اگر استبداد مکانیسمی است که منجر به بروز شخصیت‌های فرمانبردار از افراد صاحب قدرت می‌شود (یعنی خوی یا روان دو سوی سالط و مسلوط که شکل دیگر خدا- انگاری و ناچیز- پنداری است)، در عوض این امکان هم وجود دارد که بتوان برای شکل دادن به اپوزیسیون متحد یا موتلف، از وجه دیگرِ همین مکانیزم روانی استفاده کرد و با «پیش راندن افراد شناخته شدهء وجیه‌المله و یا خدایان ساکن اذهان مردم و روشنفکران که مورد احترام توده‌ها و گروه‌های سیاسی و رهبرانشان هستند»، و با حمایت رهبران خرد از آنان، و از طریق جمع اینان، "تشکلی" ایجاد نمود تا "مبدل به جبههء متحد سکولار دموکراتیک شود". اما این که عملا چگونه باید این اقدام صورت گیرد امر دیگری است.

چگونه بود که روحانیت شیعه منبر محمدی را بر تخت استبداد کهن پادشاهی نهاد و برای توجیه قدرت، و به ویژه برای حفظ قدرت نو یافتۀ خو، به جعل تاریخ و تحریف فلسفه تشیع پرداخت و کُل میراث معنوی و دینی و هست و نیست و آبرو و حیثیت داشته و نداشتۀ نهاد چند قرنی روحانیت شیعه را خرج حفظ و توسعه و تداوم استبداد سیاه سی و پنج سالۀ ای کرد که به قیمت کشتار ملت ایران و به بهای ویران کردن این سرزمین و فراری دادن ملیون ها تن از نیروهای کار ساز از کشور و بی حاصل کردن توانمندی های عظیم علمی و صنعتی و هنری و فرهنگی فرزندان این مُلک فراچنگ آورده بود؟

سیاست خارجی حکومت اسلامی روی دیگری است از سکهء سیاست داخلی اين حکومت. همان شیوۀ پنهان‌کاری و عدم شفافیت، سردرگمی و اغتشاشی که در صحنهء داخلی از این حکومت می‌بینیم در سیاست خارجی هم متظاهر می‌شود. و از آنجا که در حکومت‌های دیکتاتوری از نوع حکومت اسلامی افکار عمومی و عقاید مردم نقشی ندارد، سیاست خارجی وسیله‌ای می‌شود برای حکومت که از آن برای پیشبرد تصمیمات نامشروع خود سوء استفاده کرده و هر گاه در درونمرز با مشکلاتی روبرو می‌شود بلافاصله با حادثه آفرینی در صحنهء بین‌المللی سعی می‌کند توجه افکار عمومی را از مسائل داخلی منحرف کنند.

رضا ملکیان معروف به ”رضا ملک”، یکی از مدیران ارشد اطلاعات که فردی درستکار و پاک نهاد بود، هیولا گونگی همکاران اش را بر نمی تابد و به یک جور "هاراگیری" و خودکشی ِ حرفه ای فرو می شود. چه می کند؟ فیلم های بازجویی از همسر سعید امامی را از آرشیو اطلاعات بیرون می کشد و به اصلاح طلبانِ دولت و مجلس می سپرد و آنان این فیلم ها را در مجالس خصوصی و در خود مجلس نشان رقیب می دهند و خلاصه غوغایی می پردازند. اصلاح طلبان با انتشار این فیلم ها، گرچه به تحکیم موقعیت خویش پرداختند اما خود رضا ملک را رها کردند تا دژخیمان اطلاعات با وی آن کنند که نمونه اش را مگر بتوان در سلول های آنچنانی شوروی سابق سراغ گرفت.

آن قول‌ها کجا شد و آن وعده‌ها چه شد؟

محمد ملکی

من به عنوان يک ايرانی که در دوازدهم فروردين سال پنجاه و هشت به جمهوری اسلامی رأی مثبت دادم احساس می‌کنم به اندازهٔ‌‌ همان يک رأی به آنچه در اين سی و پنج سال بر شما گذشته مسئولم و حاضرم در يک دادگاه مردمی که هیأت منصفهٔ آن کسانی هستند که به دليل سن و سال يا هر دليل ديگر به جمهوری اسلامی رأی نداده‌اند به محاکمه کشيده شوم. امّا، پيش از آن، جناب آقای خامنه‌ای بايد به مسئوليت‌های خود در آنچه در اين سی و پنج سال پيش آمده اعتراف کند و از ملّت بخواهد استعفای او را به علت عدم توانايی در رهبری جامعه و نداشتن صلاحيت لازم و کافی بپذيرد و اعلام نمايد آمادهٔ حضور در يک دادگاه مردمی و تحت نظارت مراجع حقوق بشری بين‌المللی است.