تأسيس: 14 امرداد 1392،  در نخستين کنگرهء سکولار دموکرات های ايران  (همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه)    |   ناشر: نهاد هماهنگی جنبش       سردبير: اسماعيل نوری علا  

ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی هيچکس را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم.

همچنين، از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن مطالبه ای هم نداريم؛

و به همين دليل قرار نيست  نام هيچ يک از اعضاء جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده شود.

اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان داخل از غاصبان حکومت مسلط بر کشورمان حمايت می کنيم

 

چهارشنبه 27 و پنج شنبه 28 آبان ماه 1394 ـ  18 و 19 نوامبر 2015 

 

جستجو در سايت

تماس با سردبير

آرشيو صفحات اول سايت

آرشيو کلی مقالات  

آرشيو بر حسب نام نويسندگان

بيانيه های سازمان های ديگر

گنجينهء «سکولاريسم نو»

ويدئوهای آموزشی

در اين پايگاه،

به احترام «جمهوريت»،

هر کجا سخن از حکومت

 مسلط  بر ايران پيش آيد،

 واژهء «جمهوری» به

 «حکومت» تبديل می شود.

پيمان نامهء عصر نو

نهاد هماهنگی جنبش

اساسنامه

هيئت دبيران

  شورای مشاوران جنبش

برگ تقاضای عضويت

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

باشگاه لوس آنجلس

باشگاه هلسينکی

کنگره سکولار دموکراتهای ايران

در فروردين ماه 1392 چند تن از معتقدان سکولار دموکراسی بر آن شدند تا، در 14 مرداد آن سال، که صد و هفتمين سالگرد انقلاب مشروطه ايران بود، با کمک مالی عده ای از هواداران، امکان گرد همائی ساليانهء گسترده ای را با نام «کنگرهء سکولار دموکرات ايران» فراهم آورند. بدين منظور سندی به نام«پيمان نامهء عصر نو» تهيه و بوسيلهء بيش از 150 تن از فعالان سياسی به امضاء رسيد و بر بنياد آن نسبت به به تشکيل کنگره های ساليانهء سکولار دموکرات های ايران اقدام شد.

پيوند به پايگاه رسمی کنگره

اعلاميهء جهانی حقوق بشر

و پيوند به يک ويدئو

به قلم حميد شوکت

این چه مالیخولیایی بود؟

محمد نوری زاد

من فاجعه ی تروریستی ای را که در فرانسه رخ داد و گروه داعش مسئولیت اش را پذیرفت بحساب غمزه های خونین ملاهای ایران در تمامی سال های پس از انقلاب می گذارم. پیش از انقلاب مگر خبری از جیش العدل و بوکوحرام و طالبان و القاعده و داعش و النصرة و جیش المختار بود؟ همه ی اینها خروجی بدیهی رفتار ملایان در داخل ایران و در بیرون مرزها و در کل منطقه اند. مگر مردم بدبخت یمن برای چه بمباران می شوند؟ جز بخاطر همین غمزه های خونین ملایان حاکم بر ایران؟ و یا بحرین و عراق و سوریه؟ ای خدا، این چه مالیخولیایی بود که از دامانِ ایرانیان برجهاندی؟

نیاز مبرم دیدار پزشک مستقل با آقای کاظمینی بروجردی

علیرغم پی گیری های سازمان ها و افراد مدافع حقوق بشر، وضعیت جسمی و سلامتی آقای کاظمینی بروجردی نامناسب گزارش شده است. این زندانی عقیدتی که صرفا به علت عقاید صلح طلبانه اش دهمین سال از دوران محکومیت يازده ساله اش را در زندان اوین سپری می کند، بر اثر محرومیت از رسیدگی های درمانی و غذای مناسب، و تحمل شکنجه ها در طی مدت حبس، از بیماری های مختلف چون ناراحتی قلبی و تنفسی و همچنین از پوکی استخوان رنج می‌برد و همچنان از دریافت خدمات پزشکی محروم مانده است. خانوادهء این زندانی، طی تماس با اطلاعات ویژه روحانیت، ضمن اعتراض به ممانعت عوامل رژیم از انتقال ایشان به بیمارستان جهت درمان، از آنها خواسته بودند که حداقل داروهای قلبی وی را در اختیار این زندانی محروم از درمان بگذارند، لیکن مسئولین از تحویل دارو خودداری نموده و حتی آنها را به علت پیگیری وضعیت ایشان، تهدید کرده اند. مسئولین دادگاه ویژه روحانیت استفاده از دارو و درمان را برای این زندانی منوط به کوتاه آمدن از مواضع این زندانی مخالف ولی فقیه گذاشته اند. خانوادهء آقای بروجردی خواهان حضور یک پزشک مستقل زیر نظر سازمان های بین المللی برای معاینه و درمان  آقای بروجردی هستند.

کمیابی رئیس جمهور!

پیشنهاد می شود آقایان وزرائی که موفق به وقت گرفتن از رئیس دولت و رساندن گزارش های خود به ايشان نمی شوند، در سفرهای استانی دنبال اتومبیل رئیس دولت بدوند و عریضهء خود را به دست اطرافیان رئیس جمهور برسانند. در عين حال، در حين انديشيدن برای حل معضل آقايان وزراء، نکتهء ديگری نيز در ذهن بنده جرقه زد که راه حل خاص خود را می طلبيد؛ و آن اینکه انتقاد وزرا از عدم دسترسی به رئیس جمهور نشان از گرفتاری های ايشان نيز دارد؛ چرا که به هر حال رئیس جمهور هم آدم است و فقط به اندازه یک آدم توان و انرژی دارد .

درگذشت هلموت اشمیت؛ سیاست‌مدار قاطع و سازش ‌ناپذیر

صدای آلمان

هلموت اشميت سه‌شنبه دهم نوامبر در نود و شش سالگی درگذشت. او در سال ‌های هفتاد و چهار تا هشتاد و دو صدراعظم آلمان بود. آلمانی‌ها هلموت اشمیت را به‌ عنوان صدراعظمی اهل عمل و دولت‌مردی هوشمند ارج می‌نهند و جامعهء بین‌المللی در برابر توانایی‌های او در سیاست‌های اقتصادی سر تعظیم فرود می‌آورد. او تا واپسین دم حیات مردی صریح ‌الهجه بود و به رغم این ـ یا شاید دقیقاً به همین دلیل ـ از احترامی برخوردار بود که در مورد کمتر کسی تجربه شده است. او همواره در نظرسنجی‌ها در جایگاه محبوب‌ترین سیاست‌مدار تاریخ معاصر آلمان قرار داشت، گرچه اغلب با حالتی حق به جانب و انعطاف ‌ناپذیر با مخاطبان اش روبرو می‌شد.

چلبی؛ خیالی خام، تاکتیکی خونین، سیاستی ناکام

محسن بهزاد کریمی

در هفته ای که گذشت احمد چلبی سیاست‌مدار متنفذ عراقی در بغداد بر اثر سکته قلبی در سن هفتاد و يک سالگی در گذشت. چلبی نه تنها خودش در رویداهای عراق و خاور میانه نقش بازی کرد بلکه آمریکا و غرب را نیز در مقطعی به بازی گرفت و گفته می‌شود که با ارائه اطلاعات غلط آمریکا و انگلیس را به جنگ عراق کشاند... امروزه چلبی و چلبی‌سازی در فرهنگ علوم سیاسی بیانگر معنای خاصی است. از جمله درس‌های مهمی که از ظهور و زوال سیاسی وی می توان گرفت همین اهمیت تداوم در بر خورداری از حمایت قدرت‌های بزرگ است که در شرایط خاص به دست می‌آید بدون آنکه تضمینی برای ادامه و بقای این نوع حمایت‌ها وجود داشته باشد.

ابهام نالازم

حمیدرضا رحیمی

البرز نيوز نوشته است که «حکومت اسلامی» طی یک سال «3027 نفر» را اعدام کرده است. فدوی نمی داند آخر این چه طرز اطلاع رسانی ست، خواهر البرز نیوز؟ فکر نمی کنید که ذهنیت ویراستاریِ فدوی، در تشخیص اینکه شما از کدام «حکومت اسلامی» سخن می گویید، بکار می افتد و، در سرِ چهار راه حوادث، کار دست اش می دهد؟ اگر منظور، حکومت اسلامی درونمرزی ست که، مطابق اطلاعات فدوی، فقط در تابستان 67 با یک قیام و قعود، چندین هزار نفر را، اعدام فرمود، فلذا 3027 نفر که اصلاً قابلی ندارد و جلوی یک بچه مکتبی هم بگذارید، قهر می کند! و اگر منظور شما حکومت اسلامی برونمرزی (داعش- م) است که، خب، البته قابل فهم است و این عده را می شود گفت که برای دست گرمی اعدام فرموده اند و همینطور اگر بکوب کار کنند، به عون الله، بزودی به حکومت اسلامی درونمرزی خواهند رسید!

پاریس، شبِ بعد از ترور

حسین نوش‌آذر

فروشگاه‌ های بزرگ تعطیل ‌اند، خیابان‌ها سوت و کور و نیمه ‌تاریک است. میدان رپوبلیک در تاریکی فرو رفته و عده‌ای از شهروندان گرد هم آمده‌ اند و با روشن کردن شمع خاطرهء قربانیان را گرامی می‌دارند. خیابان ولتر مسدود است و عده زیادی از گزارشگران و خبرگزاری ‌های بزرگ در کار تهیهء گزارش و خبر و مصاحبه با مردم هستند. با این‌حال، در همان حوالی، کافه ‌ها شلوغ است و کسی مرعوب و خانه‌نشین نشده. همهء اینها نشان می‌دهد که فرانسه از شیوهء زندگی سکولار و آزاد منشانه ‌اش در برابر تروریست‌ها دفاع می‌کند.

رنگ اپوزیسیون قلابی

جهانشاه رشيديان

اسلام سیاسی هنوز با هزینه کردن ثروت های ملل زیر سلطه، و به قیمت خانه خرابی روز افزون مردم، در حال تعرض در منطقه است. حاکمان اسلام در ایران مقداری از غنائم تاراج شده را صرف سرکوب داخلی و صنعت لابی و اپوزیسیون سازی در خارج می کنند. سرکوب در داخل بر کسی پوشیده نیست ولی جبههء رژیم در خارج متنوع و رنگارنگ است. در کنار رنگ شناخته شدهء سیاه، رنگ های فریبندهء سرخ، سبز، بنفش را هم رژیم در کیسه دارد... شناخته ترین آنان جریان موسوم به توده و اکثریت، سبز صادراتی، رأی دهندگان به روحانی در خارج، اتحاد جمهوری خواهان، بخشی از جبههء "شیعه"ی ملی، و عناصر مزدوری در غرب هستند که البته رسانه های خود یا حامی رژیم را برای فعالیت در اختیار دارند.

آقای ایالات متحده!.. مرد باش!

فرهاد جعفری

این یادداشت را همین دو ساعت پیش تمام کردم و انتشارش را برای دو سه ‌روز دیگر گذاشته بودم. اما باتوجه به «وقایع اخیر پاریس» به ‌نظرم لازم آمد که همین حالا منتشرش کنم: ...راهبرد «ایجاد یک حریق کوچک» (از طریق «واقع‌نمایی یک روح ناشناس و نامرئی به ‌نام داعش»)، و سپس «واگذاشتن شرورهای منطقه به‌حال خود» تا یکدیگر را در آتش متقابل بسوزانند اما هر کدام جنایت خود را به آن «روح نامرئی اما ظاهراً موجود» (داعش) نسبت دهند (و در حقیقت «راهبرد سرمایه‌ گذاری روی نیمهء شر آدمیان و دولت‌ها در خاورمیانه») برای آتش ‌افروزی هرچه بیشتر که دامان همگی‌شان را بسوزاند؛ یقیناً واجدِ منافعی کوتاه‌ مدت برای آمریکا هست. اما دیر یا زود، دامنگیر «خودِ ایالات متحده» هم خواهد شد.

اپوزيسيون و نقشهء راه

استراتژی گروه های اپوزيسيون حکومت اسلامی، هيچ پيوندِ خِرَدمداری با نيازها و نگرانی های مردمان ايران ندارد. بيشتر اين مردمان، هر روز و شب در پی پاسخگويی به نيازهای بنيادين خود، يعنی تامينِ خوراک و نوشاک و پوشاک و سرپناه هستند، اما اپوزيسيون از گفتمان های کلانی مانندِ حقوق بشر، آزادی بيان، سکولاريسم و... سخن می گويند. البته افزودن اين گفتمان ها به فهرست خواست های مردمی درست و بجاست اما، به گمان من، کاربرد استراتژيک آن ها در ستيز با حکومت اسلامی، در مانی که هرروز بر شمارِ گرسنگان و بی خانمانان و کارتن خواب ها، بيچارگان و گدايان آبرودار افزوده می شود، بسيار فرصت سوز است و به بهای از دست دادن همدلی و همراهی مردم با اپوزيسيون خواهد بود.

خـداواژه‏ ها‏ی زبان فارسی

از سناريوهای آينده تا پايان جمعه گردی ها

گفتگو با اسماعيل نوری علا

گفتگوگر: سعيد بهبهانی در تلويزيون ميهن

فايل صوتی     فايل تصويری

آیا با طرح شعارهای مطالباتی رژیم ناچار به عقب نشینی خواهد شد؟

گفتگو با حسن اعتمادی و مهدی مؤيدی

در برنامهء تلويزيونی «آوای مردم» به مديريت سوزی ياشار

برجام و سياست هاي توهم سازانه
گفتگو با محمد رضا روحاني ؛ حقوقدان

در برنامهء «پويش» به مديريت سيروس ملکوتی

جنایت لیبرتی محکوم است!

بیانیهء هنرمندان، ورزشکاران، روشنفکران، متخصصان،

شخصیت های سیاسی و رسانه ای

دربارهء حملهء جنایتکارانه به کمپ لیبرتی

کشتار ساکنان کمپ لیبرتی، نقض آشکار قوانین بین المللی است و ما، امضاء کنندگان این بیانیه، قویاً این حملهء جنایتکارانه را محکوم کرده و از مقامات دولت آمریکا، سازمان ملل و دولت عراق می خواهیم تا تکمیل پروسهء انتقال آنان، حفاظت کمپ لیبرتی را تضمین کرده و به فشارهای روزمره در ارسال سوخت، دارو و مایحتاج ضروری هموطنان ساکن کمپ پایان دهند.

پیام محرمانهء آیت‌الله خمینی به کارتر

کامبیز فتاحی

آیت الله خمینی چهارشنبه شانزدهم آبان [58] در نطق اش اعلام کرد: «همهء ملت ما دشمن شمارهء یک خودش را امروز آمریکا می‌داند، برای اینکه دشمن شماره یک ما [شاه] را برده آمریکا نگه داشته. آن وقت که او [شاه] بود هم دشمن شمارهء یک ما آن‌ها آمریکایی‌ها بودند».  مخاطبان جوان آیت الله خمینی و مردم ایران اما خبر نداشتند که حدود یک سال پیش از آن، رهبر انقلاب، در پشت صحنه، [از طريق ابراهيم ِزدی] با‌‌ «دشمن شمارهء یک» تماس گرفته بود تا مستقیماً از جیمی کار‌تر بخواهد: «به ارتش توصیه کنید از بختیار اطاعت نکند».

همراه با توضيح ابراهيم يزدی

 
     

کنگره سکولار دموکرات ها

     

 

© 2015 ـ Iranian Secular Democracy Movement - iraniansdm@gmail.com - Fax: 509-352-9630

 

HHHH                                         99999