شما اگر پیرو بازرگان هستید ضدیت ژنتیکی با اسراییل را لطفاً بگذارید کنار. من نمی گویم مخالف برخی سیاست های اسراییل یا کشور دیگری نباشید. اما طوطی وار از ادبیات مارکسیست های روسی در مورد اسرائیل و «راست گرایان!» امریکا صحبت کردن در شأن شما نیست. ملی مذهبی ها چون بیشتر به چپ آلوده هستند و به فرهنگ مارکسیسم روسی عادت کرده اند تکلیف شان جداست. داخل کشور هم دست افراد شما زیر تیغ رژیمی است که در بست در اختیار مارکسیست های روسی است. پس اگر آنها برای فرار از فشار استالینیستی رژیم گاهی به اسرائیل چیزی بگویند قابل درک است.

آن‌هایی که خيال می‌کنند که بعضی زعمای جمهوری اسلامی که امروز دست‌شان از بخشی از قدرت کوتاه شده، مردمی شده و دل‌شان به جان و مال و ناموس مردم می‌سوزد، به کج‌راهه می‌روند زيرا همین‌ها برای حفظ قدرت از قتل نزديک‌ترين افراد هم خم به ابرو نمی‌آورده‌اند. وقتی مرحوم لاهوتی در سال شصت در زندان اوين با سم استريکنيک کشته می شود. آقای هاشمی هم برای اينکه اين راز فاش نشود، دختران و دو داماد خود که پسران شهيد لاهوتی هستند را جمع می کند و به آنها می گويد: «شما به خاطر انقلاب، سکوت کنيد.» و «آنها هم آدم‌های باهوشی بودند و موقعيت را فهميدند» و سکوت اختيار کردند!

گرامیداشت یاد بیدار غلامحسین ساعدی

با قطعهء «علیه فراموشی» از محمد بهارلو

به مناسبت بیست و هشتمین سالگرد درگذشت غلامحسین ساعدی، به دعوت همسر و دوستان او، گروهی از یاران و دوستداران این نویسندۀ بزرگ ایران، در ساعت 15 روز شنبه  2 آذر / 23 نوامبر بر مزار  او در پاریس (گورستان پِرلاشِز، قطعۀ 85) حضور یافتند. بر روال هرساله،  به این مناسبت یکی از اهل قلم نیز درین مراسم سخن گفت و امسال انجام این مهم بر عهدۀ نویسنده و پژوهندۀ  گرامی محمد بهارلو بود که اکنون به دعوت انجمن بین المللی قلم در فرانکفورت (آلمان) بسر می برد. بزرگداشت یاد بیدار ساعدی با سخنان کوتاه ناصر پاکدامن آغاز  شد...

بسیار خوش باورانه است که پذیرفته باشیم، مسیر برقراری نظام حکومتی مدرن، دمکراتیک و سکولار همراه با آکتورهای سیاسیی هموار خواهد شد که هنوز باورمند به تأثیرگذاری مذهب و ایدئولوژی بر سیاست و حکومت میباشند. آنکس که دیندار است و دین را مقوله ای سیاسی و نه امر شخصی قلمداد میکند، بنیادگرای مذهبی است که هرگز باوری به دمکراسی و حقوق آحاد بشر ندارد. دین در حوزهء حکومت صرفا ً ابزار سرکوب و تحمیق اندیشه در دست کسانی است که مأمور اجرای این فرامین غیر دمکراتیک و تثبیت حکومت شریعتمداران هستند.

درد نوشتن در مخالفت با تلاش دوستم نوری علا، که کوشیده است راهی به ظاهر دموکراتیک برای توجیه گزینۀ پادشاهی در رفراندومی آتی بیابد، دردی غم‌انگیز است؛ از آن که میل ندارم با نوشتار خویش هیچ گونه فاصلۀ اخلاقی و انسانی از کسانی بگیرم که می‌کوشند راهی در برابر ایرانیان برای آزادی قرار دهند. بهترین دوستان من همیشه کسانی بوده‌اند که با آنان اختلاف سلیقه یا اختلاف درک نسبتاً عمیقی در مسائل سیاسی داشته‌ام. اما اکنون، بدون این که بخواهم بیش‌ از این درازگویی کنم، مستقیم می‌روم بر سر اصل مطلب که همان اختلاف است. اختلاف بین "جمهوری سکولار دموکراتیک" و " پادشاهی سکولار دموکراتیک" یا به عبارت کاملا مختصر، «جمهوری» و «پادشاهی».

تحليل شرايط سياسی روز

و مسئلهء مطالبه محوری

گفتگو با اسماعيل نوری علا،

گفتگوگر: سعيد بهبهانی