وقتی الفتح حاضر شده بخشی از حق خود را به اسرائیل ببخشاید، مجاهدین نمی توانند کاسه داغ تر از آش شده، در نوستالژی به سر برده، و هنوز بر شعار ضد صهیونیستی پای فشاری کنند؛ بخصوص که حماس بعنوان عنصر ضد صهیونیست شناخته شده است. در این چارچوب، مجاهدین دو چاره بیشتر ندارند، یا بر آنچه نیم قرن پیش گفته اند اصرار ورزند و در زیر مجموعه حماس قرار بگیرند، و یا اینکه در زیر مجموعه که الفتح است قرار بگیرند. شایان یادآوری که از حدود 5 سال پیش، الفتح به خواست های زیرمجموعه ی اسرائیل و عربستان روی آورده است. بنابراین، گزینش علنی زیر مجموعه، نخستین پیام سیاسی این دیدار است.

گفتگوی نخست با

حسن اعتمادی و احمد وحدانی

فايل تصويری      فايل صوتی

آيا گفتگو در اپوزيسيون چنين بايد باشد؟

پرسشی از جانب سردبير سايت جنبش سکولار دموکراسی ايران

در پی سخنان ترکی الفيصل در گرد همائی اخير اعضاء سازمان مجاهدين و سپس ديدار محمود عباس با خانم مريم رجوی، آقای علی ناظر، ناشر و سردبير سايت ديگاه مقاله ای را با عنوان «پيام سياسی يک ديدار و زيرمجموعه های آن» منتشر کرد که اندکی بعد با پاسخ آقای ناصر آبادانی در سايت «آفتابکاران» همراه شد و سپس آقای علی ناظر، با چاپ مطلب آقای آبادانی، نسبت به اين مطلب واکنش نشان داد. در مجموع می توان ديد که مخالفان (به معنی اپوزيسيون برانداز حکومت اسلامی مسلط بر ايران) هنوز حتی زبان مشترکی را برای گفتگو و برخورد انتقادی با يکديگر به دست نياورده اند. بررسی اين سه مکاتبه (که در سايت جنبش منتشر می شود) می تواند درس عبرتی برای همهء دست اندکاران اپوزيسيون باشد.

فعالیت سازمان اطلاعات سپاه پاسداران در خارج کشور

امرالله ابراهیمی

سه روز پيش (پانزده امرداد) سالگرد قتل ناجوانمردانه دکتر شاپور بختیار و یار باوفایش سروش کتیبه بود و دو روز پيش هم سالگرد همان روز تلخی بود که فریدون فرخزاد را در منزل اش با کارد سلاخی کردند. ماه قبل‌تر سالگرد قتل دکتر عبدالرحمن قاسملو و یاران اش بود و ماه بعد هم سالگرد قتل دکتر صادق شرفکندی و چند عزیز دیگر است. سالگرد قتل دکتر رضا مظلومان هم در هفتم خرداد بود و ماه قبل از آن، سالگرد قتل دکتر کاظم رجوی را داشتیم. و ... اگر تقویم را ورق بزنیم، سالگرد بالای سی‌صد آزاده‌ی دیگر را هم می بینیم که در خارج از کشور به قتل رسیدند. با اینکه مقتولین گرایش‌های سیاسی مختلفی داشتند و محل قتل‌شان هم متفاوت بود، یک نقطه مشترک در تمامی این قتل‌ها به چشم می خورد.

دربارهء يک نامه از اسماعيل نوری علا

جهانبخش خوش هیکل

چرا جناب نوری علا در نوشته خود اصل موضوع یعنی "راسان" و تلفیق مبارزات مدنی مردم کردستان با دفاع مشروع پیشمرگان حزب و تصمیم به از سرگیری بیش از پیش حضور پیشمرگان حزب دمکرات کردستان ایران در میان مردم کردستان را به بوته فراموشی سپرده و هیچگونه موضعی مشخص به صورت تأیید یا مخالفت در این زمینه ابراز نداشته است. ضروری بود جناب نوری علا که در نوشته اش فرصت کافی داشته و به موراد غیر اصلی نامه حزب پرداخته است و بعضاً بخش‌هایی جزئی از نامه‌ی حزب را نیز مثبت ارزیابی کرده است مشخصاً به اصل موضوع یعنی شیوه‌ی جدید مبارزه‌ی حزب دمکرات کردستان ایران "راسان" نیز واکنش نشان می‌داد و در این زمینه دیدگاه خود و جنبش متبوعش را به صورت رسمی اعلام می‌کرد.

غرب به ترکیه نیاز ندارد!

نشريهء «نشنال اینترست»

حقیقت این است که ترکیه برای دهه های متوالی از عضویت اش در ناتو برای ارایه نمایشی مسخره از دموکراسی استفاده کرده است. ناتو یک تسهیل کننده بود و به ترکیه اجازه داد تا جنون آدم کشی اش در منطقه را پیش ببرد و در عوض سوخت لازم برای احیای خیال باطل امپراطوری عثمانی را برای ترکیه فراهم کرد. با پذیرش خطر نابودی وجههء بین المللی و پس از سال ها بهانه سازی برای متحدان سابق مان، زمان آن فرار رسیده است که این روابط یک طرفه و مخرب را پایان دهیم. پیوستن به ناتو ضمانتی برای امنیت ملی ترکیه بود که بیش از آنکه برای ما در غرب سودمند باشد برای ترکیه سودمند بود. این امر امروزه مصداق بارزتری از هر زمان دارد.

حکومت اسلامی و استفادهء ابزاری از خداباوری

اکبر کریمیان

دلیل ناموفق بودن روش استیلای فرهنگ سیاسی دین محوران حاکم بر کشور، از نظر سعادتمند کردن جامعه، در نامفهوم بودن و یا در سیال بودن اصول اساسی اش است. هر چند که عنوان می شود که "قوانین الهی" ثابت و غیر قابل تغییر است، ولی شاهد اجرای شرط اول و اصلی آن، که همان هر عمل و گفتاری برای حفظ حکومت جایز و واجب است، هستیم. این شرط یا حکم فقهی به معنی قبول نقض تمامی اصول اخلاقی، اجتماعی، سیاسی، مذهبی، عرفی و ... شناخته شده و حتی مورد قبول سیستم است. یعنی دروغ، اختلاس، تجاوز، شکنجه، اعدام، سرکوب مردم و ... برای حفظ نظام جایز و واجب است؛ توجیهی که یک فرد دین محور را، به یک بمب و ماشین نابود کننده تبدیل می کند.

جامعهء ترس و نقش تروریسم اسلامی

جلال ایجادی

اسلاميسم یک «ایدئولوژی خزندهء تهاجمی» است؛ خزنده است زیرا در هنگامی که تناسب قدرت مناسب نیست موذی و عوامفریب است، ولی لحظه ای که احساس قدرت کند دست به تهاجم می زند. در دمکراسی های غربی نظام سیاسی قدرتمند است ولی عرصه های ناتوانی نیز بسیار است و تروریسم اسلامی به این ناتوانی ها آگاه است. اسلامیست ها سنگر به سنگر پیش می آیند و از آنجا که خواهان تصرف قدرت در غرب اند، دارای دو سیاست همسو هستند: سیاست آرام و زیرزمینی و عوامفریبانه و ایدئولوژیک و سیاسی از یکسو و سیاست رادیکال برای بی اعتبار کردن تمدن غرب و حمله های تروریستی برای اغتشاش و جنگ داخلی، از سوی دیگر.