من اگر جای روحانی بودم...

مهدی جلالی تهرانی

روحانی مرد بی‌انصافی است. اگر جای او بودم بخاطر مردمی که به من رای دادند و گفتند که تا سال 1400 می‌خواهند با من باشند، نصف کابینه را زنانی می‌گذاشتم که در سمت چپ عکس زير می‌بینید، تا هم فمینیست‌های معتدل و عمل‌گرای ما آرامش بگیرند و هم پای چشم آقای زیباکلام بی‌جهت کبود نشود. (منبع: فيس بوک نويسنده)

نقطه‌ فروپاشی!

از زبان ابراهیم یزدی

بزرگ‌ترین دولت توتالیتر جهان متعلق به شوروی سابق بود. ارتش آن کشور حتی مجهزتر از ارتش آمریکا بود. یک سازمان امنیتی داشت که پدرجد تمام سازمان‌های امنیتی و در دنیا بی‌سابقه بود. درآمد عظیم نفت و گاز هم داشتند. رسانه‌های خارجی علیه آنها حرف می‌زدند اما هرگز انقلابی در شوروی نشد! پس چگونه فروپاشیدند!؟ گورباچف به کنگره رفت و گفت که دیگر نمی‌توانیم و رسیدند به نقطه‌ای که همه در سر جای خود ایستاده‌اند اما هیچ‌کس نمی‌توانست کاری انجام دهد، همه به این جمع‌بندی رسیدند! دشمنان خارجی و آمریکایی‌ها کاری نکردند! بلکه خود کمونیست‌ها از صدر تا ذیل به این نتیجه رسیدند که ادامه وضع موجود امکان ندارد! و علت آن تنها فراگیر شدن فساد مالی و فساد اخلاقی در میان مسئولان کشور، بی‌کفایتی، بی‌عرضگی و سوءمدیریت بود. به چهل سال پیش برگردید. بالاترین رقم سپرده در بانک‌های سوئیس متعلق به شوروی بود و سران فاسد آن فساد مالی، اخلاقی و فسادهای دیگر شوروی را به نقطه بدون تغییر برد! نقطه فروپاشی!

یزدی؛ سیاستمدار بی‌جانشین

مرتضی کاظمیان

نگارنده در میان بازیگران سیاسی مختلفی که در ربع قرن گذشته و از نزدیک با آنان در تماس بوده، کمتر سیاستمداری را به هوشمندی و دانش و اطلاعات یزدی می‌شناسد؛ آن‌که اطلاعات «به‌روز»ی از مسائل سیاسی ایران و جهان دارد و کوشیده همواره در جریان آخرین رویدادها و نظرات باشد. به‌عنوان یک شاهد، در جریان سفری مشترک با ایشان به افغانستان در سال هشتاد و شش، از زمان سفر در هواپیما برای مطالعه کتابی از هنری کسینجر به زبان انگلیسی سود جست. افزون بر این، وی مبتنی بر تجربه و دانش سیاسی‌اش، در حوزه کار گروهی و عملکرد تشکیلاتی نیز بازیگری فعال و خلاق و با روابط عمومی بسیار خوب نشان داده است. چنان‌که با وجود تمام تنگناها و فشارهای تحمیل‌شده به نهضت آزادی در دوران دبیرکلی یزدی، به‌ویژه در ابتدای دههء هشتاد و نیز پس از کودتای انتخاباتی هشتاد و هشت، این جمعیت به هر تمهید، بقای خود را به‌شکل معناداری تداوم بخشیده است.

خطری بزرگ برای زنان و جوانان ایران

شکوه ميرزادگی

قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه در سخنانی به مناسبت «روز مساجد» نسبت به «کمرنگ شدن نقش مساجد در ایران» هشدار داد و گفت که همهء دعوای ما با عالم غرب بر سر مسجد است که حیات دینی و سیاسی اسلام را بر عهده دارد. و تاکید کرد که: « ما در داخل با خطر فتنه مذهبی مواجه هستیم» که البته منظورش پشت کردن مردمان به مذهب و حکومت مذهبی ست. اما او در سخنانش به طور تلویحی دو موضوع را مطرح کرد که هر کدام از آن می تواند خطری بزرگ باشد برای ایران و ایرانی.

آقای گنجی عنوانِ علی خامنه‌ای «سلطان» نیست!

رضا علامه‌زاده

واقعا کجای دنیا خراب می‌شود اگر به جای «دیکتاتوری‌های سلطانی» بی‌پرده پوشی بنویسی «دیکتاتوری‌های مذهبی»؟ مگر حکومت‌های قرون وسطای اروپا دیکتاتوری‌های مذهبی نبودند؟ مگر حکومت طالبان در افغانستان دیکتاتوری مذهبی نبود؟ وقتی در ایران ما دیکتاتوری مذهبی از نوع اسلامی شیعه برقرار است چه نیازی موجب می‌شود که عبارت «دیکتاتوری سلطانی» را با تعریفی نامعین به کار بگیری و هم خودت، و هم خواننده‌ات را به بیراهه بکشی؟ تو که از نوشته‌هایت بر می‌آید که حالا نه تنها مخالف رژیم اسلامی حاکم بر ایران، بلکه طرفدار جدائی دین از دولت در هر جامعه‌ای شده‌ای، چرا با لطمه زدن به شفافیت نوشته‌هایت تلاش بیهوده‌ای به خرج می‌دهی تا لغت «مذهب» را از اعتراضِ به حقِ کسانی که از آن صدمه‌ای بدین سنگینی خورده‌اند مصون بداری؟

دموکراسی، رشد و آزادی

جهانشاه رشيديان

دموکراسی تنها برای احترام گذاشتن به آزادی فردی و اجتماعی برقرار نمی شود بلکه، در جوامع پیشرفته، دموکراسی و پیشرفت اقتصادی و تکنولوژیک لازم و ملزوم همدیگرند؛ یعنی هر یک به تنهائی نمی توانند رشد کامل و دائم داشته باشند. برقراری دموکراسی برای آزاد کردن شکوفایی اندیشه و استعداد نیز ضروری است. گسترش دمکراسی انگیزه های اجتماعی لازم برای رشد در حوزهء هنر، فرهنگ، صنعت، اقتصاد ملی و اخلاق جامعه را فراهم می کند. بدون دمکراسی اگر هم رشدی در حوزهء صنعت بوجود آید، معمولاً عمری موقتی دارد و بر اثر عدم احساس تعلق و مسئولیت و مشارکت مردم در دراز مدت کند یا راکد می شود.

در برابر زنجیرهء ایجاد ترس و سرکوب

وحيد آبان

امروزه تنفر از حکومت ملایان و دروغ های شاخدارشان و نظام سرکوبگر اسلامی شان و فقر گسترده و تحریم های کمر شکن که بخاطر سیاست های جنگی و امام زمانی رژیم بر مردم ایران و اقتصاد ایران تحمیل شده است، پر کنندهء فضای عمومی ایران است. این فضا ، فضای پنجاه و هفتِ توهم زده و گول خورده و دروغین نیست. این فضای نود و هشت درصد رأی به جمهوری اسلامی نیست (که البته این رقم می تواند چند ده درصدی دروغ باشد). این فضای «خمینی ای امام» یا «خامنه ای ای امام» نیست. فضا کاملن بطور واقعی بر عکس شده است. و آیا رهبران و فعالان اپوزسیون می توانند فضا را در یابند و خیلی مسئولانه و متمدنانه و رو به آینده وارد گفتگو پیرامون چگونگی ایجاد یک رهبری مشترک ملی و با پلاتفرمی سکولار دمکراتیک برای دوران گذار بشوند و اعتماد سازی کرده و مردم را برای تغییر آماده و به این بساط پایان بدهند؟

از توجیه جنایات صادق خلخالی تعجب نکنید

سام قندچی

برخی ها فکر می کنند که دلیل مواضع توجيه کنندهء خانم فاطمه صادقی در مورد کردار پدرشان، صادق خلخالی، عواطف خانوادگی است. اما واقعیت این است که اين مواضع ادامهء دیدگاه های اصلاح طلبان اسلامی است، که در همهء سال های سرکوب همراهان انقلاب، که از دههء شصت آغاز شد، همکاری خود در سرکوب را توجیه کرده اند. و اگر می شود چنين کرد چرا جنایاتی که پیش از آن، در مورد مسؤلان دوران رژیم شاه، نظیر فرخ رو پارسا، در همان روزهای نخستین انقلاب انجام شد، توجیه نشود؟ چرا جنایات رژیم اسلامی در کردستان که از جمله توسط حکم های اعدام خلخالی به انجام رسید، توجیه نشود؟ مگر همین اصلاح طلبان، به رهبری سید محمدخاتمی، تا به آخر از حجت الاسلام صادق خلخالی بعنوان یکی از شخصیت های اصلاح طلب حمایت نمی کردند؟

شاید بدبینی بنظر آید اما گاهی فکر می کنم که هدف حکومت، گسترش و دامن زدن به شکاف ِ بیشتر تضادها بوده و علی الظاهر سیستم ِ پارادوکسی خوب جواب داده است. یعنی وابستگان نظام - از یکسو مثلاً - لوازم آرایشی و انواع لباس ِ مدل ِ فشن شوهای غربی را وارد کرده و یا مد ِ غربی- اسلامی تولید می نمايند و، از سوی ِ دیگر، خریدارانِ آنها را، به اسم امر به معروف و نهی از منکر یا ارشاد، تنبیه می کنند که هم درآمد فروش محصول را داشته باشند و هم درآمد جریمه کردن ِ «امت ِ آپدیت» را! مهمتر اینکه مردم را در  محدودیت نگاه می دارند تا خواسته هایشان همیشه برای رهایی از این گونه محدودیت ها خلاصه شده و از شطح نیازهای جنسی و ظاهریشان بالاتر نرود. برخی شاید گمان می برند که زنان ِ کنونی، خودشان به تنهایی توانسته اند به این مرحله از بدحجابی و ساختارشکنی برسند! برخی شاید فکر کنند که زنان با انتخاب بدحجابی در حال مبارزه با رژیم هستند!

آقای روحانی، ما نگران عاقبت شما هستیم!

مسعود عبدالهی

به راستی گناه ما چیست که از ماوراءالنهر نیامده و از زمانی که تاریخ به یاد ندارد ساکن ایرانیم؟ تقصیر ما چیست که قمهء تیز قزلباش و آتش پدرسوزان صفوی نتوانست پدران‌مان را بدرد و بسوزاند تا اکنون مانند شما باشیم؟ گناه ما چیست که ایرانی کرد اهل سنت یم؟ کاش سخن معقول و آرزوی مطلوب در جشن پیروزی رئیس‌جمهور منتخب را، که از جانب رئیس ستاد اقوام و مذاهب ایشان گفته می‌شد، خوب درک می‌نمودید که بهترین توصیه و امر به ‌معروف است برای شما آنجا که گفتند: «امیدواریم هرگاه پرچم ایران برافراشته شود، حالتی و رعشه‌ای بخاطر این پرچم در وجودمان رخ دهد»، ما نیز چنین آرزو کرده و چنینیم اگرچه «عالمان قم» و «سیاسان تهران» مانع شوند.