خانم لیلا زانا، نماینده ی کرد استان آگری در کردستان ترکیه، به
دلیل ادای سوگند قانونی به زبان کُردی در پارلمان ترکیه مورد حمله
نژادپرستان ترک قرار گرفت.
او هنگام خواندن متن سوگند
نامه،
بجای عبارت "ملت ترک"،
رسما از عنوان "ملت ترکیه" استفاده کرد و به همین خاطر رئیس
پارلمان سوگند وی را فاقد اعتبار قانونی دانست زیرا،
در قانون اساسی ترکیه، همهء
مردم ترکیه "شهروند ترک" انگاشته میشوند؛ در حالی
که چنین نیست، چرا که
ترکیه جامعه ی بسیار رنگینی می باشد.
ساختار تاریخی، فرهنگی، ملی، عقیدتی و اجتماعی ترکیه بسیار متنوع
بوده و هست و منطق جامعه رنگین نیز اصولاً
برترجوئی های هیچ گروهی علیه گروه های دیگر را برای حفظ ارزش های
انسانی و زندگی مسالمت آمیز برنمی تابد.
ایران و ایرانگرایی در گذر تاریخ
جلال خالقی مطلق
در
شاهنامه همهی وقایع بر محور ایران میگردند، از اینرو این کتاب
را میتوان از آغاز تا انجام «سرود مهر ایران» نامید. پس از آن نیز
احساسات ایرانگرایی، تا زمانهی ما، آتش خود را همیشه از این
کورهی سوزان برگرفته است. تنها همین حساب ساده که در شاهنامه
واژههای ایران و ایرانی بیش از هزار بار به کار رفتهاند، خود
معیاری از ایرانگرایی در این کتاب است. در شاهنامه، همهی وقایع
بر محور ایران میچرخند و از اینرو برای پژوهش ملیگرایی در آن
باید کتابی به حجم خود آن نوشت، و یا به نقل چند مثال بسنده کرد.
گفتگو با حسن اعتمادی
در برنامهء تلويزيونی «آوای
مردم»
به مديريت سوزی ياشار
گفتگو با اسماعيل نوری علا
در قسمت اول برنامهء تلويزيونی «ياران» بمديريت عليرضا ميبدی
در سالگرد قتلهای سیاسی پاییز 1377
چرا؟!
شهباز نخعی
جنایات هولناک تروریستی جمعه شب گذشته، انبوهی از واکنش های دولتی،
رسمی، خصوصی و فردی ایجاد کرد و به ویژه در فضای مجازی و شبکه های
اجتماعی هر کسی از ظن خود یار آن شد. و
اگر این واکنش ها را به یک هرم یا مخروط تشبیه کنیم، هرچه به رأس
آن نزدیک تر شویم، گفته ها و ابراز نظرها واقعیت گریزتر و حتی مضحک
تر می شود. به عنوان نمونه، به برخی از اظهارات دو رهبر
قدرتمندترین کشورهای جهان یعنی آمریکا و فرانسه اشاره می کنم...
پاریس، شبِ بعد از ترور
حسین نوشآذر
فروشگاه
های بزرگ تعطیل اند، خیابانها سوت و کور و نیمه تاریک است.
میدان رپوبلیک در تاریکی فرو رفته و عدهای از شهروندان گرد هم
آمده اند و با روشن کردن شمع خاطرهء قربانیان را گرامی میدارند.
خیابان ولتر مسدود است و عده زیادی از گزارشگران و خبرگزاری های
بزرگ در کار تهیهء گزارش و خبر و مصاحبه با مردم هستند. با
اینحال، در همان حوالی، کافه ها شلوغ است و کسی مرعوب و
خانهنشین نشده. همهء اینها نشان میدهد که فرانسه از شیوهء زندگی
سکولار و آزاد منشانه اش در برابر تروریستها دفاع میکند.
رنگ
اپوزیسیون قلابی
جهانشاه رشيديان
اسلام سیاسی هنوز با هزینه کردن ثروت های ملل زیر سلطه،
و
به قیمت خانه خرابی روز افزون مردم،
در حال تعرض در منطقه است. حاکمان اسلام در ایران مقداری از غنائم
تاراج شده را صرف سرکوب داخلی و صنعت لابی و اپوزیسیون سازی در
خارج می کنند. سرکوب در داخل بر کسی پوشیده نیست ولی جبههء
رژیم در خارج متنوع
و رنگارنگ است. در کنار رنگ شناخته شدهء
سیاه، رنگ های فریبندهء
سرخ، سبز، بنفش را هم رژیم در کیسه دارد...
شناخته ترین آنان جریان موسوم به توده و اکثریت، سبز صادراتی، رأی
دهندگان به روحانی در خارج، اتحاد جمهوری خواهان، بخشی از جبههء
"شیعه"ی
ملی، و عناصر مزدوری در غرب هستند که البته رسانه های خود یا حامی
رژیم را برای فعالیت در اختیار دارند.
آقای ایالات متحده!.. مرد باش!
فرهاد جعفری
این
یادداشت را همین دو ساعت پیش تمام کردم و انتشارش را برای دو سه
روز دیگر گذاشته بودم. اما باتوجه به «وقایع اخیر پاریس» به نظرم
لازم آمد که همین حالا منتشرش کنم:
...راهبرد
«ایجاد یک حریق کوچک» (از طریق «واقعنمایی یک روح ناشناس و نامرئی
به
نام داعش»)، و سپس «واگذاشتن شرورهای منطقه بهحال خود» تا یکدیگر
را در آتش متقابل بسوزانند اما هر
کدام جنایت خود را به آن «روح نامرئی اما ظاهراً موجود» (داعش)
نسبت دهند (و در
حقیقت «راهبرد سرمایه گذاری روی نیمهء
شر آدمیان و دولتها در خاورمیانه») برای آتش
افروزی هرچه بیشتر که دامان همگیشان را بسوزاند؛ یقیناً واجدِ
منافعی کوتاه
مدت برای آمریکا هست. اما دیر یا زود، دامنگیر «خودِ ایالات متحده»
هم خواهد شد.