جستجو در اين سايت

آرشيو صفحات اول سايت

آرشيو کلی مقالات  

آرشيو بر حسب نام نويسندگان

آرشيو بيانيه های سازمان ها

مقالاتی دربارهء مفاهيم اصلی

ويدئوهای آموزشی

سردبير: اسماعيل نوری علا

 Fax: 509-352-9630

ای ميل

  iraniansdm@gmail.com

توجه: در اين لينک

شمارهء سوم نشريهء

اينترنتی «گيتی مداری»

در دسترس شما است◄

دعوت به مطالعه و امضای

بیانیهء «جدایی کامل حکومت

و مذهب در ایران»

سایت تدارک پلاتفرمی

برای حزبی آینده نگر

 

1. ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی کسی را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم.

 

2. و از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قابل اصلاح و حتی قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن جز خواست انحلال مطالبه ای نداريم؛

 

3. و به همين دليل می توان انتظار داشت که  نام هيچ يک از هواداران جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده نشود.

 

4. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل کشور از غاصبان حکومت مسلط بر سرزمين مان حمايت می کنيم.

 

5. آنچه در اين سايت «اختصاصی و غير خبری» منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاهی سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که  در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

 

6. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين انتخاب تيتر مناسبی برای آنها  با سردبير است.

 

7. به احترام «جمهوريت»، در اين پايگاه، هر کجا سخن از حکومت مسلط  بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم»  تبديل می شود.

 

8. و از آنجا که بين ايران و ملت ايران  از يکسو، و حکومت اسلامی مسلط بر کشورمان، از سوی ديگر، تفاوت و جدائی قائليم، در هر متن که واژهء ايران بکار رفته اما منظور رژيم اسلامی باشد، ما بجای ايران عبارت «رژيم ايران» يا «رژيم مسلط بر ايران» را بکار می بريم.

تأسيس: 14 امرداد 1392

تاريخ انتشار اين شماره:  جمعه 10 تا يک شنبه 9 آذر ماه 1396 - 1 تا 3 دسامبر 2017

پيوند به سايت ها و وبلاگ های  سکولار دموکرات

   

علیرضا کریمی: حق ما گرفتنی نیست!

وحید جعفری - روزنامهء «اعتماد»

اين ایران بود که داشت با علیرضا کریمی فیتیله‌پیچ می‌شد! قهرمان غلت می‌خورد و همین‌طور که می‌غلتید سالن مسابقات به دور سرش می‌چرخید و برای دومین بار تمام زجرهایی که برای کسب افتخار متحمل شده بود، از مقابل دیدگانش همچون فیلمی تراژیک عبور می‌کرد، چرا که، کمی قبل‌تر، فریاد زده بودند: «باید ببازی»... و در این زمان، دنیا داشت آزادکارِ روسیه را تحسین می‌کرد که چگونه به این شکل حماسی، مبارزه باخته را به نفع خود تمام کرده است. اما داستان چیز دیگری بود: مظلومیت! و هیچ کس در هیچ کجای دنیا نفهمید و متوجه نشد که کریمی چرا اینگونه کشتیِ بُرده را به حریف روس باخت.

درس‌های یک انتقال آرام

جاوید قربان‌اوغلی- مدیرکل وزارت خارجهء دولت خاتمی

مقاله ای از روزنامه شرق

نمی‌توان از تحسین انتقال آرام قدرت در یک کشور فقیر آفریقایی سخن نگفت. نگاهی به روند یک ‌هفته‌ای تحولات این کشور نمایانگر بلوغ سیاسی نزد رهبران سیاسی و نظامیان این کشور است. نگارنده مانند بسیاری دیگر از زدوبند‌های احتمالی پشت پرده این رویداد و تحول اطلاع ندارد ولی در این جابه‌جایی مسالمت‌آمیز قدرت، با توجه به نقش کلیدی ارتش، حتی یک نفر کشته نشد. رفتار تحسین ‌برانگیز نظامیان با رئیس‌ جمهوری که با قصد برکناری او وارد صحنه شده بودند و نهایتاً عبور از این بحران و زایش بدون توسل به سزارین سیاسی را باید الگویی برای حل‌و‌فصل گره‌های کور سیاست قرار داد.

کلیک ‌گرایی

مایک وایت، در روزنامهء گاردين

برگردان: امید منتظری

در جریان اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال سال هشتاد و هشت، عملاً شبکه‌های اجتماعی مجازی و عمل سیاسی خیابانی بر هم کنشی قابل قبول داشتند. در سال‌های اخیر اما اعتراضات مجازی بر عمل مستقیم سیاسی و هر گونه سازماندهی عینی پیشی گرفته است. از کمپین «چهارشنبه‌های سفید» و طوفان توئیتری برای جعفر عظیم‌زاده، فعال کارگری تا دادخواست آنلاین عفو بین‌الملل برای آزادی آرش صادقی، زندانی سیاسی، نقدهای بسیاری بر این شکل از مبارزه دیجیتالی/ اینترنتی مطرح شده است؛ گرچه این انتقادها تاکنون فاقد پایهء نظری مدونی بوده است. این در حالی است که در جوامع غربی نقدهای مفصلی درباره مبارزه دیجیتالی، رابطه آن با دموکراسی و احیاناً منطق بازاری‌ این نوع از عملگرایی منتشر شده است.

سخنی با آقای علی جوادی

مجید شمس

جناب جوادی، حزب سکولار دموکرات ایرانیان، حامی آن اقتصاد سرمایه داری که خون مردم را می مکد و کارگران خاموش را استثمار می کند و روابط ضد انسانی را تسری بخشیده نیست. شما، هنوز دمی از تأسيس اين حزب نگذشته، هر گونه ستم و ظلمی که بر مردم وارد آمده است را به گردن این حزب بعنوان طیفی از حامیان اقتصاد بازار آزاد انداخته و تمام ظلم و ستم های گذشته و آینده را به این حزب نسبت می دهید. آخر این چه منطقی است که با وارد کردن یک حزب در فرمول های غیر منطقی مارکسیستی تان، بدون اینکه هنوز این حزب نوپا عملکردی داشته باشد، به آن نسبت می دهید؟

پاک دستان فرقهء زنبيليه

احمدی نژاد در حمایت از اعضای فرقهء زنبیلیه، طی سخنانی اعلام کرد که: "به خدا ما دزد نیستیم!" حمید بقایی و رحیم مشایی هم با قید قسم اعلام کرده اند که دست به پول دولت نزده اند! ناظران سیاسی و اختلاسی هم می گویند حرف این افراد درست است زیرا در حکومت اسلامی دزد به کسی می گویند که از زور گرسنگی یک بسته بیسکویت را در یک فروشگاه یواشکی بلند کرده و در جیب گذاشته و دستگیر شده است. کسی که از دیوار مردم بالا نرفته و یا قالپاق اتومبیلی را ندزدیده است که دزد محسوب نمی شود و به همین خاطر قسم احمدی نژاد درست است و باید پذیرفت که اوس محمود و اعضای باندش دزد نیستند!

 از مجموعهء «کلمات حمار» (ضد کلمات قصار!)

حمیدرضا رحیمی

* عباس (ع) علی(ع) کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان: تبدیل‌ شدن رفاه به مسئلهء اول کشور، انحراف در اولویت ‌های انقلاب اسلامی است، چرا ‌که رفاه اقتصادی هدف انقلاب نیست بلکه ابزار انقلاب است./ انتخاب

* مصباح یزدی: زنان ایران برای عزتی که در حکومت اسلامی یافتند شکرگزاری کنند./ محبت نیوز

* حجت الاسلام محمد(ص)ی گلپایگانی، رئیس دفتر مقام معظم رهبری: جاده یک طرفه به سمت غرب باید برگشت پیدا کند و ان‌شاءالله روزی می‌رسد که همه در دنیا به جای انگلیسی، فارسی یاد بگیرند.

آیا قرار است همهء سکولار دموکرات ها

در حزب سکولار دموکرات ایرانیان متشکل شوند؟
 سام قندچی

اکنون مدت هاست که «مرامنامه»ی حزب سکولار دموکرات ایرانیان منتشر شده است و، نظیر مرامنامهء هر حزب دیگری، در حال تکامل است، در اين مرامنامه حزب مزبور، از همان اول، خود را حزبی جمهوریخواه، دموکرات و سکولار اعلام کرده که آینده نگر و خواستار استقلال ایران است و، در نتيجه، همين اعلام موضع موجب می شود که نتواند و نخواهد که در بر گيرندهء «همهء سکولار دموکرات های ايران» باشد. بعنوان وجه مقايسه مثلاً می توان به «حزب دموکرات امريکا» اشاره کرد که که بیش از دو قرن است در آمریکا وجود دارد، و نهنه متشکل کردن «همهء دموکرات ها» در آمریکا بوده و نه می تواند باشد.

با صدای بلند اندیشیدن!

(پاسخ به سام قندچی گرامی)

منوچهر يزديان

معاون دبيرکل حزب سکولار دموکرات ايرانيان

پرسش اصلی در مورد "جریان سکولار دموکراسی ايران" آن است که آیا اجزای این جریان تشکیلاتی و سازمان یافته اند یا نه؟ پذیرش این مشخصه ما را به دو دستهء موسوم به "جنبش اجتماعی سکولار دموکراسی" از يکسو و "سکولار دموکرات‌های تشکیلاتی"، از سوی ديگر، راهنمائی می‌کند. به نظر من، مقالهء آقای سام قندچی بسيار گرامی با عنوان "آیا قرار است همه سکولار دموکرات ها در حزب سکولار دموکرات ایرانیان متشکل شوند؟» بدون توجه ویژه به این‌که این "سکولار دموکرات‌ها" چه کسانی هستند نوشته شده است.

حزب سکولار دموکرات ايرانيان مخالف حمله نظامی است

و لذا من از عضويت در آن استعفا دادم!

آريو شهبانی

در گفتگو با کيانوش توکلی - سايت ايرانگلوبال

پيوند به توضيح مدير سايت ايران گلوبال

همراه با تعريضی از اسماعيل نوری علا

ضرورت های تشکيل مهستان (قسمت دوم)

گفتگو با اسماعيل نوری علا

در برنامه نگاه بمديريت عليرضا ميبدی
فايل تصويری         فايل صوتی         برای دانلود

زلزله و برآمد نیروی سوم

مزدک لیماکشی

زلزله در غرب کشور سبب شد که کشور ما دچار یک زلزلهء سیاسی همه‌جانبه شود. دو جناح حاکم در حکومت اسلامی طی این چهل سال توانسته بودند همه فعالیت‌ها و حرکت‌های مدنی را در کنترل خود داشته باشند. این بار اما جامعهء مدنی ایران، که در این جا من آن را نیروی سوم نامیده‌ام، مستقل از دو جناح حاکم وارد میدان شد و نشان داد که توانائی عمل مستقل و یا بهتر بگوئیم توانائی مدیریت به میزان قابل قبولی را دارد، تا آن جا که مردم زلزله زده در غرب کشور از حمایت‌های مردمی قدردانی می‌کنند و از هر دو جناح حکومت انتقاد به عمل می‌آورند. این نوشته گذری و نظری به این سه نیروی مقتدر در سیاست ایران و ظهور و افول هر یک از آن‌ها در چهارچوب یک یادداشت کوتاه است.

ملتی که نشان داد می‌تواند دوباره متولد شود

حمید آقایی

اگرچه اعتماد و اطمینان حاصل از آن شروط بسیار اساسی و الزامی برای تنظیم یک رابطه پایدار و مثبت بین دولت و ملت هستند، اما این حمایت‌ها و همبستگی‌های خودجوش مردم دلایل و ریشه‌های بسیار عمیق‌تری از صرفاً عدم اعتماد به نهادهای دولتی دارند، و باز می‌گردند به موضوع «موقعیت‌های انسانی» که ‌هانا آرنت به‌طور مفصل به آن پرداخته است. همانطور که او اشاره دارد،‌ اعتماد و اطمینان فقط ابزارهای بسیار لازم و ضروری برای حفظ و تداوم این موقعیت انسانی هستند و نه ریشه و علت شکل‌گیری و یا ضربه‌پذیری این موقعیت انسانی. اما این موقعیت انسانی چیست و چگونه می‌توان آن را در حمایت و همبستگی‌های مردم با زلزله زدگان پیدا کرد؟

حکومت اسلامی: نقطه‌ء پایانی بر «فلسفه‌ء تاریخِ» شیعه

رضا پرچی‌زاده

ادعایم این است که منتظری، که خود فقیهِ «اَعلَمِ» شیعه و از نظریه ‌پردازانِ بزرگِ حکومتِ اسلامی و «ولایتِ فقیه» و قائم‌ مقامِ رهبری بود، هنگامی که متوجه شد «حکومت اسلامی» چه بر سرِ «فلسفه‌ء تاریخِ» شیعه آورده، یواش یواش از رژیم فاصله گرفت و به انتقاد از آن پرداخت، و در نهایت، پس از تحملِ مشقاتِ بسیار، در «حصر» از دنیا رفت. آنچه منتظری، از منظرِ یک روحانیِ شیعه که دل در گروی دین داشت، متوجه شده بود امروز برای ما، به عنوانِ مخالفانِ حکومتِ دینی و هوادارانِ لائیسیته و سکولاریسم، اهمیت دارد.

000000000000000000000000