تأسيس: 14 امرداد 1392،  در نخستين کنگرهء سکولار دموکرات های ايران  (همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه)    |   ناشر: نهاد هماهنگی جنبش       سردبير: اسماعيل نوری علا  

ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی هيچکس را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم. همچنين، از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن مطالبه ای هم نداريم؛ و به همين دليل قرار نيست  نام هيچ يک از اعضاء جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده شود. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان داخل از غاصبان حکومت مسلط بر کشورمان حمايت می کنيم

پيوند به پايگاه رسمی کنگرهء سالانهء سکولار دموکرات های ايران

دوشنبه 2 و سه شنبه 3 شهريور ماه 1394 ـ  24 و 25 ماه اگوست 2015

ه

جستجو در سايت

تماس با سردبير

آرشيو صفحات اول سايت

آرشيو کلی مقالات  

آرشيو بر حسب نام نويسندگان

بيانيه های سازمان های ديگر

گنجينهء «سکولاريسم نو»

ويدئوهای آموزشی

در اين پايگاه،

به احترام «جمهوريت»،

هر کجا سخن از حکومت

 مسلط  بر ايران پيش آيد،

 واژهء «جمهوری» به

 «حکومت» تبديل می شود.

پيمان نامهء عصر نو

نهاد هماهنگی جنبش

اساسنامه

هيئت دبيران

  شورای مشاوران جنبش

برگ تقاضای عضويت

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

باشگاه لوس آنجلس

باشگاه هلسينکی

کنگره سکولار دموکراتهای ايران

در فروردين ماه 1392 چند تن از معتقدان سکولار دموکراسی بر آن شدند تا، در 14 مرداد آن سال، که صد و هفتمين سالگرد انقلاب مشروطه ايران بود، با کمک مالی عده ای از هواداران، امکان گرد همائی ساليانهء گسترده ای را با نام «کنگرهء سکولار دموکرات ايران» فراهم آورند. بدين منظور سندی به نام«پيمان نامهء عصر نو» تهيه و بوسيلهء بيش از 150 تن از فعالان سياسی به امضاء رسيد و بر بنياد آن نسبت به به تشکيل کنگره های ساليانهء سکولار دموکرات های ايران اقدام شد.

پيوند به پايگاه رسمی کنگره

اعلاميهء جهانی

حقوق بشر

و پيوند به يک ويدئو

به قلم حميد شوکت

مشيت خدا تعجب ندارد!

(از محموعهء «نامه ای از لندن»)

علیزاده طوسی

سلام. حتماً شما هم وقتی شنیدید که در جایی از این دنیای درندشتِ آشفتۀ بی نظام، یکی از مقامات مسئول دولتی در مورد مرگ دو زن در یک آتش سوزی گفته است: «خواست خدا و مشیت الهی این بوده است که این دو خانم جان خود را از دست بدهند»، مثل این بندۀ حقّ اصلاً تعجّب نکردید. مشیت خدا که تعجّب ندارد: «هرچه خدا خواست، همان می شود!»

کو چشم بينا؟

حمید رضا رحیمی

فدوی بارها گفته است و می گوید: عیب می جمله بگفتی، "ضررش" نیز بگوی!.. آخر این که نمی شود که شمای ضد انقلاب گرامی، بعلت تنفر مبسوطی که از حضرات دارید، دائماً بر این باور باشید که جامعهء شکوهمند اسلامی ما، به یُمن تصرف عُدوانی برادران، کثرالله امثالهم، مظهر و شاخص عقب ماندگی در جهان  امروز است!، و در هیچ عرصه ای پیشرفت نداشته است. آخر این چه فرمایش بی پایه ای ست؟ لطفاً تنفرتان را از برادران، موقتاً هم که شده، کنار بگذارید و قدری به دور برتان نگاه کنید تا بعرض فدوی دایر بر اینکه ما در برخی عرصه ها سرآمد هستیم، برسید... بعنوان مستوره یک فقره پیشرفت چشمگیر مان را ملاحظه کنید تا "اعدام" شود هر آنکه نتواند دید!

اپوزیسیون دست ‌ساز

رضا پرچی‌زاده

از زمان رهبر شدن خامنه‌ای، مراکز قدرتِ اصلیِ جمهوری اسلامی عمدتاً در دستِ نزدیکانِ خامنه‌ای – که آنها را «جناح راست» می‌گویند – بوده است. با این وجود، خامنه‌ای و نزدیکان‌اش گرچه جناح چپِ رژیم را مدام زده‌اند، همیشه مراقب بوده‌اند تا آنها را کاملاً حذف نکنند، به این خاطر که به آنها برای پروژهء اپوزیسیون ‌سازی نیاز دارند. آنها می‌دانند که بر فرض مثال خاتمی و موسوی و کروبی و… هرچقدر هم که با نظام درگیر باشند، باز هم از خودِ نظام هستند، و در نهایت افتادنِ نظام را نمی‌خواهند. اما اگر اینها حذف بشوند تنها نیرویی که در میدان می‌ماند همانی است که می‌خواهد رژیم را از بیخ و بن برکند.

گزارش برگزاری نخستین کنگرهء «حزب اتحاد ملت ایران اسلامی»

به روايت سايت ايران امروز

اهداف: زنده نگه داشتن آرمان‌های اصلی انقلاب اسلامی «استقلال، آزادی و حاکمیت مردم در سایه تعالیم و موازین دین مبین اسلام؛  تلاش برای پیاده کردن همه اصول قانون اساسی به خصوص فصل سوم «حقوق ملت»؛ تلاش برای تحکیم پایه‌های وحدت ملی و تضمین حقوق برای همه شهروندان ایرانی؛ تلاش برای توسعهء همه‌ جانبه و آبادانی ایران و رفاه ملت؛ ارتقای جایگاه جهانی ایران!

وظایف فوری کمونيست های انقلابی

مازیار رازی

دو وظیفه ای که ما در مقابل خودمان داریم، یعنی اول ساختن حزب پیشتاز انقلابی در داخل، و دوم مرتبط کردن خود به یک سازمان بین المللی جهانی، از مسائل اساسی و مهم ما در شرایط کنونی خواهد بود... این موضوع در واقع فراخوانی ست به تمام پیشروهای کارگری... وقت خیلی تنگ هست، باید هر چه زودتر، متکی به پیش زمینهء تئوریک و منظمی که ما در دست داریم، به مثابه پایه ريزی و بنیاد یک ساختمان آغاز بکار کنیم. آن ساختمانی که بدون پایه ساخته شود، فرو می ریزد. نيز اگر بنیاد فقط باشد، اما آجر روی آجر گذاشته نشود، نتیجه ای نخواهد داد. این ساختمان نیز در واقع همان «حزب پیشتاز انقلابی» ست که کارگران را برای تسخیر قدرت آماده می کند. اگر نطفه های اولیه حزب پیشتاز کارگری تا سال دیگر ساخته نشود، وضعیتی بحرانی ِ سی و شش سال گذشته ادامه خواهد یافت.

رژیم می خواهد ملت را در باخت خود شريک کند!

همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران (همجا)

گزارش و بیانیهء نشست سالانه

رژیم در این مذاکرات بازنده است و ما از این نظر با محتوای  توافق نامه وین مخالفیم که رژیم با این تسلیم نامه می خواهد مردم را شریک باخت خودش کرده و نیروی مقاومت آنان را برای به دست آوردن خقوق شان از بین ببرد. نظام حاکم بر ایران با توافقنامه وین خواسته است موقعیت خود را حفظ کند. جمهوری اسلامی تا کنون سه بحران آفریده و از آنها برای ادامه حیات خود استفاده کرده است.

آقای اوباما، جنگ تنها آلترناتیو نبود!

شیرین طبیب زاده

آلترناتیو دیگری هم، آقای اوباما، در مورد کشور من ایران وجود داشت: تغییر رژیم در زمانی که تحریم‌ها دمار از روزگار حکومت اسلامی برآورده بود و رژیم به دریوزگی و پریشان‌ حالی افتاده بود و در حال فروپاشی بود- به دست مردم ایران - و احیاناً با پشتیبانی معنوی کشورهای مثلاً متمدن غربی. شاید تنها اگر شما و متحدان تان دست از حمایت آشکار و پنهان تان از حکومت اسلامی بر می‌داشتید، مردم خود می‌دانستند چگونه از پس این رژیم تبه کار بر آیند و بدون شک این پیروزی- پیروزی یک نیروی دموکراتیک سکولار در ایران - می‌توانست بر تمامیت روند حوادث در تمام منطقه تأثیر گذار باشد.

در خِرَد وَرزی جنگ ‌افروزان

مزدک بامدادان

یکی از سخنانی که بر زبان همهء «هواداران پیمان ‌نامه هسته‌ای» (از اپوزیسیون گرفته تا اوباما و روحانی و دستگاه تبلیغات حکومت اسلامی) با بسآمد بسیار روان می‌شود، این است که جایگزین این پیمان، جنگ و ویرانی ایران می‌بود. از نگر من این دروغی بسیار بزرگ و ساختهء سردمداران حکومت اسلامی و اروپا و امریکا، و پرداختهء رسانه ‌های سخن ‌پراکنی ایرانی و بیگانه است، که شوربختانه از سوی بخشی از اپوزیسیون، بی‌اندیشه و ژرفنگری، واگویه می‌شود و برخی تا بدانجا پیش می‌روند که دم از «بر سر عقل آمدن» رژیم ولایت فقیه می‌زنند.

هر مخالف توافق هسته‌ای جنگ ‌طلب نیست

مهدی خلجی

من رسماً عضو حزب دموکرات آمریکا هستم و در انتخابات ریاست حکومت هم به اوباما رأی داده‌ام و طبعاً در سال‌های بعد هم به نامزدی دموکرات رأی خواهم داد. در موسسه‌ای که کار می‌کنم تقریباً نیمی از اعضای آن دموکرات هستند و چند نفر از آن‌ها در دولت کلینتون و اوباما مسئولیت‌های بالا داشته‌اند، مانند دنیس راس. مانند بسیاری در زمینه‌ی توافق هسته‌ای نه با نتانیاهو موافق‌ام نه با جان کری نه با ظریف. دولت ایران را هم مرجع انحصاری تعریف منافع ایران نمی‌دانم و باور دارم هر شهروند ایرانی باید در تعریف و تحقق منافع ملی بکوشد.

چند و چون استراتژی ِ انحلال

اسماعيل نوری علا

يکی از ايرادهای گرفته شده به نظريهء «انحلال طلبی سکولار دموکرات» (که راهکارهائی گوناگونی را، از براندازی گرفته تا فروپاشی، در بر می گيرد) آن است که «انحلال طلبان» نتوانسته اند از حد شعار يا هدف «انحلال حکومت اسلامی مسلط بر ايران» فراتر رفته و توضيح دهند که چگونه می خواهند به انحلال اين حکومت دست يابند، حال آنکه ديگران، بجای سر دادن شعارهای ناممکن، راهکارهائی عملی را پيشنهاد می کنند. مقالهء حاضر چند و چون و صحت و سقم اين «ايراد» را بررسی می کند.

فايل صوتی       فايل تصويری     |   فايل پی.دی.اف

دربارهء نتايج توافقنامهء هسته ای

گفتگو با اسماعيل نوری علا

در قسمت اول برنامهء ياران عليرضا ميدب در تلويزيون پارس

نادیده گرفتن نقش مردم و الزامات مبارزه از راه سکولاریسم

محسن ذاکری

این نوشتار حاصل این پرسش است که در ادامه و پس از توافق هسته ای چه باید کرد؟ راه درست برای مبارزه با استبداد حاکم بر  کشورمان چیست؟  چه در راه است و چه چیزی  می تواند دردور شدن سرنوشت ما ایرانیان از رسیدن به دموکراسی و مدرنیته بازی به سزایی بنماید؟ بویژه که از سوی دوستی مورد مواخذه و سرزنش قرار گرفته ام کهچرا آخرین گفتگوی اسماعیل نوری علا با تلویزیون میهن را در فیس بوک و با تعریفی اینگونه که «یاد بگیریم تفکیک علوم، کارشناسی و تبحر یعنی چه!» را انتشار داده ام. 

زیر آواز زدن ِ «ورشکسته به تقصیر»!

شهباز نخعی

مقام معظم رهبری، که در گندی که به بار آورده دست و پا می زند، حتی در میان هواداران خشک مغز و کم شمار خویش نیز آبرو باخته تر و درمانده تر از آن است که کسی به حرف هایش توجه و اعتنا کند. او بازندهء قماری است که داو آن صدها میلیارد دلار از سرمایه های مردم به فقر کشیده شده ایران بوده و رفتار کنونی اش نشان می دهد که حتی قمارباز خوبی نیز نیست و نمی خواهد باخت خود را بپذیرد. اگر او دستکم به اندازهء آیت الله خمینی جسارت و شهامت اخلاقی داشت، می بایست مانند او به باخت خود اعتراف می کرد و با "سر کشیدن جام زهر"، "آبرویش را با خدا معامله" می نمود و به ویژه از مردم ایران به خاطر زیان و خسارت هایی که با خیره سری خود به آنان واردکرده پوزش می خواست.

تحلیلی بر توافق جامع همکاری وین

علی اکبر موسوی

مکانیسم حاضر در توافقنامهء اخیر جهت بازرسی ها، ویژهء ایران و در شرایط خاص کنونی است. این مکانیسم نه تنها فراتر از ان.پی.تی است بلکه محدودیت های وارده بر نیروهای نظامی ایران و بازرسی از مراکز نظامی ایران (بازرسی در هر مکان مشکوک و هر زمان) قطعاً خارج از اصول بنیادین حقوق بین الملل است؛ اصولی همچون حاکمیت ملی و استقلال کشورها و حق کشورها بر منابع خویش از اصول و قواعد آمره حقوق بین الملل هست. مکانیسم حاضر در برجام بگونهء آشکار، نقض همان قواعد آمره است که ستون حقوق بین الملل امروز محسوب می شوند. از اینرو در متن برجام تأکید شده است که مقررات حاضر قابل تسری نیست زیرا اگر چنین مکانیسمی به عرف بین المللی وارد شود، به تدریج حاکمیت و استقلال کشورها را از اثر می اندازد و نه تنها برای بانیان این توافقنامه در درازمدت خطرناک است بلکه زمینه تضعیف حقوق بین الملل را فراهم می کند.

 

کنگره سکولار دموکرات ها

   

 

   

 

© 2015 ـ Iranian Secular Democracy Movement - iraniansdm@gmail.com - Fax: 509-352-9630

 

HHHH                                         99999