در حالی که سال 2014 آغاز می شود، هیچ پرسشی مهم تر از این در جهان دیپلماسی مطرح نیست: آیا ایران تغییر کرده است؟ حسن روحانی، رئیس جمهور جدید ایران از زمان انتخاب اش در ماه ژوئن (24 خرداد)، موضع میانه رو تری را از روابط بین المللی کشور اش به نمایش گذاشته است. اما باید محتاط بود، چه حالا و چه در سال های پیش رو. دومین تولید کننده بزرگ نفت، رهبر جهان شیعه و انقلابی مسلمان ضد غربی ( ایران) نه تنها برای سعودی بلکه برای صلح و ثبات خاورمیانه و فراتر از آن یک تهدید به شمار می رود! سعودی دو نگرانی عمده در مورد جمهوری اسلامی دارد: تمایل به تولید سلاح هسته ای و مداخله در امور داخلی همسایگان.

روکش های روی موبایل ها، شیشه ها، روکش های صندلی ماشین، روکش های روی کنترل های تلویزیون، روکش های روی لباس های کمد و... همه این روکش ها دال بر پذیرش دو نکته است یا بر نامیرایی خود باور داریم و یا اینکه قرار است چنین چیزهای بی ارزشی را به ارث بگذاریم، هر روز در روابط روزمره مان نیز همین روکش ها را بر رفتارمان می گذاریم تا فلانی نفهمد عصبانی هستیم، فلانی نفهمد چقدر خوشحالیم، فلانی نفهمد چقدر شکست خورده ایم. نقاب ها و روکش ها را استفاده می کنیم برای اینکه اعتقاد داریم اینطوری شخصیت اجتماعی ما برای یک روز مبادا بیشتر و بهتر روی پای خودش می ایستد و این در شرایطی است که اغلب زودتر از حد تصورمان این دنیا را ترک می کنیم و آن روز مبادا هرگز نمی رسد فقط ما فرصت و جسارت خود بودن را از خودمان دریغ کرده ایم. جسارت لذت بردن از خود حقیقی مان حتی به قیمت گاه زخمی شدن و ضربه دیدن.

اين روز ها که بوی تعفن فسادهای مالی رژيم روضه خوان ها هر روزه از جايی بيرون زده و مشام ها را ميازارد، بيشترين تحليلگران، شوربختانه تنها نام بابک زنجانی را به ميان کشيده و او را بازيگر اصلی اين کلاهبرداری های چندميلياردی معرفی مي کنند. آنانی هم که اندکی تيزهوش تر هستند، اين پرسش را به ميان مي کشند که آخر اين بابک زنجانی به چه مقام و نيرويی تکيه دارد که مي تواند اين چنين هست و نيست ملت ايران را به يغما برده و حتا در يک کشور ديگر بنام ترکيه آشوب و انقلاب راه اندازد و هيچ کس هم در ايران با او کاری نداشته باشد!؟ بی اينکه البته پاسخ درستی هم برای اين پرسش خود ارائه دهند. از ديد من اما يافتن پاسخ اين پرسش بسيار ساده است، آن هم پاسخی با دلايلی روشن تر از آفتاب.

آيت الله مکارم شيرازی، از مراجع تقليد متنفذ جمهوری اسلامی گفته است: «اگر در مسئلهء اتمی با غرب به توافق برسد، در زمينهء حقوق بشر نمی تواند توافق صورت گيرد. اصول حقوق بشر اسلامی بايد در کشورهای ديگر جهان شروع شود. ممکن است بعد از حل مشئلهء اتمی آنها بخواهنداز طريق مسئلهء حقوق بشر وارد شوند...» از اظهارت اين آخوند «بوی الرحمن» بلند است چرا که از سنگر هسته ای، که خط قرمز جمهوری اسلامی بود عقب نشسته و به سنگر حقوق بشر پناه آورده است. و باز به اين معنا است که سنگر حقوق و منافع ملی ايران را رها کرده و به بخشی از حقوق بشر اسلامی، که اعدام زير سن 18 سال منافات با حقوق انسانی نمی داند سنگر گرفته است... (فايل پی.دی.اف)

گستردگی رسوایی فساد مالی افشا شده در هفته گذشته، زلزله ای سیاسی درترکیه به وجود آورد که پس لرزه های آن هنوز ادامه دارد. موج های رسانه ای این زلزله آنقدر بزرگ است که هر دم بر انبوه خبرهای آن افزوده می شود و پرده هایی تازه از ژرفای فساد را به نمایش می گذارد... زلزلهء سیاسی که در ترکیه رخ داده، به خلاف زلزله های طبیعی که گسل آنها روی خطی ممتد و مستقیم است، شکلی مثلثی دارد که ضلع های سه گانه آن را ترکیه، حکومت ولایت مطلقه فقیه و ایالات متحده امریکا تشکیل می دهند.

علاج واقعه و ساير معضلات