1. آنچه دراين سايت اختصاصی و غيرلخبری منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاه سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که در صدر اين صفحه آمده و نيز در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

2. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين تيتر مناسبی برای آنها  با سردبير است.

3. در اين پايگاه، به احترام «جمهوريت»، هر کجا سخن از حکومت

 مسلط  بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم»  تبديل می شود.

پيمان نامهء عصر نو

نهاد هماهنگی جنبش

اساسنامه

هيئت دبيران

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

خروجی اقتصاد مقاومتی

زینت میرهاشمی

خروحی اقتصاد مقاومتی ولی فقیه و پرگویی های سریالی او، سازماندهی هفت هزار جاسوس و گسیل آنها به میان مردم برای شکار جوانان و ایجاد رعب و وحشت است. گسیل گله وار هزاران لمپن به طور نامحسوس فقط در تهران، اعتراف به شکست سیاستهای سرکوبگرانه در شکل عریان آن طی بیش از سه دهه است. شکل جدید سرکوب یعنی سازماندهی گله وار لمپنهای بسیج و سپاه در شکل مخفی، نشانه ورشکستگی حکومتی است که بعد از سه دهه به جای بهبود وضعیت معاش مردم، ایجاد کار و از بین بردن فقر و تنگدستی، به موی زنان، موزیک جوانان در ماشین و لباس آنها بند می کند. کسانی که تولید کننده خشونت، نفرت و جنگ در ایران و منطقه هستند، طرح «امنیت اخلاقی» را می خواهند پیاده کنند. در این جا «اخلاق» اسم رمز نظام پوسیده ولایت فقیه است که تولید کننده فاسدان، دزدان و قاتلان است. (منبع)

هشدارهای مکرّر و گوش های ناشنوا

مقایسهء شمار کشته شدگان و مجروحان دو زمین لرزهء ژاپن و اکوادور نشان می دهد که ایمنی سازی و ایجاد آمادگی برای رویارویی با زلزله، تا چه حد زیادی می تواند در کاهش میزان تلفات و خسارت ها نقش داشته باشد. آیا ما در کشور امام زمان، از این آسیب ها در امانیم؟  شوربختانه، پاسخ منفی است و به ویژه تهران، پایتخت بی قواره و هیولاوار کشورمان در روی خط  زلزله ای قراردارد که کارشناسان می گویند هر لحظه امکان دارد زمین لرزه ای شدید در آن رخ دهد و تاکنون نیز چندین سال در این امر تأخیر رخ داده است.

گشایش «پسمان‌گور»؛ افزودن بر شمار تاسیسات اتمی بی‌کار

رضا تقی زاده

«پسمان‌گور» یک نامی آرایش شده و محل آن در منطقهء انارک، بین اصفهان و یزد است. این نام را از تلفیق پَسمان (پسمانده‌های اتمی) و محل دفن (گور) ساخته‌اند که عنوان محل مدیریت پسمانده‌های سوخت اتمی در منطقهء انارک است... عنوان یکی از سه کتاب رونمایی شده از سوی حسن روحانی «صنعت هسته‌‌ای؛ شاهکار ایرانی» و یکی از دوازده دستاورد اتمی نيز تأسيسِ مرکز «تست سوخت راکتور مدرن شده اراک» معرفی شده است... اما روشن نیست که «پسمان‌گور»، با تاسیسات عریض و طویل پیش بینی شده در آن، چگونه می‌باید محل دفن زباله‌هایی شود که تا سال‌ها در اختیار ایران نخواهد بود!

آيا می دانستيد که اپوزيسيون داخل کشور هم رهبر دارد!

مطلب ظاهراً طنز وارده

ﮔﻔﺘﻢ: ﺍﺳﻢ ﺭﺋﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﻭ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ ﭼﯿﻪ؟ ﮔﻔﺖ: ﺭﺋﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﺎﺭﺍﮎﺍﻭﺑﺎﻣﺎﺳﺖ، ﺭﺋﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺭﺟﺐ ﻃﯿﺐ ﺍﺭﺩﻭﻏﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ ﻫﻢ ﻣﻠﮏ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﮔﻔﺘﻢ: ﺭﺋﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﻭ ﺭﻫﺒﺮﺍﯾﺮﺍﻥ ﮐﯿﻪ؟ ﮔﻔﺖ: ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ. ﮔﻔﺖ: ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﯽ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﻭﺗﺮﮐﯿﻪ ﻭ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ ﮐﯿﻪ ﻭﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﯽ ﺭﺋﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﻭ ﺭﻫﺒﺮ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﮐﯿﻪ؟ ﮔﻔﺖ: ﭘﺲ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﺮﺍﯼﭼﯽ ﻗﺎﻁ ﺯﺩﻡ؟ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺟﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﯼ ﻗﺎﻁ ﻣﯽ ﺯﺩﯼ.…>>>

پلیس نا محسوس و ترس «محسوس»

کورش عرفانی

رژیم ورشکسته و رو به زوال جمهوری اسلامی با اقداماتی مانند استقرار پلیس نامحسوس علائم ترس محسوس خود را ارائه می دهد. رژیم به مردم می گوید من در وحشت از این که شما خیزشی را آغاز کنید باید در کوچه و خیابان نیرو مستقر کنم تا احساس امنیت داشته باشم. نیروهای معترض و تغییر طلب در داخل و خارج از کشور باید این پیام رژیم را دریافت کنند و به طور سازمان یافته، با طرح و برنامهء مدیریت شده در تدارک هجومی صنفی- معیشتی- اجتماعی و سیاسی به رژیم باشند. فرصت ها همیشه هستند، برای نیروهایی که آنها را می بینند.

دست های بستهء جامعهء مدنی ایران

سعید پیوندی

جامعهء ایران جامعهء شکاف‌ها، تنش‌های بزرگ و بن‌ بست‌ هایی است که در انزوا مانند خوره روح جامعه را می‌خورند و آن را از درون سست و بی‌رمق می‌کنند. به نظر می‌ رسد کلید فهم رفتارهای اجتماعی توجه به تناقضات، آشفتگی‌ها، بحران هویتی و فرهنگی و آسیب ‌های آشکار و پنهان جامعه امروز ایران است. بال‌های چیده شدهء جامعهء مدنی توانایی پرواز بسوی افق‌های جدید را در شرایط کنونی از او می‌گیرند. طبقهء متوسطی که می‌بایست در مرکز پویایی، خلاقیت و تغییرات اجتماعی قرار گیرد از شکست‌ها و بن بست سیاسی و فرسایشی شدن از نفس افتاده است. پیچیده و غیر قابل پیش‌ بینی بودن رفتارهای جمعی و افکار عمومی بیش از هر چیز شاید به متن جامعه‌ای باز می‌گردد که زندگی متعارف ندارد، تحت نظارت است و در یک جنگ فرهنگی فرسایشی بی‌پایان گرفتار آمده است.

وضعيت اصلاح طلبان در جامعهء امروز ايران

اسماعيل نوری علا

در قسمت دوم برنامهء ياران، بمديريت عليرضا ميبدی

 بررسی آخرین خبرها در عرصه داخلی ایران

حسن اعتمادی ـ علی اصغر رمضانپور

در برنامهء تفسیر خبر به مديريت جمشید چالنگی

هم پیشقراول و هم پیشمرگ

رامین کامران

تصور اینکه ملی مذهبی ها ممکن است بتوانند از روحانیت یا حتی از همین رژیم اسلامی موجود استقلال کسب کنند، خیال باطل است. فعالیت آنها یا تعریف از منتظری است، که هر چه بود مرده و رفته، یا دست به دامن این و آن آخوند درجۀ دو شدن؛ و حال هم نوبت کروبی است که هم ارادت اش به خمینی روشن است و هم سابقه اش در تحکیم حکومت اسلامی و هدر دادن نیروی مردمی که چند سال پیش پایه های نظام را به لرزه درآوردند. جایی که می توانند فقط چشم خود را باز کنند تا راه درست را بیابند، چشم را بسته اند و برای خود عصاکش کور جسته اند!

دوران طلایی امام و پیکرهای آویزان از دار

سايت راديو زمانه

از میان اصول‌گرایانی که شرق با آنها تماس گرفته، تنها آخوند مشهور، جواد شجونی، توصیف روزنامه جوان از «دوران طلایی” را صحیح خوانده و با اشاره به کروبی گفته: «می‌دانم که امام رحم نمی‌کرد به چنین کسی. او را خرد می‌کرد.» اصلاح ‌طلبان، در مقابل، به توجیه برخوردهای تند خمینی با مخالفان برخاسته‌اند. به عنوان نمونه علی تاجرنیا، نمایندهء اصلاح‌طلب دورهء ششم مجلس، در گفت‌وگو با شرق می‌گوید: «در هر ساختار و هر مقطعی ممکن است اشتباهاتی شده باشد، اما باید یادمان باشد برخورد هایی که در زمان حضرت امام با افراد شد، عموماً با حمایت و درخواست افکار عمومی بود. البته من احتمال اشتباه را نفی نمی‌کنم، اما ایشان تعدیل‌کنندهء خواست مردم انقلابی بودند.»

اصلاح دینی کار روحانیون است نه روشنفکران!

گفتگو با همایون مهمنش

وقتی دخالت سازمان یافته دین در سیاست آغاز شد، دیگر مرزی نمی شناسد و هر قدر هم که در آغاز محدود و محتاطانه پیش برود، بالاخره فردی (مانند آیت الله خمینی) پیدا می شود که می خواهد کل حکومت را در دست گیرد. این تصور روشنفکران مذهبی که می توان از نهاد دین یا مذهب برای پیشبرد مقاصد سیاسیِ”خوب” استفاده نمود، مثل این است که فردی تصور کند اگر طنابی به گردن فیلی بیاندازد، آن فیل متعلق به او خواهد بود. حال آن که فیل اگر هوا برش دارد می تواند بسادگی آن فرد را از جا برکند و همراه خود ببرد. این همان اشتباهی بودکه نهضت آزادی به رهبری مهندس بازرگان مرتکب شد و علی رغم درستی و صداقت او، نتیجه، جمهوری اسلامی و حکومت کنونی شد.

معرفی شبکه تبلیغاتی جمهوری اسلامی در آمریکا (۲)

رضا تقی زاده

مبادرت به «نظر سنجی» ‌های سفارشی توسط مراکز علمی و دانشگاهی اروپا و آمریکا، و انتشار نتایج از پیش آماده شده به عنوان افکار عمومی مردم ایران، در کنار ماشین لابی‌گری جمهوری اسلامی که طی ده سال اخیر با هزینه ده‌ها میلیون دلار به کار افتاده، بخشی از شبکهء پنهان تبلیغاتی جمهوری اسلامی خارج از کشور است که در آن تعداد قابل ملاحظه‌ای نشریات و ده‌ها استاد ایرانی‌تبار دانشگاهی در آن مشغول‌اند. در نوشته پیشین به عملکرد شبکه تبلیغاتی پرهزینه جمهوری اسلامی در آمریکا و کانادا پرداخته شد و در این نوشته گردانندگان اصلی شبکه یاد شده معرفی می‌شوند.

دو سال پيش رو آبستن کدام رویدادها هستند؟

گزارش سايت انقلاب اسلامی

تغييرات و انتخاب ها و انتصاب‌هاي سال آينده باز مي گردد به چگونگي طي شدن جريانات در سال جاری. به دنبال تغييرات امسال، در سال آينده نيز اتفاقات ديگري روی خواهند داد كه بسا از اهميت برخوردار خواهند بود: «انتخابات» رياست جمهوري در خرداد ماه و انتصاب فرمانده كل سپاه پاسداران در شهريور ماه. اين هر دو رویداد از اهميت ويژه‌اي برخوردار خواهند بود. زيرا با توجه به وضعيت خامنه‌اي، در وضعیت مقام های رژیم و کشور مؤثر خواهند بود: در وضعیت خود خامنه‌اي و در وضعیت هاشمي رفسنجانی و حسن روحاني و سيد محمد خاتمي و مهدي كروبي و مير حسين موسوي مؤثر خواهند بود. آیا هاشمی رفسنجانی و خاتمی و میر حسین موسوی و کروبی از گردونهء رژیم به بیرون پرتاب خواهند  شد و یا در رژیم خواهند ماند. اگر در رژیم می‌مانند، با کدام منزلت و موقعیت؟

انقلاب پنهان!

هنگامه شهیدی

انتخابات اسفند ماه در بطن خود پیام‌های مهم و حساسی به صورت ملی دارد که هر دو جناح باید به آنها اهتمام داشته باشند. بر اساس آراء مأخوذه، حدود چهل درصد از واجدین شرایط در انتخابات شرکت نکردند که، اگر بپذیریم کنش‌ گران صحنهء انتخابات بیشتر گرایش به دادن رأی لیستی داشته اند، مفهوم آن چیزی جز عدم مشارکت اکثریتی از طبقات و دهک‌های پایین جامعه نیست. این جمعیت زیر فشار کمرشکن تورم سی تا چهل درصدی در دولت های نهم و دهم، و رکود و بیکاری دنباله‌دار آن تا به حال، طاقت خود را از دست داده و به نوعی از عصیان درون‌گرا مبتلا شده است. پتانسیل ایجاد شده در این توده‌ها، در کنار بخشی از آرا مخالف و خاموش کرانهء بالایی، آتش و پنبه‌ای را به وجود آورده که اگر از سوی هر دو جناح نادیده گرفته شوند دامن‌شان را خواهد گرفت.