در برابر اسلام سیاسی نباید کوتاه آمد!
همایون خرم آبادی
رفتار اروپاییان ساده دلی را که به دلیل ناآگاهی از حقیقت اسلام و
اسلامیسم در دام ظاهرسازی و فریب اسلامیان می افتند و با پشتیبانی
از سازمان ها و جریان های اسلامی مار در آستین می پرورند، می توان
فهمید، اما دربارۀ کسانی که ظهور و برآمدن اسلام سیاسی و رادیکال
را به چشم دیده اند، و می بینند که این طاعون سبز چگونه نه تنها
کشورشان را بلکه بخش های مهمی از جهان به ویژه خاور میانه را به
آشوب و ناامنی و ارتجاع کشانده، چه می توان گفت؟ شاید ضروری باشد
اندکی درباب بعضی از مفاهیم اساسی توضیحاتی داده شود. زیرا بد فهمی
این مفاهیم نیز می تواند از دیدن درست واقعیت جلوگیری کند.
نگاهی به دهه شصت و تاریخ فراموش نشده
بهمن یوسفی
دههء
شصت در ایران تاریخی است که هیچگاه فراموش نخواهد شد و نباید بشود.
رژیم واپسگرا و مذهبی اسلامی تولدش را با اعدام و خون ریختن آغاز
کرد. از همان فردای پبروزی بیست و دو بهمن
57
خمینی دستور اعدام تعدادی از عوامل رژیم استبدادی سابق را صادر کرد
و بوسیله اوباشان
اش
به مرحلهء
اجرا در آورد.
آخوند خلخالی آنها را وابسته به شیطان بزرگ آمریکا معرفی کرد و مرگ
را مستحق
شان. پیروان آیین بهایی را اذیت و آزارمی دادند و حتی تعدادی از
آنها را هم اعدام کردند. علیه کمونیست
ها
تبلیغات زهرآگین می کردند و
آنها را وابسته با شرق و غرب می دانستند. شعارهای مرگ بر آمریکا و نه
شرقی - نه غربی گوش جهانیان را کر می کرد.
در واقع
مذهبیون مرتجع و حامیان جهانی آنها پیشاپیش نقشهء زهرچشم گرفتن از مردمی انفلابی را
کشیده بودند.
تشکیل
حزب سکولار دموکرات ایران، پیوستن جوانان به این حزب
و نقش
آنان در آینده سکولار دموکراسی در ایران
اسماعیل نوری علا و آریو شهبانی
گفتگویگر: رضا گوهرزاد در برنامه تلويزيونی
«چالش»
ساختار و نحوهء عضويت در حزب سکولار
دموکرات ايرانيان
منوچهر
يزديان
در گفتگو با
سعيد بهبهانی از تلويزيون ميهن
فايل تصويری
فايل صوتی
صفی هوشیار و متحد،
علیه قومی و
مذهبی کردن جامعه
گفتگو
با خالد حاج محمدی
گفتگوگر: نشريهء کمونيست
در
اینکه عربستان به هزار و یک دلیل در میان مردم ایران به عنوان
حاکمیتی منفور و عقب مانده شناخته می
شود، حرفی نیست. اما عربستان قرار نیست به ایران لشکر کشی کند و
قرار نیست جنگی مستقیم پیش ببرد. عربستان در چنین موقعیتی نیست.
اما توجه دارید که تا همینجای ماجرا به چه میزان ناسیونالیسم
ایرانی و نفرت از مردم عرب زبان رسما توسط خود حکومت اسلامی و کل
احزاب و جریانات ناسیونالیستی باد زده شده است؟ توجه می
کنید که هر حرکت عربستان علیه ایران ولو به شکل نیابتی از جانب
مجاهدين
یا حزب دمکرات چگونه ناسیونالیسم ایرانی را پشت حکومت اسلامی و در
دفاع از آن بسیج می
کند؟ و توجه دارید که پیوستن حزب دمکرات به پروژهء
عربستان،
حال به هر دلیلی و در هر سطحی،
چگونه فضای قومی و نفاق میان مردم کرد زبان و فارس زبان و... را
دامن میزند؟ اینها مسائلی است که مستقلِ
از تصمیم حزب دمکرات و اراده من و شما به جامعه تحمیل می
شود و نمی
توان از کنار آن رد شد.
اپوزیسیون حکومت
اسلامی و افق
های متفاوت
گفتگو با
آذر مدرسی
در راديو «نينا»
اعتراض
رادیکال علیه تمام وجوه حاکمیت که امروز در ایران وجود دارد...
را باید
با
یک مبارزه متحدانهء
وسیع و سراسری پیش برد. قطعاً
نکات ریز و کارهای دقیق
تری هست که
آنها را
باید در محل و در تاکتیک
های خود روشن کرد،
ولی آنجایی که به ابعاد سراسری بر می
گردد جنگ عقیدتی نیست. درست است که تفاوت
های عقیدتی، تفاوت
ها در سیاست و تفاوت در استراتژی هست، اما همهء
این
ها در تاکتیک
ها و در پیام و سیاستی که هر نیرویی به جامعه اعلام می
کند معنی پیدا می
کند و می
تواند جامعه را یا به طرف تمکین ببرد یا به طرف تحرکی که یک
امیدواری به اینکه آینده بهتری ممکن است و می
توانیم.
دو راهی ایران:
در آغوش دنیای آزاد
یا در چنبر
عمامه و زیر عبای ملایان!
رضا تقی زاده
موضوع
جدال درون حکومتی برای شکل دادن به جایگاه ایران در خانواده جهانی،
مدتهاست که از دایرهء
رقابتهای گروهی بین شاخههای قدرت فراتر رفته و شکل خاص نظری به
خود گرفته است، اگر چه هنوز مقاومت
های پراکندهای در مقابل فشارهای فزاینده اصولگرایان برای به عقب
راندن ایران، اینجا و آنجا دیده میشود...
دیدار زیگمار گابریل، معاون صدراعظم آلمان از تهران فرصت تازهای
فراهم ساخت برای متحجّرترین لایههای رهبری نظام مذهبی حاکم بر
ایران که بار دیگر نظر کور و نگاه کهنه خود را پیرامون شکل و راه
ایران در جامعه جهانی، تازه سازند؛ تلاش مسموم و مخربی که بدون شک
عملکرد دولت «لبخند بلاهت بر لب» روحانی را، با وجود لعاب غربی و
رفتارهای ساختگی لابیگران فرنگینمای آن، مستقیماً
تحت تأثیر
قرار میدهد.