اعلاميهء جهانی حقوق بشر

و پيوند به يک ويدئو

پيام سخنگوی جنبش سکولار دموکراسی ايران به

جشن سالگرد تأسيس حزب کوملهء ايران ـ استکهلم ◄

فرصت تشکیل «ابتکار گلوبال برای سکولاریسم»
سام قندچی

استراتژی گلوبال غرب برای مقابله با کمونیسم در دوران جنگ سرد «برافراشتن پرچم حقوق بشر در جهان» بود و، در آن نبرد، غرب جنبش های ضد سکولار، نظیر اسلامگرایی در خاورمیانه، را متحد خود قلمداد می کرد. حمایت آمریکا از القاعده در افعانستان بخوبی این سیاست را تا هنگام سقوط اتحاد شوروی نشان می دهد. اما با پایان جنگ سرد، غرب همچنان در کلاف سردرگم استراتژی های کهنه ای که برای وضعیتی از جهان طراحی شده بودند که واقعیت کنونی صف بندی های گلوبال نیست، محصور مانده است.

تاريخ و قضاوت تاريخی

محمد جعفری

وقتی هم اکنون کسانی که خود آمر، عامل، دست‌اندرکار و يا مطلع و در جريان امور واقع قرار گرفته و زنده هستند، نسبت به آنچه اتفاق افتاده قضاوت نکنند و آن را به صد سال بعد واگذار کنند، اولاً بعد از صد سال آن قضاوت به چه دردِ نسلی که با پوست و گوشت و خون خود نتايج آن اعمال را چشيده می‌خورد؟ و ثانياً چگونه حقيقت از لابه‌لای نوشته‌های قلم به‌مزدان حکومتی و تاريخ ‌سازان يک‌ سويه روشن و آفتابی می‌شود؟

بازی، بعد از اوباما

کوشان ماد

عباس عراقچی، در اولین مصاحبه با شبکهء یک تلویزیون نظام اسلامی بعد از انتصاب روحانی، جمله ای گفت که کسی بدان دقت نکرد. گفت «وظیفهء آقای ظریف و دولت روحانی رفتن پای میز مذاکره است. ولی این بدان معنی نیست که سیاست ما در دورهء آقای احمدی نژاد اشتباه بوده. خیر. آن روز ما سیاست مان تحمل فشارها و پیشبرد برنامهء هسته ای بود تا بتوانیم به نقطه ای برسیم که امروز با آن دستاوردها پای میز معامله یا مذاکره برویم!» او به همین سادگی همه چیز را گفت ولی ما دیر متوجه می شویم؛ حتی ساده ترین گفتارها را.

پرسشی که مکرراً از همهء شرکت کنندگان در اپوزيسيون حکومت اسلامی می شود آن است که «چرا در برانداختن اين حکومت نکبت با هم متحد نمی شويد؟.. چرا آن دسته از تفاوت های در انديشه و مرام و برنامهء خود را ـ که پيش از فروپاشی حکومت اسلامی قابل حل نيستند ـ مانع اتحاد عمل خود عليه حکومت اسلامی می کنيد؟» من، بعنوان يک کوشندهء سياسی که اکنون مسئوليت سخنگوئی گروهی سياسی نيز بر عهده ام گذاشه شده، می خواهم در اينجا پاسخ خود و سازمان متبوع خويش را به اين پرسش بدهم.

گفتگو با محمدرضا روحانی

گفتگوگر: همنشين بهار

ایران ، تحریم ها و شرایط امروز نظام اهریمن

گفتگو با حسن اعتمادی

گفتگوگر: سعيد بهبهانی از تلويزيون ميهن 

دست از این همه اعدام بردارید و توبه کنید!

کورش زعیم

اعدام "سامان نسیم" یک لکهء ننگ بزرگ دیگر بر پیشانی دادگری در جمهوری اسلامی خواهد بود... شما، با اعدام این نوجوان، افزون بر تخلف آشکار و فاحش از قانون بین المللی که ایران امضا کنندهء آن بوده، ثابت می کنید که دیدگاه او نسبت به شما، و مسلح شدن گروه اش علیه شما، مشروع بوده است. اعدام سامان باعث می شود که ده ها نوجوان و جوان دیگر به آن گروه و گروه های مشابه بپیوندند تا انتقام او را بگیرند. همین عمل شما باعث انتقام جویی و کشته شدن شمار زیادی از سربازان و هم میهنان بیگناه ما خواهد شد؛ و هم میهنان همدرد او را بیش از پیش از وطنی که شما اداره کنندهء آن هستید منزجر خواهد کرد.

چه کسی ملت ایران را تحقیر کرده است؟

وحيد آبان

خامنه ای، رهبر این نظام، همان کس که شبانه روز «دشمن، دشمن» می کند، می گوید «غرب و آمریکا با تحریم هاشان ملت ایران را تحقیر کرده اند». اما، علیرغم  هر انتقادی که می توان به سیاست خارجی آمریکا و یا هر کشور دیگری داشت ـ انتقاداتی که در خود کشورهای دمکراتیک  آزادانه نیز مطرح می شوند،  واقعیت آن است که این غرب و  آمریکا نیست که ملت ایران یا، حتی وسیع تر از آن، مردم کشورهای خاورمیانه، و یا حتی فراتر از آن، مردم تمام  کشور هایی را که بنام اسلام اداره می شوند، تحقیر کرده است... 

نامه ای به علی خامنه ای

یاسمین ک. (آلمان)

آقای خامنه ای! من یک دختر دانشجوی بيست و چهار سالهء زادهء آلمان و در نتيجه آلمانی هستم که متن پیام شما به جوانان اروپا و آمریکای شمالی را خواندم و اولین پرسشی که در ذهنم طرح شد این بود که شما در این جهان که هستید و با چه حقی خود را موظف می بینید به جوانان آن هم تنها جوانان اروپا و آمریکای شمالی نامه بنویسید؟ آیا شما به عنوان یک مصلح دینی این کار را میکنید یا به عنوان رهبر مسلمین در جهان و یا به عنوان رهبر سیاسی حکومت اسلامی؟

آیا انسان حیوانی سیاسی است
یا سیاست از انسان یک حیوان می سازد؟

حمید آقایی

آیا واقعاً ما می خواهیم در چنین جهانی زندگی کنیم که سیاست و سیاست ورزی این اندازه مهم شده اند، بطوری که سیاست همه چیزمان را مشخص و تعیین می کند و ما را وا می دارد تصور کنیم که تنها راه کمک به کشورمان ورود به عرصه سیاست است؟ اما مگر نه اینکه، ما شهروندان علاوه بر خواست برخورداری از حق دخالت دمکراتیک در امور کشورمان در عین حال نیز می خواهیم که انسان خوبی نیز باقی بمانیم؟

«شرایط عینی» و «وظیفۀ تبعیديان»

احمد سخائی

وقتی به این واقعیتِ اقتصادی توجه داشته باشیم که سرمایۀ در اختیارِ ایرانیان خارج از کشور مبالغی فراتر از هزار میلیارد دلار برآورد می شود. توجه به تولید ناخالص داخلی بین صد تا حداکثر چهارصد میلیارد دلار (مقدار حداکثر، از گزارشات کذب مسئولین کشوری با قدری اغماض گرد شده است). یکی دیگر از عجایب در زندگی تاریخی ملت ایران را نمایان می سازد.