1. در اين پايگاه،

به احترام «جمهوريت»،

هر کجا سخن از حکومت

 مسلط  بر ايران پيش آيد،

 واژهء «جمهوری» به

 «حکومت» تبديل می شود.

2. انتخاب تيتر مقالات وارده

با سردبير است.

اساسنامه

هيئت دبيران

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

چرا خامنه ای بی خیال حق الناس شد؟

رضا حقیقت نژاد

علی خامنه ای، رهبر حکومت اسلامی، حرف های پیشين خود، مبنی بر «حتی کسانی هم که با نظام مسئله دارند در انتخابات شرکت کنند» را تصحیح کرد و گفت: «این سخن به معنای آن نیست که بخواهند کسانی که نظام را قبول ندارند به مجلس بفرستند.» بدین اعتبار، از نظر رهبر حکومت اسلامی، رأی مردم به عنوان حق الناس در صورتی محترم است که خروجی آن انتخاب کسانی باشند که شاخص های مدن ظر نظام سیاسی را داشته باشند و «نظام و مصالح آن و ارزش‌های کشور را قبول داشته باشند.» همچنین آیت الله خامنه ای انتظار دارد کسانی که نظام سیاسی موجود را قبول ندارند، به کاندیداهایی رأی دهند که نظام را قبول دارند و نظام هم آن ها را قبول دارد. معنای «رقابت سالم» هم از نظر او همین سان است، نتیجه به میل نظام باشد.

حرفا میزنه «رهبر»، چشا میره مغز سر!

حمیدرضا رحیمی

* علی خامنه‌ای از همه مردم ایران درخواست کرد با توجه به وجود «جبههء وسیع دشمن» در مقابل کشور، حتی اگر نظام و رهبر آن را هم قبول ندارند، در انتخابات شرکت کنند. / ديگربان

* خامنه‌ای: گفتم کسانی که نظام را قبول ندارند رای دهند، نه ‌اینکه بروند مجلس! / بی.بی.سی

* حسن روحانی: برای ما خیلی مهم است که به دنیا، هم در زبان و هم در عمل، اعلام کنیم که تصمیم‌گیر اصلی برای مدیریت کشور آرای مردم و صندوق‌های انتخاباتی است! / انتخاب

* ايضاً روحانی: همه باید به فکر پیروزی نظام اسلامی و کشور در این انتخابات باشیم./ العربیه

دست آوردهای مقام معظم و شيخ حسن!

"دستاورد" های مورد اشارهء شیخ حسن، انسان را به یاد ملانصرالدین می اندازد که تخم مرغ را دانه ای پنج ریال می خرید، رنگ می کرد، می پخت و دانه ای يک ریال می فروخت!  واقعاٌ که فروش حدود يازده تن اورانیوم غنی شده (معادل بیش از نود و هفت درصد کل اورانیوم ذخیره شده) که ده ها میلیارد دلار از کیسهء مردم بینوا صرف آن شده بود، به بهایی حدود بيست میلیون دلار – آن هم نه پول نقد بلکه در ازای دریافت کیک زرد، تا این معامله همچنان تداوم داشته باشد – را تنها روباه مکاری چون شیخ حسن روحانی می تواند "دستاورد" بنامد و آن را به "ملت صبور ایران" شادباش بگوید: «برجام به فرجام رسید... این سربلندی بر شما مبارک باد»!  

«مبارزهء کارگشا» و رد «تئوری اصلاح در نسخهء مغلوط دولت»

علی افشاری

راهبرد «اصلاحات ساختار شکن» با «نسخهء مغلوط دولت» مشکل دارد و می خواهد با گذاشتن آن بر طاق نسیان و روی گردانی از ضایع شدن تلاش ها در مدار بسته، بشارت دهندهء آینده ای روشن برای ملت و کشور ایران باشد. بدیهی است که این رهیافت فقط بر رد ساخت نظام سیاسی موجود تکیه ندارد؛ بلکه مسئولانه سویهء ایجابی هم دارد تا نهادهای کارا را برای بهبود زندگی مردم و قوام ملک جایگزین سازد. از این رو، در پی «رادیکالیسم کور» و «صرفاً نه گفتن به ساختار دولتیِ موجود» نیست، بلکه پارادایم «بدیل» بر اساس جدید ترین یافته های بشری و تجارب موفق جهانی را ارئه می کند و می کوشد تا مردم را از حصار نهاد های اسارت آفرین قدرت موجود رها سازد. این مسیر زمان بر است اما نیازمند مهندسی گام به گام، صبر آگاهانه، ایستادگی، پرداخت هزینه به هنگام ضرورت و پی افکندن گفتمان و تئوری کارگشا است.

توطئه جدید آمریکا علیه مقامات حکومت اسلامی

و هجوم فعالان اقتصادی خارجی به کشور

در روزهای گذشته جهانيان شاهد دو اتفاق مهم سياسی در کشور تحت تسلط حکومت اسلامی ايران بودند که مطلب اين هفته به توضيح چند و چون آنها می پردازد. نخست مسئلهء رد صلاحيت ها است و دوم مسئلهء قطع روابط ديپلماتيک. برای شرکت در انتخابات سال جاری مجلس شورای حکومت اسلامی نزدیک به سیزده هزار نفر با هجوم به «مراکز نماینده بگیری» ثبت نام کرده اند. ازدحام در مقابل مراکز ثبت نام و طول صف کاندیداها به اندازه ای بود که بسیاری تصور کردند غذای نذری، یا ساندیس داده می شود و رفتند در صف ایستادند. ناطران سیاسی و اجتماعی علت استقبال زیاد از نماینده شدن را رشد بی کاری و رکود در حکومت اسلامی می دانند و معتقدند یکی از راه های مبارزه با بی کاری تاسیس مجالس شورای اسلامی در اقصی نقاط کشور و افزایش تعداد نمایندگان به عدد جمعیت کشور است، بطوری که هر ایرانی خودش یکپا نماینده مجلس باشد...

طلاق عاطفی: پیش ‌نیازِ گذار از رژیمِ ایران

رضا پرچی‌زاده

برای «گذار» از نظام، ابتدا یک دوره‌ی قطعِ رابطه‌ی عاطفی و ذهنی و عملی با قدرتِ حاکم لازم است. این‌هایی که مدام مردم را به شرکت در انتخابات تحریک می‌کنند، نمی‌خواهند این «طلاقِ عاطفی» میانِ مردم و رژیم اتفاق بیفتد. پروسه‌ی مقبولِ این‌ها هم مثلِ جریانِ دعوای زن و شوهر است به سبکِ سنتی. این‌ها می‌گویند زن توی خانه با شوهرش دعوا کند، منتهی از درِ خانه بیرون نرود، که دیگر خونش مباح است. اتفاقا برعکس! زنِ عاقل آنی است که به حرفِ شوهرِ بی‌منطق و خلافکار و دستِ‌بزن‌دارش نمی‌رود؛ و عمرِ خود را در دعواهای بی‌پایانِ بیهوده تلف نمی‌کند. قالِ قضیه را می‌کند و تمام: مهرش حلال، جانش آزاد!

معرفی يک کتاب شعر: گذرگاه فرار

سرودهء افشين بابازاده

اخيراً مجموعهء شعری به نام «گذرگاه فرار»، اثر شاعر جوان ايرانی مقيم لندن، افشين بابازاده، بصورت فايل پی.دی.اف منتشر شده است که حاوی نگاهی از سر درد و افسوس به تراژدی بزرگ انسانی آغاز قرن بيست و يکم است، حاصل دردناک برآمدن اسلام سياسی در منطقهء آتش گرفته ای که وطن ما در قلب آن قرار دارد. اين کتاب را می توانيد از اين پيوند دانلود کنيد. افشين در پيشگفتار کوتاه کتابش نوشته است: اين دفتری ست برای مردمان گريخته و بی پناه سوريه، هراق، افغانستان و افريقا و هم ميهنانم. مردمانی کوچ می کنن به گريزگاهی تا در آرامش نفس بکشند، بی آنکه تيغ دادگری مغبدان بر گلويشان بخرامد و يا گلوله های براق مايه ماشه سربازان دولتمردان شان بشود تا گوشت تن شان را بدرد. کجا بوده ايم که دوران ما برويشان قوانين بين المللی و خشم را نشان می دهد؟ مردمی تن به آب و آتش زده، گوئی شناگر مرکشده امد...

لغو تحریم ها و معضل بهبود وضعیت اقتصادی مردم

گفتگو با حسن اعتمادی

در برنامهء «آوای مردم» بمديريت سوزی یاشار

در پی سی و هفت سال فريبكارى و نابخردى

جمشيد قراجه داغى

ما ناكام مانده ايم چون بجاى انقلاب فرهنگى انقلاب اسلامى براه انداختيم و ندانستيم، يا نخواستيم بدانيم، كه «آزادى» خود يك« فرهنك» است و بايد آموخته شود؛ و براى آزاد بودن و آزادگى كردن بايد از محدوديت هاى مكاتب فكرى آزاد شد و، براى يافتن راه زندگى، بجاى پيروى كوركورانه از احكامى كه براى زمان ها و مكان ها و بست هاى محيطى متفاوت صادر شده اند، بايد از تفكر، تعقل و دانش روز - كه هر روز در حال پيشرفت است - استفاده كرد. و ما به اين مهم  دسترسى  نخواهيم يافت تا اين واقعيت را نپذيرفته ايم كه بزرگترين خطر براى يك اجتماع در آن است كه افراد فرديت و گوناگونى خود را از دست بدهند و بصورت يك توده همرنگ در آيند.

پيرامون تبریکِ «کمیتهء من کاندیدا می شوم!»

تقی روزبه

آیا کسی، در سراسر جهان، حکومتی مستبد را می شناسد که از مشارکت گستردهء باصطلاح شهروندان اش در انتخابات تحت کنترل و مهندسی شده ای که اساس آن را تمکین به مقررات و باید و نبایدهای نظام با هدف مشروعیت بخشیدن و بازتولید خود آن نظام تشکیل می دهد، ناخرسند و ناخشنود باشد و به آن نبالد؟ آیا خامنه ای پس از نزدیک به سه دهه حکومت از سر غفلت و نادانی به منافع خود است که از مخالفان نظام می خواهد که برای پرشور و پرنفس کردن آن در انتخابات شرکت کنند؟ آیا او نمی فهمد آن مخالفی که هوس اسم نویسی به کله اش زده، نقداً دم در خان اول اسم نویسی- باید با سپردن یک تعهد کتبی، التزام و اعتقاد خود به نظام اسلامی و ولایت فقیه را ابراز کند تا نوبت به خوان های دیگر برسد؟ بدین ترتیب کسی که هوس شرکت به سرش زده باشد، نباید خودش اولین گلوله را به باورهای دموکراتیک اش، اگر که چنین باورهائی وجود داشته باشند، شلیک کند؟!

طرح انتخابات موازی

آخرین حیلهء قبل از سقوط رژیم

عارف شیخ احمدی

نمونهء زنده، و تا حدودی مشابه با ایران، وضعیت سوریه است. اینک تمام دنیا می دانند که رژیم بشار اسد غیر مشروع است و ملت سوریه مظلوم واقع شده اند، اما کدامین سازمان بین المللی و عقل سلیمی طرح حضور مردم در انتصاباتی را انتظار دارند که نهایتاً به خروج اسد از حاکمیت منجر گردد؟! اصلاً مگر چندین بار مردم و اپوزسیون سوریه این راه را امتحان نکرده اند اما باز خانوادهء دیکتاتور یک گام بعقب ننشسته اند؟ اصلاً مگر در خاورمیانه می شود دیکتاتور را از طرق قانونی و با انعطاف سیاسی مجبور به ترک کرسی حاکمیت کرد؟!

دلائل نوسان های تاکتیکی نیروهای سکولار دمکرات

اقبال اقبالی

استعداد بالای اسلامگرایان در خیانت به ایران و ایرانیان و نیز علاقمندی به برپائی جنگ های فرقه ای - مذهبی در منطقه، از جمله دلائل نوسان های تاکتیکی نیروهای سکولار دمکرات ایراندوست است که از عزیمت گاه احساس مسئولیت نسبت به سرنوشت ایران و ایرانیان و مهار مرده های از قبر برخاستهء هزار و چهار صد ساله، علیرغم پایبندی به آلترناتیو سکولار دمکراسی برای فردای ایران، راهکارهایی پیشه می کنند که با استراتژی شریف، انسانی و مردمی شان انطباق ندارد. حال آنکه برای خاتمه دادن به ویرانگری های اسلامگرایان در ایران، نفی موجودیت خطرآفرین حکومت اسلامی برای ایران و منطقه، و ایجاد نظام سکولار دمکراسی مبتنی بر خودمدیریتی دمکراتیک در کشور، باید به مردم، نهادهای اجتماعی و سازماندهی سیاسی – مدنی روی آورد.