ما خواستار لغو قانون اساسی حکومت اسلامی، انحلال نهادهای سرکوب برخاسته از آن، و استقرار حکومتی سکولار دموکرات در ايران هستيم
جنبش سکولار دموکراسی ايران، بر اساس آئين نامهء «عضويت، شاخه های کشوری و باشگاه های شهری» خود، عضو فعال می پذيرد ◄
نظرات خوانندگان		پيوند به گنجينهء مقالات پايگاه سکولاريسم نو◄
شرح تصوير شير و خورشيد		آرشيو کلی مقالات مکاتبه با سردبير
آرشيو عکس ها و طرح ها		جستجو

نخستين بيانيهء تحليلی جنبش سکولار دموکرسی ايران

جمعه 10 آبان ماه 1392

1 ماه نوامبر 2013

آرشيو خبرهای جنبش مطالبه محوری در دانخل کشور

شماها چقدر ساده‌اید

امین موحدی

نه اینکه فقط شما ساده باشید، خود من هم ساده‌ام، همهء ما ساده‌ایم؛ از پرفسور و دکتر و مهندس‌مان گرفته تا آن تحلیل‌گری که به جای تحلیل سیاسی نقش محلّل شرعی را بازی می‌کند تا یک جوری ساده‌ اندیشی‌ خود را توجیه کند.

* صادق لاریجانی: گمان کرده‌اند فضای دیگری در کشور به‌وجود آمده

* کمبود ذخایر خون در تهران و مشهد به مرحله هشدار رسید

* حسین باقرزاده: کارنامه نه چندان درخشان آقای روحانی

* ويدئوئی دربراه حضور سپاه پاسداران در سوريه

* حجت‌الاسلام حاج‌صادقی: "مرگ بر آمریکا" شعار قرآن است

* رئیس ستاد مرکزی برگزاری مراسم سیزدهم آبان گفت: «مراسم 13 آبان امسال روز بزرگ "مرگ بر آمریکا" خواهد بود.

* دیپلمات سعودی بعد از رسیدگی به پرونده خود تهران را ترک کرد.

* دولت روحانی و بازسازی لابی رژیم در آمریکا (ويدئو)

* معاون اشتون: لحن ایران تغییر کرده اما دوران جدیدی شروع نشده است.

سه جنبش ساختگی و چهار جنبش اصیل اجتماعی

مجید محمدی

سخن این نوشته این نیست که جنبش‌های اصیل ضد جنگ، ضد تحریم یا ضد تروریسم در ایران ممکن نیستند. سخن این است که سه حرکتی که امروز از آن‌ها سخن گفته می‌شود جنبش اصیل نیستند و جنبش معرفی شدن آن‌ها باعث ساختگی‌ جلوه شدنشان می‌شود. همچنین سخن نویسنده این نیست که سه حرکت فوق دولت ساخته‌اند بلکه سخن این است که جنبش اجتماعی نیستند. در مقابل، چهار جنبش محیط زیست، کارگری، زنان، و دانشجویی در ایران درونزا و اصیل‌اند چون ویژگی‌های پنج گانهٔ فوق را دارند.

دشواری‌های به حاشیه راندن سپاه پاسداران از ساختار قدرت

کورش عرفانی

پرونده‌ اتمی ستون بقای سپاه در درون نظام است، هم به دلیل آن که زیر مدیریت سپاه قرار دارد و هم به این دلیل که در صورت بن بست در مذاکرات و احتمال حمله‌ نظامی، سپاه باید از موجودیت نظام دفاع کند و به واسطه این کارکرد حیاتی می‌تواند باز هم باج بیشتری طلب کند. شاید درست در این نقش دوگانه باشد که سپاه بخواهد نقش حیاتی خویش را حفظ کرده و به دولت روحانی اجازه ندهد که از خطوط قرمز این نهاد چندجانبه فراتر رود. برای این منظور نیز برای سپاه تداوم حالت بن‌بست در پرونده‌ اتمی است که می‌تواند سودمند باشد، زیرا که این امر سایه‌ جنگ را بر کشور حفظ می‌کند و به سپاه نقشی برجسته و حیاتی می‌دهد.

بحث دربارهء جنبش سکولار دمکراسی، ضرورتی هم اکنونی

کوروش اعتمادی

آنجا که جنبش سکولار دمکراسی همنوا و همساز با حکومت و هواداران آن میگردد، تبدیل به ابزار قدرت خواهد شد و جامعه برای تحقق مطالبات حداقل خود ابزار فشار را از دست خواهد داد. بدیهی است در یک چنین شرایط سیاسی نامتعارف، ماندگاری اقتدارگرایان حکومتی بر سر قدرت تضمین خواهد شد و باز تکرار تراژدی اقتدارگرایی که نتیجه محتوم این طرز تفکر است... جنبش سکولار دمکراسی بواسطه ماهیت عرفیگرایی خود نمیتواند با حکومت ها و تشکل های دینی و ایدئولوژیک و یا نیروهایی که در خدمت حفظ چنین نظام های غیر دمکراتیک ایدئولوژیک می باشند، هم صدا و هم پیمان شود.

از دارالخرافه چه خبر؟

حمیدرضا رحیمی

یکی ازگرفتاری های او این است که سی و چند سال است همین جور که خبر مرگ اش راه می رود، بیخودی، اشک می ریزد!.. که خوانندگان محترم ضد انقلاب نیز، کم و بیش از آن با خبرند.. باری فدوی امشب در مرور خبرهای دارالخرافه، به این خبر از ترحم غیر عادی اما غير انسانی، شدیداً برخورد: «معصومهء ابتکار، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان محیط زیست، روز گذشته به اراک سفر کرد. به گزارش نامه، ابتکار در بدو ورود به اراک در حالی که میزبانان قصد داشتند تا به افتخار ورود وی به این استان گوسفندی را قربانی کنند، وی مانع از این کار شد».

واژه ای که از آن خون می چکد!

جمعه گردی های اسماعيل نوری علا

يک هفته پيش، روزنامهء بهار چاپ تهران، مقاله ای را در صفحهء اول خود منتشر کرد با عنوان: «امام؛ پیشوای سیاسی یا الگوی ایمانی؟» و اين مطلب بلافاصله با عکس العمل وسيع اسلاميست ها (يا همان مسلمانان معتقد به برقراری حکومت مذهبی) مواجه شد و اعتراضات چنان بالا گرفت که روزنامهء بهار، با ظاهری داوطلبانه، خود را برای مدتی تعطيل کرد. من اين هفته می خواهم در مورد اين مقاله و مسائلی که در درون گفتمان مذهبی اسلامی بطور کلی، و شيعی بطور اخص، مطرح می کند مطالبی را عرضه بدارم.

پيوند برای شنيدن و دانلود فايل صوتی با صدای سعيد بهبهانی ◄

امام؛ پیشوای سیاسی یا الگوی ایمانی؟

دکتر علی‌اصغر غروی

دکتر علی اصغر غروی، عضو شورای مرکزی و مسئول شاخه اصفهان نهضت آزادی ایران است و اين مقاله در تاريخ 1 آبان 1392 در روزنامهء بهار چاپ تهران منتشر شده است. و در پی اعتراضات رسانه‌های افراطی به اين مقاله، روزنامهء بهار در روز شنبه 4 آبان 1392 اطلاعیه ای صادر کرده و انتشار خود را برای دو هفته متوقف نموده است. گفته می شود اين روزنامه به دستور مقامات بالای رژيم تعطيل شده است.

اعدام غیر انسانی شانزده زندانی بلوچ

و دامی که برای جمهوری اسلامی پهن شده است

عبدالستار دوشوکی

به عقیدهء من، اعلامیه جیش العدل و بخصوص بیانیهء روشنگرانهء رهبر جیش العدل کاملاً واضح و روشن است. آنها می خواهند جنگ را از شاخه ها (سوریه، یمن، عراق، بحرین، لبنان) به ریشه (داخل ایران و بخصوص بلوچستان) سوق بدهند، و رژیم را در داخل مرزهایش مشغول نمایند؛ و در این راستا جوانان ســُـنی مذهب بلوچ و کـُـرد باید گوشت دم توپ شوند که حداقل شانزده تن بلوچ و دو تن کرد شدند. حماقت آمیخته با تعصب جنایتکارانهء مقامات جمهوری اسلامی، و ناآگاهی آنها از دام پهن شده، آنها را کور و کر کرده است و تعجب آور نیست که جیش العدل از اعدام بلوچ ها به نوعی استقبال می کند و آن را تبریک می گوید.

کاشت باد و دروی توفان!

شهباز نخعی

از فحوای بیانیه ای که "جیش العدل" منتشر کرده چنین بر می آید که درگیری اخير فراتر از حملهء یک گروه مسلح به یک پاسگاه مرزبانی و کشتار کارکنان آن است و منشاء آن را باید در جایی دیگر جستجو کرد. تارنمای حکومتی "تابناک" حکومت عربستان سعودی را مسئول این کشتار معرفی می کند. اگر این ادعای تارنمای "تابناک" درست باشد، انگیزهء آن واکنش به مشارکت حکومت آخوندی در جنایت های رژیم بشار اسد است و اگر نظام ولایت مطلقه فقیه از اندکی خرد برخوردار بود، در می یافت که با آشوبگری و شرکت در سرکوب و جنایت در سرزمین های دیگر نمی توان انتظار امنیت و آرامش در درون مرزهای خود را داشت.

اعتدالی که می خواهد بلوچ ها را به آتش کشد

محسن ذاکری

می توان در قالب قانون اساسی حکومت، خواهان توضیح شد. می توان از دانشجویان پشتیبانی نمود. می توان همانقدر که برای آبها و آبزیست های کشور همت هست، برای اکراد و بلوچ ها و دیگر پاره های این بدن، ایران، همدردی و همصدایی را دریغ ننمود. می توان با تشکلات و همدوشی های مسالمت آمیز از قانونمداران و حق طلبان حمایت نمود و تنهایشان نگذاشت. سکوت، در برابر این بیداد، هرگز روا نیست و آشوب نیز تنها راه نیست. ما بايد در نشان دادن نرمش قهرمانانه و اعتدال و تدبير بسا بيشتر از اين جانيان دروغ پرداز عمل کرده و آن شوخی ها را در عمل به جد مبدل سازيم.

دربارهء اعدام حبیب الله گلپری پور، زندانی کرد،

و شانزده زندانی بی دفاع بلوچ

بيانيهء دفتر برون مرزی جبهه دموکراتیک ایران

امید هایی که با بروی کار آمدن رئیس جمهور، آیت الله روحانی، در بخش هایی از مردم کشور ما بوجود آمده بود با سریع تر شدن چرخ ماشین اعدام و سرکوب دو باره بی ثمر شد. اعدام حبیب الله گلپور و شانزده زندانی بلوچ دیگر، که به تلافی صورت گرفته است، نه نشانی از قدرت حکومتی است و نه نشانی از عدالت دارد. اصولاً پدیدهء اعدام پدیدهء ضد بشری است که در بسیاری از کشورهای جهان لغو گردیده است. این عمل شنیع ضد انسانی در کشور ما در حالی صورت می گیرد که جمهوری اسلامی در تمامیت خود نسبت به تضییع حقوق مادی مردم ایران و زیر پا گذاشتن حقوق انسانی آنها هر روز بر گسترهء تهاجمات خود نسبت به جامعه می افزاید...

مردم به اعدام‌های در ملاء عام پشت کنند

گفتگو با رامين جهانبگلو

گفتگوگر: کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران

نبايد همين طور منتظر بمانيم. من فکر می کنم دو مکانيزم عملی وجود دارد. مکانيزم بين المللی که منظورم البته مکانيزم هايی نيست که باعث رنجش و آزار مردم ايران می شود و منظورم مکانيزم هايی است که موجب می شود جامعه ای که خودش را مهمان جوامع بين المللی نمی بيند به اين موضوع فکر کند که من چگونه می توانم در يک شرايط بهتری قرار بگيرم که مهمان جوامع بين اللملی قرار بگيرم و چه بسا که سربلند اين جريان شوم. مکانيزم دوم بايد از سوی ايرانيان در جامعه خود ايران صورت بگيرد.

سنگسار: انتقام فقیهان از تجلی عشق

حسین باقرزاده

روز یکشنبه خبری در پایگاه «برای عدالت» متعلق به «كانون حمايت از خانواده هاي جانباختگان و بازداشتي ها» منتشر شد مبنی بر این که «پيكر چهار زن كه با اجراي حكم سنگسار جان باخته‌اند روز سه شنبه بيست و سوم مهر به پزشكي قانوني تهران تحويل داده شده است. علاوه بر آثار پرتاب سنگ بر سر و صورت اين زنان، آثاری از شکنجه و ضربات شديد بر بدن آنها پيش از سنگسار رويت شده است. قابل ذكر است كه مشخص نيست دادگاه اين زنان چه تاريخي برگزار شده است؛ و [خبر] در رسانه هاي عمومي اعلام نشده است.» این خبر انعکاس چندانی حتی در رسانه‌های اپوزیسیون پیدا نکرد...