بنظر
می رسد مواضع سیاسی جامعهء شهروندی و اپوزیسیون مترقی ایران می
بایست بر پایهء هشدار دادن مجدد به جامعهء جهانی به خطرات تصديق
موجودیت حکومتی باشد که طی
سی
و هفت
سال جز زیر پا گذاشتن حقوق بشر و انجام جنایت علیه بشریت، در ایران
و منطقه، سیاست راهبُردی دیگری نداشته است. زمان آن فرا رسیده است
تا به جامعهء بین المللی نهیب زنیم که توافق هسته ای شما با رژیم
اسلامی توافق شما با حکومت سرکوبگر و ضد بشری ملایان می باشد و نه
توافق شما با جامعهء شهروندی ایران که اساساً دیدگاهی کاملاً
متفاوت با شما، نسبت به ماهیت، منش و موجودیت این حکومت مذهبی
دارد.
ايدئولوژی
و جعل تاريخ
عمادالدين باقی
ايدئولوژی هرچند خود
در خدمت قدرت
است ولی تا وقتی قدرت تشکيل نشده فقط يک عقيده در ميان عقايد موجود
است و
وقتی به قدرت رسيد فاجعه آفرين است زيرا قدرت ذاتاً
ميل سلطه بر همهأ
حوزه ها دارد و ايدئولوژی هم ميل به خلوص دارد. اين ميل به خلوص که در
«تولد
يک انقلاب»
توضيح داده ام فقط در حوزهء
عقايد نيست،
حتی در تاريخ هم هست. از نظر
صاحبان قدرت و ايدئولوژی، تاريخ هم بايد خالص شود و پاکسازی و
گندزدايی
شود. لذا دخل و تصرف در آن مجاز و موجه می گردد. گاه برای اين خلوص
و برای
توجيه قدرت خود لازم می آيد که تاريخ هم جعل کنند.
مشترکاتی
با احزاب کردی؟
محسن ذاکری
حق آن است که
این باور و اعتماد
در مخيلهء سياسی ما
ریشه بدواند،
و بتوانیم از آن استفاده
بهنه نکنيم،
که نقش احزاب کرد ایران در ایجاد، گسترش و قوام سکولاریسم و
دموکراسی
در
کشورمان
می تواند بسیار مهم و کارآمد
باشد، بویژه اگر آنها هم،
در رابطه
با
دیگر اقوام ایرانی و شهرها و مردم ایران،
«مشترکات»ی
را قبول و باور داشته باشند.
در مقابل،
مردم
ایران،
و
بویژه آنان
که «فارس» می خوانندشان
(هرچند
این
اصطلاح
هنوز
سخت
ناقص و نارسا است)،
نيز
باید در جهت بارور
کردن
و عزیز شمردن این
«مشترکات»،
بسيار بيش از اين ها کار کنند.
چند
کلمه در مورد سکولاريسم امروز
سام قندچی
بسیاری از جوانانی که امروز در
سی
و شش
سال جمهوری اسلامی به سکولاریسم رسیده اند،
یا
آن
را
در
اروپا و آمریکا می بینند،
با
مشاهدهء
عکس های دوران قبل از انقلاب فکر می کنند که جامعهء
ایران واقعاً در
آن
سال
ها
سکولار بوده است. اما واقعیت این است
که سکولاریسمی
شکل گرفته
از پایین تازه در
بيست و پنج
سال اخیر است که بوجود آمده و پیش از آن،
متأسفانه،
نه در اصلاحات اجتماعی نظیر کوشش
های امیرکبیر و نه در انقلاب های اجتماعی نظیر مشروطیت،
سکولاریسم در مرکز توجه رهبران فکری ایرانیان نبوده است.
سکولار
دمکراسی و ایرانیان خارج از کشور
(در چگونگی نیروهای
سیاسی)
کامبیز باسطوت
پرسش
های فراوانی فکر هر کوشندهء
سیاسی در خارج را،
اگر
هنوز ایران و مردم ایران را بفراموشی نسپرده
باشد،
از
هنگام
روی کار آمدن حکومت اسلام سیاسی تا بدرازا کشیدن عمر آن برای
سه دههء
گذشته،
مشغول می کند؛
پرسش هائی که هر کوشندهء
سیاسی واقع بین را به سرگیجه و درماندگی دچار می
سازد.
کجای کار مخالفان سیاسی حکومت اسلامی خراب است؟ آیا
وضع موجود ناشی
از تک روی سیاسی و گریز از کار منسجم حزبی است؟ آیا مقصر اندیشه
های مطرح غالب کوشندگان سیاسی
است؟
آیا مخالفان حکومت اسلامی واقعاً با آن مخالفند یا
اين
یک بازی سیاسی است برای خنثی کردن دشمنی مردم با رژیم اسلامی؟
زمان
تصمیم
(در
بارهء روند شکل دهی تشکل بزرگ چپ)
شیدان وثیق
پرسش
اصلیِ
«انحلال
یا اصلاح جمهوری اسلامی»
است. به بیان دیگر مساله انقلاب یا رفرم (اصلاحات) در رژیم
استبدادی - دین سالاری ایرانِ امروز و در نتیجه مناسباتِ چپ با
اصلاح طلبی در چهارچوب نظام و با اصلاح طلبان حکومتی یا غیر
حکومتی. پاسخ به این پرسش نیز در تبیین راه کارها (استراتژی به
گفته رایج سیاسی) و مواضع یک سازمان سیاسی در شرایط امروز ایران
فوق العاده تعیین کننده می شود...
تراژدی یا ملودرام؟!
فرهاد عاصمی
آنچه که نمی توان
در
موضع بهزاد کریمی
با آن
موافق بود، مضمونی است که برای چنین برنامه به منظور پایه ریزی
«سعادت عمومی» پیشنهاد می شود. او تحقق یافتن برنامه پیشنهادی را
در همان صفحه نوشتارش، «منوط به پیاده شدن الگویی مشابه اتحادیه
اروپایی در این ناحیه» می پندارد تا «منطقه» خاورمیانه نیز
«سرانجام به اتحاد و وحدت اقتصادی و سیاسی» نهفته در پس «الگوی
مشابه اتحادیه اروپایی» دست یابد که با آن «هنوز شوربختانه فاصله
داریم»!..
ما وکیل دادگستری هستیم!
بيانيهء عده ای از وکلای دادگستری ايران