شش درس انقلاب
که هنوز به خوبی نیاموختهایم
مجید محمدی
پس
از حدود چهار دهه که از انقلاب
پنجاه و هفت
میگذرد اکنون میتوان از درسهایی که
دولتها، مردم، نهادها و گروههای مختلف میتوانند
از این رخداد بسیار پر هزینه و دهشتناک
برای آیندهی ایران آموخته باشند یاد کرد. این درسها
عمدتاً
در نقدهایی که به رفتار حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی شده نیز
تلویحاً
به چشم میخورد؛
درس هایی که میآیند میتوانند بالاخص امروز برای نسل جوان
که تجربهء
انقلاب را از سر نگذراندهاند اما با پیامدهای آن مواجهاند در
رسیدن به دمکراسی و آزادی و توسعه گرانقدر باشند.
هر یک از درسها به کار نهاد یا گروهی خاص
میآیند.
توهین
به
مقدسات؛
بهانه برای تحمیل مقدسات
اقبال اقبالی
اکنون
مجال خوبی است که در حد توان مان نگذاریم توهین به
"مقدسات"
بهانه ای برای تحمیل "مقدسات" گردد. بعنوان ایرانی؛ باجگیری
سی و شش
سالهء
اسلامگرایان از ایرانیان را افشاء کنیم و در انظار جهانیان، نقد
اسلام
سیاسی را به نقد سیاسی تاریخ خونبار و ویرانگرانهء
اسلامگرایان در ایران
پیوند زنیم. دنیا را با چهرهء
اسلام سیاسی بیشتر
آشنا
کنیم و همدلی مردم
دنیا را برای مبارزهء
ملی، دمکراتیک و آزادیخواهانه ملت ایران جلب نمائیم.
وکالت از پشت میلهها!
پانتهآ بهرامی
آيا
دستگیری وکلا، مطابق قوانین خود حکومت اسلامی قانونی است؟ بر اساس
اصل 35 اين قانون اساسی، مردم حق داشتن وکیل را
دارند. پذیرش این حق به منزلهء داشتن وکیل،
بدون محدودیت در دفاع، است و نمیتوان و
نباید وکیل را برای انجام وظیفهء دفاع مورد
بازخواست قرار داد.
همهء وکلای زندانی اما به وسیله نهادهای
امنیتی متهم و در دادگاه های
انقلاب محکوم شدهاند. این در حالی است که هیچ
کدام از آنها مرتکب نقض قوانین کیفری
نشدهاند. وکلای
زندانی نه تنها در بیرون از زندان تلاش کرده اند تا به وظیفهء خود،
یعنی دفاع از
موکلان عقیدتی یا سیاسی، عمل کنند بلکه در داخل زندان بهخاطر
آگاهی از قوانین قضایی در مقابل عدم رعایت قانون
ایستادهاند.
برگزاری مراسم
روز جهانی
«وکلای
در خطر»
شهر
نورنبرگ آلمان
بيانيهء شمارهء 11 چند تن از وکلای پايه يک
دادگستری
روز بيست و چهارم
ژانويه برنامه اى به ابتكار
"عفو
بين الملل"
و
"كانون
وكلاى دادگسترى
شهر
نورنبرگ
آلمان"
در روز جهانی "وکلای در خطر" تحت عنوان "وکیل بدون حقوق" در آن
شهر بر گزار مى شود. در اين نشست،
به عنوان نمونه،
به وضعيت خطرناك همكار بيمار در بند و دلير ما آقاى عبدالفتاح
سلطانى وكيل پايه يك دادگسترى نيز خواهند پرداخت...
در اين روز هاى سياه، براى حفظ حيثيت انسانى، حق دفاع، حكومت قانون
و دستاورد هاى حقوقى بيش از دو قرن مردم،
به هميارى همگى نيازمنديم. امید است هموطنانی که امکان حضور در
برنامهء
24
ژانويه در نورنبرگ را دارند، صدای مظلومیت ملت "بی حقوق" ایران
باشند و به سرکوبی "وکلای در خطر ایران»
اعتراض کنند.
چرا لائیسیته یا سکولاریسم؟
محمد حسین صدیق یزدچی
راه
حّل رهائی سرزمین ایران از چنگال اسلام سیاسی مسلط و پایان دادن به
ویرانیهای ناشی از آن، گذر به نظام سیاسی لائیک/ سکولار است. می
دانیم که استقرار لائیسیته/ سکولاریسم در جامعهء استبداد زدهء
ایران که مظاهر بیشمار استبدادهای دینی/ اسلامی را دارد، کاری ست
بس دشوار و نیازمند کار و کوششی گسترده و پیچیده. اما ویرانی
استبدادهای حاکم را باید از جائی ممکن آغازید...
روايت
«آرمان خواهان چپ سالهای پنجاه»
معرفی يک کتاب
علیرضا بهتویی
"آرمان
خواهان چپ سالهای پنجاه شمسی” به جای سکولاریسم (جدایی مذهب
ازحکومت)، به اشتباه، دشمنی با مذهب را میفهمیدند. این اندیشه (که
هنوز هم در گروهی از طبقهء
متوسط تحصیلکرده ایرانی غالب است) به نظر میرسد بازماندهء
تبلیغات تند دورهء
پهلوی اول بر ضد مذهب باشد. ناگفته نگذارم که سوی دیگر سکه هم نگاه
افراطی و تند برخی معتقدین مبارز مذهبی به چپها بود که همه آنها
را ضد دین و دشمن خویش میدیدند. از پیشرفتهای بزرگ سی سال گذشته
در ایران، به گمان من، تغییر در هر دو سوی ماجرا است.
«شارلی ابدو» و همپوشانی آزادی و اختيار
اسماعيل نوری علا
آيا امتناع برخی از رسانه های دنيا از بازنشر کاريکاتورهای ضد
اسلام «شارلی ابدو» واقعاً از سر ترس زدگی و محافظه کاری است يا به
موضع گيری مهم تری مربوط می شود که بر اساس باور به همجواری گريز
ناپذير «آزادی بی حد و حصر بيان» و «اختيار در گزينش راه و روش
بيان» اتخاذ می گردد؟ یعنی، آيا نمی توان، در عين باورمند نبودن به
مقدسات و ملزومات هر دين و مذهب و ايدئولوژی، و قرار گرفتن در
جبههء خواستاران آزادی بی حد و حصر بيان برای همهء آدميان، در مورد
راه و روش بيان خود به «اختيار»ی ناشی از همان «آزادی» دست زد؟
فايل صوتی
◄
تصويری
◄
فايل پی.دی.اف
◄
اسلامهراسی:
«فوبيا» يا ترسی
معقول و منطقی؟
مسعود نقرهکار
واکنشس
وحشت
زدگان
در برابر انديشه و کردار اسلام سياسی را
«فوبيا»
تعريف کردن،
نادرست و نارواست. سر بريدن، گردن زدن، سنگسار
کردن، حلقآويز کردن، مثله و
کارد آجين کردن، قتل عام
کردن و شکنجه کردن در ملاء عام ترس آفريناند.
اسلامهراسی «فوبيا» يا ترسی
غيرمعقول و غيرمنطقی نيست، ترس و وحشتی واقعی
و معقول و منطقیست،
واکنشی عادی و طبيعی در برابر جهل و جنون و جنايت
گسترده و عريانی که ميراث
اسلام سياسیست.
شارلی، شیخ حارث النظاری،
و استبداد زیر پرده دین
همنشين بهار
يکی
از «آیات عظام!»
یمنی،
«شیخ حارث النظاری»،
با گرامی داشت و مبارک باد به ترور پاریس
(که
بهترین هدیه به راسیست ها و نئوفاشیست ها بود)،
در پیامی
بر روی يوتيوب به
نکات مهمی اشاره نموده و از وقایع آینده پرده برداشتهاست.
سخنان
و پیامهای وی،
همانند امثال «محمد عدنانی» و «ابوبکر بغدادی»، نشان میدهد که
اين «ائمهء
قاتلین»
به لحاظ معرفت دینی هم در سطح بسیار بسیار نازلی هستند و در دنیای
پیچیده و پر از توطئهء
امروز حرفی جز دشنه و کینه ندارند
و
تنها میتوانند احکام عصر شترچرانی را به نام دین خدا به خورد
«مکلفین» و اهل تکلیف بدهند و با آن نسقگیری کنند. آنان با جوهر و
مضمون پیام انبیاء بیگانه بیگانهاند.
یادداشت
دربارهء کشتار «شارلی ابدو»
اسلاوی ژیژک
برگردان
از یاسر گلی
راسخ
بودن تروریست ها در اشتیاق شان،
خود
نشانی
از فقدان اعتقادی حقیقی داست.
چقدر باید باور یک مسلمان شکننده باشد که به باد یک کاریکاتور
مزخرف،
که در
یک هفته
نامهء
فکاهی منتشر شده، بلرزد؟
خشونت بنیادگرایانه نه ناشی از ایمان
تروریست ها به برتری شان،
و نه در جهت حفاظت از هویت مذهبی- فرهنگی شان در
مقابل هجوم تمدن مصرف گرای جهانی است.
آقایان،
تاریخ را نمی توانید بکشید!
شکوه ميرزادگی
يکی
از اشخاص ذينفع
در مصاحبهای با روزنامه ی «غرب» فرموده است:
«اینکه می گویند تخت جمشید آثار باستانی با
ارزشی دارد حرف غلطی است. آنجا چهار تا دیوار خرابه است و چند
تا کنده کاری است که ما با استفاده از هنرمندان
تحصیل کرده در سوئیس و مشورت یک شرکت
ایتالیایی میتوانیم مجسمههائی به مراتب قشنگ تری را جایگزین
این خرابهها کنیم».
چالش
دین و دولت در ایران
کوروش اعتمادی