و پيوند به يک ويدئو

الان ما یک حکومت مذهبی داریم و مذهب آمده است در داخل حکومت نشسته. بنابراین آزادی اندیشه را متوقف کرده. آزادی اندیشه مرز نمی شناسد، می تواند ضد مذهب و ضد خدا باشد و یا، نه، در خود مذهب باشد و بر له خدا و مذهب باشد، و يا می خواهد دنیا و مذهب را با قرائت جدید ببیند. حکومت مذهبی جلوی همهء این کارها را می گیرد و به همین دلیل هم شما می بینيد که هر کسی که اسم خودش را در چهل سال اخیر گذاشته «نواندیش مذهبی یا دینی» ناگزیر شده فرار کند بیاید مغرب زمین. الان تمام انديشه ورزان مسلمانی که راجع به دین صحبت می کنند و معتقدند قرائتی که آیت الله ها و آخوند ها در ایران از دین دارند غلط است، همه در خارج از کشور هستند. آنها همه به اسلام و به خدا عقيده دارند اما، در عين حال، معتقدند که قرائت رسمی فقهی آخوندی غلط است و می شود همهء احکام و تاریخ اسلام را با یک نگاه جدیدی هم ديد. اما ناچارند از چنگ آخوند فرار کنند.

ما تا بحال پوشش را در موارد مختلفی بکار می برديم. فی المثل: برای البسه. می گفتیم زیرشلواری و شورت برای پوشش اقلام کریه المنظر پائین تنه است! یا زیرپیراهن برای پوشش بالاتنهء انسان است. در مواردی هم می گفتند که فلان جاسوس در پوشش توریست وارد کشور شده بود! یا ریش گذاشتن و تسبیح به دست گرفتن پوششی برای سوء استفاده از ساده لوحی مردم و متدین نشان دادن خود برای راحت سرقت کردن است! کاندوم هم پوششی بهداشتی برای جلوگیری از ابتلا به سوزاک و سفلیس و ایدز و بیماری های مقاربتی بوده و استفاده از آن توسط اهل فن توصیه می شود! اما «کاندیدای پوششی» از ابداعات جدید در این دوره از انتخابات است که آن را به ريش حاجی اسحاق جهانگیری بسته، و ما چارچنگولی مانده ایم که حاجی اسحاق می خواهد کجای حاجی حسن روحانی را پوشش دهد!>>>

انتخابات و تغییر سیاست « آشتی ملی »

شادی امین

رد صلاحیت احمدی نژاد توسط شورای نگهبان، بدون طی روندی که گفته شد، نمی‌تواند و نباید مرحمی بر زخم‌های عمیق آسیب دیدگان این دوره باشد، همانگونه که شکست احتمالی رییسی مرحمی بر زخم بازماندگان کشتار دههء شصت و به ویژه سال شصت و هفت نخواهد بود. فراتر از مسئولیت و نقش افراد، کلیت نظام سیاسی موجود هم باید در برابر تمامی جنایت های چند دهه گذشته پاسخگو شود. عدالت معنایی وسیع تر و عمیق تر از این جنگ قدرت دارد. در روند دستیابی به عدالت، آسیب دیدگان حرف آخر را می‌زنند و نه شرکا یا متنفعان جرم. این آن نکتهء کلیدی است که نباید فراموش شود.

آئینهء ناتوانی نامزدها و بن بست نظام ولایت فقیه!

ژاله وفا

پنج سواال گزینشی از کاندیداها در مقایسه با معضلات اجتماعی که نظام ولایت فقیه کشور را بدان گرفتار ساخته است، از قبیل وضعیت فحشا و اعتیاد، وضعیت کارتن خوابی،خودکشی، افزایش بیماری های روانی و خصوصاً افسردگی در جامعه، اعدام، رشوه خواری، طلاق، کودکان کار، فرار از خانه، فرار مغزها، فقر و مسائل و فشارهای مربوط به جامعه زنان و... که مسائل و بحران هایی است که اغلب آنها ساختهء نظام است، بسیار حساب شده انتخاب شده بود تا با پاک کردن صورت مساله، نیاز به راه حل نیز به اذهان نرسد! از طرح حقوق شهروندي مردم و حقوق ملي مردم در درون و بيرون مرزها نیز خبری نبود.

افسانهء انتخاب میان «بد» و «بدتر»

مجید محمدی

محمد شریعتمداری، رییس ستاد انتخابات حسن روحانی، در واکنش به اعتراض یکی از معلمان دربارهء زندانی کردن فعالان صنفی، در همایش کشوری مسئولان ستادهای فرهنگیان روحانی می گوید: «شما فکر می‌کنید اگر قالیباف، که رئیس پلیس، و رئیسی که رئیس دادگستری بودند، رییس جمهور شوند تعداد معلمان زندانی کمتر می‌شود؟» این پرسش از جنس استفهام انکاری است، به این معنا که نفی در خود سؤال است. گوینده زندانی شدن معلمان را فرض می گیرد و مخاطب را از بیشتر شدن زندانیان معلم می هراساند تا معلمان ناراضی به روحانی رای دهند.

با اُمید و اعتماد به روحانی رأی می‌دهم

محمد ارسی

اینجانب با اعتماد تمام به حسن روحانی رأی می‌دهم؛ به روحانی و به تیم معتدل و مدیر و مدبّر او رأی می‌دهم تا مانده‌ء برنامه‌های نیک و عالی خود را به عمل آورند و ایران را از این وضع بد و بغرنج و پررنجی که گرفتار آمده بیرون آورند. من به روحانی رأی می‌دهم، نه برای اینکه از میانِ «بد و بدتر»، بد را انتخاب کرده باشم، بل به این سببِ ساده که در اوضاع و احوالِ داخلی و بین‌المللیِ کنونی، فردی شایسته‌تر از او را برای مقام ریاست جمهوری اسلامی ایران نمی‌شناسم. یعنی صمیمانه معتقدم که در درونِ نظام فقاهتی که هیچ، در میان اعضاء اپوزیسیونِ «نظام» هم، محال اگر نباشد مشکل بتوان کسی را هم‌سنگ و هم‌وزن او پیدا کرد!

رئیس جمهور چه کاره است؟

فیروز نجومی

پس از چهل سال تحمل فریبکاری و خشونت و خاموشی، آیا زمان آن فرا نرسیده که از خود بپرسیم به راستی با وجود ولایت فقیه چه نیازی ست به گزینش ریاست جمهوری؟ آیا زمان پاسخگویی به این سوال فرا نرسیده است؟ مگر نه اینکه ولی فقیه از تبار "رسالت" است و "امامت" که بنا بر تعبیر پیروان امامت، در غیبت امام دوازدهم، حکومت ولی فقیه باید ادامه یابد تا "قیامت،" تا روز تسویه حساب ها و جدا ساختن بهشتیان از دوزخیان؟ در چنین شرایطی چه نیازی ست به اجرای یک برنامهء پرهزینه ای برای انتخاب رئیس جمهور، آن هم در زمانی که فقیه اعظم، خود بیتی دارد گسترده و مخوف تر از دولت.