صفحهء اول سايت جنبش سکولار دموکراسی ايران

ما خواستار لغو قانون اساسی حکومت اسلامی، انحلال نهادهای سرکوب برخاسته از آن، و استقرار حکومتی سکولار دموکرات در ايران هستيم
جنبش سکولار دموکراسی ايران، بر اساس آئين نامهء «عضويت، شاخه های کشوری و باشگاه های شهری» خود، عضو فعال می پذيرد ◄
بيانيه ها و اخبار سازمان های سياسی و اجتماعی		پيوند به گنجينهء مقالات پايگاه سکولاريسم نو◄
شرح تصوير شير و خورشيد نظرات خوانندگان مکاتبه با سردبيرآرشيو		آرشيو کلی مقالات فهرست نام نويسندگان و مطالب شان
آرشيو پرونده های ديداری ـ شنيداری آرشيو عکس ها و طرح ها		آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت جستجو

نخستين بيانيهء تحليلی جنبش سکولار دموکرسی ايران

جمعه 1 آذر ماه 1392

22 ماه نوامبر 2013

آرشيو خبرهای جنبش مطالبه محوری در دانخل کشور

دخیل بستن به امامزاده اوباما!

شهباز نخعی

با توجه به روحیه و منش باراک اوباما، "زمان بیشتری" که او از آن سخن می گوید، می تواند تا 3 سال دیگر، یعنی پایان دورهء دوم ریاست جمهوری اش نیز به درازا بکشد تا او از زحمت گرفتن یک تصمیم دشوار رهایی یابد. "خود کردهء بی تدبیر" نظام ولایت مطلقه فقیه این است که با نابخردی خود را گرفتار مخمصه ای کرده که عامل زمان در آن بی اندازه اهمیت دارد، در حالی که حریفان چنین محدودیتی ندارند و در واقع وضعیت دو طرف مانند کسی که گلویش فشرده می شود و کسی که گلو را می فشارد است، اولی برای رهاشدن از خفگی دست و پا می زند و دومی بی شتاب فشار را ادامه می دهد.

آیا فرانسه کارشکنی کرد؟

‫ رضا حسین بر

بسیاری از کسانی که می خواهند رژیم جمهوری اسلامی به بقای همراه با کشتار خود ادامه دهد، سخت از رویکرد مذاکراتی فرانسه عصبانی هستند و آن کشور را متهم می کنند که با اسراییل و عربستان سعودی هم موضع شده است و این موضوع را طوری مطرح می کنند که انگار این دو کشور از جمهوری اسلامی هم بسیار بدترند. واقعیت این است که رژیم آخوندی یک خطر جدی برای مردم ایران و تمام جهان، منجمله اسراییل و عربستان سعودی، است. رژیمی که در زمان بهترین رییس جمهورش بیش از 50 نفر را در 10 روز اعدام می کند، و نیروهای نظامی اش بطور رسمی جشن مرگ بر امریکا و اسراییل را در زمان مذاکرات می گیرند، خطرناک بودن خود را بصورت وحشیانه ای به نمایش می گزارد.

درس های سیاسی یک کمپین حقوق بشر

دیوید اعتباری

ایرانیان داخل کشور هنوز امید دارند که ایرانیان دارای آزادی بیان و تشکل خارج نشین، صدای حق خواهی ‌شان را به یکدیگر و جهانیان برسانند. اما در مقابل گروه ها و شخصیت های مقیم خارج، رندانه مسئولیت اعتراضات را به گردن ایرانیان داخل کشور که از آزادی بیان و اجتماعات و تشکیلات برخوردار نیستند، می اندازند! بعضی‌ خارج کشوری ها مانند سردمداران حکومتی، میان ایرانیان درون و خارج کشور خط جدایی کشیده و برای هر کدام خط و نشان و فتوا ها و تکلیف های متفاوتی تعیین میوکنند، اصلاً مثل این که ایرانیان خارج از کره مریخ ارسال شده اند.

کشتن و تشویش ِ اذهان ِ عمومی

پ. مهرکوهی

انصاف دهید، آقایان ِ دکاتیر خدمتگذار ِ اسلام ِ عزیز به سامانمند کردنِ قاچاق ِ سیگار و مشروب های الکلی و سودهای کلان و حلال آن بپردازند؟، به پاییدن ِ چادر و روسری و پوشاک ِ زنان، که این یک سالانه چندین سد (صد) میلیارد هزینه روی دوش ِ کشور می گذارد، برسند؟، به وضع بندرها و جلو گیری از ورود و سوء استفاده های دیگر رقیبان رسیدگی کنند؟، و باز برای خدمت به اسلام ِ عزیز سازندگان موسیقی های زیر زمینی را دستگیر نمایند و دستگاه های صوتی اَشان را مصادره و در بازار ِ سیاه به فروش رسانند؟، به جلوگیری از مسیحی، زرنشتی و بهایی شدن ِ بچه مسلمان ها بپردازند و یا به کارهای کوچک ِ حاشیه ای مانند پاسداری از جان و مال مردم؟

تجربه آفریقای جنوبی، فراموشی جنایات گذشته؟

رها بحرینی

اجرای عدالت یا گذار مسالمت‌آمیز به دموکراسی؟ ترویج کین توزی و انتقام‌ جویی یا تمرین بخشش و گذشت؟ این ها دو نمونه‌ کلیدی از دوگانه‌های انتزاعی هستند که بسیاری از فعالان سیاسی ایرانی از جمله اکبر گنجی، عبدالرضا تاجیک و مرتضی کاظمیان به طور دائم می‌سازند تا از این ادعای اصلی دفاع کنند که «در مبارزه برای رسیدن به یک ایران دموکراتیک شاید نیاز باشد که جنایات گذشته را به دست فراموشی سپرد» یا «جامعه را تمرین بخشش و گذشت از خطاها» داد. این دوگانه ها عموما از طریق توسل به روایتی به ظاهر یک دست و بی تنش از تجربه‌ء عفو در آفریقای جنوبی توجیه می گردند.

در چند و چون موضع گيری های سکولار دموکرات ها

جمعه گردی های اسماعيل نوری علا

«مرحلهء افشاگری و مشروعيت زدائی»، بخودی خود، وافی به مقصود نيست چرا که تنها يک شرط لازم برای تحقق فرگشت انحلال حکومت را تأمين می کند و سکولار دموکرات ها ناگ زيرند آگاهانه مسير خود را از اين مرحله به مرحلهء «آگاهی رسانی و گفتمان سازی» برسانند. يعنی، تا زمانی که بر اکثريت مردم ناراضی از حکومت اسلامی آشکار نشود که تنها بديل يک حکومت ايدئولوژيک ـ مذهبی، حکومتی سکولار دموکرات است همهء کوشش ها اغلب يا به سرکوب جنبش های اعتراضی و مطالباتی می انجامد و يا بخش ديگری از حکومت را، که آشکارا اپوزيسيون دولت (و نه حکومت) اند، به قدرت می رساند و، در نتيجه، مشروعيت رژيم را، بجای کاهش، افزايش می دهد.

پيوند برای شنيدن و دانلود فايل صوتی با صدای سعيد بهبهانی ◄

انتخابات و اسلام

عطا هودشتیان

برخی از متفکران اسلامی ‌در ایران هنوز بر اعتبار مفهوم و کارکرد انتخابات در اسلام پای می‌فشارند و به نام "بومی‌کردن مدرنیته" بر آنند که می‌توان و می‌بایست مفاهیم مدرنیته غربی را در درون فرهنگ ایرانی، سنت و خصوصاً دین بازیافت و آنها را به‌روز کرد تا از این طریق فهم و تحقق مقولات مرتبط به مدرنیته برای جامعه ساده‌تر جلوه کند. در این نوشته به اختصار هم ممکن بودن و هم لازم بودن چنین تلاشی را مورد تردید قرار گرفته است.

محروم كردن زندانى از درمان يعنی اعدام!

شيوا محبوبى

رژيم خود واقف است كه نمي تواند اعدام هاى سال 67 را تکرار كند. هر بار يك زندانى سياسي را اعدام مي كند مانند دو هفته اخير با خشم و اعتراض مردم روبرو مي شود و به همين دليل در برابر هر يك زندانى سياسي كه علناً به اعدام محكوم ميكند، صدها زندانى سياسي را به «اعدام خاموش» محكوم مي كند. زندانى را از دارو و درمان محروم مي كند تا جان اش را از دست بدهد چرا كه اين نوع كشتن محسوس و در مقابل چشم جهانيان نيست.

بازگشت قهرمانانه به عهد حجر

حمیدرضا رحیمی

يک شهروند: قدیم‌ترها تقریباً تمام مردم ایران لباس‌هایشان از نوع عبا، ردا و چوخا بود. روی سر خود نیز معمولاً دستار یا کلاه داشتند ولی متأسفانه هر چه جلو آمدیم این سنت فرهنگی را از دست دادیم و به شکل غربی لباس می‌پوشیم. می‌خواهم عرض بکنم آیا ما ایرانیان از سرخپوست های آمریکا هم کمتریم که به فرهنگ گذشته خویش پایبند هستند و لباس‌های سنتی خود را می‌پوشند و در مجامع حاضر می‌شوند و به میراث فرهنگی خود افتخار می‌کنند؟

فدوی: با توجه به ارادتی که فدوی به ابوی شما داشت، پیش از آنکه عریضه تان را به جریان بیندازد و کار از کار بگذرد، به شما توصیه می کند بکوشید که فقط یک روز، خودتان را به دست آورد های علمای خودمان، کثرالله امثالهم، محدود،و همزمان، از دست آورد های علمای خاج پرست، لعنة الله علیهم اجمعین، محروم کنید؛ ضمناً آن دندان تان هم که بفرمایش حضرت ابوی شدیداً درد می کرد، با انبردست بکشید و تا پایان روز اگر زنده ماندید، فدوی را خبر کنید تا عریضه تان را به جریان انداخته و شما را به عصر طلائی حجر برگرداند، برادر شهروند!

فروهرها: زبان گويای ملت ايران

سعيد بشيرتاش

داريوش و پروانه فروهر، که برجسته‌ترين رهبران طيف ملی محسوب می شدند، شخصيت‌هايی بودند که می‌توانستند جريانی سوم، مستقل از جريان‌های درون جمهوری اسلامی، در درون کشور ايجاد کنند. از زمان پايان جنگ ايران و عراق، داريوش و پروانه فروهر بي‌پروا و دليرانه همواره می‌کوشيدند که جو مرگبار و گورستانی حاکم بر کشور را بشکنند. آنان همهء مؤلفه‌های لازم برای تبديل شدن به نيرويی سوم و ارائهء راه حلی متفاوت را داشتند؛ و هدف جمهوری اسلامی از کشتن آنان حذف نيروی سوم و محدود نگاه‌داشتن صحنه سياسی کشور به بازی‌ها و صحنه‌آرايی‌هاي درون نظام بود.

قتل‌های زنجیره‌ای – و سراشیبی لغزندهء قتل و اعدام

حسین باقرزاده

آستانهء پانزدهمین سالگرد قتل‌های زنجیره‌ای سال هفتاد و هفت، سرتیپ اسماعیل احمدی مقدم فرمانده پلیس ایران در مصاحبه‌ای با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) حقایق وحشتناکی از اسرار پشت پرده قتل‌ها و جنایت‌های عوامل رژیم در مقاطع مختلف را، از دههء هفتاد و سپس در وقایع پس از خرداد هشتاد و هشت، برای اولین بار فاش کرده است. او گفته است که قتل‌های زنجیره‌ای منحصر به موارد شناخته شده قتل فجیع فروهرها و مختاری و پوینده نبوده و این شخصیت‌های فرهنگی و سیاسی اولین قربانیان آن نیز نبوده‌اند. او هم‌چنین در عین حال که سعید مرتضوی را مسئول انتقال دستگیر شدگان سال هشتاد و هشت به بازداشتگاه کهریزک، که منجر به قتل حد اقل سه تن از قربانیان شد، معرفی کرده از نقش پلیس و «نیروهای خودسر» در وقایعی مانند عبور اتومبیل پلیس از روی مردم در تظاهرات سال هشتاد و هشت و دستگیری خشونت ‌بار منجر به فوت ستار بهشتی سخن گفته و آن‌ها را تقبیح کرده است.

کارگران باید خود به صحنه بیایند

گفتگو با: منصور اسانلو، رهبر پیشین سندیکای شرکت واحد

گفتگوگر: صادق کارگر، برای سايت اخبار روز

ما تا وقتی که پراکنده باشیم، سازمان و انسجام نداشته باشیم، تا وقتی نتوانیم پشتوانه نیرومند برای مطالبات مان تدارک ببینیم، وضع ما هر کس که بیاید خیلی تغییر نخواهد کرد. آنان داوطلبانه موانع فعالیت های کارگری را بر نمی دارند. یعنی منافع آنها اجازه نمی دهد. هجده میلیون نفر در انتخابات به امید تغییر و بخاطر شعارهای آقای روحانی به ایشان رای داده اند. این نیرو، نیروی کمی نیست. روحانی اگر بخواهد می تواند به یاری آنها اوضاع را دگرگون کند. کسانی که به او به امید ایجاد تغییر رای داده اند، مسئول هستند که به صحنه بیایند و اجرای مطالبات شان را طلب کنند و برای پیشبرد خواست هایشان بکوشند. کسانی که مخالف جنگ هستند، مخالف تنش هستند، کسانی که خواهان افزایش دستمزد و لگام زدن به نیروهای افراطی هستند برای پیشبرد این امور به صحنه بیایند و اجازه ندهند کسانی که پول، قدرت و سلاح دارند و مسئولیت بحرانها را برعهده دارند، سپهر سیاست را در کنترل خود نگاه دارند.

در شرح رنج های خانواده ها و جامعهء بهايی های ايرانی

نامهء فريبا کمال آبادی از زندان اوين به نوهء به دنيا نيامده اش

در بندم و دستم از چاره کوتاه است. حتی اجازه ندارم به مادرت، دختر دلبندم، در لحظات حساس تولدت تلفن بزنم، صدايتان را بشنوم و از سلامتي تان مطلع گردم زيرا درخواست های مکررم برای تلفن همواره با مخالفت روبه رو شده است. نمی دانم چند روز پس از تولدت از آمدنت مطلع خواهم شد. می دانم هنگامی که قدم به جهان ما گذاری، رشد کنی و ببالی سوالاتی دائماً ذهنت را به خود فراخواهد خواند و خواهی پرسيد: چرا من در سرزمينی ديگر، به دور از وطنم، ريشه هايم، بستگانم و عزيزانم متولد شدم؟ چرا مانند بسياری از کودکان در بدو تولدم مادر بزرگم، پدر بزرگم و بستگانم را در کنارم نداشتم؟

آن چه که در صد روز اول روشن شد!

تقی روزبه

پرسیدنی است که دولت روحانی با تشکیل چندین و چندین گروه کار و صرف کلی انرژی برای تهیه بیلان صد روزه چه چیزی را می خواهد گزارش کند؟ اگر او نخواهد به چشم مردم خاک به پاشد، قاعدتاً باید به واقعیت های فوق و تشکیل ستاد بحران و سرکوب اشاره کند. اما از آن جا که بخشی لاینفک از نظام بوده و لابی گری در بالا تاکتیک اصلی اوست، بعیداست که بخود چنین جرئتی بدهد. پس آیا بهترنیست که لااقل از خیر گزارشی که جز تحریف و ردیف کردن ادعاهای نادرست برای روسفید کردن چهره نظام و دولت تدبیر و امید و دادن امیدها و وعده های کاذب چیز دیگری نخواهد بود، بگذرد؟ تا لااقل با عدم گزارش خود نارضایتی ضمنی اش را از کارشکنی ها و سیروقایع رویدادها نشان داده باشد.

اگر ديگران می توانند...

دلسوز وطن

کسی واقعاً هوادار مذاکره و سیاست عملگرایانه است که صریحاً از دولت روحانی بخواهد غنی سازی و همهء فعالیت های اتمی را (مثل آفریقای جنوبی) موقتاً متوقف کند تا رفع سوء ظن غرب شود؛ سوء ظنی که ناشی از پنهان کاری و دروغ گویی مقامات ج.ا. و سیاست های ماجراجویانه در منطقه و جهان است. او باید صریحاً از دولت روحانی بخواهد تا از ماجراجویی و حمایت از اسد و کاسهء داغ تر از آش شدن برای اعراب دست بردارد و باید برای برقراری رابطه نه فقط با امریکا بلکه با اسرائیل نيز تلاش کند. شتر سواری دولا دولا نمی شود.

بیانیه در پیوند با بازگشت «تبعیدیان»

انجمن قلم ایران در (تبعید)

انجمن قلم ایران در تبعید، به همه ایرانیان آزاده هشدار می دهد که بازی اهریمنی آخوندها برای بازگشت ایرانیان به کشور، پیش از آن که سیاستی واقعی باشد که نیست، ترفندی ست تکرای برای کاستن از حساسیت جامعه ایرانی برونمرز به اعدام های کور اخیر. از سوی دیگر، رژیم تلاش می کند که برای رهایی از تنگناهای همه جانبه سیاست های داخلی و بین المللی که سخت گرفتار آن هاست، با تهیه خوراک تبلیغاتی برای سرسپردگان سیاسی و فرهنگی خود، افکار همگانی را از پلیدی های سیاست خود، منحرف کند.

رژیم کشتار، اکبر گنجی و مرحوم ماکس وبر

کوروش عرفانی

گویی عده ای بر آن هستند تا پیش از آن که زمان رسیدگی حقوقی به جنایت های آمران و عاملان قتل و شکنجه و کشتار فرارسد، خون را از دست جلادان بشویند تا رد و اثر کمتری از انسان کشی ایدئولوژیک، سیستماتیک، فکر شده، نظریه بندی شده و برنامه ریزی شدهء «رژیم کشتار» باقی بماند. آن کسانی که زمانی، خواسته یا ناخواسته، در جبههء بد بوده اند باید بدانند که نمی توانند چرخ تاریخ را به عقب بازگردانند، نمی توانند تفسیر اخلاق انسانی از یک عمل ناشایست انسانی را تحریف کنند، نمی توانند با یک تعبیر دستکاری شده واقعیتی زشت را به امری پسندیده تبدیل کنند.

سکولاریسم خزنده

داریوش آشوری

چگونه اسلام، انقلابی شد و انقلاب "اسلامی"؟ آیا امکانی تاریخی برای وحدت ‌بخشی بین سکولاریسم و دین‌شیدایی وجود دارد؟ به کلام دیگر، آیا انقلاب اسلامی، به لحاظ سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، بازگشتی قدرتمند به شیوهء زندگی و اندیشهء قرون وسطایی است یا، برخلاف - تحت فشار نیروهای مسلطِ اقتصادی، سیاسی، و اجتماعی هم در مقیاس‌های بومی هم جهانی- حرکت خزندهء دردناک و پرهزینه ای به سوی تحقق یک شکل سکولار و مدرن از دولت و جامعه در ایران است؟

ترکیه، هفتاد و پنج سال پس از آتاتورک

گزارش صدای آلمان

نهم نوامبر سال جاری هفتاد و پنج سال از درگذشت آتاتورک بنیان‌گذار جمهوری ترکیه می‌‌گذرد. دولت اسلام‌گرای این کشور تلاش ‌می‌کند نقش آتاتورک را در جامعه کاهش دهد. این تلاش‌ها تاکنون چه نتیجه‌ای داد و امروز آتاتورک چه نقشی دارد؟ دولت اسلام‌گرای ترکیه مبارزهء سختی را برای از بین بردن نظام سکولار آتاتورک آغاز کرده است. این مبارزه به‌ویژه در عرصه‌های فرهنگی و سیاسی، که دو حوزه مهم یک نظام سکولار است، ابعاد تازه‌ای به خود گرفته است.

تقابل ارزشی هنجاری جمهوری اسلامی ايران و نظام بين الملل

مصطفی حته

تغيير استراتژی يا تغيير ارزش ها وهنجارها در يک نظام، پديده ای است که در کشورهای چين و شوروی در دهه های گذشته صورت گرفت. در واقع اين سياست را می توان "سياست سهل و ممتنع" ناميد زيرا که طراحی يک استراتژی جديد و فراگير که به کشورها فرصت می‌دهد تا بتوانند تهديدهای پيش رو را کاهش دهند يا پاسخگوی نظام بين الملل باشند، عليرغم ممکن بودن آن، بسی دشوار است.