ه

در اين پايگاه،

به احترام «جمهوريت»،

هر کجا سخن از حکومت

 مسلط  بر ايران پيش آيد،

 واژهء «جمهوری» به

 «حکومت» تبديل می شود.

اساسنامه

هيئت دبيران

برگ تقاضای عضويت

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

باشگاه لوس آنجلس

باشگاه هلسينکی

کنگره سکولار دموکراتهای ايران

در فروردين ماه 1392 چند تن از معتقدان سکولار دموکراسی بر آن شدند تا، در 14 مرداد آن سال، که صد و هفتمين سالگرد انقلاب مشروطه ايران بود، با کمک مالی عده ای از هواداران، امکان گرد همائی ساليانهء گسترده ای را با نام «کنگرهء سکولار دموکرات ايران» فراهم آورند. بدين منظور سندی به نام«پيمان نامهء عصر نو» تهيه و بوسيلهء بيش از 150 تن از فعالان سياسی به امضاء رسيد و بر بنياد آن نسبت به به تشکيل کنگره های ساليانهء سکولار دموکرات های ايران اقدام شد.

نتایج  اسف بار  توافق هسته ای

ناصر کرمی

مشکل اصلی انرژی هسته ای نبوده و نیست، مشکل اصلی ساختار نظام اسلامی است که تا زمانی که وجود دارد، این مشکلات، تحقیرها، تحریم ها، فلاکت ها،دیکتاتوری، میهن فروشی، غارت و چپاول سرمایه ها و اقتصاد ایران، و بحران در عرصهء منطقه ای و جهانی برای کشور و ملّت ایران وجود خواهد داشت. رژیمی که در درون از اعتبار بر خوردار نیست و پاسخگوی خواسته های شهروندان ایرانی نبوده و نیست و در عرصهء بین المللی هم موردِ اعتمادِ دیگر کشورها نمی باشد، نمی تواند در آینده کشتیِ سرگردان کشور ایران را در پیچ و خم جهانِ پیچیدهء امروز بدرستی هدایت و رهبری کند.

در استقبال از پایان چالش هسته ای

بیانیه جمعی از فعالان جمهوريخواه

امضا کنندگان این بیانیه با عقاید و گرایش‌های سیاسی مختلف اما همدل در دفاع از منافع ملی و باورمند به ضرورت ملی بودن روند دموکراتیزاسیون در ایران و درون‌زا بودن آن، بر این عقیده‌اند و امیدوار که روند تنش ‌زدایی بین‌المللی در مسئله هسته‌ای شکل عام‌تری پیدا کند و به ‌ویژه موجب استمرار گفت‌وگو با آمریکا و دولت آقای اوباما برای پایان دادن به  چند دهه خصومت زیانبار بین دو کشور که  خسارات زیادی به ملت ایران و منطقه تحمیل کرده است، بشود.

چگونه روز قدس را ساختيم!

ابراهیم یزدی

برای فعال بودن در صحنه بین المللی باید محمل داشت، محملی که واقعی، قابل قبول و قابل گسترش باشد. در دنیای اسلام چه مسئله ای مهمتر و عمیق تر از اشغال قدس شریف و آوارگی مردم فلسطین؟ آوارگی و رنج فلسطینیان تنها یک مسئله عربی یا حتی اسلامی نیست بلکه یک مسئله انسانی است. هیچ انسانی نمی تواند نسبت به رنج مردمان دیگر بی تفاوت باشد. چه حکومت و انقلابی سزاوار تر از ایران برای دفاع از این مظلومیت. از طرف دیگر اشغال قدس تنها یک مسئله فلسطینی نیست. قدس قبله اول مسلمین و کانون توجهات نه تنها مسلمین بلکه همه مذاهب ابراهیمی است.

سومين کنگره؛ انتقادات و نکات قابل تأمل

حنيف حيدرنژاد

سال گذشته که دومین گنگره در شهر بوخوم- آلمان برگزار شده بود، برای نخستین بار در آن شرکت کرده بودم. امسال نیز با همان هدف سال گذشته، یعنی دیدن و آشنائی از نردیک و گوش دادن و شنیدن نظرات شرکت کنندگان در این جلسه شرکت کردم. پس از یک گزارش کوتاه مایلم در این قسمت فقط به دو مورد اساسی در ارتباط با جلسه فرانکفورت اشاره کنم.

از اینکه شما در غربت اندیشه وطن در سر دارید و برای آینده این کشور بلازده چاره جویی می کنید، سپاسگزارم و قدردانی می کنم. من افسوس می خورم که با شرایطی که دارم نمی توانم در کنار شما باشم. تنها خواستی که دارم اینست که همبستگی خود حفظ کنید. این راه درست را پی بگیرید، که شاید روزی بتوانیم دموکراسی، سکولاریسم و حقوق بشر را با کمک شما در ایران عزیزمان برقرار کنیم. شاد و موفق باشید. تهران - 14 تير 1394

هدف ما، که قشر روشنفکر و آینده نگر کشور را تشکیل می دهیم، از این گردهمایی ها این است که به یک همگرایی دیدگاهی برسیم که برای کشورمان چه می خواهیم. ما دموکراسی می خواهیم، یعنی فرمانروایی مردم بر مردم برای مردم و با رای مردم. یعنی یک نظام سیاسی که هیچگونه وابستگی ایدئولوژیک، ابزاری، نژادی، یا فرقه ای نداشته باشد. یعنی مردم کشور آزاد باشند به هر عقیده و مذهب و فرقه و نظام سیاسی یا اقتصادی باور داشته باشند. یعنی یک نظام مردمسالار متکی به رای اکثریت با حفظ حقوق اقلیت، برابری همه شهروندان در برابر قانون و آنهم تنها قانونی که نمایندگانی که با رای آزاد مردم برگزیده شده باشند تدوین کرده باشند..

جشن پيروزی هيئت نمايندگی حکومت اسلامی در مذاکرات هسته ای

دو توافق و یک پرسش: فرجام یا آغاز؟!

شهباز نخعی

آلکسی سیپراس، نخست وزير يونان، گفت که تدابیر نشست سران کشورهای منطقه پولی یورو به من تحمیل شده است.  من مسئولیتم را کاملاً می پذیرم، برای اشتباهات، برای امضای متنی که به آن اعتقادی نداشته ام، اما ناگزیر بودم تن به آن بدهم و نمی خواهم از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنم. در مورد این به ظاهر "توافق" دو نکته می توان گفت: نکتهء نخست این که آشکار است که چنین توافقی نمی تواند پایدار باشد و دوام بیاورد و نکتهء دوم این که کاش ذره ای از شرافت اخلاقی، صراحت و راستگویی نخست وزیر یونان در مقام معظم رهبری مسئولیت گریز و رییس جمهوری فریبکار و دغلباز کشور ما وجود داشت! 

دربارهء امضای توافق اتمی

پيامی از اسماعیل خویی

یگانه روزِ خجسته، در تاریخِ فرمانفرمایی ِ آخوندی، روزی خواهد بود که سایهء شومِ این بختکِ فلج کننده و مرگ آور از سرِ مردُمانِ ما برخاسته باشد. تا کنون، در سی و هفت سالِ گذشته، روزِ خجسته ای نداشته ایم. امروز نیز روزِ خجسته ای نیست. با این همه، بگذار هم میهنانِ، انبوه انبوه، به خیابان ها بریزند و شادمانه دستی بیفشانند و پایی بکوبند. نوش شان باد این شادی. به دو انگیزه: یکی این که شادی حقِّ مُسلّمِ ماست؛ و این حق را با چنین آزمون هایی ست که می توان، سرانجام، از مرگ پرستانِ فرمانفرما باز ستاند. و دوّم نرم تر شدنِ گام به گامِ "نرمشِ قهرمانانهء رهبر" تا مرزِ پذیرفتنِ شکست و نوشیدنِ امامانهء جامِ زهرِ آن.

اکنون نوبت آزادی ست!

شکوه میرزادگی

این توافق به ما می گوید که: «اکنون نوبت آزادی است». فقط اندکی همت می خواهد تا وطن ما نيز برای آمدن اش آماده شود. این همت فقط نه از سوی اکثریت مردمانی بايد باشد که به ناچار دنبال سیر کردن شکم شان هستند و جز این که یک روز شادی کنان برای برد در مسابقه ی فوتبال به خیابان ها می ریزند، و یک روز برای توافق هسته ای، و روز دیگر برای عاشورا و تاسوعا سینه می زنند و گریه می کنند. در همه ی دنیا «اکثريت» کم و بییش همین گونه عمل می کند. تقصیری هم ندارند. دیکتاتوری از آدم ها آدمک می سازد. اما آن ها که می توانند جهان را برای این اکثریت بسازند و آباد و آزاد کنند، قشرهای تحصیل کرده، دانشگاهی، روزنامه نگاران، و اپوزیسیون سیاسی و فرهنگی جمهوری اسلامی اند. اکنون همت را آن ها باید به خرج دهند...

توافق هسته ای و پیامدهای این توافق برای مردم ایران

و افشاگری های ابراهيم يز دی

حسن اعتمادی و فریار اسدیان

در برنامهء «تفسير خبر» به مديريت جمشيد چالنگی

سکولاریزم، نان و دمکراسی (بخش 1)

بهنام چنگائی

حضور من در کنگرهء سوم سکولار دمکراسی پیش از اینکه یک کنجکاوی ساده سیاسی باشد، جوانهء باور و امیدی ست آگاه و تجربی به ضرورت ایجاب و ایجاد فرهنگ و سیاست و گفتمان رنگین و طبقاتی پویا، و همزمان احترام گذاردن به شئون مسلم آزادی عقیده و وجدان؛ و همچنین با رغبت، گام برداشتن در روشنای تشویق همکاری های سیاسی ـ مردمی و مشتاقانه درآمیختن آگاهانه و دلبخواهانه با همهء نحله های اندیشه ورزانِ نوعدوست و برابری خواه که برایم هر یک از این تعلق ها و تعهدهای فردی و گروهی به انسان کارمزد و تهیدست بسیار ارزشمند بوده است. پشتیبانی و سمتگیری توده ای از هر سوئی که برخیزد از اهمیت شگرف و بالائی برای زندگی مسالمتجو برخوردار می باشد.

نمایشی از ارادهء سیاسی

احمد تاج الدينی

کنگرهء سوم سکولار دمکرات های ایران، مطابق با برنامه پیش بینی شده، در روزهای چهارم و پنجم جولای در شهر فرانکفورت آلمان برگزار گردید. در این همایش زنان ومردانی مصمم از آمریکا و کشورهای اروپایی شرکت کردند. ترکیب سنی شرکت کنندگان متفاوت بود - از پیران سپید موی کارآزموده تا جوانان تیزهوش با اندیشه های امروزین. شرکت کنندگان از جهت منشاء زادگاهی تقریبا به همه جغرافیای ایران تعلق داشتند- آذربایجانی، کردستانی، بلوچستانی، کرمانشاهی، خوزستانی، مازندرانی، گیلانی، خراسانی، لرستانی، بختیاری، تهرانی و شهرهای کوچک و بزرگ دیگرِ میهن.

«رادیکالیسم» دیری نپایـَد،

و امیدِ «اتحاد بزرگ» جوانه می زند!

محسن ذاکری

من خوش بین هستم که امید در راه است. این نگاه های تردید، که کهنهء سال های کوچ نشینی است، این بار از جنس دیگری بود. بیانیه هایی که در حمایت و نقد و نفی کنگره آمد از جنس دیگری بودند. می شد دید که افراد، بسیار می اندیشند تا فرازی بیافریند و سخنی بگویند. دیدم که در پایان لبخند ها بر لبان همه، از جنسی جدید بود. رضایتی وجود داشت که امیدی جوانه زده است. و دلیل اصلی این ها نیز چیزی نبود جز اینکه بخش اعظم حضار به این نتیجه رسیده اند که با «رادیکالیسم های گروهی» نمی توان این بار را به مقصد رساند.

چرا سکولار دمکرات ها هنوز متحّد نشده اند؟

ناصر کرمی

انتخاب این عنوان بر گرفته از شعار محوریِ "سومین کنگرهءِ سکولار دمکراتهای ایران"، در روز هایِ چهارم و پنجم ماه جولای سال جاری میلادی در شهر فرانکفورت آلمان هست که به گمانِ من در آن به فاکتور هایِ اصلیِ این عدمِ اتحّاد و ریشه یابیِ آن به اندازهءِ کافی پرداخته نشد. طبیعی است وقتی یک مشکل و بیماری بصورتِ دقیق بررسی و شناخته نشود، در حلّ و بهبودی و یا  در بر طرفیِ آن نمی توان چاره جوییِ بنیادی کرد.

طرح گفتگو با سکولار دموکرات‌های دیگر

منوچهر يزديان

برای پاسخ‌گوئی به این پرسش که »چرا سکولار دموکرات ها هنوز متحد نشده اند؟» ابتدا بايد روشن کنیم که تعریف ما از «سکولار دموکراسی» چیست. ما معتقدیم امر حکومت و اداره‌ء کشور باید از ادیان، مذاهب و ایدئولوژی ها دور نگهداشته شود تا تک تک مردم ایران بتوانند در آزادی و برابری کامل و در چهارچوبه‌ء قانون به بیان عقاید، نیایش و کردار اعتقادی خود عمل کنند. ما همچنین معتقدیم که تمام ساکنین ایران با همه‌ء گوناگونی ‌شان در زبان، فرهنگ، قومیت، آئین، اعتقادات دینی و مذهبی و ایدئولوژیک واحد یک‌پارچه‌ء ملت ایران بوده و آرزو و خواست این ملت باید اساس حکومت و قائون باشد. با این تعریف، و در بستر پرسش بالا به  دو پرسش جديد می‌رسیم...