تأسيس: 14 امرداد 1392،  در نخستين کنگرهء سکولار دموکرات های ايران  (همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه)    |   ناشر: نهاد هماهنگی جنبش       سردبير: اسماعيل نوری علا  

ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی هيچکس را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم

همچنين، ما که حکومت اسلامی را قانونی نمی دانيم، طبعاً، از آن مطالبه ای هم نداريم اما از همهء مطالبات داخل کشور حمايت می کنيم

چهارشنبه 27 و پنج شنبه 28 خرداد ماه 1394 ـ  17 و 18 ماه ژوئن 2015

شما دعوت می شويد

به شرکت در سومين کنگرهء سکولار دموکرات های ايران

چهارم و پنجم ماه جولای 2015  ـ  در فرانکفورت

لطفاً برای کسب اطلاعات بيشتر به اين پيوند مراجعه کنيد: 

ه

ه

جستجو در سايت

تماس با سردبير

آرشيو صفحات اول سايت

آرشيو کلی مقالات  

آرشيو بر حسب نام نويسندگان

بيانيه های سازمان های ديگر

گنجينهء «سکولاريسم نو»

ويدئوهای آموزشی

در اين پايگاه،

به احترام «جمهوريت»،

هر کجا سخن از حکومت

 مسلط  بر ايران پيش آيد،

 واژهء «جمهوری» به

 «حکومت» تبديل می شود.

نهاد هماهنگی

پيمان نامهء عصر نو

اساسنامه

بيانيهء تحليلی

هيئت دبيران

دفتر سياسی

برگ تقاضای عضويت

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

باشگاه لوس آنجلس

باشگاه هلسينکی

کنگره سکولار دموکراتهای ايران

در فروردين ماه 1392 چند تن از معتقدان سکولار دموکراسی بر آن شدند تا، در 14 مرداد آن سال، که صد و هفتمين سالگرد انقلاب مشروطه ايران بود، با کمک مالی عده ای از هواداران، امکان گرد همائی ساليانهء گسترده ای را با نام «کنگرهء سکولار دموکرات ايران» فراهم آورند. بدين منظور سندی به نام«پيمان نامهء عصر نو» تهيه و بوسيلهء بيش از 150 تن از فعالان سياسی به امضاء رسيد و بر بنياد آن نسبت به به تشکيل کنگره های ساليانهء سکولار دموکرات های ايران اقدام شد.

پيوند به پايگاه رسمی کنگره

اعلاميهء جهانی حقوق بشر

و پيوند به يک ويدئو

به قلم حميد شوکت

من، مطابق سفارش شما، دو متن را با هم مقايسه کرده ام!

بهزاد مشکور

دوستان گرامی، مطابق سفارش شما، من دو متن « مانیفست انتخاباتی حزب دموکراتیک خلق‌های ترکیه» و «پيمان نامهء عصر نو»ی سکولار دموکرات های ايران را با هم مقايسه کرده و اکنون فکر می کنم که پيمان نامه، به دلايل متعدد، بحد زيادی نسبت به مانيفست برتری دارد. برخی از دلايلم چنين اند...

اکثریت اصلاح‌ طلبان در واقع «استمرار طلب» هستند

گفتگو با عمار ملکی

گفتگوگر: عليرضا کيانی

اصلاح طلبی به معنای لغوی و مفهومی‌اش چیز خیلی مطلوبی است. یعنی اصلاح آن چیزی که فاسد است. اما دوگانهء معروف به اصلاح‌ طلبی و انحلال ‌طلبی در ایران معنای دیگری دارد. من اکثریت جریان معروف به اصلاح‌طلب را در واقع استمرارطلب می‌دانم. آن‌ها می‌گویند نظم و سیستم موجود به هر قیمتی باید حفظ شود اگرچه می‌خواهیم بعضی رفتارها کمی اصلاح شود. یعنی تاکید آن‌ها بر حفظ نظام است. گروهی هم که انحلال ‌طلب است تاکیدش بر حذف نظام است و معتقدند تا زمانی که این نظام از بین نرود تلاش برای هر تغییری هم بی‌ثمر است. من ضمن احترام به دیدگاه افراد صادق و منصف در هر دو جریان، معتقدم مساله ما حفظ یا حذف نظام نیست. مساله ما یک سری حقوق و مطالبات ماست.

چشم ‌انداز تغييرات دينی در ايران

(حدس‌هايی درباره‌ء سی سال بعد)

محمدرضا جلائی‌پور

با توجه به تنگی مجال و اقتضای انتشار در مجله‌ی «ترويجیِ» سخن ما، در اينجا می‌کوشم صرفاً به «توصيفِ» حتی‌الامکان «غيرارزش‌داورانه»‌ی مجمل، ساده و فهرست‌وارِ حدس‌هايم درباره‌ی «محتمل‌ترين آينده‌ی دين در ايران در سال 1423» بپردازم. از منظر باورها و ارزش‌های شخصی‌ام – به عنوان مسلمانی که شکوفايی روزافزونِ روايتی خردپسندانه، در چارچوب اخلاق و معنوی از اسلام را آرزو می‌کند - پاره‌ای از اين تغييرات مطلوب و پاره‌ای ديگر نامطلوب‌اند، اما در اينجا صرف نظر از باورها و داوری شخصی‌ام در قبال مطلوبيت هر يک از اين روندها،‌ تنها از منظری جامعه‌شناسانه و تا حد توان بدون سوگيری، به «توصيف» «محتمل‌ترين آينده» می‌پردازم.

نخود سیاه «اسلام زدایی» دولت اعتدال

آذر مدرسی

مردم در ایران با مقاومت و تن ندادن به قوانین ارتجاعی اسلامی، آن ایدئولوژی را که انسان بودن، شادی، سعادت را ممنوع اعلام می کند و علناً و رسماً به جنگ با آزادی و انسان بودن زن می رود، به زانو درآورده اند. امروز پدیدهء دولت روحانی و لشگر روشنفکران بی جیره مواجب اش تلاش می کنند این شکست را به دستاورد خود، به اعتدال حکومت اسلامی، به “اسلام زدایی” و اصلاحات از بالای حکومت اسلامی به رهبری “دولت امید و تدبیر” منتسب کنند. تلاش می کنند با "پیروزی" قلمداد کردن "شکست" شان و برای تقویت پروسهء “اصلاحات از بالا”، زن و کارگر و جوان معترض را دنبال نخود سیاه “قانون” و وزارتخانه ها و مجلس شان بفرستند.

نگرانی

حمیدرضا رحیمی

مرور خبری که در پی می آید، فدوی را شدیداً نگران کرده است: * تيتر: «کاریکاتور یک ایرانی از اوباما برنده جایزه شد». و در ادامه بنقل از فارس: «در جریان برگزاری جشنواره جهانی کاریکاتور پرتغال "یاسر خانبرایی" برای ترسیم کاریکاتوری از باراک اوباما توانست جایزه سوم را بدست بیاورد». /آخرین نیوز... باری، نگرانی فدوی از اینجا ناشی شد که مبادا این حرکت، توهین به مقام معظم رهبری ممالک محروسه ی امریک تلقی، و کاریکاتوریست مربوطه، نخست به سه شماره به شماری از جرائم ریز و درشت، از جمله توهین به مسؤلان نظام، مشوب کردن اذهان عمومی، حمل و استعمال مواد مخدّر و البته لواط، متهم،و بلکه محکوم و با یک قیام و قعود خاج پرستانه، اعدام شود.

سکتاريسم؛ موتور محرکهء چرخهء جنگ در خاورميانه

حمید آقایی

سوال مهم اين است که چه عواملی موجب شکسته شدن چرخه‌ های جنگ در اروپا و شرق دور گرديدند و چرا اين عوامل در جنگر‌های خاورميانه حضور ندارند و يا نتوانسته‌اند در شکسته شدن چرخهء جنگ در اين منطقه موثر افتند؟ بطور کلی می توان به چند عامل مهم که در فرايند شکسته شدن چرخه های جنگ در اروپا و شرق دور موثر بودند اشاره کرد. در رابطه با اروپای پس از دو جنگ خونين اول و دوم می توان گفت که هراس از آغاز يک جنگ مجدد نقش موثری در رشد همکاری های منطقه ای و ميان قاره ای و جانشين شدن اصل مذاکره و گفتگو بجای جنگ و خشونت، داشته است.

پایان تحریم‌ها و فساد روزافزون

دکتر شاهین فاطمی

حادثهء تصادف دوچرخه ‌سواری وزیر آمریکایی حداقل موجب خواهد شد بهانهء مطلوبی برای تمدید مذاکرات حاصل شود. از آنجاکه طرف اسلامی دعوا به تمدید ضرب‌الاجل برای ادامهء مذاکرات اظهار علاقه کرده بود و جانب آمریکایی این تانگوی دیپلماتیک بر آخر ژوئن اصرار می‌ورزید، اندک مشکلی که ایجاد شده بود اکنون با سانحهء ناگوار اما مفید و به‌ موقع برای وزیر دوچرخه‌سوار به سهولت برطرف می‌شود و یکی دو ماه دیگر بر ادامهء مذاکرات ِ ظاهراً پایان ‌ناپذیر خواهد افزود. از این‌ رو لااقل برای طرف ایرانی این رویداد ِ «در زمان» و «غیرمترقبه» کمال مطلوب است.

از حجاب اجباری و کنیز داری داعشی تا افت برنامه های «افق»!

محسن ذاکری

برنامهء افق صدای آمریکا در نهم ژوئن، افت و نزول کیفیت خود را، که از مدت ها پیش همراه با سیاست های اخیر دولت اوباما در این برنامه ها شروع شده بود، نشان داد. این برنامه به مقولهء حجاب اجباری در ایران پرداخته بود. و شق القمر این برنامه هم اينکه در چینش میهمانان برنامه همه از طیف «اسلام رحمانی» بودند: خانم فاطمه حقیقت جو، آقای حسن اشکوری، آقای محمد جواد اکبرین و خانم شیرین عبادی! این برنامه مرا مجبور به نوشتن کرده است؛ استخوان در گلو مانده را یا باید قورت داد و یا اینکه در آورد. و زمانی که وقت گفتن برسد، نگفتن، بزرگترین «نه» به خویشتن است.

آغاز فروپاشی «امپراتوری شیعه»

کاظم موافق

ساعت زمان همچنان به پیش میرود و هرچه به روزهای پایانی ماه و زمان امضا توافق کذایی که قرار بود نوشداروی نظام باشد نزدیک تر می‌شویم، امید به امضای آن کم و کمتر میشود. هرچند با تغییر روز بروز جغرافیایی جنگی در سوریه و آب شدن ارتش فرسوده بشار که اینروز‌ها کمبود پرسنل خود را از طریق جذب میلیشیاهای مسیحی‌ و دروزی تکمیل می‌کند، امضا کردن یا نکردن آن توافق دیگر دردی را از نظام روی به قبله اسلامی دوا نمیکند، زیرا هزاران پرسش بی‌ پاسخ هست که اینبار نمیتوان از پاسخ دادن به آن طفره رفت.

اپوزيسيون و سياست کشورهای غربی

اسماعيل نوری علا

«تغيير رژيم» بدون وجود «آلترناتيو» ممکن نيست. پس تنها در وضعيت اولويت پيدا کردن تغيير رژيم است که غربی ها به جد به مجموع اپوزيسيون رژيم نگريسته و می کوشند تا «گزينهء مطلوب» خود را از ميان آنها تشخيص داده و يا انتخاب کنند. اما البته، و قبل از هر چيز، «گزينهء مطلوب» بيگانگان گزينه ای است که از آنها حرف شنوی داشته و مجری احکام آنها باشد. جالب است که ببينيم در اين وضعيت آن دسته از نيروهای اپوزيسيون که نه اميدی به مردم خودشان دارند و نه اعتباری در نزد آنها، يکباره تبديل به «گزينهء مطلوب» می شوند!

دو نظر در مورد اين جمعه گردی

از فريدون معزی مقدم و فيروز افروز

حساب هایی که درست از آب در نیامد!

شهباز نخعی

علاوه بر الجزاير و تونس و مصر، در کشورهای دیگر، مانند افغانستان، عراق، بحرین و یمن نیز سودای برقراری حکومت اسلامی تاکنون توفیق چندانی نداشته است. تنها استثنا در این مورد به قدرت رسیدن حزب اسلام گرای "عدالت و توسعه" به رهبری رجب طیب اردوغان است که در سيزده سال گذشته، با شیوه هایی کم و بیش خودکامه زمام قدرت را در دست داشته و سودای تجدید امپراتوری خلافت اسلامی عثمانی را در سر پرورانده بود.  در این مدت، آقای اردوغان با توسل به انواع ترفند ها کوشید آثار سکولاریسم به یادگار مانده از مصطفی کمال آتاترک را از کار بیاندازد و به صورتی خزنده جامعه را به سوی حکومت اسلامی مورد نظر خود پیش ببرد.  اما نتیجهء انتخابات روز یکشنبه  گذشته رشته های او را پنبه کرد و با به نمایش گذاشتن قدرت جامعهء مدنی و سکولار عملاً رجب طیب اردوغان را در شرایطی قرارداد که ناگزیر از انتخاب بین گردن نهادن به ارادهء مردم یا چشم پوشی از تظاهر به پذیرش قواعد بازی دموکراتیک شده است. 

آنچه که می تواند در انتظار رژیم اسلامی ایران باشد

منصور راستانی

پس از سقوط کمونیسم، سیستم کاپیتالیسم جهانگیر شد. سیستم کاپیتالیسم سالم بر پایهء رقابت سالم و آزاد استوار است، رقابت آزاد نیاز به برقراری آزادی و دمکراسی دارد، آزادی و دمکراسی محتاج فضائی هستند که دارای امنیت باشد. چون کاپیتالیسم گلوبال شده است، امنیت نیز باید جهانی شود. بدین ترتیب فروزه های آزادی، دمکراسی، و امنیت که لازمهء برقراری یک سیستم کاپیتالیسم سالم و موفق هستند، جمعاً می توانند هستهء مشترک عناصر شکل پذیر در مقاصد ژئوپولیتیک کشورهای قدرتمند جهانی را در هر گوشهء کره خاکی تشکیل دهند.

 
     

 

© 2015 ـ Iranian Secular Democracy Movement - iraniansdm@gmail.com - Fax: 509-352-9630

 

HHHH                                         99999