چگونه ديکتاتور می شويم؟

روح الله خمينی

«اينهايى كه ديكتاتور شدند اين طور نبوده كه از اول ديكتاتور زاييده شده باشند. آنها هم مثل ساير مردم بودند. بعد هم وقتى كه به مقامى رسيدند، اين طور نبوده است كه از اول ديكتاتورى كرده باشند. لكن قدم بقدم، ذره به ذره، رو به ديكتاتورى رفتند، يك وقت هيتلر از كار درآمدند؛ يك وقت استالين از كار درآمدند. شيطانى كه در باطن انسان است با كمال استادى انسان را به تباهى مى كشد. همه ما دست به گريبان شيطان هستيم». برگرفته از سخنرانى روح الله موسوی خمینی در جمع نمايندگان مجلس شورای اسلامی، خرداد 1360

آیندهء سکولاریسم در ترکیه

نوژن اعتضادالسلطنه

دو عامل عمده در دههء هشتاد به رشد مجدد مذهب در جامعه ترکیه کمک نمود نخست آنکه ارتش به عنوان راهی برای مقابله با چپ گرایی در صدد تشویق برگزاری مراسم مذهبی و ایجاد طبقه علما و مذهبیون تحت نظارت دولت نمود و دوم آنکه پیروزی های حزب اسلامگرای رفاه در انتخابات شهرداری ها و انتخابات ملی در دهه نود نیز به پذیرش مجدد دین کمک نمود. رویکرد مذهبی و فرقه گرایانه اردوغان به مسائل مرتبط با سیاست داخلی و مرزبندی میان خود و دیگری که طیف وسیعی را در بر می گیرد محدود نمی شود. استفاده از واژگان و اصطلاحاتی چون شهرهای برادر و تمدن مشترک دمشق، بیروت، دیاربکر، مکه و مدینه و قاهره نمادهایی از تلاش او و جریان اش برای ایجاد یک گفتمان امت گرایانه سنی در منطقه هستند.

عراق، غولی با سر گِلين

پيتر هارلينگ

در حال حاضر، تقریبا غیرممکن است که در عراق کمترین اظهار نظر مثبتی در مورد سیاستمدارانی که همگان نسبت به آنها بدبین هستند، شنیده شود. پس از عزیمت نیروهای آمریکایی، کشور با خشونتی فراگیر نیز رو در رو شده و بحران سیاسی مداومی که خود را، از جمله، با رکود و توقف همهء لوایح قانونی مورد بحث در مجلس نشان می دهد. یارگیری های معدودی که این یا آن شخصیت سعی در انجام آن داشته اند نیز در برابر واقعیت غیر قابل تغییر بودن وضعیت از بین رفته است. تعبیر یک روشنفکر واقع بین این است که: «در اصل، در ورای این نزاع ها، اینها همه با هم رفیق هستند. از سوی دیگر، آنها وانمود می کنند که از همدیگر متنفرند تا با به اصطلاح مبارزات خود ما را سرگرم کنند. دعوای آنها بر سر حق و حساب ها است و نه به خاطر فرقه گرایی، و همه بر یک چیز توافق دارند: حفظ نظام».

هیلاری کلینتون، بازگشت به مداخله گری قدرتمند؟
سيلوان سيپل

هیلاری کلینتون، زنی که می پندارد می توان جریان زمان را متوقف کرد، از سوی حزب دموکرات به عنوان نامزد ریاست جمهوری آمریکا معرفی می شود و همهء نظرسنجی ها تا امروز نشانگراین است که بخت بسیاری برای راهیابی به کاخ سفید دارد، و این در شرایطی است که دنیای خارج برای آمریکائیا خطرناک و پرآشوب تر و بیش از همیشه غیرقابل درک است. آیا رفتار او در زمان «بهار عرب» در مصر می تواند نشان دهندهء سیاست خارجی اش در خاور نزدیک پس از انتخاب به ریاست جمهوری باشد؟ او در خاطرات خود با نام «زمان تصمیم گیری ها» پنهان نمی کند که از دید او نتیجهء «بهار» مصر نشان داد که حق با او بوده است!

پیام سیاسی یک دیدار و زیر مجموعه های آن

)بخش دوم(

وقتی الفتح حاضر شده بخشی از حق خود را به اسرائیل ببخشاید، مجاهدین نمی توانند کاسه داغ تر از آش شده، در نوستالژی به سر برده، و هنوز بر شعار ضد صهیونیستی پای فشاری کنند؛ بخصوص که حماس بعنوان عنصر ضد صهیونیست شناخته شده است. در این چارچوب، مجاهدین دو چاره بیشتر ندارند، یا بر آنچه نیم قرن پیش گفته اند اصرار ورزند و در زیر مجموعه حماس قرار بگیرند، و یا اینکه در زیر مجموعه که الفتح است قرار بگیرند. شایان یادآوری که از حدود 5 سال پیش، الفتح به خواست های زیرمجموعه ی اسرائیل و عربستان روی آورده است. بنابراین، گزینش علنی زیر مجموعه، نخستین پیام سیاسی این دیدار است.

آيا گفتگو در اپوزيسيون چنين بايد باشد؟

پرسشی از جانب سردبير سايت جنبش سکولار دموکراسی ايران

در پی سخنان ترکی الفيصل در گرد همائی اخير اعضاء سازمان مجاهدين و سپس ديدار محمود عباس با خانم مريم رجوی، آقای علی ناظر، ناشر و سردبير سايت ديگاه مقاله ای را با عنوان «پيام سياسی يک ديدار و زيرمجموعه های آن» منتشر کرد که اندکی بعد با پاسخ آقای ناصر آبادانی در سايت «آفتابکاران» همراه شد و سپس آقای علی ناظر، با چاپ مطلب آقای آبادانی، نسبت به اين مطلب واکنش نشان داد. در مجموع می توان ديد که مخالفان (به معنی اپوزيسيون برانداز حکومت اسلامی مسلط بر ايران) هنوز حتی زبان مشترکی را برای گفتگو و برخورد انتقادی با يکديگر به دست نياورده اند. ب

مهمترین سند توحش و جنایت حکومت مسلط بر ایران>>>

در تابستان 67، با فتوای خمینی و تایید رهبران وقت حکومت اسلامی، هزاران زندانی سیاسی و عقیدتی را در زندان های حکومتی کشتند. برخی از زندانیان حتی دوران زندانی شان تمام شده بود، برخی حتی «ابراز پشیمانی» کرده بودند اما ماشین کشتار بی امان یک حکومت مذهبی بیشترشان را درو کرد. در سال های گذشته خیلی ها منکر این جنایت ها شده اند، خیلی ها گفته اند که این گفته ها اغراق آمیز است، اما اکنون با انتشار صدای آیت الله منتظری، یکی از مهمترین چهره های انقلاب 57، و تنها کسی که در آن زمان با این کشتارها مخالفت کرده بود، دیگر هیچ کسی نمی تواند منکر این جنایات شود. در زیر لينک های فايل صوتی و نوشتاری اين سخنان را بشنوید یا بخوانید و یادمان باشد چنین حکومتی نه تنها عوض نشده و نخواهد شد بلکه هر روز وحشی تر و ظالم تر خواهد شد. آنان که هنوز می خواهند این حکومت را اصلاح کنند و یا امیدی به اصلاح آن دارند آگاهانه یا ناآگاهانه همراهان و یا حداقل  شاهدان بی خیال این توحش و بیدادگری هستند.

فايل صوتی       فايل نوشتاری

پاسخ دندان شكن سيد احمد و بيت امام به آيت الله منتظرى!

ف. م. سخن

ارتعاش اين صدا، يا درست تر بگويم صداها، نه تنها بر قلب و روح آزادگانى كه سه دهه در سكوت فراگير حاكم بر سرزمين مان، و نيز در ميان هلهله هاى پيروزى و شكستِ انتخاباتى عروسك هاى خيمه شب بازى حكومت فرياد مى زدند: «جنايتى بزرگ و بى رحمانه در دههء شصت توسط كسانى كه امروز داعيهء اصلاح «حكومت» و «اسلام» دارند و از «رحمانيت» و «مهرورزى» سخن مى گويند صورت گرفته است! براى نشان دادن ابعاد اين جنايت، نيازى به نبش قبر خاوران و قبرستان هاى پرت و دورافتادهء شهرستان ها نيست؛ ابعاد اين جنايت در نوشته هاى آيت الله منتظرى قابل مشاهده است،...

درباره نوار آیة الله منتظری

مصطفی تاجزاده

حاكميت مي تواند با عذرخواهی از ملت، حلالیت طلبی از بازماندگان و اصلاح ساز و کار قضائی میهن، به گونه ای که تکرار چنین فجایعی را ناممکن کند، زخم ناشی از این اعدام ها را التیام بخشد. من به سهم خود از خانواده های اعدام شدگان آن فاجعه، از جمله بازماندگان قربانیانی که عضو مجاهدین خلق نبودند، پوزش می طلبم و متواضعانه آنان را فرا می خوانم تا، با تأسی به ماندلا، "ببخشند اما فراموش نکنند" تا ایران و ایرانی از چرخه ی شوم نفرت و کینه و انتقام رها شوند. از رهبر هم می خواهم که پیش از آن که دیر شود پرچم دوستی و مهر و آشتی ملی برافرازد و با پایان دادن به حصرها، زندان ها، پناهندگی ها و مهاجرت های سیاسی، تلخ کامی این روزها را به شیرینی هم زیستی مسالمت آمیز آحاد هم وطنان تبدیل کند تا قطار انقلاب در ریل اصلی خود که "همه با هم بودن" است، قرار گیرد.

پاسخ به تاجزاده

شادی صدر

به نظر می رسد نه فقط حقایق زندگی همان خانواده‌هایی را که ازشان عذرخواهی کرده‌اید نادیده گرفته‌اید که حتی نوار را هم خوب گوش نکرده‌اید. منتظری آشکارا از پروژهء کشتن همهء اعضا و هواداران مجاهدین، حتی روزنامه‌ خوان و نشریه‌ خوان ‌شان پرده برمی‌دارد. اما شما، بسیار آگاهانه، همه آن‌هایی را که در زندان “اتهام” مجاهدین داشته‌اند، “عضو” این سازمان و مسلح می خوانید و با داعش‌وار خطاب کردن شان، اعدام‌شان را همچنان به حق جلوه می‌دهید. بعید است کسی مثل شما، با پیشینهء مسئولیت در سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی که سابقهء عملیات تروریستی قبل از انقلاب خود را با افتخار در کارنامه‌اش بیان می کند، سازمانی که بعد از انقلاب در تشکیل و تأسیس کمیته های انقلاب نقش اصلی را داشته است، کمیته هایی که در سرکوب و دستگیری و شکنجه مخالفان جایگاه ویژه ای داشته، فرق بین عضو و هوادار یک سازمان سیاسی را نداند.

الوداع با آیت خدا!

يوسف اردلان

در 29 آذر 1388، برابر با 20 دسامبر 2009، آیت الله حسیننعلی منتظری مُرد. کانال تلویزیونی فارسی بی.بی.سی برنامه ای را ترتیب دادە بود و چند نفر را برای این برنامه دعوت کردە بود: خانم شیرین عبادی، فرخ نگهدار، محمد علی عموئی، و یک قربانی جان بدر بردە. هر کدام از این شخصیت ها با اندوە و تاسف فراوان در منقبت آیت‌الله از دست رفته شان نکاتی را گفتند؛ مثلاً، خانم عبادی اعلان کرد که حقوق بشر را از  آن حضرت آموخته اند! و عموئی افتخار می‌کرد که بر سر سفرەء مشترک با ایشان نشسته است (که به گمان نگارندە راست نمی گغنه است). نگارندە، با بهرە گیری از این برنامهء بی.بی.سی،  مطلب حاضر را نوشت. و  بنظر می‌رسد که نکات بیان شدە را هنوز هم می‌شود تکرار کرد.

چرا دین نمی‌تواند پایهء دموکراسی باشد؟

مهدی مظفری

نقش دین ایجاد دموکراسی نیست. هیچ دینی وجود ندارد که رسالت خود را ایجاد دموکراسی یا حتی بسط آن اعلام کرده باشد. آیا کسی دینی می‌شناسد که پیامبرش وعده دموکراسی به پیروان اش داده باشد؟ اگر چنین نیست، بنا بر این اصولاً بحث دین و دموکراسی و به طور مشخص‌تر اسلام و دموکراسی که این همه کتاب و مقاله راجع به آن نوشته می‌شود اصولاً موضوعیت ندارد. یعنی بحثی‌است بدون معنی و عاری از موضوع. بحث جنبی مرتبط با این بحث، مسئله تضاد یا همسانی اسلام با دموکراسی است. این بحث هم به جایی نمی‌رسد چون نتیجه بحث موکول به تعریف خود اسلام است.

اقتصاد ایران در آستانه بن بست

محسن رنانی

یه گزارش ایلنا، محسن رنانی، استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان که در همایش «افزایش مقاومت، تنوع تولید» در دانشگاه شهید بهشتی سخن می‌گفت بر این اعتقاد است که اقتصاد ایران به علت چند لایگی و پیچیدگی رکودی که به آن گرفتار است در آستانه ورود به بن بست است. چرا که اصولاً دولت ابزار لازم برای خروج از رکود را در دست ندارد. او معتقد است رکود کنونی عمیق ترین رکود اقتصاد ایران در سال های پس از جنگ جهانی دوم است، چرا که به طور همزمان گرفتار پنج نوع رکود اقتصاد کلانی، رکود ساختاری، رکود نهادی، رکود جهانی و رکود درآمدهای نفتی است و خروج از آن فعلاً خارج از مقدورات دولت است.