورای حکومت اسلامی نزدیک به سیزده هزار نفر با هجوم به «مراکز نماینده بگیری» ثبت نام کرده اند. ازدحام در مقابل مراکز ثبت نام و طول صف کاندیداها به اندازه ای بود که بسیاری تصور کردند غذای نذری، یا ساندیس داده می شود و رفتند در صف ایستادند. ناطران سیاسی و اجتماعی علت استقبال زیاد از نماینده شدن را رشد بی کاری و رکود در حکومت اسلامی می دانند و معتقدند یکی از راه های مبارزه با بی کاری تاسیس مجالس شورای اسلامی در اقصی نقاط کشور و افزایش تعداد نمایندگان به عدد جمعیت کشور است، بطوری که هر ایرانی خودش یکپا نماینده مجلس باشد...

مورد استفاده

حمیدرضا رحیمی

* محمدحسن آقامهدی: چند روز پيش برای خرید روزنامهء کیهان به دکهء مطبوعاتی خیابان شریعتی (حد فاصل دولت - مترو شریعتی) مراجعه و مسئول دکه اظهار داشت یک فردی مراجعه و کل روزنامهء کیهان امروز را خرید و برد! چرا این ‌قدر از روشنگری و آگاهی عمومی می‌ترسند؟

* فدوی: مراتب در اوقات شرعی، از طریق مبادی ذیربط شدیداً پیگیری و آن "یک فرد" نابکار با عملیات نامحسوس نیروی انتظامی متخلص به ناجا، بیرحمانه دستگیر شد. وی پس از تفهیم اتهام و اخذ اقاریر لازم با روش های خدا پسندانه، اقرار کرد که برق انداختن شیشهء پنجره های یک ساختمان چهار طبقه را بعهده دارد و چارهء دیگری نداشته است، برادر محمد(ص) حسن(ع) آقا مهدی(عج)!

مرگِ سی و هفت سالهء «گفتمان»

بهنام چنگائی

تلاش عبث ما برای رسیدن به چیست؟ تا کی سرخوردگان می باید در این بالماسکه های انتخابات در پای صندوق های رای باز به سرگشتگی و تحقیر و ساده نگری خویش رای دهند؟ آیا هنوز برای متوهمان آشکار نشده است که ما هیچگاه انتخابات آزاد نداشته ایم؟ در حالی که بنا بر اصول دین و فقه شیعه، دگرگونی مورد نظر خارج از اراده ی خود رهبر است! پس چرا نمی پذیریم که تا بقای این دستگاه تمامیت خواه الهی شیعی هست، ما نخواهیم توانست با رای دادن خواست رنگین و مستقل خود را به رژیم آسمانی بقبولانیم؛ و رهبر را از کهکشان نخوت و قدرت به زمین سوخته ی خود بکشانیم و او و باندهایش را پاسخگوی مصیبت ها و نارسائی و نافرجامی های فراوان خود سازیم.