1. در اين پايگاه،

به احترام «جمهوريت»،

هر کجا سخن از حکومت

 مسلط  بر ايران پيش آيد،

 واژهء «جمهوری» به

 «حکومت» تبديل می شود.

2. انتخاب تيتر مقالات وارده

با سردبير است.

پيمان نامهء عصر نو

نهاد هماهنگی جنبش

اساسنامه

هيئت دبيران

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

کارنامهء آخر سال و ديگر قضايا

معمولا سال که به اتمام می رسد مدیران و مسئولان مملکت گزارشی از اعمال و رفتار خود و خدماتی که به امت همیشه در صحنه کرده اند می دهند تا امت (همان ملت سابق ایران) قدر این آقایان را بدانند و حرف های ناجور پشت سر آنها نزنند و ناله و نفرین شان نکنند. خدمات دولت محترم که قابل شمارش و توصیف و تمجید نیست و در وصف نمی گنجد. مثلاً، هنوز سال تحویل نشده تصمیم گرفتند بهای سوخت را، علیرغم کاهش قیمت در جهان، افزایش دهند تا دنیا بفهمد جمهوری اسلامی مستقل است و مستقل تصمیم می گیرد و وابستگی اقتصادی به جهان ندارد و فعل و انفعال های اقتصادی جهان روی اقتصاد آن تاثیری ندارد و راه ما از راه بقیهء جهانیان جدا است!

رأی این مردم رای به تغییر است

در انتخابات باید متحد پشت سر آقای روحانی ظاهر شویم

گفتگو با حسین مرعشی

رئيس گارگروه استان های شورايعالی سياستگذاری اصلاح طلبان

مجلسی می‌خواهیم كه حامی دولت و اصلاح‌طلب باشد كه آقای عارف از این جهت بهترین گزینه برای ریاست است. آقای عارف الان نماد جریانی است كه دقیقاً یك سال دیگر در انتخابات ریاست‌جمهوری باید متحد پشت سر آقای روحانی ظاهر شویم. هر نوع سستی در حمایت از آقای عارف، «اتحاد نود و شش» ما را مخدوش می‌كند. رأی این مردم رأی به تغییر است. این موضوعی است كه آقای لاریجانی هم حتماً خود را به آن متعهد می‌داند.

دروغ های بی سوادانهء لاريجانی

عبدالکریم لاهیجی

عبدالکریم لاهیجی، رئیس فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر،در گفت‌وگویی با رادیو فردا و در واکنش به سخنان محمد جواد لاریجانی (دبیر «ستاد حقوق بشر قوه قضائیه» ایران) خطاب به احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران، گفت: «این شخص [محمد جواد لاریجانی] نه اطلاع حقوقی دارد و نه حُسن نیت. او با سوءنیت کامل مغالطه می‌کند و به نظام قانون‌مند در چارچوب موازین بین‌المللی توجه ندارد؛ چه موازین حقوق بشر و چه کلیه‌ی موازین حقوق بین‌المللی. وقتی کشوری به عهدنامه‌ای بین‌المللی ـ و از جمله میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی ـ می‌پیوندد، اولین تعهد این کشور که در آن میثاق ذکر شده این است که قوانین داخلی خود را با موازین آن عهدنامه منطبق کند. بنابراین، وقتی او می‌گوید "این قانون است و شما با آن چکار دارید»" این یعنی این که با مفاهیم حقوق بین‌المللی و عهدنامه‌های بین‌المللی یا آشنایی ندارد یا با سوءنیت کامل سفسطه می‌کند. قونین ایران تا زمانی که با موازین حقوق بین‌المللی منطبق نباشند، از نظر حقوق بین‌المللی ارزش ندارند.

آیا موسوی و کروبی ادعای ‌تقلب در انتخابات را پس گرفتند؟

حسین باستانی

در روز انتخابات هفتم اسفند اخباری منتشر شد که از اين حکایت داشت که رهبران معترضان به انتخابات ریاست جمهوری سال هشتاد و هشت تقاضای صندوق رای کرده اند تا رای بدهند؛ تقاضایی که منجر به رای دادن میرحسین موسوی و زهرا رهنورد شد، هرچند مهدی کروبی به دلیل دیر رسیدن صندوق اخذ رای، نتوانست در انتخابات مشارکت کند. انتشار این خبر، واکنش گسترده ای در فضای رسانه ای داشت: بسیاری از هواداران اصلاح طلبان از این اقدام تقدیر کردند و در مقابل، طیفی از محافظه کاران آن را به معنی عقب نشینی از "ادعای تقلب" در انتخابات دانستند. با توجه به حصر میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی، این سه شخصیت سیاسی منتقد حکومت امکان توضیح دادن مستقیم رفتار انتخاباتی خود را ندارند. بر همین مبنا، به لحاظ "محتوایی" نمی توان قضاوت کرد که آیا این رفتار، به معنی تمایل به نوعی تنش زدایی در داخل حکومت یا آغاز رویه ای جدید در تعامل با بخش های دیگر نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است یا خیر. با وجود این، به لحاظ "شکلی"، مرتبط دانستن موضع این سه نفر در مورد انتخابات خبرساز دولت محمود احمدی نژاد و نخستین انتخابات برگزار شده از سوی دولت حسن روحانی، به راحتی قابل فهم نیست.>>>

وقتی خاتمی «ناچار بوده این جوری بگه!»

مطلب وارده

محمد خاتمی، رییس جمهوری اسبق ایران، در نشستی بامشاوران خود گفت که او و دیگر گرایش‌های اصلاح طلب حکومت اسلامی ایران با شرکت‌شان در انتخابات هفتم اسفند ماه ثابت کردند که در داخل نظام و با نظام هستند و با کسی یا جریانی دشمنی ندارند. رییس جمهوری پیشین ایران همچنین با اشاره به شرکت مهدی کروبی، میرحسین موسوی و زهرا رهنورد در همین انتخابات تأکید نمود که معنای شرکت این سه تن در انتخابات نیز این است که آنان هم با این نظام هستند و انتخابات و برگزار کنندگان آن را قبول دارند. محمد خاتمی گفته است که در قیاس با اعتراض‌های بعد از دهمین انتخابات ریاست جمهوری، انتخابات اخیر مجالس شورای اسلامی و خبرگان نشان داد که اکنون همۀ جامعه و گروه‌های سیاسی از نتیجۀ انتخابات هفتم اسفند ماه رضایت نسبی دارند و امید و آشتی فضای جامعه را آکنده است. محمد خاتمی تأکید کرده است که انتخابات هفتم اسفند ماه "بیش از همه به نفع نظام و رهبری بود"، اگر چه به اعتراف خود محمد خاتمی "همه می دانند که مجلس فعلی نمایندۀ تمامی گرایش‌های جامعۀ ایران نیست". رییس جمهوری پیشین ایران سپس افزوده است که بعد از این انتخابات دیگری کسی نباید در فکر انتقام باشد. ​البته طرفداران خستگی ناپذیر اصلاح طلب بلافاصله، و چون دفعات قبل در مورد سخنان خاتمی خواهند گفت: «ناچار بوده این جوری بگه!»

اصلاحیه

حمیدرضا رحیمی

هر چند جامعهء شکوهمند اسلامی ما، بنا بر اظهار حضرت امام(ل)، یک جامعهء بی طبقهء توحیدی ست، لکن طبقهء متوسط به پائین، به اهتمام سایر حضرات به مشقت و زندگی قسطی خو کرده اند؛ در همین راستا، فدوی فی المثل با خانه یا ماشین قسطی، بقول عوام  already آشنا بود، لکن امروز و در مرور جراید شریفهء دارالخرافه، به استناد خبر بهجت اثری که در پی می آید، دریافت که لیست اش مبالغی قدیمی و ناقص است. لذا، فدوی آتش به مال اش زده و می گذارد تا خوانندگان محترم ضدانقلاب نیز لیست خود را به حساب وی، بقول عوام «به روز» فرموده و لذت اش را ببرند. و من الله التوفیق: «رئیس اتحادیهء آجیل و خشکبار به تسنیم خبر داد: فروش قسطی آجیل به کارمندان!»

جنگ بزرگی در راه است

کمال داوود، نويسندهء الجزايری

اگر در جایی که من به دنیا آمده‌ام متولد شده باشید، به زودی همهء توهمات شما از بین می‌رود. در حالی که رشد می‌کنید و می‌بالید، متوجه می‌شوید که استعمار به وعده‌های خود عمل نکرده، آن‌ها که برای آزادی می‌جنگیدند بر جای استعمارگران نشسته‌اند و در همان حال چپ‌گرایان عرب هم در همه این سال‌ها نتوانسته اند راهکارهایی بیابند و تمهیداتی بیاندیشند که نسل جوان به آینده امیدوار شود. اگر در چشم‌انداز شما امکان اشتغال و تحصیل درآمد وجود نداشته باشد، لاجرم زندگی‌تان به بطالت می‌گذرد. آنگاه ناگهان یک روز کسی با کتاب‌های رایگان سر می‌رسد و به شما وعده آینده‌ای بهتر می‌دهد و از بهشت سخن می گوید و از هر آن چیزی که تا آن روز از آن محروم بوده‌اید. شما چه می‌کنید؟

شربتِ آلبالو بجای شرابِ انگور!

محمد هادی

درست است که، به  نکبت حکومت آخوندها، جامعهء ایران در بسیاری امور دو رو شده و تفاوت میان رفتار و ظاهر مردم در خانه ها و خیابان ها گاهاً از زمین تا آسمان است و در این مورد کیست که نداند در خانه ها - و در دهان کجی به جا نماز آب کشیدن آخوندها - چه ها می گذرد!  ولی، بعنوان پیش در آمد شرایط جدید و پس گردنی روزگار، این بار این خود آخوندها هستند که باید پردهء تزویر و ریا و دو رویی را کنار زده و، برای بقای نظام، در سینی چایی، ویسکی و ودکا تعارف کفار و اجانبی کنند که تا دیروز سفارت آنها را اشغال و یا سنگ باران و پرچم و سمبل کشور آنها را آتش و روی آنها رژه می رفتند. در زمینهء دست بستگی رژیم، کافی ست فقط به پیامدهای اجتماعی گشودن درها به روی کمپانی ها و کارکنان آنها و رفت و آمد توریست های اروپایی و آمریکایی به ایران توجه گردد! 

ثروت و عدالت در ایران فردا

(جایگاه عداالت اجتماعی در سازندگی ایران)

سام قندچی

اگر استفاده از دست آوردهای جنبش های سوسیالیستی در سیستم های سرمایه داری، تعدیل هائی نظیر دولت رفاهی و حقوق اجتماعی را در کشورهای پیشرفته تعبیه کرده است، در ایران چنین سیستم هائی اساساً وجود ندارند. بعلاوه، توسعهء جدید در ايران، همچون دموکراسی های غربی، بصورت تدریجی نبوده است و این  طرح می تواند، در عمل، مانند تجربهء کشورهایی نظیر زیمبابوه،  از جانب یکی از دو سيستم بالا به جانب دیگری نوسان کنند، و نتیجه نیز نابودی جامعه شود. به عبارت دیگر، راه حل های کهن سرمایه داری و سوسیالیستی، یا امتزاج های سوسیال دموکراسی، راه حل نبوده، بلکه تکرار دورهای باطل شکست خوردهء گذشته اند، هرچند طرح موضوع «عدالت اجتماعی»، جزء لاینفک برنامهء توسعهء فراصنعتی در ایران می باشد، و بدون یک طرح مؤثر عدالت اجتماعی،  هیچ طرح توسعه ای نمی تواند در ایران به موفقیت انجامد. 

صرف مخالفت با نظام به معنی اپوزیسیون بودن نيست!

باریش نصیریان

اکثر قریب به اتفاق نیرو‌های مخالف نظام «اپوزسیون» نیستند و فقط «مخالف نظام» هستند. اپوزیسیون به نیروی مخالفی گفته می‌شود که توان بسیج نیروی مردمی را دارا باشد. این توان به صورت تولید تفکر سیاسی متضاد با تفکر حاکمیت و قدرت در عمل خود را نشان می‌دهد. یعنی در وحلهء اول داشتن نیروی بالقوه مردمی در ایجاد جنبش یا حرکت اجتماعی و داشتن عمل‌کرد، اخلاق و رفتار متضاد تفکر ولایت فقیهی. و در مرحلهء دوم نیرویی را می توان اپوزیسیون نامید که توان رهبری جنبش های اجتماعی را، که محصول شکاف‌های عمیق اجتماعی و یا در نتیجه سرکوب ایجاد می‌شوند، دارا است.

وظیفهء اپوزیسیون سکولار دموکرات بعد از انتخابات مهندسی شده

گفتگو با حسن اعتمادی

در برنامهء «آوای مردم» به مديريت سوزی ياشار

از نتایج انتخابات ایران چه می‌توان آموخت؟

گفتگو با شاهزاده رضا پهلوی

در يورو نيوز

انتخابات و اصلاح طلبان نوين

گفتگو با اسماعيل نوری علا

در برنامهء سعيد بهبهانی در تلويزيون ميهن

آرایی که به صندوق ریخته نشد

مطلبی در سايت تقاطع

مجموع حامیان سنتی رژيم اسلامی، اصولگرایان، بسیجی‌ها و رهبران و حامیان جریان اصلاحات و دولت، روی هم تنها کمی بیشتر از نصف واجدین شرایط را به پای صندوق‌های رأی کشاندند و 21 میلیون نفر از واجدین شرایط تصمیم گرفتند به صندوق رأی رژيم «نه» بگویند. آنچه مشخص است کسانی که حاضر نیستند در انتخابات غیردموکراتیک حکومت اسلامی شرکت کنند نه تنها دیگر در اقلیت نیستند بلکه نسبت به هرکدام از دو طیف اصولگرا و اصلاح‌طلب در اکثریت قرار گرفتند. این چالشی است که در آینده حکومت اسلامی را وارد بحران‌های بزرگی خواهد کرد و حتی اگر در بدبینانه‌ترین حالت شرکت در انتخابات را به منزله تایید نظام ببینیم، حکومت اسلامی با فاصله بسیار کم توانست در این انتخابات برای خود تاییدیه بگیرد. بله، درست برعکس تصور بسیاری از کارشناسان، نه تنها رژيم اسلامی نتوانسته است با بحران مشروعیت خود مقابله کند بلکه هر روز شاهد فراگیرتر شدن عدم مشروعیت رژيم در میان اقشار مختلف مردم ایران (حتی به صورت خاموش یا منفعل) هستیم. این بخش قابل توجه از جامعه مطالبات گسترده‌ای دارند که هیچ‌کدام از دو جریان موجود در رژيم اسلامی و حتی کلیدواژهء «امید» نتوانسته آن‌ها را جذب یا نمایندگی کند. بالاخره زمانی فرا خواهد رسید که این طیف وسیع اجتماعی با پافشاری بر روی مطالبات و نیاز‌های مشترک خود، دارای ادبیات و گفتمان مختص به خود شده و از دل آن تئوریسین ‌های متعدد، متفکرین و رهبرانی رشد خواهد کرد. >>>

انتخابات و دو سیاست کلان در برابر هم

کاظم علمداری

فضای سیاسی انتخابات هفتم اسفند از نتایج آماری آن مهم‌تر است. و دو سیاست کلان در درون ساختار قدرت رژيم اسلامی در برابر هم شکل گرفته‌اند و، به کنار از ثابت قدمان در انتخابات، یعنی کسانی که بهر حال و در هر شرایطی رأی می‌دهند و یا رأی نمی‌دهند، بسیاری در دو راههء رأی دادن و رأی ندادن سرانجام در انتخابات هفتم اسفند نظر خود را در حمایت از سیاست دوم نشان دادند. اما تا زمانی که سیاست اول حاکم است، نه مشکلات مردم ایران حل خواهد شد و نه تردید و دو دلی در رأی دادن و رأی ندادن از بین خواهد رفت. افزون بر این، برای کسانی که آزادی و دمکراسی اصل است، تا زمانی که ساختار عرفی جای ساختار فقهی حکومت را نگیرد، نمی‌توانند به آن امید ببندند. دمکراسی با نظام فقهی و ولایت مطلقه فقیه سازگار نیست. >>>

مشکل ما با خود قانون اساسی است

کورش زعيم

مشکل بنیادین ما برای دستیابی به آزادی انتخابات و نوعی دموکراسی، افزون بر عمل نشدن به اصول عنوان شده قانون اساسی خودشان، وجود چند ماده ضد آزادی و دموکراسی هم هست. به عقیده من این قانون اساسی مجموعه ای از تضادهاست که خود خود را خنثی و فلج می کند... از این لحاظ قانون اساسی کنونی جمهوری اسلامی در جهان بی همتاست، زیرا کسی که به قدرت می رسد می تواند قانون را قانوناً در دست خود بگیرد و یا آن را نقض کند. برای هر اصل قانون اساسی، اصلی در تضاد با آن مییابید و هر اصل را با اگر و مگرهای آن می توان هر جور تعبیر کرد. بنابراین، تا این قانون اساسی، به این شکل وجود دارد و دستاویز صاحبان قدرت است، ما در ایران انتخابات آزاد و دموکراسی نخواهیم داشت.