جایگاه
ادیان، مذاهب و عقاید تئولوژیک
در جنبش سکولار دموکراسی
محسن بهزاد کريمی
بیایید خشت اول را کج نگذاريم!
از
آنجا که
از
يکسو
عموم ادیان و مذاهب و فرق،
و تفکرات تئولوژیک و ماوراء الطبیعه،
فعالیت های سیاسی را منع و عموماً
آنها را
مغایر با دستورات و اعتقادات خود می دانند و،
از
سوی دیگر،
حضور این بخش از جامعه از ملزومات جنبش است،
از ابتدا می توان،
با در نظر
گرفتن استراتژی مناسب
و
با راهکاری صحیح،
به جذب حداکثری این
گروه ها پرداخت
.در
اين ميان،
نیازی به طول و تفضیل نیست و راستی و صراحت از ابتدا می تواند تمام
موانع حقیقی و حقوقی را در راستای همکاری دو طرف مرتفع سازد.
با
اين اميد به کنگره می آيم که...
احمد وحدانی
تشکيل
یک آلترناتیو سکولار دمکرات، که من هم خود را سرباز این راه
میدانم، یک ضرورت تاریخی در مرحلهٔ کنونی در راستی مبارزات
سرنگونی طلبانه است.
من بر این باور هستم که با جنبش سکولار
دموکراسی ما وارد یک فاز و مرحلهء جدیدی از مبارزات در راه سرنگونی
رژیم آخوندهای حاکم بر ایران شده ایم و جامعهء ایران برای یک تغییر
بزرگ در راه رسیدن به آزادی و آبادی ایران کاملاً آماده است. اما
شرط لازم و ملزوم آن تشکیل و داشتن یک آلترناتیو سکولار دمکرات،
ملی، مردمی و فراگیر است و این اولین و مهمترین و ضروری ترین
اقدام خواهد بود.
آزادی
مذهب در فرهنگ ایرانی
شکوه میرزادگی
این روزها هر زنی که یک تار مویش را از حجابی اجباری اش بیرون می
گذارد و یا حتی با خودش زمزمه می کند که آزادی پوشش حق من است، هر
زنی که می گوید: «حق من نیست که قیم فرزندم نباشم»، یا «برابری
حقوق اجتماعی حق من است» یا «حق من است که از آموزشی یکسان بهره
مند شوم» و بسیاری ديگر از خواست های این گونه حقوق که همه می
دانیم، يقيناً به آزادی مذهب باور دارد، چرا که حکومت اسلامی این
آزادی ها و خواست ها را از زنان گرفته است.
آیا مذهب می تواند در
خدمت پیشرفت اجتماعی باشد؟
ژيلبرت اشکار
ترجمهء شهباز نخعی
در
حالی که
خداناباوری
(آتئیسم) توسط بسیاری از مذاهب مورد حملهء خشن قرار گرفته و
مذهب آماج حملهء
خداناباوران
است، مبارزات استقلال طلبانه، به ویژه در امریکای لاتین،
به همت الهیات آزادی بخش، آنهائی
که
به آسمان اعتقاد دارند را در
کنار آنهائی گرد آورده که به آسمان اعتقاد ندارند. اما تصور این
نوع اتحاد با پیروان تندروی اسلام سیاسی دشوار است. چرا؟
جنبش سياسی و برنامه های اجرائی
اسماعيل نوری علا
مسلماً اگر اعضاء پر شمار «جنبش» موفق شوند تا در مورد ايجاد يک
«آلترناتيو سکولار دموکرات» با يکديگر به توافق برسند و آن
«آلترناتيو» اجرای نقش هماهنگی و هدايت مبارزات ملت ايران برای
رسيدن به آزادی و استقلال و حاکميت ملی را بر عهده بگيرد و، پس از
انحلال حکومت اسلامی نيز، کشور را تا رسيدن به موعد انجام رفراندوم
ها و انتخابات های گوناگون اداره کند، می توان، هم در دوران
مبارزات و هم در دوران موقت ادارهء کشور، انتظار ارائهء همه گونه
برنامه های ويژه و موضع گيری های خاص را از آن داشت.
◄
فايل صوتی
◄
فايل
تصويری
◄
فايل پی.دی.اف
◄
پاسخی
به بهنام چنگائی
محسن ذاکری
اگرچه
در
در اسناد جنبش سکولار دموکراسی
به شفافیت گفته
شده
است، و نه
برای اولین بار، که داشته های ما چه است و بنیان کارمان چیست و
«پیمان نامهء
عصر نو»، یا همان سند تفاهم و
مشترکات مان،
از چه می گوید، اما باز می بینم بعضی از هموطنان، با نگرش
استراتژیک خود،
«استراتژی
جنبش»
را نقد می
کنند و گویی ما را ابداً
نمی بینند و نمی
شنوند مگر اینکه «پژواکی» از نگرش آنها باشیم.
به
برگزار کنند گان گرامی کنگرهء
سوم
بهنام چنگائی
آشکارا بگوئید. اگر شما به ضرورت همبستگی و همراهی با اراده ی
مردمی و پائینی ها و کارگران علیه خودسری فردی و گروهی امیدوارید و
می خواهید پاسخی درخور و ژرف به سیاستگذاری خودمدیریتی فردای آزاد
و آباد بدهید و به تبع آن بتوانید چاره ای مشترک برای گردهمائی ها،
سمتگیری ها و اراده ی دگرگونسازی اجتماعی توده ای علیه خودکامگی
شاهی و ولائی دست یازید و اعتماد اجتماعی را به خود تشویق کنید و
در درون آن مبارزه ی مسالمت آمیز توده ای وظایف خویش را بیابید؟!
این جویش و بینش شما با همه ی ناسازگاری های نظری که در چهارچوب
سکولار دمکراسی دارد، آن
هم
در جامعه چند
دست ما به راستی هم عالی و هم ناهمخوان است.