پيوند به پايگاه رسمی کنگره

و پيوند به يک ويدئو

امکان تحول در جامعه بر اساس کدام اصل راهنما؟

جهانگیر گلزار

وقتی آدمی می گوید که ما فعال حقوق بشری هستیم و کاری به سیاست نداریم چه تاثیری می گذارد؟ اگر دفاع از حق وظیفه و هدف برقرار کردن آزادی ها باشد پس روش انسان مدافع حقوق افشای روابط ضد حق و دادن راه حل در حقوق مداری می گردد. اینکه می گوبند فعال حقوق بشری نبایستی از موضع سیاسی اینکار را بکند منظور این است که همه انسان ها را بایستی برابر دید در حقوق و در دفاع از حقوق فرد تقدم تشکیلاتی فرد عضو تشکیلات خود را در نظر نگرفت چرا که خود این عمل آغاز تبعیض و بنابر این ضد حقوق است. نه اینکه فردی سیاسی نباشد و موضع سیاسی نداشته باشد و نسبت به سرنوشت کشور و وطن اش و تصمیم گیری ها در مورد خود و آینده خود و هموطنان اش بی تفاوت باشد.

توسعهء ایران از مسیر توسعهء سیاسی می گذرد!

محسن صفایی فراهانی

سايت «ندای آزادی»: صفایی فراهانی، در مصاحبه با نشريهء «اعتماد»، هرچند لابه‌لای سخنان اش امید به حل مشکلات را پنهان نمی‌کند اما می‌گوید ریشهء بحران در بخش اجتماعی است، دفتر مطالعات استراتژیک ریاست‌جمهوری اخیرا گزارشی تهیه کرده که به نظر من تکان‌دهنده است. نگرانی‌های فراوانی را ایجاد می‌کند. براساس مفاد این گزارش، ميان اعتماد بین آحاد جامعه ایران به ده درصد رسیده است، شاخص صداقت و امانتداری به هشت درصد؛ و این ارقام در کشورهای حوزهء اسکاندیناوی بالای هفتاد درصد است، یعنی جامعه به واقع دچار یک سقوط اخلاقی شدید شده است.

چگونگی ایجاد یک اپوزیسیون دموکراسی خواه

حسن اعتمادی و بهرام آبار

در برنامهء «آوای مردم» با سوزی یاشار

سیزده آذر، روز مبارزه با سانسور،

روز فریاد زدن آزادی بیان

آنچه تا کنون بر سر کتاب آمده است ار حیث نتیجه بسیار هولناک‌تر از کتاب‌سوزان است سال‌هاست که حاکمیت آتشِ تیغ سانسور را به جان کتاب انداخته است و اگر چه شعله‌ی آن ناپیداست اما خاکستر عواقب آن را به روشنی می‌توان دید. سینما، تئاتر و موسیقی  غیر دولتی و مستقل نیز در تنگناهایی دشوار افتاده‌اند و وضعیتی بهتر از کتاب ندارند. اما این فقط گوشه‌ای و مشتی از خروار واقعیت است زیرا سانسور از نویسندگان و هنرمندان آغاز، و به آنها ختم نمی‌شود بلکه همه‌ی اقشار مردم را در بر می‌گیرد.

توانایی های ملت مان را باورکنیم

هوشنگ کردستانی

به تازگی برخی از کسانی که دعوی ملی گرایی دارند، شاید به دلیل طولانی شدن سال های مبارزه به این نتیجه نادرست رسیده اند که سردمداران نظام را اندرز دهند و یادآور شوند که در صورت پذیرفته شدن پیشنهادهایشان، ملی گرایان در انتخابات شرکت خواهند کرد - و لابد به نامزدهای اصلاح‌ طلبان رأی خواهند داد!- چون هیچکس غیر از وابستگان به جناح‌ها حق نامزد شدن در انتخابات را ندارد. این افراد رابطهء قدرت و سیاست را در نیافته اند و نمی دانند در سیاست حرف اول را قدرت می‌زند نه پند و اندرز. آنان می‌پندارند پند و اندرز دادن و اثبات ارادات می‌تواند کارگشا بوده باشد؛ اشتباهی که برخی از یاران و پیروان مصدق در سال پنجاه و هفت مرتکب شدند...

روزگـار ســـیاه
ابراهیم هرندی

دوران میانی تاریخ اروپا را که با فروپاشی امپراطوری روم باستان در اوان سده پنجم ترسايی آغاز شد و هزار سالی دنباله داشت، قرون وسطا و یا "روزگار سیا" خوانده اند. سیاه خواندن این دوران از آن روست که در آن روزگاران، خرافه و خامی آنچنان فراگیر شده بود که، اندیشیدن، بزه کاری بزرگی پنداشته می شد و پادافره ای گران داشت. روزگار سیاه، روزگاری بود که بيشتر مردم را بهره ای از پرتو چراغ خرد نمی توانست باشد و نادانی و ناتوانی همگانی در سایه آموزه ها و اداره جامعه بدست کشیشان و کارمندان کلیسا آنگونه بود که توانایی تمیز نیک و بد برای کسی آسان نبود. این شیوه زیستی که انسان را از اندیشیدن می رماند و اندیشمندان را گوشمالی می داد، ذهنیت ویژه ای پدید آورده بود که می توان آن را "ذهنیت قرون وسطایی"، خواند. این یادداشت کوششی برای شناساندن این ذهنیت و برآیه های رفتاری و کرداری آن است.

تروریسم به زبان خیلی خیلی ساده، در حد فهم یک بچه!

به روایت آیت الله خمینی

با پيشگفتار علی سجادی

آنچه می آید متن کامل سخنرانی آیت الله خمینی است در روز میلاد پیامبر اسلام (بيستم  آذر ماه هزار و سيصد شصت و سه) و در آن تروریسم را به زبان خیلی خیلی ساده که همه بچه ها هم بفهمند توضیح داده و به مردم انقلابی توصیه کرده است. بخواهیم یا نخواهیم آیت الله خمینی همان حرف هایی را می زد و عمل می کرد که امروز داعش می کند. درست است که سی و پنج سال و بیشتر از آن زمان گذشته و رهبران اسلامی ایران امروز تجربه آموخته اند، ولی اساس حرف آیت الله خمینی و پیروانش با اساس حرف داعشی ها یکی است، مبنای ایدئولوژی وارونه آنها هم یکی است: آیت الله خمینی با ابوبکر بغدادی و ملا عمر طالبانی از یک سرچشمه آب می خورند.

الیگارشی، برای «اسفند 94»، اسب‌ها را زین کرده است!

فرهاد جعفری

یادتان است که چهار سال قبل (در اوج «خیزش مردم مصر علیه مبارک») «هیلاری کلینتون» به مصر رفت و، پس از دیدار با مورسی، خطاب به «الیگارشی آخوندها و آخوندزاده‌ها»، پیامی برای‌شان فرستاد که: «روحانیون ارشد ایران، باید از نظام خود در برابر زیاده‌ خواهی نظامیان دفاع کنند»؟! گویا حالا که «الیگارشی» نتوانسته در خرداد هشتاد و هشت چنین کند، بنا دارد «این ‌بار» دیگر چنین کند و برای آن، حاضر به پرداخت هر هزینه‌ای هم هست. هاشمی رفسنجانی چنین رویداد محتملی از سوی «نظامیانِ جمهوری اسلامی» را با «برنامه‌های منافقین برای مصادره‌ی انقلاب‌ از طریق تسلط بر مجلس و دولت در سال‌های نخست انقلاب» مقایسه کرده و «نظامیان جمهوری اسلامی» را در کنار «منافقین» جای داده است!