پايگاه رسمی جنبش سکولار دموکراسی ايران

چهارشنبه 10 و پنج شنبه 11 آذر 1395 ـ 30 نوامبر و اول دسامبر 2016


پيوند به سايت ها و وبلاگ های ديگر سکولار دموکرات>>> دعوت به مطالعه و امضای بیانیهء «جدایی کامل حکومت و مذهب در ایران»>>>

>>>>

دو ماه از بازداشت زعیم گذشت؛

ما چه کردیم؟!

(گپی با دکتر موسویان)

جمال درودی

عضو شورای مرکزی جبهه ملی

جستجو در سايت

تماس با سردبير

آرشيو صفحات اول سايت

آرشيو کلی مقالات

آرشيو بر حسب نام نويسندگان

بيانيه های سازمان های ديگر

فهرست مقالاتی درباره مفاهيم

ويدئوهای آموزشی

1. ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی هيچکس را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی نمی پذيريم.

2. همچنين، از آنجا که حکومت اسلامی مسلط بر ايران را قابل اصلاح و حتی قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن مطالبه ای هم نداريم؛

3. و به همين دليل می توان انتظار داشت که نام هيچ يک از هواداران جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده نشود.

4. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل از غاصبان حکومت مسلط بر کشورمان حمايت می کنيم.

5. آنچه دراين سايت اختصاصی و غير خبری منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاه سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که در صدر اين صفحه آمده و نيز در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

6. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين انتخاب تيتر مناسبی برای آنها با سردبير است.

7. به احترام «جمهوريت»، در اين پايگاه، هر کجا سخن از حکومت مسلط بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم» تبديل می شود.

سردبير: اسماعيل نوری علا ◄

تأسيس: 14 امرداد 1392

پيمان نامهء عصر نو

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

اعلاميهء جهانی حقوق بشر

و پيوند به يک ويدئو

دو نکته در منقبت «پرايد» و باقی نکات

بنا به گفتهء مسئولان کشور، حوادث رانندگی در ایران هر سال جان نزدیک به چهل هزار نفر را می گیرد و تلفات رانندگی با اتومبیل های سرهم بندی شده ایرانی بیشتر از میدان جنگ است! خوشبختانه خود مدیران کارخانهء سایپا به خطر استفاده از اتومبیل پراید، معروف به ماشین یکبار مصرف، که بعضاً از آن به عنوان سلاح کشتار جمعی هم نام برده می شود، پی برده و برای حفظ ایمنی خود و خانواده از برندهای ایمن و ممتاز صنعت اتومبیل سازی جهان نظیر پورشه، بنز و BMW استفاده می نمایند تا خدای ناکرده چشم زخمی به آنها نرسد و امت پراید سوار از نبوغ و استعداد صنعتی آنها محروم نگردد! همچنين گفته می شود که، با توجه به قابلیت های اتومبیل پراید ایرانی در کاهش تعداد جمعیت، کشورهایی نظیر چین و هندوستان، که با اعمال سیاست های مختلف نظیر قانون تک فرزندی نتوانسته اند رشد جمعیت را مهار کنند، خواستار خرید اتومبیل های ساخت حکومت اسلامی شده اند تا از آنها بجای وسایل سنتی کنترل موالید نظیر کاندوم و قرص ضد بارداری استفاده کرده و جمعیت خود را کاهش دهند!

یادداشتی بر تازه ترین کتاب شکوه میرزادگی

ميراث فرهنگی و طبيعیِ ايران در دورانِ جمهوری اسلامی

ابراهیم هرندی

هر مقاله از کتابِ ميراث فرهنگی و طبيعیِ ايران، داستانی پر آبِ چشم است. از داستان فروشِ بناهای ميراث فرهنگی برای ساختن هتل و کارخانه تا ساختنِ، "قدمگاهِ مقام معظم رهبری، مدظله العالی" در يزد بنام گسترشِ ميراث فرهنگی و با بودجه ی آن سازمان! با آن که برخی از مقالات اين کتاب را پيش تر در نشريات فارسی زبان خوانده بودم، اما خواندنِ کتاب را بسيار آموزنده و خواندنی يافتم... و کتاب را که می بندم، به نيمه ی روشن ماه نگاه می کنم که در دور دستی آنسوی پنجره، سر از توده ابرِ سياهی بيرون آورده است و آرام و رام و روشن، در خُنَکای آسمانِ شب، بسوی فردا روان است. به نيمه ی روشنِ ماه خيره می شوم و از آن می آموزم و با خودم بی واژه می گويم، تا درآسمان فرهنگِ ايران، کسانی ماننده شکوه هستند، که با کوشش ها و پیگيری های بی پايان نما و بی مزد و بی منتِ خود، خاری در چشمانِ واپسگرايانِ ويرانگر ايران اند، می توان و بايد اميدوار بود.

پنج سال مبارزهء آزادی خواهانه و 50 سال دیکتاتوری مطلق

نوشتهء کوتاهی از شکوه ميرزادگی

همراه با واکنش ها در فيس بووک نويسنده

فیدل کاسترو، جوانی پرشور و آزادی خواه، در 26 سالگی و پس از پایان تحصیلات اش در رشته حقوق، مبارزه ای را به نام آزادی، عدالت و سوسیالیسم علیه رژیم دیکتاتوری «باتیستا» شروع کرد. از سال 1953 مدت سه سال را بخشی در زندان و بخشی در تبعید گذراند. پس از آزادی همراه با 80 تن از آزادی خواهان دیگر به کوه‌های «سیرا ماسترا» رفت و مبارزاتی انقلابی ـ چریکی را از آنجا شروع کرد. پس از 3 سال موفق به فروپاشاندن حکومت وقت شد و در سال 1959 به عنوان یک سوسیالیست آزادی خواه و در اوج محبوبیتی جهانی در بین جوان ها به قدرت رسید. اما او به سرعت تبدیل به یک دیکتاتور شد، درهای کوبا را به بهانهء مبارزه با امپریالیسم به روی جهان بست و با پشتیبانی کشور شوروی نزدیک به 50 سال رهبر حزب کمونیست و یکه سوار قدرت در کوبا و مدافع حکومت های واپسگرایی چون جمهوری اسلامی شد.>>>

در سوگ رفیق فیدل کاسترو رهبر کبیر انقلاب کوبا

اعلاميهء سازمان چریکهای فدایی خلق ایران

شامگاه جمعه پنجم آذرماه پهنهء خاک پیکر مردی را در آغوش کشید که فقدانش ضایعه ای است اسف انگیزبرای خلق قهرمان کوبا و همه انقلابیون سراسر جهان. فیدل کاسترو مظهر کمونیستی پرتلاش و خستگی ناپذیر بود که خاطره اش برای همیشه یاد آور مقاومت، نیک اندیشی و افتخار خواهد بود.>>>

تغيير عقيدهء جوانان فرنگ!

حمیدرضا رحیمی

فدوی با آنکه نمی خواهد در امور برادران دخالت کند، نمی شود لکن!.. زیرا با خبرهایی از این دست رو برو می شود که: * سردار محمد(ص) جعفر (ع)اسدی گفت: «نگران کسانی هستیم که در انگلیس پرورش یافته‌اند! جوان ما وقتی در کشور انگلستان درس می‌خواند، می‌گوید عجب کشور آباد و زیبایی است»! فدوی پیرامون این نکته به استحضار می رساند که جوان شما خلاف بعرض رسانده زیرا از زمانی که مقام معظم رهبری(ضپ) به جوانان خاج پرست نامه نوشته است، کلیهء جوانان تغییر عقیده داده و می گویند که کشورشان بغایت ویران و بسیار بی ریخت است! و در حاشیه نیز عاجزانه استدعا کرده اند که اگر معظم له ممنوع الورود هستند، دست کم با اعزام حضرات آیات الله جنتی و گرگعلی (احمد خاتمی- م) و اگر زحمت نیست، برادر محمد(ص) رضا(ع) نقدی، ریاست محترم چماقداران، به مقر روباه پیر و نیز ممالک محروسهء امریک، در اسرع وقت موافقت فرمایند.

آخرين نفس های رژيم؟

دکتر محمد ملکی

دکتر محمد ملکی در مصاحبه اختصاصی با شبکه جهانی «دُرّ تیی.وی»، با اشاره به حسابهای شخصی صادق لاریجانی، گفت در طول چند ماه گذشته موضاعاتی در حال افشا شدن است که من فکر می کنم همهء اینها به یکدیگر متصل است، افشای حقوق های کلان نجومی، فایل صوتی آیت الله منتظری، ماجرای سعید مرتضوی، فساد اخلاقی سعید طوسی و آخری هم که حساب های صادق لاریجانی و فساد قوه قضائیه، تمام اینها تداعی کننده سال های آخر حکومت پهلوی است... اگر ملاحظه بفرمایید در تمامی این افشاگری ها پای رهبر نظام گیر است، حمله ها به رهبری شدت بیشتری گرفته و از سوی دیگر اعتصابات و تجمعات هر روزء اقشار مختلف جامعه نشان دهندهء این است که این نظام نفس های آخرش را می کشد و به آخر خط رسیده... به نظر می آید که مجلس هم تغییر کرده و نمایندگان هم احساس کرده اند که تغییرات بنیادی مهمی در راه است.

به ما پول بدهید تا حکومت اسلامی را نگاهداریم!

مضمون نامهء ديگری از سازمان لابی گری «ناياک»

ما مشغول ایجاد همبستگی هستیم. در طول مذاکرات برجام ما با گروه ها و سازمان های مختلفی همکاری داشته ایم و این همکاری بر نیروی ما افزوده است و همچنان که این نامه را می خوانید نيز ما مشغول گسترش این پیوندها و تقویت روابط مان با گروه هایی همچون اتحادیه آزادی های مدنی امریکا (ACLU )، انستیتوی اعراب آمریکایی، کمیتهء ضد تبعیض اعراب امریکایی، کنشگران مسلمان، و سازمان جی استریت، و گروه های متعدد دیگر هستیم. تنها راه پیروزی بر تعصب کار کردن با یکدیگر و افکندن نوری بر راه بهتری است که به نفع کشورمان است.>>>

گزارشی از سمینار «پلوراليسم سياسی و نقش مليت ها در ايران»

بدعوت مرکز مطالعات تبریز، در روز 26 نوامبر 2016 در استکهلم

همراه با متن و ويدئوی سخنرانی حسن اعتمادی

دبيرکل حزب سکولار دموکرات ايرانيان

با وجود اينکه معلوم نبود چرا از آقای دکتر اسماعيل نوری علا، رئيس شورای مرکزی حزب سکولار دموکرات ايرانيان، برای انجام سخنرانی در اين سمينار دعوت شده بود، و اگرچه از حضور آقای حسن اعتمادی، دبيرکل اين حزب، با گرمی استقبال شد، اما از همان ابتدا معلوم بود که آنچه از جانب سخنرانان ديگر مطرح می شود در تضاد کامل با مواضع حزب سکولار دموکرات ايران است. مسلماً متن کليهء سخنرانی ها بوسيله گردانندگان سمينار در سايت های مختلف منتشر خواهد شد اما در اينجا از شما دعوت می کنيم تا سخنرانی آقای حسن اعتمادی را، که حاوی مواضع حزب ايشان در مورد مفهوم پلوراليسم و مسئلهء اقوام در ايران است، هم بصورت کتبی و هم به شکل ويدئوئی ملاحظه کنيد.

ترفندی واهی موسوم به «فارس گرائی»

بهنام چنگائی

این واقعيتی بسیار شگفت انگیز و خردستیزانه است که اکنون تنگ نظری، جدال بر سر برتری جوئی و بی هوده سرائیِ طیف های «پان» گرا، و ناسیونالیست ها قومی و شوینیست های قدرت طلب خیره کننده تر از هميشه مزاحم راه مبارزهء همهء ما علیه بیدادگران مذهبی شده است. از تک تک آنها باید پرسید که «رژیم فارس گرا» دیگر چه صیغه ای ست؟ مگر تبهکاران حاکم شیعی یک دست فارس اند و یا به حداقل تاریخ به اصطلاح فارس پایبند هستند؟ تازه! مگر در سه امپراتوری ترک سلچوقی، صفوی و عثمانی زبان دربار «فارسی» نبوده است؟ چرا آدرس غلط می دهید و ایجاد دشمنی و نفاق می کنید؟ چرا توان تان را صرف مبارزهء رهائی بخش برای رسیدن به اهداف سراسری و نوع ایرانی که تاکنون "نه در دورهء شاه و نه اینک آخوند" هرگز میسر نشده نمی کنید؟

از زندان اوين تا عضويت در حزب سکولار دموکرات ايرانيان

گفتگو با مراد عزيزی، عضو شورای مرکزی حزب

گفتگوگر: سعيد بهبهانی، از تلويزيون ميهن

فايل تصويری فايل صوتی

آنچه که در ايران، و در منطقه و جهان در ارتباط با ایران، می گذرد

گفتگو با حسن اعتمادی، دبيرکل حزب سکولار دموکرات ايرانيان

و محمدرضا حيدری، ديپلمات سابق

در برنامه تفسیر خبر به مديريت چمشيد چالنگی

»امام زمان» در اندیشه‌ء آخوندزاده و سروش

م. رضایی تازیک

خلط مبحث نو اندیشی دینی این است که می‌گوید: "اروپا‌هایی‌ هایی چون کانت و داروین در عين اينکه «اعتقاد» داشته و دیندار بوده اند همزمان می «اندیشیده» اند؛ پس ما هم می توانیم هم «معتقد» اشیم و هم «بیاندیشیم»". اما این حرف شان درست می بود اگر برداشت ‌شان از «اندیشیدن» امری همچون «تفکر در چهارچوب دین» نباشد. حال آنکه چنين نيست و نو اندیشی‌ دینی به مساله‌ای که توجه نمی‌‌کند این است که منبع شناخت علم در تفکر کانت و داروین دین نبوده است، «نقل» نبوده است؛ یعنی اینکه آنها «استخبار» نکرده اند – با وجود آنکه دین دار بوده اند. در جهان امروز محققان فراوانی وجود دارند که دیندار اند و، علی‌ رغم دین داری ‌شان، در علوم تجربی‌ و انسانی‌ دست آورد‌های بزرگی داشته اند. انسان می‌‌تواند دیندار و معتقد باشد و همزمان به کار علمی‌ نیز بپردازد؛ به شرط اینکه اعتقادات دینی- مذهبی‌ خودش را شالوده/ بنای کار علمی‌ نکند.

آلترناتیو همچنان جنبش ملی است!

ناصر کاخساز

پاسارگاد یک تصفیه حساب با حاکمیت و آزمونی برای اپوزیسیون بود. با ناسیونالیسم مثبت ایرانی که به بینش دموکراسی خواهی در انقلاب مشروطه و نهضت ملی از نظر معنوی مجهز است نمی توان به صورت آشکار درافتاد. من واقعاً همواره انتظار یک خودجوشی ملی را داشته ام. چون ضد ملی بودن حاکمیت برای مردم مثل روز روشن است. از اینجا است که امکان سازماندهی بوجود می آید. این امکان را باید بواقعیت بدل ساخت. این امکان تشنهء تبدیل شدن یه واقعیت است. سازماندهیِ آلترناتیو، یعنی تبدیل امکان مبارزه به واقعیتِ جنبش ملی.