ه

در اين پايگاه،

به احترام «جمهوريت»،

هر کجا سخن از حکومت

 مسلط  بر ايران پيش آيد،

 واژهء «جمهوری» به

 «حکومت» تبديل می شود.

اساسنامه

هيئت دبيران

برگ تقاضای عضويت

ای ميل:

iranian.sdmcc@gmail.com

باشگاه لوس آنجلس

باشگاه هلسينکی

کنگره سکولار دموکراتهای ايران

در فروردين ماه 1392 چند تن از معتقدان سکولار دموکراسی بر آن شدند تا، در 14 مرداد آن سال، که صد و هفتمين سالگرد انقلاب مشروطه ايران بود، با کمک مالی عده ای از هواداران، امکان گرد همائی ساليانهء گسترده ای را با نام «کنگرهء سکولار دموکرات ايران» فراهم آورند. بدين منظور سندی به نام«پيمان نامهء عصر نو» تهيه و بوسيلهء بيش از 150 تن از فعالان سياسی به امضاء رسيد و بر بنياد آن نسبت به به تشکيل کنگره های ساليانهء سکولار دموکرات های ايران اقدام شد.

جنبش ملی و خرده جنبش ها

حمید آصفی

اگر خواسته ها و مطالبات صنفی و اقتصادی همگی به دست افراد هوشیار و مسئولیت پذیر هدایت بشوند و بتوانند در راستای جنبش ملی و اصلی و همسو با آن حرکت کنند می توان امید داشت که از تجمیع خرده جنبش ها و تلاقی آنها، یک جنبش ملی شکل بگیرد. در این شرایط باید تلاش کرد تا خرده جنبش ها منجر به سازمان دادن اقشار حامی و تقویت عرصهء عمومی و حوزهء عمومی شوند. لذا رهبران خرده جنبش ها باید از احساس توهم نسبت به جایگاه خود پرهیز کنند. اخذ این الزامات، می تواند صحنهء سیاست را از انفعال خارج کند.

نهمین سالگرد شهادت  اکبر محمدی

منوچهر محمدی

قسم به خون اکبر، که مهمترین شرط برای نیل بدکاران به هر صفت مثبت آن است که با صداقت به مردم بپیوندند؛ نه اينکه همچون بسیاری از اصلاح طلبان و محافظه کارانی عمل کنند که، اگرچه به مردم پیوستند اما بسیاری شان به مردم دروغ گفتند و بر حسب عادات بیمار گونهء گذشته، تبعیض ها، انحصار طلبی ها، گروه بازی ها و خط بازی ها، تفرقه افکنی ها، زدن ها و زیر پا خالی کردن های به سبک نهادهای امنيتی رژیم اسلامی ایران را، این بار بصورتی اتو کشیده، با خود به خارج از کشور آورده اند و در اين قلمرو همچنان در حال نهادینه کردن آن اعمال اند.

پيام تسليت بخاطر درگذشت بانو پروانهء قائم مقام

ما اعضاء شورای مشاوران، ناظران و نيز همه اعضاء نهادهای هماهنگی ِجنبش سکولاردموکراسی ايران، در پی دریافت خبر درگذشت شادروان بانو پروانه قائم مقام، عضو شورايعالی سازمان های جبههء ملی ایران در خارج از کشور و همسر آقای کامبیز قائم مقام، عضو هیات اجرائی آن، همچنین خواهر آقای دکتر اسماعیل نوری علا، سخنگوی جنبش سکولاردموکراسی ايران، بدینوسیله مراتب همدردی خود را به همه وابستگان و دوستان اين بانوی ارجمند تسليت گفته و خود را در اين ضايعهء اندوهناک، بخصوص با آقايان مهندس کامبيز قائم مقام، آقای برديا و خانم سارا قائم مقام، خانم پرتو نوری علا، آقای دکتر اسماعیل نوری علا، آقای سام نوری علا، و خانم شکوه میرزادگی سهيم می دانيم و برای يکايک آنان و ديگر بازماندگان تندرستی، عمر طولانی و توفيق در خدمت به هموطنان مان آرزومنديم.

حسن اعتمادی، کورش اعتمادی، اقبال اقبالی، کامبيز باسطوت، سعيد بهبهانی، محسن بهزاد کريمی، احمد تاج الدينی، دکتر رضا حسين بر، محسن ذاکری، مهدی زمانی، نسترن عليی، دکتر کورش فرزين، دکتر حسن کيانزاد، دکتر حسن ماسالی، منوچهر محمدی، مهدی مفخمی، دکتر اميرهوشمند ممتاز، علی منجزی، احمد وحدانی (از اعضاء شورای مشاوران) و شهرام آرين، محيد آژنگ، جوما بورش، بهنام چنگائی، دارا صالح زاده، بهزاد صميمی، ناصر کرمی، منوچهر يزديان (از جمع ناظران شورا) و وحيد آبان، آرمان آريا مهر، ميلاد آقائی، مهران امير احمدی، مهين امير ارجمند، پگاه امينی، اميل ايمانی، رحيم حديدی ماسوله، ضياء راضی، مهدی رضائی تازيک، درويش رنجبر، شهنار شاه بخشی، آرشاک شجاعی، بدری صفوی، مراد عزيزی، شهرام فريدونی، مراد معلم، اسنفنديار منفردزاده، عليرضا منوچهری، (از اعضاء جنبش سکولار دموکراسی)>>>

بهای 38 روز آزادی!

سیامک مهر (پورشجری)

در پایان هر محاکمه ای، این وکلا از قاضی شرع تقاضا می کنند که موکل وی را شامل رأفت اسلامی قرار دهد. در واقع این خواهش بخصوص در مورد شخص من می تواند تفی باشد که بصورت من انداخته می شود و باعث ننگ من است. بنابراین من در هیچکدام از این محاکمات نمایشی و سرکوب گرانه هرگز وکیل معرفی نکرده ام و نداشته ام. از طرفی من کتبا در شعبه 12 دادیاری دادگاه انقلاب کرج اظهار نموده ام که هیچ یک از آدم های رژیم پلید اسلامی مخاطب من نبوده و من هیچ قاضی و دادگاهی را برای رسیدگی به اتهامات واهی و احمقانه ای که وزارت ضد بشر اطلاعات این رژیم به معترضان و منتقدان وارد می سازد معتبر نمی شناسم و تنها و تنها مخاطب من در وهله نخست هم وطنان من هستند و پس از آن افکار عمومی جهانیان.

سکولاریسم سیاسی، سکولاریسم فلسفی و  دین ستیزی

م. رضایی- تازیک

یک سکولار سیاسی کاری به نقد دین و مذهب ندارد؛ اما یک سکولار فلسفی زمینهء کارش همین دین و مذهب است. یک سکولار سیاسی کاری به این امر ندارد که "آیا دین ساختهء دست بشر است یا نه؟ " اما یک سکولار فلسفی هم و غم اش این است که آدمیان بدانند که "دین محصول ذهن آدمی ست." سکولار فلسفی سلاحی دارد به نام "قلم" و با این قلم به جنگ اندیشه های دینی - و نه شخص دین باور - می رود. اما یک دین ستیز سلاح اش چیز دیگری است؛ سلاح اش از جنس "زور"  است. او می خواهد با زور - یعنی با بستن مسجد و کلیسا و حتی شکنجه و قتل  فرد دین باور  - او را از اندیشه دینی تهی کند.

در بارهء سکولاریسم

داریوش افشار

"سکولاریزاسیون" و یا پیاده و اجرایی کردن "سکولاریسم" در یک جامعه، تابع شرایط عینی و ذهنی همان اجتماع بوده و نمی توان یک کشور "سکولار" را بطور مطلق، بعنوان کلیشه ای از "سکولاریسم"، برای فرآیند "سکولاریزاسیون" در کشور دیگری معرفی کرد. در حالیکه وجوه مشترکی بین کشورهای "سکولار" وجود دارد، اما تفاوت های عمیق هم دیده میشوند که دلایل آن تاریخی، فرهنگی و اجتماعی هستند.

آلترناتيوسازی يعنی آماده شدن برای فردا

اسماعيل نوری علا

مشکل اصلی اپوزيسون انحلال طلب، و آلترناتيوهای موجود در آن، نداشتن «آينده نگری» است. کسی که فقط به امروز می چسبد قادر به کنترل فردا نيست. بخصوص که «امروز» منشاء بی حرکتی، نوميدی، تفرقه و رقابت مسموم در ميان اپوزيسيونی است که خود را برای «فردا» آماده نمی کند و آنگاه، در فرا رسيدن هر فردائی، با پايبندی به تحليل های ديروزی خود، از شراکت مؤثر در روند انحلال باز می ماند.

فايل صوتی ◄      تصويری     |   ◄ فايل پی.دی.اف  ◄

عضو تازهء گروه مذاکرات هسته ای!

حمیدرضا رحیمی

فدوی که همواره شدیداً در پی این بود که دریابد که گروه معروف «پنج به علاوهء يک» کی شش می شود، در جريان مذاکرات هسته ای دریافت که گروه مذکور، به اهتمام برادران، کثرالله امثالهم، دو کلاس یکی کرده و یکباره هفت شده است. اين عضو تازه يکی از «سرمايه گزاران» اهل اطريش است که خبرگزاری رويترز درباره اش اين خبر ميمنت اثر را منتشر کرده است: «گفتگوهای هسته‌ای حداقل وضع مالی یک روسپی‌خانه در نزدیکی محل مذاکرات را سکه کرده است. مدیر یک روسپی‌خانه نزدیک محل مذاکرات می‌گوید که هر وقت مذاکرات ایران و قدرت‌های "پنج به علاوهء يک" در وین برگزار می‌شود، درآمدش به شدت بالا می‌رود! مدیر این روسپی‌خانه البته نگفته است که مشتریان اش چه کسانی هستند، اما تاکید کرده است که هر چه گفتگوها طولانی‌تر باشند، نفع بیشتری می‌برد!»

افق‌های تازه در خاورمیانه

م. ارشک

با پیروزی اخیر نیروهای دموکرات در ترکیه و کاهش تدریجی اعتبار و اقتدار نیروهای مذهبی یا دارای دیدگاه و پایگاه مذهبی نشانه‌های امید بخشی برای تحولات آتی در منطقه به چشم می‌خورد. گزافه نیست اگر گفته شود، که در جنبش های دموکراسی ‌خواهانهء آتی منطقه، اقلیت ها، اعم از قومی، مذهبی یا حتی جنسی، زنان و دیگر قشرهای ستمدیده مضاعف، گروه ‌های گمنامی که تا به حال از جانب “اکثریت” متکبر مورد تحقیر و بی اعتنایی واقع شده‌اند، در حدی که با پنهان کردن هویت خویش به حیات خود ادامه داده‌اند، پرچم تحول و دگرگونی به سوی عدالت و صلح و ثبات در منطقه را به دست خواهند گرفت.

آیا آقای روحانی می تواند خرگوش را از توی کلاه اش در بیاورد؟

گفتگو با کورش زعیم

گفتگوگر: سارا سماواتی

این توافق منافعی برای ما ندارد ولی به ما فرصت می دهد که از نقطهء زیر صفر آغاز و کشورمان را در همهء زمینه های موجودیت یک ملت و کشور، اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی، امنیتی و روابط بین المللی، که کلاً ویران شده اند، باز سازی کنیم. یک جنگ بین المللی نمی توانست اینقدر برای این ملت و کشور گران تمام شود و ویرانی ببار آورد که این بهانهء فعالیت هسته ای بوجود آورد. مفاد توافق هم نباید با مفاد تسلیم ژاپن و آلمان در جنگ جهانی دوم متفاوت باشد، ولی آیا ما هم خواهیم توانست بهره برداری که آن دو کشور از تسلیم شدن کردند بکنیم؟ اگر ما هم بتوانیم غارتگران و جنگ افروزان را کنار بزنیم و خردمندان و وطن دوستان را روی کار بیاوریم، توافق خوبی بوده است.

دربارهء گرفتن کمک از خارجی ها
سام قندچی

دریافت کمک از دولتی خارجی مسأله ای خصوصی نیست که به عموم مردم ربطی نداشته باشد. و می بایست از روز اول شفاف عمل می کرد. کسانی که سفیر دولت های خارجی در میان ایرانیان هستند، چه ايرانی باشند و چه بيگانه، جایگاه شان مشخص است و مشکلی هم نیست و نظیر دولت لویی شانزدهم فرانسه، که بخاطر منافع فرانسه از انقلابیون آمریکا حمایت کرد، عالی است که سفیران دولت های خارجی از اپوزیسیون ایران حمایت کنند. حتی اینکه لویی شانزدهم در خود فرانسه به دلیل استبداد اعدام شد دریافت چنین کمکی را مورد پرسش قرار نمی دهد. اما اگر انقلابیون آمریکا از لویی شانزدهم و سفیران اش «رهبر جنبش آزادیخواهانه»ی خود را می ساختند و شفاف عمل نمی کردند اين امر مایهء خجالت می شد.

سيل بزرگ از سوی ملت در راه است!

هاشم خواستار

نمایندهء معلمان در کانون صنفی فرهنگیان خراسان

به حاکمیت اخطار می کنم که حرکت های معلمان نم نم باران است، سیل بزرگ از جانب ملت در راه است. معلمان حق شان را گدایی نمی کنند، حق گرفتنی است. سال 94، سال 67 نیست که تعداد زیادی از زندانیان را بعد از قبول قطعنامه قتل عام و در گور های دسته جمعی دفن کردند. مردم، و به خصوص معلمان، به سرعت در مقابل زور گویی ها و ظلم ها واکنش نشان می دهند. در کشور های آزاد امثال معلمان که تظاهرات کرده و حتی شعار می دهند پلیس برای حفظ امنیت شان در کنار تظاهر کنندگان هست که دیگران مزاحم آنها نشوند. ولی در کشور ما نه تنها از پلیس، که از نیروهای لباس شخصی که در بین شان نوجوانان 15 تا 16 ساله نیز بودند که هیچ گونه آموزشی ندیده و مسلما اشتباهات بزرگی انجام می دهند برای سرکوب استفاده می کنند. آن هم در تجمعی که سکوت است .آیا این پلیس و لباس شخصی ها خودشان ضد امنیت نیستند؟

اثرات نگاه ایدئولوژیک بر آموزش و پرورش

گفتگو با اسداله مرادی

نگاه ستبر ایدئولوژیک حکومت به آموزش و پرورش به طور طبیعی نگاه از بالا به پایین و آمرانه به آن را در پی دارد و آنگاه منطقاً آسیب‌های فراوانی از این دست به صورت زنجیروار بدنبال خواهد داشت؛ مانند نگاه شدیداً تمرکزگرایانه به آموزش و پرورش و دیوان سالاری عریض و طویل، سیاست ‌زدگی، تصدی‌ گری، عمل ‌زدگی، نقد ناپذیری، تحول‌ ناپذیری، مشارکت‌ گریزی، شکاف میان مدرسه و خانواده و در نهایت آموزش و پرورش ناکار آمد و آسیب‌زا.

دریغ است ایران که ویران شود

کريم قصيم

نگاهی به تصاویر سیل و خرابی یکشنبه 28 ام تیرماه 94 در سوادکوه و مسیر منتهی به چالوس نشان می دهد که شمال کشور نیز همانند دیگر استانها، همه جا بی دفاع، قربانی سیلاب های ویرانگرست، سال هاست که این تصاویر تکرار ، دهه هاست که وضع و حال وخیمترمی شود و سال به سال دریغ ازپارسال. اما، نیم قرن پیش درشمال ایران اصلاً سیل نمی آمد!، به سبب انبوهی جنگلها و نافذ بودن خاکهای جنگلی و ُتنک بودن نسبی عرصه ها از ساخت و سازهای بی رویه و... دیگر امتیازات طبیعی آن زمان حتی ریزش باران های چند روزه هم سیلاب نمی شد. اما اکنون- در پی سی و شش سال جمهوری اسلامی-، وضع و حال طبیعت به شدّت فقیر و فرسوده شده: به محض ساعتی ریزش "باران رحمت"، بلافاصله  سیلاب به راه می افتد و خرابی به بارمی آورد!

گزارش دوم: در برنامهء سعيد بهبهانی از تلويزيون ميهن

جوانان افراطی در برابر پدران سنتی

مهدی جلالی تهرانی

در اين مقاله به نقش نهادهای سنتی مذهبی، و از جمله مرجعيت مستقل شيعه، خواهم پرداخت. توضيح می‌دهم که اين موج اسلام‌ گرايی که در منطقه می‌بينيم ـ و بطور مشخص پديده‌ء داعش ـ در امتداد چند دهه روند «نهاد زدايی مذهبی» شکل گرفته ‌است. همچنين استدلال می‌کنم که در وهله‌ی نخست برای امنيت منطقه ـ و در تصوير بزرگ‌تر، برای تاسيس دموکراسی‌های سکولار پايدار ـ تقويت اسلام‌ گرايان معتدل، سياستی معکوس است. در واقع تقويت اسلام سياسی است.در حالی ‌که اسلام را بايد به نهادهای سنتی آن برگرداند. البته چنين چشم ‌اندازی به سختی قابل رؤيت است، اما هر تلاشی در اين زمينه مفيد خواهد بود، و هيچ راه‌حل ديگری وجود ندارد.

یک نان نسیه و صد گرسنه!

شهباز نخعی

با انجام توافق هسته ای، یا به عبارت دقیق تر "برنامهء جامع اقدام مشترک" – که مخفف آن "برجام" خوانده می شود – در هفتهء گذشته بین نمایندگان حکومت آخوندی و کشورهای موسوم به 1+5، مردم ایران به حق توقع و انتظاردارند که گرهی از کار فروبسته معیشت شان گشوده شود و بتوانند نفس راحتی بکشند. به ویژه آن که همین دو سه هفته پیش شیخ حسن روحانی ایجاد هرگونه دگرگونی اقتصادی، رفع معضل بیکاری، گره های کور زیست محیطی و... را به انجام توافق هسته ای موکول کرد. اما، به نظرمی آید که تحقق این توقع و انتظارهای به حق چندان هم آسان یا حتی ممکن نباشد.

دولت سکولار و جامعه سکولار؛ کدام یک؟

کورش اعتمادی

اين داوری بعهده همه ما است. همه ما که مدعی سکولاریسم و استقرا دمکراسی نوین در کشومان هستیم، که تا چه محدوده ای برای تحقق آرمان های دمکراسی خواهانه مان پا پیش خواهیم گذاشت و شهامت بیان حقایق را داریم؟ سکولاریسم هنوز گفتمان نخست در درون جنبش دمکراسی خواهی در مقابله با حکومت دینی و ایدئولوژیک حاکم بر کشورمان است. گفتگو پیرامون مفهوم واقعی سکولاریسم در همهء ابعاد آن راست آزمایی است برای درک منطقی و صحیح از مفهوم سکولاریسم و متمایز کردن صفوف سکولار دمکرات هاd واقعی از مدعیان غیر راستین آن. 

هفتهء توهم و لبخند!

شاهین فاطمی

صبح زود روز دوشنبهء گذشته در رسانه ‌ها اعلام شد که سرانجام «سران اروپا» مشکل یونان را حل کرده‌اند و روز بعد، سه‌شنبه، همان رسانه‌ها مژده دادند که سرانجام بر سر مسئله هسته‌ای ایران هم مشکل حل‌شده است زیرا «پنج به‌اضافه یک» با جمهوری اسلامی اعلام حصول توافق کرده‌اند. در نتیجه روز دوشنبه مانوئل والز، نخست‌وزیر فرانسه، نقش رئیس خود، فرانسوا هُلاند، را در به سرانجام رساندن معضل یونان «تاریخی» خواند و روز سه‌شنبه روزنامه‌های دولتی در تهران محمدجواد ظریف را با امیرکبیر مقایسه کردند! احتمالاً از آنجا که سرعت انتقال خبر در «جهان مرتبط» برق‌آسا شده است، معلوم می‌شود معیار مقایسه‌ها و قضاوت‌ها نیز در فضای مجازی «رقیق‌تر» شده‌اند.