تاريخ اعلام موجوديت «جنبش»: 14 امرداد 1392 - تاريخ انتشار اين شماره: پنجشنبه 30 دی تا یکشنبه 3 بهمن 1400 - 17 تا 19 ژانویه 2022 باور به سکولاردموکراسی يعنی حکومت اسلامی اصلاح پذیر وحتی دگرگونی پذير نیست وباید آن را از بیخ وبن برانداخت تنها راه «نجات ایران» تقویت درک ما است از مفهوم «کشور - ملت» و آنچه که «ملی» (متعلق به ملت) است! دردناک تر از فرار مغزها به قدرت رسیدن بی مغزها است! |
|||||
|
فرزندان خود را که نمی توانند متون فارسی را بخوانند با اين سايت آشنا کنيد.
آغاز به کار سایت «گنجینه» پرونده های سمعی و بصری سیاسی |
||||
|
|
||||
معنای ملی* به دانش فدوی با ملاحظه ی تیتر خبری زیر، کلی اضافه شد؛ فدوی بخیل نیست و می گذارد که مال شما هم اضافه شود!: * بهار نیوز: «اینترنت ملی» به دست چین ساخته میشود!به فدوی مربوط نیست ها، لکن پنداری پس از قبالهء 25 سالهء ایران سابق، اینک نوبت ذبح اسلامی اینترنت، توسط برادران مؤمن و معتقد چینی ست. و اما حاج آقا مسئلتن!: آیا علتی دارد که به آشی که آن بزرگواران برای ما بار گذاشته و می گذارند نمی فرمایید «آش چینی؟»◄
آرشیو نسخه های صوتی (پادکستی) برنامهء «روزگار آلترناتیو»◄
من یک احمق تمام عیارم چون در نمی یابم که چرا باید از دورترین نقاطِ دنیا، طلبه اجیر شود و هزاران میلیارد تومان از بودجهِ عمومی را در حوزههای علمیّهء مجلّل صرف آموزش آنها برای شیعه گستری کنیم، در حالیکه بسیاری از کودکان و نوجوانان عزیز در استان های مرزی کشور حتّی از ابتداییترین امکاناتِ آموزشی و رفاهی مندرج در قانون اساسی محروم بمانند!◄
«آن قدر عزا برسر ما ریختهاند که فرصت زاری نداریم»یادداشت باربد گلشیری: هوشنگ گلشیری در زمستان ۱۳۷۷، پس از قتلهای سیاسی آن سال، نخست اینها را مینوشته تا بعد مصالح کارش کند، چنانکه خود نوشته «این که مینویسم واقعاً کار نیست. این تنها یادداشتی است، مادۀ خامی که باید با همۀ آن اعماق ترکیب شود، یا تصاویری از آن اعماق را تزیین کند، واقعنما کند.» اما بعد تصمیم میگیرد که آن را مقالهای کنَد و به نشریۀ The New York Review of Books برای انتشار بسپارد. این را از مقایسهی چند تحریر متن فهمیدهام. او خود جای دیگری نوشته است که پس از قتلهای سیاسی سال ۷۷ دیگر نتوانست داستان بنویسد. این متن نیز ناتمام مانده است. بخشی از آن را اینجا با اندکی تصحیح منتشر میکنیم.◄
ایرج پزشکزاد، منتقد تیزهوش سیاست و جامعهایرج پزشکزاد نویسنده، مورخ، حقوقدان و حالق کتاب مشهور «داییجان ناپلئون» ۲۲ دیماه در سن ۹۴ سالگی در لسآنجلس درگذشت. شاید این سخنان «اسدالله میرزا»، از شخصیتهای اصلی «دایی جان ناپلئون» که نقش یک کارمند وزارت خارجه را بازی میکرد بتوان یک پیشبینی بدیع در انتقاد از جامعهای دانست. او، در توضیح اینکه چرا از همسرش جدا شده، توضیح میدهد: «من با ظرافت با زنم حرف میزدم و او با زمختی و خشونت؛ من روزی یکبار حمام میرفتم او ماهی یکبار؛ من حتا پیازچه نمیخوردم، او کیلو کیلو پیاز و سیر و ترب میخورد؛ من شعر سعدی میخواندم، او باد گلو در میکرد… آنوقت در چشم زنم من بیهوش بودم او باهوش! من بیشعور بودم او باشعور! من زمخت بودم، او ظریف!» ◄
ساعتِی با نیمه شب / از زمستانی شبانه / از سالی که جغرافیای آسمان اش / زمین را پرنده و / پرنده ها را بی جان کرد. // ساعت پرواز از راهروها و بال روها، ۱۷۶ بار گذشت و نگذشت!◄
آنچه به حال قبر می رفت بر گرفتن یک جنازه نبود «برآمدن یک اندیشه» بود. این اندیشه که سپاه «سکولاریسم» تمام قد در برابر سپاه «تئولوژی» ایستاده است. اینکه دیگر هیچ راه سازشی بین سکولاریسم و تئولوژی وجود ندارد. اینکه تمام فرصت های صلح و سازش بین این دو قبیله در ایران از بین رفته است. اینکه به زودی مرگ های بسیاری از هر دو قبیله خواهیم دید. اینکه دوران تئولوژیک اندیشی هم به سر آمده است.◄ |
دو پرسش و یک پاسخ! سام قندچی «چرا اپوزیسیون متحد نیست؟ چرا خبرگزاری های خارجی اخبار خیزش های ایران را منتشر نمی کنند؟» این دو پرسش را کسی در تیرماه 1357 مطرح کرد. منظورش هم از «اپوزیسیون» گروه های مختلف در کنفدراسیون در خارج کشور بود که طی بیش از 4 سال به شاخه های مختلف تقسیم شده بودند و هر بخش کنفدراسیون «خانهء ایران» مستقلی را بعنوان مرکز فعالیت خود ایجاد کرده بود. همچنین همه می دانستند که تلاش ها برای احیاء اتحاد پیشین هم شکست خورده است! خبرگزاری های خارجی نیز ابداً خبرهای اعتراضات، اعتصابات و تظاهرات داخل ایران را (که در سال های 1356 و 1357 از «شب های شعر انستیتو گوته» آغاز شده و به تظاهراتی که هر 40 روز یکبار در قم و تبریز و کاشان و یزد و دیگر شهرهای ایران برگزار می شد انجامیده بود) گزارش نمی کردند! اما فقط «دو ماه بعد»، در شهریور 1357، بناگهان دیده شد که همهء تلویزیون های آمریکا و اروپا خبر برقراری حکومت نظامی در اصفهان را با آب و تاب منتشر کردند و از شهریور تا بهمن ماه 1357 نیز مرتب خبرهای ایران در همه رسانه ها وجود داشت، از تشکیل دولت بختیار در داخل، تا خبر پیدایش «اپوزیسیونی متحد به رهبری خمینی» در خارج! واقعیت این ماجرا چه بود مسئلهء دیگری است. مهم «معجزه» ای است که در آن دو ماه اتفاق افتاد!֎
موضوع بر سر گرایش به پهلوی نیست؛مردم متوجه تفاوت قبل و بعد از انقلاب شدهاند!روز پنجشنبه ۲۳ دیماه ۱۴۰۰، سه ماه پس از آنکه فریده مرادخانی، فعال حقوق بشر، مؤسس و مدیر «کمپین حمایت از زندانیان»، عضو کمپین «نه به اعدام»، فرزند علی تهرانی و خواهرزاده علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی در همایش گرامیداشت زادروز و خدمات شهبانو فرح پهلوی دلنوشتهای خطاب به ملکه ایران خواند، در مسیر بازگشت به خانه از سوی ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد... کیهان لندن برای بررسی موضوع با دکتر محمود مرادخانی پزشک متخصص گوش و حلق و بینی ساکن فرانسه و برادر فریده مرادخانی گفتگو کرده است.◄
توزیع درآمد در ایران پس از انقلاباحمد سیفپرداختهای صدقهای - حالا به هر اسم و عنوانی که مطرح شوند - مشکل بنیادی نابرابری در توزیع درآمد و ثروت را تخفیف نمیدهند بلکه حتی درشرایطی که بهنحو مطلوبی انجام میگیرد تنها پیآمدهای ناگوار را اندکی تخفیف میدهند و وضعیت ناگوار را تحملپذیرتر میکنند. در حالی که آنچه که باید انجام بگیرد، سیاست پردازی برای ایجاد تغییر اساسی در میزان بهرهمندی گروههای مختلف مردم یک کشور از ارزشهای تولید شده در آن اقتصاد است. وقتی این کار بهدرستی و بهنحو مطلوبی انجام بگیرد، در آن صورت میتوان اقتصاد صدقهای را کنار گذاشت.◄
آیا کلابهاوس در حال بلعیدن و نابودی اپوزیسیون است؟ ویدئوهای جنجالی اما تاسفآور “کلابهاوسی” فراوانی در مورد برخوردهای توهینآمیز و تند شخصیتهای اپوزیسیون به یکدیگر وجود دارد که نشان میدهد کلابهاوس در اعماق فضای مجازی به سیاه چالهای با گرانش مخرب اما جذاب و نیرومند تبدیل گشته است که در حال بلعیدن و نابودی اپوزیسیون در درون وب تاریک خویش است. یکی از ویژگیهای ”سیاهچاله” پیدایش “افق رویداد” است که از منظر استدلال تمثیلی مثال مناسبی برای به دام افتادن اپوزیسیون به درون این “سیاهچاله” بهغایت مکتوم و متراکم میباشد.◄
از کمیسیونهای حقیقتیاب چه میدانیم؟ در میان پاسخهای غیرحقوقی به فجایع جمعی، کمیسیونهای حقیقتیاب موقعیت ممتاز و اهمیت خاصی یافتهاند. محاکمهها اساساً مبتنی بر مسئولیت کیفریِ فردی و مجازات فردی هستند، اما کمیسیونهای حقیقتیاب به این شهرت دارند که میتوانند اهداف گستردهتری را متحقق کنند. بنا بر عقیدهی رایج، تشکیل کمیسیونهای حقیقتیاب از اقداماتی نظیر تحقیق و بازرسی، اصلاح بخش امنیتی و صدور فرمان عفو عمومی مفیدتر و سازندهتر است. ◄
سایت راديوی آلمانی deutschlandfunk در یک گزارش تحلیلی به رشد سکولاریسم در ایران پرداخته و، با توجه به نظرسنجی های اخیر که بر اساس مصاحبه با ۴۰ هزار نفر در درون ایران انجام گرفته، گزارش می کند که تنها یک سوم مردم خود را شیعه توصیف می کنند و ایران را می توان کشوری با حکومتی اسلامی و اکثریت مردمی سکولار توصیف کرد. این نتایج برای کسانی که با جامعهء ایران سروکار دارند و با مردم آشنایی دارند چندان عجیب نیست و آشکارا می توان این رشد سریع سکولاریسم را در جامعه ایران به ویژه در بین جوانان به آشکارا مشاهده کرد.◄
رؤیای رو به افول «امپراتوری شیعی» دو سال پس از کشته شدن قاسم سلیمانی در یک حمله پهپادی در حومه بغداد، نفوذ تخریبی رژيم اسلامی در کشورهای منطقه رو به کاهش است. اسماعیل قاآنی نتوانسته جای خالی فرمانده سابق «سپاه قدس» بازوی خارجی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را پر کند. رژيم اسلامی برخلاف گذشته از امکانات مالی برای تقویت نیروهای نیابتی خود برخوردار نیست. تنها با کاهش تحریمهای «سپاه قدس» است که بار دیگر سرمایهی لازم برای تزریق به گروههای شبهنظامی به جیبهای آن سرازیر خواهد شد.◄
چرا روحانیت روز به روز منفورتر میشود؟ این روزها فراوان شنیده می شود که کثیری از مردم نفرت شان را در مواجهه با روحانیون نشان میدهند و فراوان میبینیم که بسیاری از مردم، روحانیونی که حتی با زن و بچهشان در کنار خیابان هستند را سوار نمیکنند و به لطایفالحیل سعی در اعلان انزجار از آنها دارند. حقیر منشاء این همه نفرت را در چهار موضوع خلاصه میکنم...◄
تبلیغات نظام، از قرائتی تا شاخهای مجازی از قرائتی تا شاخ های مجازی، بعنوان واسطه و زبان غیر رسمی و عامیانهء نظام برای سرگرم کردن مردم انتخاب شدهاند و سیر تحول این ماجرا نشان میدهد حکومت اسلامی برای بقای خود دست به هر کاری میزند. حاکمان رژيم اسلامی به خوبی از این مسئله آگاهند که آخوندها در جامعه نه تنها وجههء قابل قبولی ندارند، بلکه مورد تنفر و انزجار هستند. بنابراین، در سناریوهائی از پیش تعیین شده در اتاق فکر نظام، رائفیپور جایگزین قرائتی و شاخهای مجازی جایگزین رائفیپور میشوند.◄ |