چرا کنگره؟   |   تاريخچه   |  پيمان نامهء عصر نو   |  آئين نامه   | کميتهء برگزاری    |   English Section

کنگرهء اول (واشنگتن 1392)   |   کنگرهء دوم (بوخوم 1393)   |   کنگرهء سوم (فرانکفورت 1394) 

  پيوند به ويدئوهای کنگرهء سوم   |   متن برخی از سخنرانی ها در کنگرهء سوم    |       پيام ها        |   عذرخواهی ها 

گزارش سومين کنگرهء سکولار دموکرات های ايران

فرانکفورت    ـ    4 و 5 جولای 2015    ـ    13 و 14 تيرماه 1394

موضوع کلی کنفرانس: «چرا سکولار دموکرات ها هنوز متحد نشده اند؟»

پرچم ايران در سر در محل برگزاری کنگره ـ بَنر سومين کنگره

نظر شرکت کنندگان و ناظران دور و نزديک:
محسن ذاکری>>>	پرويز داورپناه>>>	منوچهر يزديان>>>	حنيف حيدرنژاد>>>	احمد تاج الدينی>>>
بهزاد صميمی>>>	مريخ مرادی>>>	بهمن زاهدی>>>	شکوه ميرزادگی>>>	مهران امیراحمدی>>>
ناصر کرمی>>>	اسماعيل نوری علا >>>	زمان فيلی>>>	رضا پرچی زاده>>>	محسن بهزاد کريمی>>>
حميدرضا برهانی>>>	بهنام چنگائی>>>	مراد معلم>>>	حميد وحيدی>>>	دانيل دانا>>>

مراسم گشايش کنگره:     شهناز شاهبخشی           مسئول کميتهء محلی

موضوعات نشست های چهارگانهء کنگره موانع و ضرورت اتحاد نيروهای سکولار دموکرات در راستای ايجاد آلترناتيو فعاليت ها و قراردادهای خارجی ِ حکومت اسلامی و وظيفهء متحد  اپوزيسيون سکولار دموکرات حفظ تماميت ارضی ايران و عدم تمرکزهمچون پيش شرط های استقرارسکولار دموکراسی در ايران مشکل «فقدان زمين بی طرف» و عدم توجه به تفاوت های مسائل داخل و خارج کشور سخنرانان اصلی نشست های چهارگانهء کنگره          دکتر حسن ماسالی - دکتر رضا تقی زاده - کورش اعتمادی - دکتر شهريار آهی _______________________________________ ناظم جلسات و رؤسای نشست های چهارگانه             حسن اعتمادی - دکتر سياوش عبقری - احمد تاج الدينی - محسن ذاکری - اقبال اقبالی برخی از سخنرانان نشست های چهارگانه اسفنديار منفرد زاده دکتر شهلا عبقری دکتر اسماعيل خوئی مراد معلم دکتر رضا حسين بر رحيم بندوئی مجيد آژنگ دکتر کورش فرزين حميدرضا برهانی علی منجزی بهنام چنگائی دکتر مريم مؤذن زاده آرمان آريامهر ناصر کرمی \ دکتر اسماعيل نوری علا در گوشه و کنار کنگره:

هدف ما، که قشر روشنفکر و آینده نگر کشور را تشکیل می دهیم، از این گردهمایی ها این است که به یک همگرایی دیدگاهی برسیم که برای کشورمان چه می خواهیم. ما دموکراسی می خواهیم، یعنی فرمانروایی مردم بر مردم برای مردم و با رای مردم. یعنی یک نظام سیاسی که هیچگونه وابستگی ایدئولوژیک، ابزاری، نژادی، یا فرقه ای نداشته باشد. یعنی مردم کشور آزاد باشند به هر عقیده و مذهب و فرقه و نظام سیاسی یا اقتصادی باور داشته باشند. یعنی یک نظام مردمسالار متکی به رای اکثریت با حفظ حقوق اقلیت، برابری همه شهروندان در برابر قانون و آنهم تنها قانونی که نمایندگانی که با رای آزاد مردم برگزیده شده باشند تدوین کرده باشند؛ قانونی که میان اکثریت و اقلیت، این مذهب و آن مذهب، با دین و بی دین، زن و مرد، این نژاد و آن نژاد، و این نیاکان و آن نیاکان، تفکیک و تبعیضی قایل نشده نباشد، که هیچ سازمان یا شهروندی نتواند به آزادی و حقوق شهروندی دیگری تجاوز کند، که اصول بیانیه جهانی حقوق بشر چراغ  راه حکومت و جامعه باشد. (پيوند به کل پيام)

________________________

  پيام رضا پرچی زاده 

پيوند به متن پيام >>>

  انتظار ما از شما 

دوستان گرامی و جناب آقای نوری علا؛

         از دعوت شما برای شرکت در سومين «کنگرهء سکولار دموکرات های ايران» صمیمانه متشکریم.

ما از جمله کسانی بوده و هستیم که سال هاست برای همکاری و اتحاد عمل تمامی نیروهای دمکرات و سکولار که خواهان استقرار نظامی دمکراتیک مبتنی بر منشور جهانی حقوق بشر و پیوست هایش بوده، قلم زده و در این راه به سهم خود کوشیده ایم. به همین دلیل سختی های راه را از نزدیک شناخته و برای همهء کسانی که تلاش دارند تا این مسیر دشوار را هموار نمایند احترام قائل هستیم.

         در ایرانی که ما خواهان آن هستیم، حقوق برابر برای تمامی اندیشه ها، مذاهب و احزاب به همراه رفع تبعیض قومی ــ ملی و جنسیت باید امری بدیهی و برسمیت شناخته شده باشد؛ حقوقی که در پیوست های منشور جهانی خقوق بشر برسمیت شناخته شده است.

         در همین رابطه باید اضافه نمائیم که تنها شاخص"عدم تمرکز" در سیستم آیندهء ایران نمی تواند پاسخگوی موزائیک قومی ــ ملی کشورمان ایران باشد. برای جلوگیری از تمرکز قدرت و پیشگیری از استبداد مرکز، شاید شاخص "عدم تمرکز" برای کشوری هائی که مردمان اش به یک زبان و یا یک فرهنگ تعلق دارند، کافی باشد. اما تجربهء تمامی کشورهای مشابه ایران نشان می دهد که، از جمله برای رفع تبعیض و استبداد مرکزی، نوعی خودمختاری در عرصه های اداری، فرهنگی و اقتصادی ضروری می باشد. برنامه های شما اما در این زمینه متأسفانه دارای کاستی می باشد.

         انتظار ما از شما این است تا، با رفع این کاستی، به سهم خود مانع را برای هماهنگی و نزدیکی با گروهای اتنیکی را مرتفع کنيد تا شرایط از سوی شما برای شرکت این بخش ار مردمان ساکن کشورمان ایران در کنگره هائی این چنینی فراهم شود.

ما راهی جز درک و برسمیت شناختن متقابل یکدیگر، گفتگو و تبادل نظر و سرانجام تفاهم و توافقی بر مبنای منشور جهانی حقوق بشر و دمکراسی برای ساختن ایرانی دمکراتیک و سکولار نمی شناسیم. به امید چنین روزی.

         خیلی تمایل داشتیم که می توانستیم در این سومین«کنگرهء سکولار دموکرات های ايران» شرکت کنیم. اما متاسفانه، از جمله بدلیل داشتن جلسه ای همزمان، امکان شرکت ما مقدور نمی باشد. برای کنگره شما و تمامی نیروهای سکولار دمکراسی آرزوی موفقیت و پیروزی داریم.  

ماشاالله سلیمی . منوچهر مقصودنیا

4 تیر 1394

  آرزوی دست يافتنی! 

دوستان گرامی

من به دمکراسی و جلوه های گوناگون اش، و از آن میان، سکولار دمکراسی، بعنوان آرزوئی دست یافتنی نگاه می کنم و می پندارم که روزی ، که چندان هم دور نیست، به آن خواهیم رسید. هم از این رو است که نیروهائی که در این راستا می کوشند  را باور داشته و ارج می نهم  و از این منظر، با وجود اينکه خود نخواهم نتوانست با شما باشم، برای شرکت کنندگان در کنگرهء سکولار دمکرات هاب ايران در فرانکفورت، موفقیت های چشمگیر آرزو می کنم.

با مهر

حمیدرضا رحیمی