ه

در اين پايگاه،

به احترام «جمهوريت»،

هر کجا سخن از حکومت

 مسلط  بر ايران پيش آيد،

 واژهء «جمهوری» به

 «حکومت» تبديل می شود.

اساسنامه

هيئت دبيران

  شورای مشاوران جنبش

برگ تقاضای عضويت

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

باشگاه لوس آنجلس

باشگاه هلسينکی

کنگره سکولار دموکراتهای ايران

در فروردين ماه 1392 چند تن از معتقدان سکولار دموکراسی بر آن شدند تا، در 14 مرداد آن سال، که صد و هفتمين سالگرد انقلاب مشروطه ايران بود، با کمک مالی عده ای از هواداران، امکان گرد همائی ساليانهء گسترده ای را با نام «کنگرهء سکولار دموکرات ايران» فراهم آورند. بدين منظور سندی به نام«پيمان نامهء عصر نو» تهيه و بوسيلهء بيش از 150 تن از فعالان سياسی به امضاء رسيد و بر بنياد آن نسبت به به تشکيل کنگره های ساليانهء سکولار دموکرات های ايران اقدام شد.

تفسير فرمايشات داهيانه!

حمید رضا رحیمی

ياد باد آن روزگاران، یاد باد! [منظور فدوی، دوران طلائی حضرت امام(ل) است] که هر مُستبعدی که می فرمود، بقول اهل امروز، شدیداً رسانه ای می شد و روزی نامه های دولتی، صفحات بی شماری را در تبیین مهملات داهیانهء آن بزرگوار، شیهه کشان سیاه می فرمودند... باری- این "بدایع و بدعت ها و عطا و لقای" حضرت امام(ل)، به عنوان ماترَک، به مقام معظم رهبری، اعلی الله تعالی شأنه و اعز انصاره و اعوانه، نیز رسیده است که هر از گاهی نکتهء بی بنچاقی فرموده و به فاصلهء اندکی، جراید شریفهء دارالخرافه، در تبیین آن مهمل، ساعاتی را تباه و اوراقی را سیاه می کنند که آخرین آن تا این لحظه، ماجرای "همدلی و همزبانی" ملت و دولت است که سایهء یکدیگر را با "آر.پی.جی" می زنند!

چرا محمود دولت‌آبادی، قاسم سلیمانی را ستایش می‌کند؟

حسین نوش‌آذر

نکوهش جنگ و مخالفت با حملهء نظامی به ایران اندیشه بلندی ‌ست. اما آیا برای نکوهش جنگ لازم است از قاسم سلیمانی یک سردار حماسی با ابعادی که در شاهنامه یا در ادبیات پهلوانی ایران سراغ داریم بسازیم؟ قاسم سلیمانی که در شهرستان رابر متولد شده و در نوجوانی با بنایی گذران می‌کرده، اما در سال‌ های جنگ قابلیت ‌های نظامی خود را آشکار کرده، می‌توانست به سادگی قهرمان یکی از داستان ‌های محمود دولت‌آبادی باشد: یکی از همهء آن مردان طرد شده‌ در داستان‌ های مانند «عقیل» یا «گاواره‌بان» که به حضور مقتدرانه پدر نیاز دارند.

در مورد آن روی جلد شرم آور

احمد تاج الدینی

نویسنده، شاعر، خواننده، هنرپیشه، کارگردان، تهیه کنندهء فیلم، روزنامه نگار، فیلسوف... بسیاری از این چهره های فرهنگی ـ که بخشی از آنها توده ای هستند و بخش وسیع تر آنها آبشخورهای فکری دیگری دارند ـ در این سال های سیاه از کیسهء ملت بی رحمانه خورده اند و ناسپاسانه پشتیبانی نظام حاکم کرده اند. سرشناس ترین های آنها سکولار هستند، تفکیک دین از دولت را می فهمند، یک پایشان در اروپاست، یک پایشان در آمریکا و پای سومشان در رژیم. آنها باوری به اساس ایدئولوژیک رژیم ندارند. وفاداری به نیک بختی مردم  گویا عوامل دیگری جز سوسیایست بودن, ملی گرا بودن, سکولار بودن و... می خواهد. این همان گوهری است که این آقا و دوستان هنرمند دیگرش از شانس داشتن آن محروم مانده اند؟ مشکل ایران هرچه باشد مشکل داشتن یا نداشتن سلیمانی نامی و  یا ظریف نامی نیست. اینها روزی می آیند و روزی خواهند رفت . بخش مهمتر مشکل خود این آقا و هنرمند انی مانند او هستند.

يک تعريض

مجيد آژنگ

رفتار و عملكردهاى بسيارى از انانى  كه نام برديد لزوما ربطى به توده اى بودن يا جبهه چى بودن اين أفراد ندارد ، اين جماعت بند ناف شان بقدرت حاكم وصل است و برايشان هم فرقى ندارد كه چه كسى در قدرت باشد فقط كافى است دود و دم شان برسد و عكاس باشى درست بين دو ركعت خمارى و چرت زدن اقا را درصفحه يا رديف اول شكار كند تا خلايق بدانند كه بيت الخلا بى مشترى نيست . جناب تاج الدينى باور بفرماييد كه اگر شما هم امروز در مسند قدرت بوديد همين دمجنباندها توسط اينان انجام مى گرفت لذا وابستگى اين أفراد به احزاب سياسى چندان منطقى بنظر نمى رسد . شعار اين جماعت از قديم اين بوده " استراحت ، مطالعه ، پيروزى منتها بعدا اين مطالعه جايش را به معامله داد حالا فرقى هم نمى كنه كه به چه قيمتى . اما هدف رژيم از بميدان اوردن اين جماعت همان است كه اقاى فرج سركوهى به ان اشاره كردند . اين اقا را زنده ياد شاملو از همه بهتر مى شناخت ، يك زمان از نماينده گى خلخالي دفاع مى كرد و حالا از قاسم سليمانى.

مصادرهء فرهنگ ایرانی

شکوه میرزادگی

در سی و چند سال اخیر بیشتر سازمان هایی که قبل از انقلاب در خارج از کشور با نام «فرهنگ ایرانی» یا «ایرانشناسی» کار می کردند، (حتی برخی از بخش های ایرانشناسی در دانشگاه ها که به طور سنتی با بودجه ی دولت ایران می گشتند) یا با قطع بودجه های خود مواجه گشته و بسته شده اند و یا به ناگزير «مطالعات اسلامی» را جایگزین «مطالعات ایرانی» کرده اند و گاه عملاً به ضد «فرهنگ ایرانی » کار می کنند. این سازمان ها، هم از نظر مالی و هم از نظر فرهنگی، کاملاً وابسته شده و تابع سیاست های حکومت اسلامی هستند، و راه و روش کار و یا تحقیقات شان بر اساس حذف بسیاری از ويژگی های فرهنگ ایرانی و برجسته کردن تنها بخش اسلامی آن، به ويژه با نگاه و تعریف حکومت اسلامی، پايه گزاری شده است.

نامه سرگشاده به اعضای کنگره و سنای امریکا

ايمان فروتن ـ رئيس هيئت امنای «نهاد مردمی»

نهاد مردمی، سازمانی غیر انتفاعی با هدف پشتیبانی از مردم ایران برای برقراری دموکراسی و حقوق بشر در ایران، با احترام مصرانه از شما درخواست می نماید که به توافق هسته ای با ایران رای نه بدهید. این ممکن است آخرین فرصت ما برای جلوگیری از به گروگان گرفته شدن بقیهء دنیا برای همیشه از سوی این رژیم مستبد و آخرالزمانی باشد.

از کثرت مداری تا سکولار دموکراسی

اسماعيل نوری علا

در جهان کنونی، که به تدريج تبديل به مجموعه ای از کشورها شده و هر کشور، در درون مرزهای خود، مسکن مردمانی از نژادها و تيره ها و اقوام مختلف، و با فرهنگ ها و مذاهب و عقايد و زبان های گوناگون، بشمار می رود، سخن گفتن از مفاهيمی همچون «چند فرهنگی، چند زبانی و چند مذهبی؛ يا چند قومی و چند نژادی و چند اعتقادی» امری بديهی است و توجه به واقعيت وجودی همين رنگارنگی است که به پيدايش تفکر مبتنی بر «کثرت مداری» انجاميده است. اما تصديق وجود اين تکثر، لاجرم، مسائل خاص خود را نيز بهمراه دارد؛ مسائلی که اگر به آنها رسيدگی نشود می توانند فضای درونی کشورهای دارای جمعيت های متکثر را دچار تنشی دائم و وضعيتی آمادهء انفجار کنند.  ◄

فايل صوتی ◄      فايل تصويری     ◄ فايل پی.دی.اف ◄

پيرامون درخواست ايرانيان از کنگرهء امريکا برای تأييد توافق جامع

امير فيض

عده ای از ايرانيان خارج کشور، و شايد هم داخل کشور، ضمن نامه ای از کنگرهء امريکا درخواتس کرده اند که «توافق جامع» را تءييد کنند. به ندرت ممکن است عده ای ـ که آن هم در خفا ـ از مداخلهء يک کشور خارجی در امور کشورشان حمايت کنند زيرا قبح آن مانع آشکاری و سبب نفرت عمومی است. معلوم است که نتأسفانه اين قبح در اين سال ها بکل برای ايرانيان از بين رفته و آن هم تا حدی که نوعی برازندگی محسوب می شود. ولی اقدام اخيز چند تنی از آنان مديگر از آن کارهای بسيار، بسيار بی سابقه و اثر گذار تاريخی است. (فايل پی.دی.اف)

نظرات گروه های گوناگون درباره توافقات هسته ای

حسن اعتمادی ـ مهدی ذوالفقاری

با مديريت سوزی ياشار در تلويزيون ايران فردا

سکولاريسم هراسی در نظام اسلامی

این روزها «سکولاریسم هراسی» سراسر نظام را در نوردیده و یادآور شعار «جمهوری ایرانی» در خیزش سال هشتاد و هشت است که برای نخستین بار در خیابانهای ایران بعنوان آلترناتیو در برابر حکومت اسلامی مطرح شد. به گزارش خبرگزاری حکومتی تسنیم از مشهد، سید احمد علم‌الهدی در صفحه رسمی اینستاگرام خود نسبت به مطالب اظهار شده اخیر در زمینه جبل النور مشهد واکنش نشان داد. متن صحبت‌های او از این قرار است: «مردم ما به‌خاطر اسلام شهید دادند نه برای آسفالت، نان و شکم و توسعهء شهرشان... برنامهء اقتصادی و اجتماعی جامعه باید با محوریت گفتمان شهادت صورت بگیرد نه با محوریت یک مدیریت سکولار. اگر بنا شد شعائر شهادت حفظ شود اما گفتمان حفظ نشود، تبدیل به فرانسه و انگلیسی می‌شویم که تنها مجسمه‌ای از کشته‌های جنگ خود نصب می‌کنند».

رابطه با امریکا به دشواری گذشته نیست!

پيک نت ـ 4 شهريور

در محافل سیاسی ایران گفته می شود: مناسبات با امریکا، بی اعتناء به ادامه حرف ها و شعارهای تبلیغاتی درحال گسترش است و کاخ سفید کاملا در جریان این ماجراست. این گسترش مناسبات کمتر جنبه علنی خواهد داشت اما چندان هم پنهان نیست. برای مثال دفتر حفاظت منافع ایران در امریکا از سفارت پاکستان در واشنگتن جدا شده و به یک ساختمان بزرگ و مجلل منتقل شده و بصورت مستقل فعالیت خود را آغاز کرده است. در تهران نیز بخشی فعالیت های وزارتخارجه امریکا که از طریق سفارت سوئیس انجام میشد، اکنون از سفارت سوئیس جدا شده و بصورت مستقل فعالیت می کند. شک نیست که آغاز مناسبات رسمی ایران و امریکا به آسانی گشایش سفارت انگلستان در تهران نیست، اما برقراری این مناسبات نیز به دشواری گذشته هم نیست! هر دو طرف – ایران و امریکا- امیدوارند چنان تغییراتی در کاخ سفید روی ندهد که سیاست کنونی آن برای نزدیکی به ایران دگرگون شود. به همین دلیل زمزمه نامزدی "جو بایدن" معاون باراک اوباما رئیس جمهور امریکا برای انتخابات آینده این کشور حکایت از عزم امریکا برای ادامه سیاست کنونی آن در ارتباط با ایران است. هیلاری کلینتون سابقه مناسبی در ارتباط با مناسبات امریکا با ایران ندارد و علیرغم وابستگی اش به دمکرات های امریکا، بیشتر متمایل به اسرائیل است.

سياست مداران دروغگو، خودخواه و فرصت طلب!

شهباز نخعی

در ماه های اخیر، پی درپی خبرهایی در مورد غرق قایق و کشتی های حامل پناهجویانی که از راه دریای مدیترانه قصد ورود به قلمروی اتحادیهء اروپا را داشتند منتشرشده است... در میان این همه گفته های رنگارنگ، حتی یک نمونه نیز نمی توان یافت  که یک مقام بلند پایهء سیاسی، در یک انتقاد از خود صریح، بگوید که من یا ما با انفعال، بی عملی و پیروی چشم بسته از باراک اوباما در مورد مسئله سوریه، مسئول این فاجعه و عواقب کنونی آن به شکل بحران مهاجرت هستیم. یکی از کاربران شبکه اجتماعی "فیسبوک" با لحنی تلخ و گزنده اوضاع کنونی را چنین توصیف می کند: «دنیا بوی تعفنِ بی تفاوتی می دهد، دریا مزهء گند جنازه دارد، وجدان ها با لالایی سیاست مداران دروغگو، خودخواه و فرصت طلب به خواب رفته است!»

حکومت «اسلامی – نظامی» یا «اسلامی- روحانی»!

تفسيری از سايت پيک نت

ماهیت و مضمون بخشی از جدال ادامه دار در حکومت اسلامی، گذار از یك رژیم اسلامی – روحانی، به یك رژیم اسلامی - نظامی است. در این کوچ حکومتی، رهبر حکومت اسلامی، اکنون سال هاست که از خیمهء روحانیت به خیمهء سپاه رفته است. رویدادهای سیاسی در حاکمیت ایران به نوعی در پیوند است با این گذار و این كوچ و تبعاً انتخابات اسفند ماه دو مجلس شورا و خبرگان رهبری نیز مستقيماً متأثر از آن خواهد بود. بویژه که رهبر حکومت اسلامی می کوشد فرزند خویش "مجتبی" را جانشین خود سازد که این امر همآنقدر با مخالفت روحانیت ارشد مذهبی و سیاسی همراه است که با موافقت فرماندهان سپاه که در این سال ها با وی در ارتباط مستقیم بوده اند.