و پيوند به يک ويدئو

فدوی در جراید شریفه ی دارالخرافه به انبوهی اسناد منگوله دار دست یافت که نشان می دهند که امت ورجاوند (ملت سابق - م)، از همان سوراخ مألوف، دوباره گزیده شده و طرفه اینکه، بابت آن، جشن هم گرفته است!.. و اين هم دو فرموده از مقام معظم رهبری: «در ایران دولت ها تأثیری ندارند!» و «پیروز انتخابات، مردم ایران و نظام جمهوری اسلامی هستند!»

بایکوت کنندگان از دکمه های ترس نمی ترسند!

اسماعيل نوری علا

قلت اعتناء مردم به تحريم های اعلام شده از جانب اپوزيسيون و، در عين حال (بر اساس آمار اعلام شده از جانب حکومتی که هميشه دروغ گفته است) شرکت نکردن 16 ميليون ايرانی صاحب رأی در اين انتخابات (حتی اگر همين عدد را واقعی بدانيم) نشان از عمق و گسترندگی آگاهی مردم نسبت به بازی های رژيم و امتناع آگاهانهء آنها از شرکت در اين بازی ها دارد. اينان همان بايکوت کنندگان انتخابات، يا بهتر بگويم کل رژيم اند، که به خيابان نيامده و رأی نداده اند. اينان همان کسانی هستند که از عواقب رأی ندادن نترسيده و با عدم حضور خود در حوزه های رأی گيری اعلام کرده اند که اين رژيم را در کليت خود نمی خواهند و اين امتناع نه از آن سر است که کسی در اپوزيسيون خارج کشور شرکت در انتخابات را حرام اعلام کرده است. اينها آگاهانه تصميم گرفته و بخواست حکومت تن در نداده اند. اينگونه بايکوت اگر رهبرانی هم داشته باشد آنها را بايد در جمع کسانی همچون مهندس امير انتظام، کورش زعيم، دکتر ملکی، زندانیان سياسی و بسياری ديگر از چهره هائی جستجو کرد که، نه با تحريم کردن و اعلاميه دادن، که يا با تکذيب خبر شرکت خود در انتخابات و يا با امتناع از اظهار نظر در اين مورد، و تنها با رفتار خود به ضرورت عدم شرکت در اين مضحکه رأی داده اند.

شکست مفتضحانهء اپوزیسیون در انتخابات

عبدالستار دوشوکی

من وقتی صف های طویل رأی دهندگان در داخل و خارج از کشور را مشاهده کردم، با حیرت و اندوه دلم به حال زندانیان سیاسی دربند و "تنها" سوخت، که مفهوم بی ریای رفاقت و بی فریب صداقت بوده و در عزلت زندان هستند. زیرا بقول ترانهء معروف فرهاد، در «جمعهء غمگین» دیروز هزاران ایرانی در شهرهای بارانی چون لندن که در آن از «ابر سیاه خون می چکید»، خنجر از پشت به زندانیان سیاسی و بیگناه زدند... و به همین دلیل نگارنده از شخصیت ها، احزاب، سازمان ها و فعالان اپوزیسیون درخواست می کند که بجای بستنن چشم ها و نفی حقیقت تلخ، باید حادثهء تاریخی این "جمعه سیاه" را مورد نقد و کالبد شکافی قرار بدهند. و این نقد را باید از درون شروع کنند. صد البته منظور من تخطئه اپوزیسیون نیست اما نقد از درون را در این فرصت تاریخی امری ضروری می دانم.

روحانی و شروع وضع جدید

رضا وضعی

انتخاب دوبارهء حسن روحانی نشان از آن دارد که، بدلیل فشارها غربيان و پيش کشیده شدن موضوع بازبینی برجام، که موافقت اولیهء انگلیس، آلمان و فرانسه را نیز با خود دارد، عمر رژیم، در شکل چهار دهه ای خود، رو به پايان گرفته و در سناريوی در دست اجرا - ورای باج دادن‌ های ظاهری دولت به سپاه  که برای نرم کردن آتش تند اسلحه ‌داران نظام بکار می رود - قرار بر اين است که مجموعهء نیروهای حاضر در ساختار قدرت، که به هر قيمت خواهان قرار ندادن رژيم در مقابل خطر نابودی هستند، موفق به مهار سپاه و به حاشیه راندن آن ‌شوند؛ که در صورت تحقق این امر، نظام به طور خود خواسته و از درون دچار استحاله می‌شود. و اکنون روند استحاله نظام، با انتخاب شدن کاندید مطلوب غرب، کليد خورده است.