تأسيس: 14 امرداد 1392،  در نخستين کنگرهء سکولار دموکرات های ايران  (همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه)    |   ناشر: نهاد هماهنگی جنبش       سردبير: اسماعيل نوری علا  

ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی هيچکس را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم. همچنين، از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن مطالبه ای هم نداريم؛ و به همين دليل قرار نيست  نام هيچ يک از اعضاء جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده شود. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان داخل از غاصبان حکومت مسلط بر کشورمان حمايت می کنيم

پيوند به پايگاه رسمی کنگرهء سالانهء سکولار دموکرات های ايران

 

جمعه 10 تا يکشنبه 12 مهر ماه 1394 ـ  2  تا 4 اکتبر 2015 

ه

جستجو در سايت

تماس با سردبير

آرشيو صفحات اول سايت

آرشيو کلی مقالات  

آرشيو بر حسب نام نويسندگان

بيانيه های سازمان های ديگر

گنجينهء «سکولاريسم نو»

ويدئوهای آموزشی

در اين پايگاه،

به احترام «جمهوريت»،

هر کجا سخن از حکومت

 مسلط  بر ايران پيش آيد،

 واژهء «جمهوری» به

 «حکومت» تبديل می شود.

پيمان نامهء عصر نو

نهاد هماهنگی جنبش

اساسنامه

هيئت دبيران

  شورای مشاوران جنبش

برگ تقاضای عضويت

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

باشگاه لوس آنجلس

باشگاه هلسينکی

کنگره سکولار دموکراتهای ايران

در فروردين ماه 1392 چند تن از معتقدان سکولار دموکراسی بر آن شدند تا، در 14 مرداد آن سال، که صد و هفتمين سالگرد انقلاب مشروطه ايران بود، با کمک مالی عده ای از هواداران، امکان گرد همائی ساليانهء گسترده ای را با نام «کنگرهء سکولار دموکرات ايران» فراهم آورند. بدين منظور سندی به نام«پيمان نامهء عصر نو» تهيه و بوسيلهء بيش از 150 تن از فعالان سياسی به امضاء رسيد و بر بنياد آن نسبت به به تشکيل کنگره های ساليانهء سکولار دموکرات های ايران اقدام شد.

پيوند به پايگاه رسمی کنگره

اعلاميهء جهانی حقوق بشر

و پيوند به يک ويدئو

به قلم حميد شوکت

سوریه در اشغال روسیه!

شهباز نخعی

آیا روسیه پس از دست یافتن به هدف راهبردی خود، که محکم کردن جای پا در مدیترانه شرقی است، به تعهدات خود در برابر متحد آخوندی اش وفادار می ماند و آنها را فدای یک معاملهء بزرگ با غرب و آمریکا - مثلاً کاهش تحریم های ناشی از مسئلهء کریمه و اوکراین - نمی کند؟!  پاسخ مقالهء روزنامهء "هاآرتص" این است که: «در صورت شکل گیریِ معامله ای که در آن روسیه همراهی غرب را با بخشی از مطالبات اش در نواحی تحت نفوذ شوروی سابق، در ازای همکاری در یافتن یک راه بلند مدت برای سوریه، به دست آورد، پوتین در نادیده گرفتن رژیم ایران درنگ نخواهد کرد».

خروج نفت و گاز از زیر آوار اتمی

رضا تقی زاده

در قبال پیگیری برنامهء اتمی خود، ایران بدون کمترین بهره ‌گیری اقتصادی و یا سیاسی، تنها هزینه کرده است. همزمان، خارج شدن بخش عمده‌ء ظرفیت تولید نفت و گاز، اقتصاد ایران را به فقر و ورطهء رکود تورمی کشیده است. در انتهای یک تجربهء تلخ و پر هزینهء بیست ساله، حاکمیت ایران ظاهراً به این نتیجه رسیده است که نفت و گاز، به عنوان دو منبع پر ارزش ثروت و قدرت ملی، نمی‌باید تحت تاثیر اولویت امنیتی – نظامی برنامه ‌های توسعهء اتمی قرار می‌گرفت و تن دادن به توافق اتمی چهاردهم ژوئیه نماد مشخص این تغییر راهبردی در جمع ‌بندی‌ های سه سال گذشتهء حکومت اسلامی ایران است.

تفاوتی مهم بین اپوزیسیون قبل و بعد از انقلاب

سام قندچی

اگر این واقعیات را دربارهء جامعهء ایرانی نگوییم راه حلی هم نخواهیم یافت و مانند سی و هفت سال گذشته فقط خود را فریب خواهیم داد. جنبش سیاسی ایران در سی و هفت سال گذشته اساساً علنی بوده و دیدن اینگونه واقعیات نیازی به میکروسکوپ ندارد. ملتی که نخواهد از رهبران سیاسی خود با گذاشتن پول و وقت حمایت کند، یا رهبرانی مذهبی که بطور سنتی با خمس و زکات تغذیه می شوند، نصیب اش می شود و یا رهبرانی سیاسی، که عامل دولت های خارجی هستند، در رأس امور قرار خواهند گرفت. جنبش مستقل سیاسی را در هیچ کشوری نمی شود با حرف مفت به جایی رساند.

دربارهء حوادث سوريه

حسن اعتمادی

در نيمهء دوم برنامهء «تفسير خبر»، به مديريت جمشيد چالنگی

«جوانب سکولار دموکراسی»

گفتگو با اسماعيل نوری علا

در برنامهء راديوئی رضا گوهر زاد

نسل پسا انقلاب و حافظهء تاريخي آنان

و آسيب شناسي اپوزيسيون در دو سوي مرزها
گفتگو با: پگاه اميني  ـ محسن بهزاد كريمي  ـ شاهين سرتيپي

در برنامهء تلويزيونی «پويش»، به مديريت سيروس ملکوتی

شمشیرِ مختارِ ثقفی و بیستونِ بلالِ حبشی!

شکوه میرزادگی

اکنون گویا نوبت موزه ها و اشياء نگاه داری شده در آنها رسيده است. امروز شمشیر مردی که ایرانی نبوده، و در عراق زاده شده و در عراق فوت کرده است در ایران کشف می شود، و فرداها هم باید منتظر باشیم که چندین کتبیه دوران هخامنشی تبديل به صفحاتی از نهج البلاغه بشوند، و وسایل نظامی دوران ساسانیان به ابزارها و ادوات قربانیان عاشورا، مبدل شوند، و از آثار یافته شده در بیستون هم معلوم شود که بيستون را نه فرهاد، که بلال حبشی کنده است؛ آن هم به عشق الله؛ وگرنه شیرین خانم غلط کرده که رویش را کسی دیده باشد.

خشمالله!

حمیدرضا رحیمی

والله خواهر- برادر خواننده، بقول سید قاسم (مش قاسم سابق ـ م) دروغ چرا؟ تا اعدام آ آ آ آ.. فدوی چه می داند؟ او که، معاذالله، جامع جمیع علوم نیست؛! لکن از شما چه پنهان، براستی نمی داند!؛ شاید هم گوش مسلمین، کثرالله امثالهم، چندان سنگین شده است که داد و فریاد حضرت احدیت عز اسمه را نمی شنوند؛ بابا ای هوار! الله جله جلاله، دیگر بچه زبانی بفرماید که مهمان و مزاحم نمی خواهد! این هم سند مصّور منگوله دار عواقب اش: «تعداد کشته‌ شدگان ایرانی در عربستان سعودی به 130 تن رسید» ـ رادیو فردا

از «سلطنت همه کاره» تا «پادشاهی هيچ کاره»

اسماعيل نوری علا

من هميشه گفته ام که يک جمهوری خواهم، اما برای من خواستاری جمهوريت حکومت ملی در ايران، نسبت به وجود يا عدم «پادشاهی هيچ کاره» ای که راه بازگشت اش به «سلطنتی همه کاره»مسدود شده باشد، اولويت دارد. نيز معتقدم که حتی پادشاهی خواهان جوان امروز ايران نيز هيچ تمايلی به بازگشت به قانون اساسی گذشته و متمم هايش (که، مثلاً، نظارت مجتهدان بر قوانين مصوب مجلس شورای ملی را نيز بصورتی قانونی در می آورد) ندارند.          

فايل صوتی       تصويری     |   فايل پی.دی.اف  

عقب نشینی تهاجمی آسمان
درد زایمان اسلام و مرحله سوم بنیادگرائی

فرج سرکوهی

اسلام با چالشی بزرگ مواجه است. ممنوعیت نقد مبانی و مقدسات دین در پوشش «توهین به مقدسات»، ممنوعیت بازآفرینی نقادانه چهره های مقدس در آثار هنری و ادبی و از جمله در کاریکاتور و... هزار واندی سال بر جوامع اسلامی تحمیل شده بود. این ممنوعیت ها را به دوران ما نمی توان به جوامع دیگر صادر کرد به ویژه در هنگامه ای که این ممنوعیت ها در مهد خود، در جوامع اسلامی، نیز در حال شکستن اند...

چرا رژیم جمهوری اسلامی هنوز بر قرار است؟

درویش رنجبر

برای ملتی که بيش از صد سال پیش انقلاب قانون اساسی (مشروطه) را، با الهام از مولفه های جهان مدرن، و هم چنین نهضت ملی کردن صنعت نفت را در کارنامه خود داشت، سقوط به درهء هولناک استبداد دینی وتداوم عمر نظام ولایت فقیه بسیار پرسش برانگیز است. هر نظام سیاسی باید عناصری از مشروعیّت، مقبولیّت، اقتدار و کارآیی دارا باشد تا بتواند تداوم یابد، رژیم اسلامی چگونه توانسته است به این مولفه ها پاسخ گوید و از فراز بیش از سه دهۀ پرآشوب و بحران هایی که هر یک می توانست به عمر رژیم خاتمه دهد به ظاهر عبور کرده و خود را به سی و هفت سالگی برساند؟ نگاهی به مکانیزمِ روی کار آمدن حکومت اسلامی و تشریح استراتژی های نگاهبان سیستم ممکن است پاسخ به این پرسش را تسهیل نماید.

لائیسیته و سکولاریزاسیون،

شرایط برآمدن لائیسیته در ایران

شیدان وثیق

خروج از سلطه دین در ایران فرایندی بغرنج و درازمدت است. کامیابی در این راه امری محتوم و مسلم نبوده بلکه در گرو رشد و توسعه دو جنبش اصلی است: یکی، جنبش‌های تغییردهنده و مشارکتی سیاسی - اجتماعی در گذر از نظام جمهوری اسلامی برای آزادی، دموکراسی و به طور کلی رهایی انسان‌ها و دومی، جنبش فکری - روشنفکریِ لائیک برای خروج از سلطه دین در همه عرصه‌ها و میدان‌ها. این دو جنبش، در پیوندی فشرده با هم، قادر می‌شوند لائیسیتهِ ایران را فرارویند.

نبردِ ویروسیِ خاورمیانه با اروپای کهنه

فرهاد جعفری

چهار دهه‌ی پیش، آستین ‌های افغانستان بالا زده شد تا «دولت دموکرات کارتر» (و شرکای اروپایی‌اش) «ویروس اسلامگرایی» را در تن خاورمیانه تزریق کنند تا از طرفی «مانع توسعه ‌طلبیِ اتحاد جماهیر شوروی شوند» و، از طرفِ دیگر، «توسعه‌ی به‌گمان آنها پیش‌هنگامِ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی این منطقه از خاورمیانه را متوقف کنند». و به خیال خود؛ «به یک تیر، دو نشان بزنند»! اکنون «بیماری تا بدان‌حد گسترده و عفونت منتشر شده است» که در مسیری واژگونه؛ این «رگ‌های اروپای کهنه» است که به‌روی «حاملانِ پیدا و پنهانِ ویروسِ به‌قهقهرا برنده‌ی اسلامگرایی» گشوده شده است.

نگاهی به مسئلهء اتحاد طیف‌های سکولار دموکرات

برای تشکیل آلترنایتو فراگیر

(در ارزیابی کنگرهء سوم سکولار دموکرات های ايران)

امیرحسین آمویی

روشن است که کنگره نتوانست پاسخی کامل و منسجم به عوامل موجد عدم اتحاد بین سکولار دموکرات‌ها بدهد. نکته‌هایی اینجا و آنجا و توسط افراد گوناگون مطرح شد، اما به آن "بزرگراه دریاگونه"، از نظر من، نه چندان اعتنایی کرد و نه کسانی هم که اشارات آشفته‌ای کردند، توانستند موضوع را به گونه‌ای منطقی و استوار مورد بررسی قرار دهند. اما حاصل کنگره، تا جایی که با پرسش اصلی مربوط می‌شد، سراسر هم بی‌هوده نبود: آغاز و زمینه‌ای بود برای جستجو و شاید همین سطور حاضر نيز بازتابی باشد راهیاب (؟) در برابر آراء عزیزانی که کوشیدند هر یک به سهم خود به گوشه‌ای از مشکلات و معضلات پیشاروی اشاره کنند- کوششی در خور تقدیر فراوان!

سختی های پایدار اقتصادی، حتی پس از تحریم ها!

جمشید اسدی

بودِ توافق ژنو در ژوئیه، میان گروه پنج بعلاوهء يک و حکومت اسلامی، اگر سرانجامی یابد و عملیاتی شود، بهتر از نبود آن است. دست کم از آن جا که از تنش های موجود میان جهان و ایران می کاهد. از همین رو می بایستی از آن پشتیبانی کرد و به نهایی شدن اش کمک رساند. اما نادرست و نابجاست اگر همچون دولت اعتدال و پیروان اصلاح طلبان اش در درون مرز و اپوزیسیون هموند نظام در برون مرز آن را پیروزی و نوشداروی مشکل های اقتصادی بپنداریم. توهم نمی بایستی داشت، این نه پیروزی است نه پیشدرآمد حل مشکل های اقتصادی کشور.

نگاهی از درون به «شکستِ شکوهمندِ» اسلاميست های ترکيه!

گفتگو با «لونت گولنتکين»، نويسندهء ترک

پيشگفتار نشريهء ترک زبان «حريت»: «لونت گولتکين» در سيزده سالگی دل به اسلام بست و به مدت سی سال دل و جان خود را به پای «هدفِ» برکشيدن اسلام سياسی گذاشت. اين روزها اما، پس از خدمت در سمت يکی از مديران حزب «عدالت و توسعه»ی ترکيه، و کار در رسانه های اين حزب، بشدت از اسلام سياسی سر خورده است و می گويد که «زندگی مردم در تحت جاکميت اسلاميست ها تبديل به جهنم شده است».

 
     

کنگره سکولار دموکرات ها

     

 
 

© 2015 ـ Iranian Secular Democracy Movement - iraniansdm@gmail.com - Fax: 509-352-9630

 

HHHH                                         99999