از عجایب روزگار معاصر یکی هم این است که هر کس با مسئولان بلند پایهء حکومت اسلامی دست می دهد و یا آشنایی بهم می رساند و یا رابطه برقرار می کند حساب اش با کرام الکاتبین می افتد و در طرفه العینی یا به مخمصه می افتد (مثل بشار اسد مادر مرده) و یا عمرش را می دهد به شما!.. تاریخ بعد از انقلاب اسلامی را یک مرور مختصر بکنید ملاحظه تان می شود که هرکس با مسئولان حکومت اسلامی قاطی شد روانهء دیار آخرت گردید! بطوری که باتوجه به موارد غیر قابل تکذیب و مستند و حقایقی که اتفاق افتاده، به نظر می رسد حکومت اسلامی احتیاجی به بمب اتم برای نابود کردن دشمنان خود ندارد و هر کس روی خود را برای مقامات کشور زیاد کرد کافی است یا او را به تهران دعوت کنند، و یا یکی از مقامات عالیه کشور را تحت پوشش مذاکرات سیاسی و یا اقتصادی به دیدار او بفرستند تا در سه سوت خواهر و مادرش به عزایش بنشینند! بفرمائيد و اين فهرست را ملاحظه کنيد...

کاسبی بس است آقایان! اسلام را به خانه‌ها برگردانید!

مجتبی واحدی

به عنوان یک فرد پایبند به احکام‌ دینی، تصور می کنم برای کسانی که دغدغهء دین دارند تنها یک راه وجود دارد: اصرار بر پایان دادن به کاسبی های دینی، جمع کردن ‌بساط دین فروشی در عرصه های حکومتی و باز گرداندن‌ دین به خانه های متدینان. در آن روز، غیر متدینان بدون‌ کینه ورزی نسبت به دین و دین مداران به زندگی خود ادامه خواهند داد. متدینان هم، مانند سال های پیش از انقلاب، بر اساس درک و علاقهء خویش، رهبران ‌مذهبی خود را برای تبعیت در مناسک و رفتارهای دینی، انتخاب خواهند کرد. رقابت های دینی نیز به رقابت های فکری تبدیل خواهد شد که نتیجهء اولیهء آن، تفکر و اصلاح نگاه خواهد بود نه رونق تجارت دین فروشان از راه عمیق تر کردن کینه ها و زمینه سازی برای برادر کشی.

گسترش جنگ های قومی و مذهبی

محمد حسين يحيائی

هم اکنون همهء بازیگران جهانی و منطقه ای در راستای منافع کوتاه مدت و دراز مدت خود عمل می کنند و با تشویق و حمایت از فرقه گرایی و جنگ مذهبی به بازی کثیف خود ادامه می دهند، بازندگان نيز توده های محروم و ستمدیده منطقه اند که از یک سو گرفتار استبداد و ارتجاع و از دیگر سو بازیچهء مدعیان دروغین دمکراسی قرار گرفته اند که به جای دمکراسی، بمب و جنایت و خشونت و وحشت به ارمغان آوردند. در این میان مداخله و ورود ترکیه، بعنوان بازیگر مهم منطقه ای در بحران سوریه و عراق، و جبهه گیری های جدید بر ابعاد بحران افزوده و خطر فراگیری جنگ را در منطقه افزایش داده است.

در چه مواردی به اراذل و اوباش و لات‌ها متوسل می‌شوند؟

مجید محمدی

مقامات نمی‌خواهند کارهایی انجام شود اما مستقیما نمی‌خواهند دخالت کنند و نمی‌خواهند دخالت به نام آن‌ها تمام شود. پدیدهٔ لباس شخصی‌ها مولود این نگرش است. به عنوان نمونه کنسرت‌ها با مجوز وزارت ارشاد برگزار می‌شوند. کسانی که نمی‌خواهند این کنسرت‌ها برگزار شود اگر نتوانند حکمی از یک قاضی یا دادستان بگیرند یا امام جمعه‌ای را به موضع گیری علیه دولت برانگیزانند نمی‌توانند به نیروی انتظامی و بسیج متمسک شوند. به همین دلیل در بسیاری از شهر‌ها برای لغو کنسرت‌ها از همین نیروهای لباس شخصی و اراذل و اوباش حزب پادگانی استفاده شده است.