ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی هيچکس را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم.

همچنين، از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن مطالبه ای هم نداريم؛

و به همين دليل قرار نيست  نام هيچ يک از اعضاء جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده شود.

اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل از غاصبان حکومت مسلط بر کشورمان حمايت می کنيم.

tتأسيس: 14 امرداد 1392                                                             سردبير: اسماعيل نوری علا  

دوشنبه 24  و سه شنبه 25 اسفند ماه 1394 ـ  14 و 15 مارس 2016

 

جستجو در سايت

تماس با سردبير

آرشيو صفحات اول سايت

آرشيو کلی مقالات  

آرشيو بر حسب نام نويسندگان

بيانيه های سازمان های ديگر

گنجينهء «سکولاريسم نو»

ويدئوهای آموزشی

1. در اين پايگاه،

به احترام «جمهوريت»،

هر کجا سخن از حکومت

 مسلط  بر ايران پيش آيد،

 واژهء «جمهوری» به

 «حکومت» تبديل می شود.

2. انتخاب تيتر مقالات وارده

با سردبير است.

پيمان نامهء عصر نو

نهاد هماهنگی جنبش

اساسنامه

هيئت دبيران

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

اعلاميهء جهانی حقوق بشر

و پيوند به يک ويدئو

به قلم حميد شوکت

اصلاحیه

حمیدرضا رحیمی

هر چند جامعهء شکوهمند اسلامی ما، بنا بر اظهار حضرت امام(ل)، یک جامعهء بی طبقهء توحیدی ست، لکن طبقهء متوسط به پائین، به اهتمام سایر حضرات به مشقت و زندگی قسطی خو کرده اند؛ در همین راستا، فدوی فی المثل با خانه یا ماشین قسطی، بقول عوام  already آشنا بود، لکن امروز و در مرور جراید شریفهء دارالخرافه، به استناد خبر بهجت اثری که در پی می آید، دریافت که لیست اش مبالغی قدیمی و ناقص است. لذا، فدوی آتش به مال اش زده و می گذارد تا خوانندگان محترم ضدانقلاب نیز لیست خود را به حساب وی، بقول عوام «به روز» فرموده و لذت اش را ببرند. و من الله التوفیق: «رئیس اتحادیهء آجیل و خشکبار به تسنیم خبر داد: فروش قسطی آجیل به کارمندان

آیا موسوی و کروبی ادعای ‌تقلب در انتخابات را پس گرفتند؟

حسین باستانی

در روز انتخابات هفتم اسفند اخباری منتشر شد که از اين حکایت داشت که رهبران معترضان به انتخابات ریاست جمهوری سال هشتاد و هشت تقاضای صندوق رای کرده اند تا رای بدهند؛ تقاضایی که منجر به رای دادن میرحسین موسوی و زهرا رهنورد شد، هرچند مهدی کروبی به دلیل دیر رسیدن صندوق اخذ رای، نتوانست در انتخابات مشارکت کند. انتشار این خبر، واکنش گسترده ای در فضای رسانه ای داشت: بسیاری از هواداران اصلاح طلبان از این اقدام تقدیر کردند و در مقابل، طیفی از محافظه کاران آن را به معنی عقب نشینی از "ادعای تقلب" در انتخابات دانستند. با توجه به حصر میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی، این سه شخصیت سیاسی منتقد حکومت امکان توضیح دادن مستقیم رفتار انتخاباتی خود را ندارند. بر همین مبنا، به لحاظ "محتوایی" نمی توان قضاوت کرد که آیا این رفتار، به معنی تمایل به نوعی تنش زدایی در داخل حکومت یا آغاز رویه ای جدید در تعامل با بخش های دیگر نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است یا خیر. با وجود این، به لحاظ "شکلی"، مرتبط دانستن موضع این سه نفر در مورد انتخابات خبرساز دولت محمود احمدی نژاد و نخستین انتخابات برگزار شده از سوی دولت حسن روحانی، به راحتی قابل فهم نیست.>>>

وقتی خاتمی «ناچار بوده این جوری بگه!»

مطلب وارده

محمد خاتمی، رییس جمهوری اسبق ایران، در نشستی بامشاوران خود گفت که او و دیگر گرایش‌های اصلاح طلب حکومت اسلامی ایران با شرکت‌شان در انتخابات هفتم اسفند ماه ثابت کردند که در داخل نظام و با نظام هستند و با کسی یا جریانی دشمنی ندارند. رییس جمهوری پیشین ایران همچنین با اشاره به شرکت مهدی کروبی، میرحسین موسوی و زهرا رهنورد در همین انتخابات تأکید نمود که معنای شرکت این سه تن در انتخابات نیز این است که آنان هم با این نظام هستند و انتخابات و برگزار کنندگان آن را قبول دارند. محمد خاتمی گفته است که در قیاس با اعتراض‌های بعد از دهمین انتخابات ریاست جمهوری، انتخابات اخیر مجالس شورای اسلامی و خبرگان نشان داد که اکنون همۀ جامعه و گروه‌های سیاسی از نتیجۀ انتخابات هفتم اسفند ماه رضایت نسبی دارند و امید و آشتی فضای جامعه را آکنده است. محمد خاتمی تأکید کرده است که انتخابات هفتم اسفند ماه "بیش از همه به نفع نظام و رهبری بود"، اگر چه به اعتراف خود محمد خاتمی "همه می دانند که مجلس فعلی نمایندۀ تمامی گرایش‌های جامعۀ ایران نیست". رییس جمهوری پیشین ایران سپس افزوده است که بعد از این انتخابات دیگری کسی نباید در فکر انتقام باشد. ​البته طرفداران خستگی ناپذیر اصلاح طلب بلافاصله، و چون دفعات قبل در مورد سخنان خاتمی خواهند گفت: «ناچار بوده این جوری بگه!»

آنچه می گفتند و قبول نمی کرديد!

ارسالی امير برادران

معصومهء طرفه، روزنامه نگار، که سال ها سردبیر بخش بی.بی.سی فارسی بود و همینطور در سازمان ملل کار می کرد، به تازگی کتابی را تالیف کرده و در بخشی از آن نکات زير را شرح داده است: «اينکه بی.بی.سی فارسی در دوران ریاست جمهوری خاتمی بازتاب دهندهء سیاست دولت بریتانیا بر پایهء حمایت تام و تمام از این رئیس جمهوری «اصلاح گرا» بود، راز و رمز ناگشوده ای بشمار نمی رفت. جک استرو، وزیر خارجه بریتانیا، پنج بار به تهران سفر کرد، یعنی بیش از دیدارهای او از هر پایتخت دیگری در جهان، و محمد خاتمی را بعنوان دوست دموکراسی های غربی ستود. در انتخابات بحث انگیز سال هشتاد و هشت، بی.بی.سی قویاً طرف مخالفان احمدی نژاد را گرفت و در میان هواداران گروه معروف به «جنبش سبز»، شنوندگان بسیاری برای خود یافت. لندن، [همزمان، در واکنش به انتخاب مجدد محمود احمدی نژاد]، با بودجهء سالانهء بيست و دو میلیون دلار و صد و پتجاه کارمند، یک شبکهء تلویزیونی فارسی زبان براه انداخت. بسیاری از کارکنان جدید این شبکه از میان روزنامه نگاران نزدیک به جناح رفسنجانی – خاتمی به خدمت گرفته شدند و همچنان که احمدی نژاد این روزنامه نگاران را تصفیه می کرد، آنها [نیز] به اروپا و آمریکای شمالی آمدند و شبکه ای در حمایت از رفسنجانی – خاتمی در خارج پدید آوردند و چندین تن از اعضاء برجستهء جناح هاشمی رفسنجانی به تحلیلگران و صاحبنظران منظم بی.بی.سی فارسی بدل شدند؛ از جمله علی اصغر رمضانپور، معاون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در کابینهء محمد خاتمی، و عطاء الله مهاجرانی، معاون رئیس جمهوری و سخنگوی دولت رفسنجانی و وزیر ارشاد در دولت نخست خاتمی».>>>

منت خدای را عز و جل!

حجت الاسلام مسيح مهاجری

همه به این نکته فکر کنند که بعد از قرن‌ها مبارزه و فداکاری و تقدیم آن همه شهید و تحمل آن همه سختی‌ها سرانجام خدا بر ملت ایران منت گذاشت و این نظام حکومتی مردمی و اسلامی را به این ملت هدیه کرده که دارای اساس و بنیانی مستحکم است و اگر به درستی از آن استفاده شود می‌تواند مسیر تاریخ را تغییر دهد و انسان‌ها را به سعادت واقعی برساند...>>>

اخبار اقتصادی هفته!

در بعضی کشورها (که از بردن نامشان معذورم!) افراد حقه باز و حیله گر برای رسیدن به قدرت و سواری گرفتن از مردم وعده های دروغ انتخاباتی و به اصطلاح بچه گول زن میدهند تا مردم بی سواد و نا آگاه و ابله را پشت سر خود جمع کنند و آنها را نردبان ترقی خود قرار دهند. فی المثل می گویند اگر ما به قدرت برسیم نان و آب شما را مجانی می کنیم و روزی سه وعده غذای گرم مجانی به خوردتان می دهی... خوشبختانه در مملکت ما از این خبرها نیست و کاندیداها اعم از کاندیداهای مجلس یا ریاست جمهوری چون جملگی مسلمان و خدا ترس هستند و در دین مبین اسلام دروغ مذموم و گناه شمرده می شود (بجز در مواقع لزوم جهت تقیه کردن و یا خدعه کردن شرعی) و هدف کاندیداها از ورود به مجلس یا رسیدن به پست ریاست جمهوری فقط و فقط خدمت به امت همیشه در حال فریب خوردن است و برای خود و فرزندان شان کیسه ای ندوخته اند، نیازی هم به وعده و وعید دادن دروغ ندارند و حرفی هم نمی زنند که نتوانند انجام دهند.

ثروت و عدالت در ایران فردا

(جایگاه عداالت اجتماعی در سازندگی ایران)

سام قندچی

اگر استفاده از دست آوردهای جنبش های سوسیالیستی در سیستم های سرمایه داری، تعدیل هائی نظیر دولت رفاهی و حقوق اجتماعی را در کشورهای پیشرفته تعبیه کرده است، در ایران چنین سیستم هائی اساساً وجود ندارند. بعلاوه، توسعهء جدید در ايران، همچون دموکراسی های غربی، بصورت تدریجی نبوده است و این  طرح می تواند، در عمل، مانند تجربهء کشورهایی نظیر زیمبابوه،  از جانب یکی از دو سيستم بالا به جانب دیگری نوسان کنند، و نتیجه نیز نابودی جامعه شود. به عبارت دیگر، راه حل های کهن سرمایه داری و سوسیالیستی، یا امتزاج های سوسیال دموکراسی، راه حل نبوده، بلکه تکرار دورهای باطل شکست خوردهء گذشته اند، هرچند طرح موضوع «عدالت اجتماعی»، جزء لاینفک برنامهء توسعهء فراصنعتی در ایران می باشد، و بدون یک طرح مؤثر عدالت اجتماعی،  هیچ طرح توسعه ای نمی تواند در ایران به موفقیت انجامد. 

صرف مخالفت با نظام به معنی اپوزیسیون بودن نيست!

باریش نصیریان

اکثر قریب به اتفاق نیرو‌های مخالف نظام «اپوزسیون» نیستند و فقط «مخالف نظام» هستند. اپوزیسیون به نیروی مخالفی گفته می‌شود که توان بسیج نیروی مردمی را دارا باشد. این توان به صورت تولید تفکر سیاسی متضاد با تفکر حاکمیت و قدرت در عمل خود را نشان می‌دهد. یعنی در وحلهء اول داشتن نیروی بالقوه مردمی در ایجاد جنبش یا حرکت اجتماعی و داشتن عمل‌کرد، اخلاق و رفتار متضاد تفکر ولایت فقیهی. و در مرحلهء دوم نیرویی را می توان اپوزیسیون نامید که توان رهبری جنبش های اجتماعی را، که محصول شکاف‌های عمیق اجتماعی و یا در نتیجه سرکوب ایجاد می‌شوند، دارا است.

وظیفهء اپوزیسیون سکولار دموکرات بعد از انتخابات مهندسی شده

گفتگو با حسن اعتمادی

در برنامهء «آوای مردم» به مديريت سوزی ياشار

از نتایج انتخابات ایران چه می‌توان آموخت؟

گفتگو با شاهزاده رضا پهلوی

در يورو نيوز

انتخابات و اصلاح طلبان نوين

گفتگو با اسماعيل نوری علا

در برنامهء سعيد بهبهانی در تلويزيون ميهن

وروديه های تغيير

گفتگو با اسماعيل نوری علا

در برنامهء «نگاه» از عليرضا ميبدی

تبعات انتخابات اخير

اسماعيل نوری علا، اسماعيل خوئی ، و عبدالستار دوشوکی

در برنامه تلويزيون من و تو به مديريت ناصر اعتمادی

آرایی که به صندوق ریخته نشد

مطلبی در سايت تقاطع

مجموع حامیان سنتی رژيم اسلامی، اصولگرایان، بسیجی‌ها و رهبران و حامیان جریان اصلاحات و دولت، روی هم تنها کمی بیشتر از نصف واجدین شرایط را به پای صندوق‌های رأی کشاندند و 21 میلیون نفر از واجدین شرایط تصمیم گرفتند به صندوق رأی رژيم «نه» بگویند. آنچه مشخص است کسانی که حاضر نیستند در انتخابات غیردموکراتیک حکومت اسلامی شرکت کنند نه تنها دیگر در اقلیت نیستند بلکه نسبت به هرکدام از دو طیف اصولگرا و اصلاح‌طلب در اکثریت قرار گرفتند. این چالشی است که در آینده حکومت اسلامی را وارد بحران‌های بزرگی خواهد کرد و حتی اگر در بدبینانه‌ترین حالت شرکت در انتخابات را به منزله تایید نظام ببینیم، حکومت اسلامی با فاصله بسیار کم توانست در این انتخابات برای خود تاییدیه بگیرد. بله، درست برعکس تصور بسیاری از کارشناسان، نه تنها رژيم اسلامی نتوانسته است با بحران مشروعیت خود مقابله کند بلکه هر روز شاهد فراگیرتر شدن عدم مشروعیت رژيم در میان اقشار مختلف مردم ایران (حتی به صورت خاموش یا منفعل) هستیم. این بخش قابل توجه از جامعه مطالبات گسترده‌ای دارند که هیچ‌کدام از دو جریان موجود در رژيم اسلامی و حتی کلیدواژهء «امید» نتوانسته آن‌ها را جذب یا نمایندگی کند. بالاخره زمانی فرا خواهد رسید که این طیف وسیع اجتماعی با پافشاری بر روی مطالبات و نیاز‌های مشترک خود، دارای ادبیات و گفتمان مختص به خود شده و از دل آن تئوریسین ‌های متعدد، متفکرین و رهبرانی رشد خواهد کرد. >>>

انتخابات و دو سیاست کلان در برابر هم

کاظم علمداری

فضای سیاسی انتخابات هفتم اسفند از نتایج آماری آن مهم‌تر است. و دو سیاست کلان در درون ساختار قدرت رژيم اسلامی در برابر هم شکل گرفته‌اند و، به کنار از ثابت قدمان در انتخابات، یعنی کسانی که بهر حال و در هر شرایطی رأی می‌دهند و یا رأی نمی‌دهند، بسیاری در دو راههء رأی دادن و رأی ندادن سرانجام در انتخابات هفتم اسفند نظر خود را در حمایت از سیاست دوم نشان دادند. اما تا زمانی که سیاست اول حاکم است، نه مشکلات مردم ایران حل خواهد شد و نه تردید و دو دلی در رأی دادن و رأی ندادن از بین خواهد رفت. افزون بر این، برای کسانی که آزادی و دمکراسی اصل است، تا زمانی که ساختار عرفی جای ساختار فقهی حکومت را نگیرد، نمی‌توانند به آن امید ببندند. دمکراسی با نظام فقهی و ولایت مطلقه فقیه سازگار نیست. >>>

مشکل ما با خود قانون اساسی است

کورش زعيم

مشکل بنیادین ما برای دستیابی به آزادی انتخابات و نوعی دموکراسی، افزون بر عمل نشدن به اصول عنوان شده قانون اساسی خودشان، وجود چند ماده ضد آزادی و دموکراسی هم هست. به عقیده من این قانون اساسی مجموعه ای از تضادهاست که خود خود را خنثی و فلج می کند... از این لحاظ قانون اساسی کنونی جمهوری اسلامی در جهان بی همتاست، زیرا کسی که به قدرت می رسد می تواند قانون را قانوناً در دست خود بگیرد و یا آن را نقض کند. برای هر اصل قانون اساسی، اصلی در تضاد با آن مییابید و هر اصل را با اگر و مگرهای آن می توان هر جور تعبیر کرد. بنابراین، تا این قانون اساسی، به این شکل وجود دارد و دستاویز صاحبان قدرت است، ما در ایران انتخابات آزاد و دموکراسی نخواهیم داشت.

«مطالبه ‌سازی» دولت یازدهم و تحریف مطالبات واقعی مردم

روشنک آسترکی

مسالهء کردها شکم‌های گرسنه، بیکاری و عدم امکانات و رفاه است. زبان کُردی به طیفی از زبان‌های غرب ایران اطلاق می‌شود که در پی تصمیمات اجتماعی/ سیاسی در دوران معاصر نام «کُردی» به خود گرفته‌اند که عبارتند از: کرمانجی، کلهری، سورانی، گورانی و اورامانی. زبانی که قرار است در دانشگاه کردستان تدریس شود زبان سورانی است. اگر با راه‌اندازی این رشته مشکلات مردم مناطق کردنشین که به این زبان سخن می گویند حل می‌شود پس دیگر کُردهای اورامی، کلهر و کرماجی چه باید بکنند؟!»

پیامد نرمش قهرمانانه!

شهباز نخعی

در یورش جدید تازیان و تازی مسلکان، که با رنگ و لعاب "انقلاب اسلامی" اجرا شد، به بیشترین حد از شعار «النصر بالرعب» (پیروزی در ایجاد وحشت است)، استفاده شده است. در سی و هفت سال گذشته اعدام یکی از ابزارهای مهم ایجاد وحشت در جامعه بوده و به همین خاطر است که به رغم انتقادهای فراوان، حکومت از اعدام در ملاء عام، که آسیب های اجتماعی فراوانی دارد، صرفنظر نمی کند. از شامگاه نخستین روز پس از پیروزی انقلاب، گردونه اهریمنی اعدام، در پشت بام مدرسه علوی، اقامتگاه آیت الله خمینی، به راه افتاد و امیران ارتش رژیم پهلوی، بدون برخورداری از حداقل محاکمه عادلانه و حق دفاع ازخود، به جوخه آتش سپرده شدند. از آن زمان تاکنون، این گردونه هرگز از چرخش باز نایستاده و گاه وبیگاه نیز سرعتی جنون آمیز یافته است.

             

 

 

 

کنگره سکولار دموکرات ها

 

 

 

 

© 2016 ـ Iranian Secular Democracy Movement - iraniansdm@gmail.com - Fax: 509-352-9630

00000000000000000000000000