پيمان نامهء عصر نو

اپوزيسيون و سياست کشورهای غربی

اسماعيل نوری علا

«تغيير رژيم» بدون وجود «آلترناتيو» ممکن نيست. پس تنها در وضعيت اولويت پيدا کردن تغيير رژيم است که غربی ها به جد به مجموع اپوزيسيون رژيم نگريسته و می کوشند تا «گزينهء مطلوب» خود را از ميان آنها تشخيص داده و يا انتخاب کنند. اما البته، و قبل از هر چيز، «گزينهء مطلوب» بيگانگان گزينه ای است که از آنها حرف شنوی داشته و مجری احکام آنها باشد. جالب است که ببينيم در اين وضعيت آن دسته از نيروهای اپوزيسيون که نه اميدی به مردم خودشان دارند و نه اعتباری در نزد آنها، يکباره تبديل به «گزينهء مطلوب» می شوند! ◄

فايل صوتی  ◄       فايل تصويری      ◄ فايل پی.دی.اف ◄

سکولاريسم و حقوق بشر

گفت‌وگو با عمادالدين باقی

گفت‌وگوگران: محسن آزموده - علی ورامينی

راديکاليسم بخشی از روشنفکران و شکاف آنها با جامعهء مذهبی، و در نتيجه با توده، مسئلهء رشد مارکسيسم و حتی امروزه تضادهای مذهبی - غيرمذهبی که اين هم در آينده آثار خودش را خواهد داشت و همچنان تا سال ها ايران را در عقب ماندگی نگه خواهد داشت، همه بخاطر اين بوده که تجربه فرانسه الگو شد نه امريکا.

پیوند سیاست‌های امپریالیستی حکومت اسلامی ایران

با ستمگری های آن در داخل

گفت ‌وگو با یاسین الحاج صالح، روشنفکر سوری

گفت‌وگوگر: فریدا آفاری

دار و دسته‌ء نفرت انگیزی که مردم خود را با سلاح‌های شیمیایی، گرسنگی دادن، کشتارهایی در مقیاس صنعتی و زیر شکنجه، تجاوز به کودکان و زنان در سیاهچال‌های زندان‌های امنیتی به قتل می‌رسانند باید بابت جنایت‌های شنیع خود پاسخگو باشند. افراط گرایی اسلامی همیشه میوه‌ی تلخ این عدم پاسخ گویی بوده است. در عين حال، این چه گونه “چپی” است که مسائل مربوط به عدالت را از تفکرش و درکی که از خود دارد کنار می‌گذارد؟ و کلام نهایی: این “اصلاحات پیشنهادی اسد” که توصیه می‌شود ما از آن حمایت کنیم چیست؟ من سوری ام و هیچ خبری از این “اصلاحات” ندارم! لطفاً از آن “دگراندیشان ایرانی” بخواهید که اطلاعات خود مبنی بر “اصلاحات اسد” را برای من بفرستند.

همهء اختلافات در دنیا

پیتر دایزیکس

ترجمهء آريو شعبانی

اين پرسش در میان یکی از بزرگترین موضوعات دوران دانشجویی وجود دارد که:‌ «چرا بعضی از ملت ها، مثل ایالات متحده، ثروتمند و قدرتمند می شوند، در حالی که دیگران در بدویات گیر می کنند؟ و چرا برخی از آن قدرت ها، از روم باستان تا اتحاد شوروی مدرن، گسترش يافته و سپس فروپاشی می کنند؟» از آدام اسمیت و ماکس وبر تا به امروز، تعداد بی شماری از نویسندگان با این سوالات درگیر بوده اند. دو تن اقتصاد دان برجسته، «دارون آسماگلو» از دانشگاه «ام‌آی‌تی» و «جیمز رابینسون» از دانشگاه «هاروارد»، پاسخ دیگری دارند: «سیاست موجب تفاوت است!»

آنچه که می تواند در انتظار رژیم اسلامی ایران باشد

منصور راستانی

پس از سقوط کمونیسم، سیستم کاپیتالیسم جهانگیر شد. سیستم کاپیتالیسم سالم بر پایهء رقابت سالم و آزاد استوار است، رقابت آزاد نیاز به برقراری آزادی و دمکراسی دارد، آزادی و دمکراسی محتاج فضائی هستند که دارای امنیت باشد. چون کاپیتالیسم گلوبال شده است، امنیت نیز باید جهانی شود. بدین ترتیب فروزه های آزادی، دمکراسی، و امنیت که لازمهء برقراری یک سیستم کاپیتالیسم سالم و موفق هستند، جمعاً می توانند هستهء مشترک عناصر شکل پذیر در مقاصد ژئوپولیتیک کشورهای قدرتمند جهانی را در هر گوشهء کره خاکی تشکیل دهند.

بحران خاورمیانه، ایران و کردها

علی اصغر سلیمی

متن سخنرانی در پارلمان اروپا

جامعهء کردهای ایران، روی هم رفته، در مقایسه با کردهای ترکیه و عراق، به دلایل گوناگون، از امکانات و کوشش های هم سطح با آنان برخوردار نبوده است. کردهای ایران در حوادث سال هشتاد و هشت خورشیدی، برابر با دو هزار و نه، نیز به شعارهای جنبش سبز روی خوش نشان ندادند. این امر از سویی به روندهای سی و پتج سالهء اخیر تسلط رژیم ولایت فقیه و سرکوب شدید و پر دامنهء کردها و، از سوی دیگر، به عوامل دیگری از قبیل ماهیت و ساختار و برنامهء جنبش اصلاحات و سبز در ایران مربوط می شود؛ امری که موجب گسترش عدم اعتماد و هم آوا نشدن مردم کرد با این جنبش گردیده است. فاصلهء مرکز و پیرامون در ایران، سطح شعارها و سقف برنامه‌های جنبش سبز و اصلاحات، و عدم هماهنگی و هم آوایی اعتراضات مدنی در تهران و شهرهای بزرگ با مناطق قومی، منجمله کردستان، از مجموعهء عواملی هستند که جنبش ها و اعتراض های مدنی اقوام ایرانی را به حاشیه کشانده اند.