از حجاب اجباری و کنیز داری داعشی تا افت برنامه های «افق»!
محسن ذاکری
برنامهء
افق صدای آمریکا در نهم ژوئن،
افت و نزول کیفیت خود را، که از مدت ها پیش همراه با سیاست های
اخیر دولت اوباما در این
برنامه ها شروع شده بود، نشان داد. این برنامه به مقولهء حجاب
اجباری در ایران
پرداخته بود. و شق القمر این برنامه هم اينکه در چینش میهمانان
برنامه همه از طیف
«اسلام رحمانی» بودند: خانم فاطمه حقیقت جو، آقای حسن اشکوری، آقای
محمد جواد اکبرین
و
خانم شیرین عبادی! این برنامه مرا مجبور به نوشتن کرده است؛
استخوان در گلو
مانده را یا باید قورت داد و یا اینکه در آورد. و زمانی
که
وقت گفتن برسد، نگفتن،
بزرگترین «نه» به خویشتن است.
آغاز فروپاشی «امپراتوری
شیعه»
کاظم موافق
ساعت
زمان همچنان به پیش میرود و هرچه به روزهای پایانی ماه و زمان امضا
توافق کذایی که قرار بود نوشداروی نظام باشد نزدیک
تر میشویم، امید به امضای آن کم و کمتر
میشود. هرچند با تغییر روز بروز جغرافیایی جنگی در
سوریه و آب شدن ارتش فرسوده بشار که اینروزها
کمبود پرسنل خود را از طریق جذب میلیشیاهای
مسیحی و دروزی تکمیل میکند، امضا کردن یا نکردن آن توافق
دیگر دردی را از نظام روی به قبله اسلامی دوا
نمیکند، زیرا هزاران پرسش بی پاسخ هست که
اینبار نمیتوان از پاسخ دادن به آن طفره رفت.
اپوزيسيون و سياست کشورهای غربی
اسماعيل نوری علا
«تغيير رژيم» بدون وجود «آلترناتيو» ممکن نيست. پس تنها در وضعيت
اولويت پيدا کردن تغيير رژيم است که غربی ها به جد به مجموع
اپوزيسيون رژيم نگريسته و می کوشند تا «گزينهء مطلوب» خود را از
ميان آنها تشخيص داده و يا انتخاب کنند. اما البته، و قبل از هر
چيز، «گزينهء مطلوب» بيگانگان گزينه ای است که از آنها حرف شنوی
داشته و مجری احکام آنها باشد. جالب است که ببينيم در اين وضعيت آن
دسته از نيروهای اپوزيسيون که نه اميدی به مردم خودشان دارند و نه
اعتباری در نزد آنها، يکباره تبديل به «گزينهء مطلوب» می شوند!
◄
دو نظر در
مورد اين نوشتار
از فريدون
معزی مقدم و فيروز افروز
◄
سکولاريسم و حقوق بشر
گفتوگو با عمادالدين باقی
گفتوگوگران:
محسن آزموده - علی ورامينی
راديکاليسم
بخشی از
روشنفکران و شکاف آنها با جامعهء
مذهبی،
و در نتيجه با توده، مسئلهء
رشد
مارکسيسم و حتی امروزه تضادهای مذهبی - غيرمذهبی که اين هم در
آينده
آثار
خودش را خواهد داشت و همچنان تا سال ها ايران را در عقب ماندگی نگه
خواهد
داشت،
همه بخاطر اين بوده
که تجربه فرانسه الگو شد نه امريکا.
پیوند سیاستهای امپریالیستی حکومت اسلامی ایران
با ستمگری های
آن در داخل
گفت وگو با یاسین الحاج صالح،
روشنفکر سوری
دار
و دستهء
نفرت انگیزی که
مردم خود را با سلاحهای
شیمیایی، گرسنگی دادن،
کشتارهایی در مقیاس صنعتی
و زیر
شکنجه، تجاوز به کودکان و زنان در سیاهچالهای
زندانهای امنیتی
به قتل
میرسانند باید بابت جنایتهای
شنیع خود پاسخگو باشند. افراط گرایی
اسلامی همیشه میوهی
تلخ این عدم پاسخ گویی
بوده است.
در عين حال،
این چه گونه “چپی”
است که مسائل مربوط به عدالت را از
تفکرش و درکی که
از خود دارد کنار
میگذارد؟ و کلام
نهایی: این “اصلاحات
پیشنهادی اسد” که
توصیه میشود ما از آن
حمایت کنیم چیست؟ من سوری ام و هیچ خبری
از این “اصلاحات”
ندارم! لطفاً
از آن “دگراندیشان ایرانی”
بخواهید که اطلاعات خود
مبنی بر “اصلاحات
اسد” را برای من
بفرستند.
پیتر دایزیکس