دربارهء امضای توافق اتمی

پيامی از اسماعیل خویی

یگانه روزِ خجسته، در تاریخِ فرمانفرمایی ِ آخوندی، روزی خواهد بود که سایهء شومِ این بختکِ فلج کننده و مرگ آور از سرِ مردُمانِ ما برخاسته باشد. تا کنون، در سی و هفت سالِ گذشته، روزِ خجسته ای نداشته ایم. امروز نیز روزِ خجسته ای نیست. با این همه، بگذار هم میهنانِ، انبوه انبوه، به خیابان ها بریزند و شادمانه دستی بیفشانند و پایی بکوبند. نوش شان باد این شادی. به دو انگیزه: یکی این که شادی حقِّ مُسلّمِ ماست؛ و این حق را با چنین آزمون هایی ست که می توان، سرانجام، از مرگ پرستانِ فرمانفرما باز ستاند. و دوّم نرم تر شدنِ گام به گامِ "نرمشِ قهرمانانهء رهبر" تا مرزِ پذیرفتنِ شکست و نوشیدنِ امامانهء جامِ زهرِ آن.

اکنون نوبت آزادی ست!

شکوه میرزادگی

این توافق به ما می گوید که: «اکنون نوبت آزادی است». فقط اندکی همت می خواهد تا وطن ما نيز برای آمدن اش آماده شود. این همت فقط نه از سوی اکثریت مردمانی بايد باشد که به ناچار دنبال سیر کردن شکم شان هستند و جز این که یک روز شادی کنان برای برد در مسابقه ی فوتبال به خیابان ها می ریزند، و یک روز برای توافق هسته ای، و روز دیگر برای عاشورا و تاسوعا سینه می زنند و گریه می کنند. در همه ی دنیا «اکثريت» کم و بییش همین گونه عمل می کند. تقصیری هم ندارند. دیکتاتوری از آدم ها آدمک می سازد. اما آن ها که می توانند جهان را برای این اکثریت بسازند و آباد و آزاد کنند، قشرهای تحصیل کرده، دانشگاهی، روزنامه نگاران، و اپوزیسیون سیاسی و فرهنگی جمهوری اسلامی اند. اکنون همت را آن ها باید به خرج دهند...

توافق هسته ای و پیامدهای این توافق برای مردم ایران

و افشاگری های ابراهيم يز دی

حسن اعتمادی و فریار اسدیان

در برنامهء «تفسير خبر» به مديريت جمشيد چالنگی

سکولاریزم، نان و دمکراسی (بخش 1)

بهنام چنگائی

حضور من در کنگرهء سوم سکولار دمکراسی پیش از اینکه یک کنجکاوی ساده سیاسی باشد، جوانهء باور و امیدی ست آگاه و تجربی به ضرورت ایجاب و ایجاد فرهنگ و سیاست و گفتمان رنگین و طبقاتی پویا، و همزمان احترام گذاردن به شئون مسلم آزادی عقیده و وجدان؛ و همچنین با رغبت، گام برداشتن در روشنای تشویق همکاری های سیاسی ـ مردمی و مشتاقانه درآمیختن آگاهانه و دلبخواهانه با همهء نحله های اندیشه ورزانِ نوعدوست و برابری خواه که برایم هر یک از این تعلق ها و تعهدهای فردی و گروهی به انسان کارمزد و تهیدست بسیار ارزشمند بوده است. پشتیبانی و سمتگیری توده ای از هر سوئی که برخیزد از اهمیت شگرف و بالائی برای زندگی مسالمتجو برخوردار می باشد.

نمایشی از ارادهء سیاسی

احمد تاج الدينی

کنگرهء سوم سکولار دمکرات های ایران، مطابق با برنامه پیش بینی شده، در روزهای چهارم و پنجم جولای در شهر فرانکفورت آلمان برگزار گردید. در این همایش زنان ومردانی مصمم از آمریکا و کشورهای اروپایی شرکت کردند. ترکیب سنی شرکت کنندگان متفاوت بود - از پیران سپید موی کارآزموده تا جوانان تیزهوش با اندیشه های امروزین. شرکت کنندگان از جهت منشاء زادگاهی تقریبا به همه جغرافیای ایران تعلق داشتند- آذربایجانی، کردستانی، بلوچستانی، کرمانشاهی، خوزستانی، مازندرانی، گیلانی، خراسانی، لرستانی، بختیاری، تهرانی و شهرهای کوچک و بزرگ دیگرِ میهن.

«رادیکالیسم» دیری نپایـَد،

و امیدِ «اتحاد بزرگ» جوانه می زند!

محسن ذاکری

من خوش بین هستم که امید در راه است. این نگاه های تردید، که کهنهء سال های کوچ نشینی است، این بار از جنس دیگری بود. بیانیه هایی که در حمایت و نقد و نفی کنگره آمد از جنس دیگری بودند. می شد دید که افراد، بسیار می اندیشند تا فرازی بیافریند و سخنی بگویند. دیدم که در پایان لبخند ها بر لبان همه، از جنسی جدید بود. رضایتی وجود داشت که امیدی جوانه زده است. و دلیل اصلی این ها نیز چیزی نبود جز اینکه بخش اعظم حضار به این نتیجه رسیده اند که با «رادیکالیسم های گروهی» نمی توان این بار را به مقصد رساند.

چرا سکولار دمکرات ها هنوز متحّد نشده اند؟

ناصر کرمی

انتخاب این عنوان بر گرفته از شعار محوریِ "سومین کنگرهءِ سکولار دمکراتهای ایران"، در روز هایِ چهارم و پنجم ماه جولای سال جاری میلادی در شهر فرانکفورت آلمان هست که به گمانِ من در آن به فاکتور هایِ اصلیِ این عدمِ اتحّاد و ریشه یابیِ آن به اندازهءِ کافی پرداخته نشد. طبیعی است وقتی یک مشکل و بیماری بصورتِ دقیق بررسی و شناخته نشود، در حلّ و بهبودی و یا  در بر طرفیِ آن نمی توان چاره جوییِ بنیادی کرد.

طرح گفتگو با سکولار دموکرات‌های دیگر

منوچهر يزديان

برای پاسخ‌گوئی به این پرسش که »چرا سکولار دموکرات ها هنوز متحد نشده اند؟» ابتدا بايد روشن کنیم که تعریف ما از «سکولار دموکراسی» چیست. ما معتقدیم امر حکومت و اداره‌ء کشور باید از ادیان، مذاهب و ایدئولوژی ها دور نگهداشته شود تا تک تک مردم ایران بتوانند در آزادی و برابری کامل و در چهارچوبه‌ء قانون به بیان عقاید، نیایش و کردار اعتقادی خود عمل کنند. ما همچنین معتقدیم که تمام ساکنین ایران با همه‌ء گوناگونی ‌شان در زبان، فرهنگ، قومیت، آئین، اعتقادات دینی و مذهبی و ایدئولوژیک واحد یک‌پارچه‌ء ملت ایران بوده و آرزو و خواست این ملت باید اساس حکومت و قائون باشد. با این تعریف، و در بستر پرسش بالا به  دو پرسش جديد می‌رسیم...

آلترناتیو سکولار دموکراتیک؛ ضرورت تاریخی

مهران امیراحمدی

برخی همواره سعی نموده اند تا این چنین القا کنند که ساخت و بدنۀ نیروهای سیاسی خارج از کشور، خاصه سکولار دموکرات های ایران، در شناخت و تحلیل رویداهای سیاسی داخل عاجز و توان ارتباط با بدنهء سیاسی نیروهای مخالف و منتقد نظام را در داخل نداشته و ندارند. دریافت پیام از این دو شخصیت مقبول عامه و جامعهء سیاسی درون مرز، خط بطلانی است بر این شبهه افکنی ها و تبلیغات مسمومی که برخی در طول این سال ها سعی کرده اند به انحای مختلف در فضای مجازی و رسانه ای به آن دامن بزنند.